SportCompact nr. 15 – 2006

SPORTCOMPACT GP MOTORCROSS LIEROP DE REUVER STELT TELEUR De Nederlandse motorcross GP van Lierop had de GP van Marc de Reuver moeten worden. Maar dat pakte flink anders uit: puntloos en met de staart tussen de benen verliet Nederlands motorcross-trots het circuit De Hersselse Bossen. Heel anders was de stemming in het kamp van Stefan Everts. De grossier in records voegde weer een nieuwe aan zijn lijst toe: zijn honderste GP-zege. Hij was er even blij mee als met zijn tiende wereldtitel enkele weken eerder. Bleef het op zaterdag tijdens de trainingen nog droog, op de wedstrijddag werden de hemelsluizen boven het Brabantse Lierop regelmatig opengetrokken. Dat kon er de toeschouwers, zo’n 10.000 in getal, niet van weerhouden om massaal naar Lierop te trekken. Die kwamen er vooral om Marc de Reuver de GP in de MX2-klasse te zien winnen. Op papier behoorde hij met zijn teamgenoten Tyla Rattray en David Philippaerts immers tot de favorieten. Maar hoe anders was de praktijk. Phillipaerts was de snelste, maar ging in beide manches een keer in de fout. Tyla Rattray had een keer een mindere start en reed zich in de tweede manche helemaal leeg in een poging om de winst naar zich te trekken. En dan De Reuver. Tijdens de kwalificatierace op zaterdag reed hij van de laatste naar de tweede plaats. Dat maakte indruk, maar zijn achterstand op winnaar Christoph Pourcel was groot. Zondag ging Marc er nog eens goed voor zitten. Het leek allemaal goed te komen, totdat hij al na ongeveer 20 minuten de man met de hamer tegenkwam. Het tempo stokte, Marc maakte fouten en ging een keer onderuit. Daarmee hield De Reuver, die volgend jaar uitkomt op een MX1 fabrieks-Yamaha, het voor gezien en keerde hij voortijdig terug naar het rennerskwartier. In de tweede manche wilde hij alles recht zetten. Zijn start was nu beter en hij zat in no-time op de tweede plaats achter Christoph Pourcel. Maar De Reuver wilde teveel tegelijk. Hij ging in de fout en zag het daarna niet meer zitten om verder te rijden. Een kans te informeren wat er nu precies aan de hand was kreeg niemand, want voordat ook maar iemand goed en wel in de gaten had dat hij de wedstrijd opnieuw voortijdig had verlaten, was Marc al met de noorderzon vertrokken. Jammer dat de enige race die De Reuver dit seizoen op eigen bodem rijdt zo moet eindigen. Nieuwe fans wint hij er in ieder geval niet mee. Het is duidelijk dat de snelheid er zeker is bij De Reuver, maar voor een GP-winst komt meer kijken. We zij nu al benieuwd hoe ze dat volgend seizoen bij Yamaha met Marc zullen aanpakken. Maar wie weet, misschien lukt het op een “zware” MX1-machine allemaal wel. Zo waren het niet de favorieten maar de outsiders die in de MX2 de boventoonde voerden. De buit werd eerlijk verdeeld tussen de twee WK-titelkandidaten. Cairoli won de eerste manche, Pourcel de tweede. Ze werden beiden ook een keer derde, zodat de Fransman uit het Kawasaki-team van Jan de Groot met 28 punten voorsprong aan de laatste Grand Prix van dit seizoen kan beginnen. Tyla Rattray kwam met twee keer een tweede plaats net te kort voor de dagzege. Door het miserabele optreden van De Reuver ging de eer van beste Nederlander naar Rob van Vijfeijken. Hij stuurde zijn Yamaha naar een veertiende en een dertiende plaats. Nick Tuin, achttiende en zeventiende, deelde als Nederlander ook mee in de punten. Herjan Brakke kwam op zaterdag bij de start ten val en brak een onderbeen. Voor Stefan Everts, die zijn tiende wereldtitel al binnen had en over enkele weken zijn helm definitief aan de kapstok hangt, leek er in Lierop niets meer op het spel te staan. Stefan dacht daar zelf anders over. ,,Ik heb er altijd van gedroomd om 100 GP’s te winnen. Ik heb het overigens lang voor onmogelijk gehouden. Dit laatste seizoen heb