Madaus Harley-Davidson KHRM 42

Slechts 77 KHRM’s bouwde Harley-Davidson midden jaren vijftig van de vorige eeuw. Een van die machines belandde op avontuurlijke wijze in de handen van Christoph Madaus, die hem na een grondige restauratie met moderne onderdelen weer op de weg kreeg. Een ontmoeting met ‘The One’.We schrijven het jaar 2007. Christoph Madaus heeft zich met zijn prijswinnende Twintrax Power Plus, een eigenbouw met twee achter elkaar geplaatste Harley-blokken (zie ook MotoPlus 18/2007) in de spotlights geplaatst en is op zoek naar een uitdagend nieuw motorproject. De Duitser surft maandenlang over het internet op zoek naar zeldzame Harley’s. In november van dat jaar is het raak op Ebay als een particuliere aanbieder uit de Amerikaanse staat Michigan een Harley KHRM (zie ook kader), een zogeheten ‘Desert and woods racer’, te koop aanbiedt. De machine, waarvan er in de jaren vijftig slechts 77 zijn gemaakt, ziet er op de bijgevoegde foto’s uit als een schroothoop, maar Madaus is betoverd. De verkoper verzekert Madaus er van dat de machine compleet is en voor 3.800 dollar waagt Madaus vervolgens de gok. De KHRM wordt in onderdelen in een kist naar New York getransporteerd en daar verpakt een vriend van Madaus ze in dozen. Maar dan slaat het noodlot toe. Het grootste noodweer dat New York ooit trof, zet de kelder waarin de Harley-delen liggen onder water. Alle dozen worden vernield en de onderdelen worden over de hele kelder verspreid terug gevonden. Als de Harley na deze Odyssee eindelijk in Duitsland aankomt, volgt een ijskoude ontnuchtering voor Madaus: “De enige bruikbare onderdelen van het blok waren de nokkenassen.” Madaus laat het blok door motorengoeroe Bernd Kramer opbouwen en het is voor het eerst dat hij een K-model onder handen krijgt, de oervader van alle Harley Sportsters. Een monument van een blok met vier onderliggende nokkenassen die vier staande kleppen bedienen. Het vermogen van de 890 cc metende, luchtgekoelde V-twin ligt rond de 40 pk. Terwijl het blok compleet wordt gereviseerd, wat ruim een jaar gaat duren, gaat Madaus aan de slag met de andere onderdelen. Hij zandstraalt, maakt delen opnieuw en laat hier en daar zijn fantasie de vrije loop. Zo wordt de tank wat breder, waardoor de zit iets dieper wordt en de Harley er in zijn ogen beter uitziet. Hij ontwerp en last een RVS-uitlaatsysteem, switcht van 6 naar 12 Volt en voorziet de Harley van Wilbers schokbrekers en een voorvork van een Suzuki GSX-R1000. ‘’Een GSX-R1000 weegt met 200 kilo ongeveer net zo veel als deze Halrey”, legt Madaus uit, die de vork zonder grote veranderingen aan het binnenwerk naar de KHRM transplanteerde. Ook de remklauwen van de Suzuki matchen goed met de 320 millimeter Beringer remschijven. “Objectief bekeken iets te veel van het goede, want de top van de Harley ligt rond de 140 km/uur”, vertelt Madaus. “Maar het past allemaal wel perfect in mijn vintage-concept van oude en moderne componenten.” Als frame en blok weer worden verenigd, geeft Madaus het als huwelijksgeschenk een verbeterde oliekringloop met separaat oliefilter. Dat hadden de Harley’s van de jaren vijftig niet, maar het verlengt de levensduur van het blok aanzienlijk. Een koplamp van een Harley V-Rod maakt het geheel af. Maar de grootste uitdaging voor Madaus was iets heel anders: oorspronkelijk werd de achterrem via een hevel aan de linkerkant bediend en werd er rechts geschakeld. De Duitser wil dat omdraaien en ontwerpt voor beide kanten een nieuw mechanisme dat hij zelf last en draait. “Het was daarbij de bedoeling om beide mechanismen niet alleen technisch maar ook optisch perfect te integreren”, verduidelijkt hij. En dat is bijzonder goed geslaagd, maar dat geldt nog veel meer voor het totale kunstwerk dat Madaus van de KHRM heeft gemaakt. De machine trekt mensen aan als een magneet een metaalsplinter. Met 750 millimeter is de zithoogte nog niet eens heel erg laag, maar het smalle zadel en de sierlijke taille in combinatie met het brede stuur geven al snel veel vertrouwen en controle over deze uiterst zeldzame Harley. Het metalen zadel wordt niet afgeveerd en is slechts met gevoerd leer bekleed. Veel comfort hoef je er dus niet van te verwachten. Dat geldt ook een beetje voor het starten van deze Amerikaan, want een startknop zit er niet op. Ouderwets trapwerk dus, maar na een krachtige trap op de kickstarter komt er direct leven in de brouwerij. De Supertrapp einddemper klinkt lekker vol, maar zeker niet te hard. Het koppelingshendel verlangt een goed getrainde hand en de vier versnellingen vallen pas na een korte bedenktijd op hun plaats. Kan ook zijn dat ze nog op elkaar ingespeeld moeten raken, want de Madaus Harley heeft pas 260 kilometer gelopen. Eerste associatie onderweg: fietsen! De KHRM stuurt wonderbaarlijk licht en precies. De goed gedempte veerelementen zorgen voor veel stabiliteit en de remmen laten zich fantastisch doseren. De Harley heeft een kleine toerenteller en bij 2.800 toeren rijdt de machine 100 km/uur in de vierde versnelling. Trillingen? Absoluut, al blijven ze nog aardig binnen de perken. Maar het hoort natuurlijk wel een beetje bij een motor van dit kaliber, een belangrijk puzzelstuk in het totaalbeeld van het ‘oorspronkelijke rijden’. De V-twin reageert soepel op gasbevelen en lastwisselreacties zijn nauwelijks voelbaar. Alsof je door de tijd glijdt, zo laat het rijgevoel zich nog het best omschrijven. Volledig vrij. Los van de zorgen van alledag. En dat op een machine waar je iedere verbrandingsklap intens mee beleeft. “Voor mij bestaat er geen mooier speelgoed dan dit”, besluit Christoph Madaus. En daarmee slaat hij de spijker op zijn kop. Deze Madaus Harley schudt het kind in de motorliefhebber weer wakker. [Kadertje]De KHRM, de oervader van de latere XL-lijn (Sportster), is een zeer bijzondere machine in Harley’s rijke geschiedenis en uiteraard gaat achter deze afkorting een uitgebreide verklaring schuil. K = K-model; H = 899 cc (opgeboord model, een standaard K had 727 cc); R = Racing, competitiemodel met straatgoedkeuring; M = Desert-and-woods-racer (alleen KR = Flattrack, KRTT = Tourist Trophy).[BU’s][MRD 20 s. 49, details]Een feest voor het oog: Flathead cilinders met staande kleppen, schakel- en rempedaal hebben van plek gewisseld en alles is tot in de kleinste details perfect afgewerkt. [p. 49 rechts]Van bovenaf ziet de Madaus KHRM er het meest imposant uit. [rijfoto p. 50 bovenaan kan weg][p. 50 onderaan]Bijzonder mooi gemaakt: eigenbouw uitlaatsysteem met Supertrapp einddemper. [portret van Madaus op p. 51 ook gebruiken]“Het mooist denkbare speelgoed”, aldus specialbouwer Christoph Madaus over zijn Harley KHRM.[technische gegevens en het portret van Madaus nemen we niet mee]