Ambrosius X. T. Biermantel. Deel 2
Vrouwen sloegen genadeloos terug op de gebieden waar ze sterk in zijn. Emancipatie en communicatie. En emotie. Emancipatie houdt in dat de Vrouw alle voordelen van een Mannenbestaan wil hebben. Plus tijd om zich persoonlijk te ontplooien en daarbij ruimte voor de opbouw van een voorbeeldig gezin waarbij de taken verdeeld zijn conform Haar wensen. De Nieuwe Vrouw wil dus eigenlijk een perfecte man zijn. Tel daarbij dat er in elke Vrouw een Meisje zit en dat er in elk Meisje een Prinses zit en de pezen staan gespannen.
Want drie drie Vrouwelementen combineren niet echt goed in de overzichtelijke Mannenwereld. Een man daarentegen vindt zichzelve perfect als hij op de bank zijn pint neemt terwijl zijn Lief huiselijke geluiden in de keuken maakt. Mannen kunnen ook multitasken: wij kunnen probleemloos naar de televisie kijken met een pint in onze hand. Voila! Maar er moet dan gecommuniceerd worden. Communicatie is een spel van spreken en luisteren. Dat is; Zij spreekt, Hij wordt geacht te luisteren. Vrouwen hebben namelijk zo veel meer te zeggen. De doelstelling binnen het relationele vlak is vaak als volgt.
Er is een simpel eisenpakket waaraan de Moderne Man moet voldoen. Hij moet stoer maar gevoelig zijn. Daadrachtig maar dichterlijk. Aanvallend maar beschermend zijn. Dominant zijn, maar dat dan op een meegaande manier. Hij moet een goed betaalde job hebben plus voldoende tijd voor de kinderen. Plus tijd om zijn Lief alle tijd te geven. Om met haar te gaan winkelen, op restaurant te gaan, musea en vriendinnen te bezoeken. Ga maar door.
Het is een wonder dat Ge nog een man in zijn stamineke treft! Awel; dat is zijn kroeg dus. Van hem, van die Man dus, wordt tevens en zeker niet facultatief verwacht dat hij zijn bijdrage in het huishouden levert en dat hij zittend urineert. Vervolgens wordt de kamer door haar toch weer helemaal gezogen en de vaatwasser opnieuw ingeruimd. Omdat hij het toch nooit goed doet.
De Moderne Man is zijn noorden kwijt. Hij heeft in steeds verder gaande mate door dat hij deelgenoot is in een spel waarbij de andere partij naar willekeur de spelregels kan veranderen. En dat ook doet. In gezinssituaties is daar een naar tevredenheid werkende modus voor te vinden. Maar in een grotere context wordt de Vrouwelijke inbreng verwarrend. Maatschappelijk bezien. Want vrouwen durven alleen confrontaties aan die geen schade aanrichten. Ze zoeken confrontatie mijdende oplossingen waar elk gen in een Mannelijf gilt dat een flinke matpartij de ideale oplossing voor veel problemen is.
En als de wonden dan gelikt zijn, dan vatten we samen een pint zunne manne! Vrouwen leggen zich niet neer bij wat ze als nederlaag ervaren. Daar komen tientallen jaren, smeulende en woekerende vetes uit voort. Daarom past de slachtofferrol ze in de meest vervelende gevallen toch perfect. Het vrouwenspel is een subtiel web van gedachten, suggesties, wensen, plannen achter de plannen en… Ja nu komt het: Emoties.
Bovendien hebben de nazaten van Adams rib een overdaad aan empatisch vermogen. Ze menen zaken vanuit veel meer perspectieven te kunnen zien en zieleroersrelen geheel te kunnen doorgronden. Mannen hebben ook emoties. Als die zich eens hinderlijk manifesteren, dan vatten we ‘nen pint extra. Punt. Maar moderne Mannen zijn na drie emancipatiegolven geprogrammeerd om zich ook ‘in te voelen’. Om genuanceerd te denken. Om hun zachte kant voor iets anders te gebruiken dan er op te zitten.
Dat is natuurlijk in de zeventiger jaren begonnen door het soort halfmannen wat het in de Oertijd nooit had gered, maar dat door een evolutionaire misstap terecht kwam in de Zachte Sector. Geitewollen sokken en vreemde sjaaltjes ging dragen, ging dichten en vegetarisch ging kokkerellen in de wanhopige hoop dan maar op zo’n manier aan de Vrouw te geraken als het niet met Eenvoudige Manlijkheid kon. Door ‘gebrek aan’ wel te verstaan.