ik me nog beter voorbereid dan voorgaande jaren. Die tiende titel moest er komen en als het even kon ook die honderste GP-zege. Dat heeft me het hele jaar enorm veel motivatie gegeven. Ik heb iedere wedstrijd alles gegeven. In Ierland had ik mijn honderste GP-zege kunnen halen maar daar gooide Coppins roet in het eten. Dat ik dat record hier in Lierop haal is mooi, zo lekker dicht bij huis. Goed voor de fans. De baan in Lierop ligt me goed, het is een van de zwaarste circuits die ik ken. Rijden in het zand vergt een bepaalde techniek en die techniek heb ik door de jaren heen steeds verder weten te perfectioneren”. Dat laatste klopt zeker want als je Everts rond ziet rijden krijg je al snel idee van “dat kan ik ook”. Het kost hem namelijk schijnbaar geen enkele moeite om hard te gaan. Everts liet in Lierop geen spaan heel van de concurrentie; Coppins was bij de start haantje de voorste maar al in de derde bocht nam Everts het commando over om daarna grote afstand te nemen. In de tweede manche kreeg alleen de top-vijf geen ronde lap aan de broek van de Belgische grootmeester. Bas Verhoeven hield in de MX1 de Nederlandse eer hoog. Met een zevende en een tiende plaats werd hij zevende in het dagklassement. Verhoeven: ,,Ik kan zo’n goed resultaat wel gebruiken, want ik ben nog op zoek naar een onderdak voor volgend seizoen. Hier in Lierop had ik gehoopt op een top-tien notering en dat is me gelukt. Jammer dat ik in de tweede manche een keer onderuit schoof. Maar nee, je hoort mij verder niet klagen over deze race. Maar wat is het een zwaar circuit, zo ken ik er geen ander.” Mike Kras en Anne Advokaat, beiden een keer zeventiende, waren de overige Nederlanders in de punten. Uitslagen MX1 dagklassement 1. Stefan Everts (B), Yamaha 50 2. Joshua Coppins (NZ), Honda 40 3. Steve Ramon (B), Suzuki 34 4. Kevin Strijbos (B) , Suzuki 33 5. Jonathan Baragan (E), KTM 32 7. Bas Verhoeven (NL), Kawasaki 25 WK-klassement 1. Stefan Everts (B), Yamaha 689 2. Kevin Strijbos (B), Suzuki 491 3. Steve Ramon (B), Suzuki 454 4. Ken de Dycker (B), Honda 434 5. Tanel Leok (Est), Kawasaki 405 24. Bas Verhoeven (NL), Kawasaki 63 MX2-dagklassement 1. Christophe Pourcel (F) Kawasaki 43 2. Antonio Cairoli (I) Yamaha 43 3. Tyla Rattray (RSA), KTM 40 4. Rui Goncalves (P), KTM 33 5. Tommy Searle (GB), Kawasaki 32 12. Rob van Vijfeijken (NL), Yamaha 15 WK-klassement 1. Christoph Pourcel (F), Kawasaki 541 2. Antonio Cairoli (I), Yamaha 513 3. Tyla Rattray (RSA), KTM 446 4. Davi Philippaerts (I), KTM 440 5. Marc de Reuver (NL), KTM 373 Stefan Everts scoorde zijn honderdste GP-overwinning en was daar enorm blij mee. Het MX2-podium waarop De Reuver ontbrak: v.l.n.r. Cairoli, Pourcel en Rattray. Bas Verhoeven hield de Nederlandse eer hoog met een zevende plaats in de MX1. Alleen Coppins (2) kon Everts (72) enkele ronden partij geven op de zware baan in Lierop. WEGRACENIEUWS CAPIROSSI SNEL OP DUCATI 800 GP7 Op maandag en dinsdag na de GP van Brno maakte Loris Capirossi zijn eerste meters op de 800 cc Ducati GP7 en dat werden memorabele meters. De kleine Italiaan was duidelijk onder de indruk van de lichtere Desmosedici, die het Ducati fabrieksteam komend seizoen inzet in de MotoGP, en onderstreepte dat met snelle rondetijden. Capirossi reed 28 ronden en kwam tot een snelste tijd van 1.58,42 min, slechts 0,3 seconde boven het ronderecord. ‘’Voor een eerste test van een compleet nieuwe en nog in ontwikkeling zijnde machine mag je wel zeggen dat dit een erg positief resultaat is’’, liet een breed grijnzende Caprossi na de eerste test weten. ‘’Ik heb mijn rijstijl wel behoorlijk moeten aanpassen, want wat dat betreft is de GP7 totaal niet te vergelijken met de huidige GP6. Ik rijd er ongeveer dezelfde lijnen mee als met een kwartliter, wat betekent dat ik vooral agressief rijdt, later rem en dat mijn bochtensnelheid erg hoog ligt. Het chassis is een stuk stijver dan dat van de GP6 en de machine laat zich veel gemakkelijker omgooien.’’ Ook de vermogensafgifte van het nieuwe motorblok maakte indruk op Capirossi. ‘’Het koppel is wel duidelijk minder. De GP6 is bij lage toerentallen veel sterker. Maar het potentieel van de GP7 is ronduit overweldigend!’’ Capirossi’s vertrouwen in de nieuwe GP7 bleek trouwens wel uit de handtekening die hij kort na de test onder een nieuwe eenjarige verbintenis met de Italiaanse stal zette. Ook Valentino Rossi maakte na afloop van de Tsjechische GP kennis met de Yamaha waarop hij volgend jaar op titeljacht gaat. Rossi’s kennismaking met de 800 was een stuk korter dan die van zijn landgenoot. De regerend wereldkampioen hield zijn optreden beperkt tot slechts vier rondjes omdat hij zich voor het grootste deel van de test wilde concentreren op de huidige M1. De tijd die Rossi op de 800 liet klokken was met 2.00,4 weliswaar een stukje langzamer dan de tijd van Capirossi, maar Rossi was goed te spreken over de kleinere Yamaha. ‘’De eerste indruk is goed. Je merkt duidelijk dat er een kleine 200cc ontbreekt, maar de 800 is beter hanteerbaar en wendbaarder.’’ [2240] Loris Capirossi imponeerde tijdens zijn eerste test op de 800cc Ducati GP7. [2231] Op het eerste gezicht lijken de GP6 en GP7 precies op elkaar, maar de GP7 heeft een compleet ander uitlaatsysteem. [2Snap] Ook Valentino Rossi rook al vast aan 2007 in het zadel van de nieuwe Yamaha 800. Foto: 2Snap KORT DOOR DE BOCHT * Op 64-jarige leeftijd is in het Zweedse Göteborg tweevoudig 125cc wereldkampioen Kent Andersson overleden. De Zweed was in zijn GP-carrière, die van 1966 tot en met 1975 duurde, actief in de klassen 50cc, 125cc, 250cc en 350cc, maar was het meest succesvol in de 125cc. In 1973 pakte Andersson zijn eerste wereldtitel in de 125cc, een titel die hij een jaar later prolongeerde. Andersson beëindigde zijn GP-loopbaan in 1975. Naast de twee wereldtitels won de Zweed in totaal achttien GP’s; veertien in de 125cc en vier in de 250cc. De laatste jaren was de sympathieke Andersson lid van het Yamaha Classic Racing Team van Ferry Brouwer en in die hoedanigheid was hij een graag geziene gast bij klassieke race-evenementen. * De Fransman Yves Demaria heeft in het Zwitserse Roggenburg zijn tweede wereldtitel in de MX3-motorcross veroverd. De KTM-rijder liet de winst in de wedstrijd aan de Zwitserse thuisrijder Marc Ristori, die zijn Honda beide manches winnend over de streep stuurde voor Sven Breugelmans. Demaria reed bijzonder gecontroleerd naar een derde en een vijfde plaats, waarmee hij zijn wereldtitel veilig stelde. Breugelmans werd tweede in de WK-eindstand. * De Nederlandse jeugdcrosser Glenn Coldenhoff is in het EK 85 cc als vijfde geëindigd. De Yamaha-rijder sloot de laatste wedstrijd in Roggenburg (CH) af met een zesde, vijfde en vierde plaats. De Italiaanse KTM-rijder Alessandro Lupino werd Europees Kampioen. * Een week nadat hun zegereeks in de GP’s ten einde kwam, moest Daniël Willemsen en Sven Verbrugge ook het hoofd buigen in de vijfde ONK zijspancross. Voordien had het duo nog alle acht heats gewonnen, maar door een matige start en een crash bleven ze in de eerste manche op de zware baan in Veldhoven op de zesde plaats steken. De tweede wonnen ze wel. De dagoverwinning bleef echter in de familie, want met een eerste en een derde plaats won broer Marcel Willemsen met zijn jonge bakkenist Björn Roes. Met nog drie wedstrijden te gaan heeft Daniël in de ONK-tussenstand een ruime voorsprong op broer Marcel: 485 tegen 379. Op de derde plaats staat Marcel Grondman met 365 punten, maar die moet op zoek naar een nieuwe bakkenist, aangezien de samenwerking met Martijn Geerdink is spaakgelopen. * Bescheiden succes was er voor Hugo van den Berg in een race om het Spaanse kampioenschap op Valencia. De Nederlandse 125 cc coureur eindigde de wedstrijd keurig als tiende en bezet momenteel een twaalfde plek in de tussenstand. De race werd gewonnen door Pol Espargaro die ook ruim aan kop gaat in de tussenstand. GP ZIJSPANCROSS FRANKRIJK VIJFDE WERELDTITEL VOOR WILLEMSEN Gezien hun overmacht in de zijspancross was niet de vraag of Lochemmer Daniël Willemsen en zijn Belgische bakkenist Sven Verbrugge ook in 2006 wereldkampioen zouden worden, het was alleen de vraag waar ze die titel precies binnen zouden halen. En dat gebeurde dus in de zevende en voorlaatste Grand Prix, verreden in het Franse St. Jean d’Angély. In theorie waren er tijdens die zevende GP naast Willemsen nog drie andere titelkandidaten: de Duitser Happich, de Rus Scherbinin en de Zwitser Burgler, waarbij Happich met 64 punten achterstand eigenlijk de enige was die Willemsen nog echt van de titel kon houden. Maar die strijd – voor zover daar al sprake van was – was al na de vrije trainingen voorbij, aangezien Happich’s bakkenist Schelbert bij een val geblesseerd raakte aan zijn arm en het duo al voor de kwalificaties de spullen weer kon inpakken. Daarmee kreeg Willemsen de titel dus andermaal op een presenteerblaadje aangereikt. Eerder dit jaar – tijdens de derde GP – viel zijn allergrootste titelconcurrent Sergis al uit met een gebroken been. Maar wie Daniël kent weet dat hij niet op safe op een tiende plaats zal gaan rondrijden voor die titel, want die werd in St. Jean d’Angély in stijl veroverd: met twee klinkende manche-overwinningen. De titelprolongatie betekende het vijfde wereldkampioenschap voor Willemsen en het tweede van zijn bakkenist Verbrugge. Of er nog een vervolg aan die titelreeks komt, is momenteel nog niet duidelijk. Juist omdat het dit seizoen zo makkelijk ging, mist Willemsen hij de uitdaging die hij nodig heeft om optimaal te presteren. Bovendien lijkt hij de komende maanden de aandacht te verleggen naar twee wielen, gezien zijn deelname aan de enduro-zesdaagse in Nieuw Zeeland en aan de Dakar-rally. In de Franse zijspancross-GP profiteerden de Letten Rupeiks/Kurpnieks en de Russen Scherbinin/Sosnovskikh optimaal van de absentie van Happich/Schelbert. Via twee tweede en twee derde plaatsen gingen ze de Duitse vice-wereldkampioenen voorbij in de WK-tussenstand. Achter Rupeiks en Scherbinin presteerde Marcel Willemsen met invaller-bakkenist Bruno Kälin erg goed: via een zevende en een vijfde plaats werden ze vierde in het dagklassement en Marcel heeft de negende plaats in de WK-stand nu, met één puntje achterstand op Brown/Peters, stevig in handen. Hij reed in Frankrijk éénmalig met een invaller in het zijspan omdat zijn vaste bakkenist Roes een enkelblessure opliep tijdens een internationale wedstrijd in Engeland. De overige Nederlandse teams speelden in St. Jean d’Angély geen rol van betekenis. Uitslagen Dagklassement 1. D. Willemsen/Verbrugge (NL/B), VMC-Zabel 50 2. Rupeiks/Kurpnieks (LV), AYR-KTM 44 3. Scherbinin/Sosnovskikh (RUS), APZ-MTH 40 4. M. Willemsen/Kälin (NL/CH), VMC-Zabel 30 5. Joris Hendrickx/Piccart (B), AYR-KTM 28 WK-klassement 1. D. Willemsen/Verbrugge (NL/B), VMC-Zabel 316 2. Scherbinin/Sosnovskikh (RUS), APZ-MTH 227 3. Rupeiks/Kurpnieks (LV), AYR-KTM 204 4. Happich/Schelbert (D/CH), VMC-Zabel 202 5. Jan Hendrickx/Smeuninx (B), VMC-Zabel 187 7. Joris Hendrickx/Piccart (B), AYR-KTM 161 9. M. Willemsen/Roes (NL), VMC-Zabel 137 [3642] Daniël Willemsen (rechts) en Sven Verbrugge zijn ook in 2006 de onbetwiste nummers 1 van de zijspancross. [3601] De wereldtitel is binnen! [3277] Bij de start van de eerste manche pakt Willemsen direct de kop, terwijl het mis gaat met Van Duijnhoven/Verhagen (22). Foto’s Rien Willems