Lezerstest Moto Guzzi V85TT
Toen Moto Guzzi tijdens de 2017-editie van de Intermot het prototype van de V85TT onthulde, waren de reacties van zowel pers als publiek unaniem lovend. Nog voor de retro allroad zijn opwachting op de openbare weg maakte, waren er meer dan achtduizend proefritten geboekt. Hooggespannen verwachtingen kortom, en zeven MotoPlus-lezers mochten zelf ervaren of de Italiaan die waarmaakt!
En met ervaren bedoelen we ook echt ervaren. Dus niet even tien minuten een klein blokje om, maar een serieuze rit. En wel door de thuisomgeving van Pels Motoren in De Meern, de eerste Nederlandse flagshipstore van Piaggio, het moederbedrijf van onder meer Moto Guzzi. Zeven rijders namen zoals gezegd de handschoen op, hun bevindingen lees je op deze en volgende pagina’s!
Naam: Martijn Ros
Leeftijd: 32 jaar
Beroep: management consultant
Rijbewijs sinds: 2014
Eigen motor: Suzuki DL650
Beoordeling: 4 van de 5 sterren
“In mijn zoektocht naar een nieuwe alleskunner op twee wielen is de V85TT een interessant alternatief, leuk dus om deze eens aan de tand te voelen. Met een karakteristiek schudden komt het motorblok tot leven, mooi ook hoe de motor aanvoelt als je een beetje met het gas speelt. Het geluid is vrij beschaafd en het rijden zelf ontspannen: binnen een paar honderd meter voel je je thuis op het comfortabele zadel. De zit is neutraal rechtop, achter een royale ruit. Echt spannend wordt het niet, doordat het blok en rijwielgedeelte niet echt stimuleren om sportief te rijden. De V85TT laat zich niet heel gemakkelijk insturen en de lampjes die aangeven wanneer je moet opschakelen, passen in mijn beleving niet echt bij het karakter van de motor.
Het uiterlijk is een mix van geschiedenis en functie. De fiets doet degelijk aan met het zichtbare buizenframe, de spaakwielen en carterbescherming. Door de vorm van de tank in combinatie met de cardan herken je hem zeker als een Moto Guzzi. Persoonlijk ben ik minder gecharmeerd van het ontwerp van de verlichting. Met name de kleine ronde achterlichten deden me denken aan vervlogen scootertijden (Aprilia SR). Italiaanse charme trof ik met name aan in de bediening. Bijvoorbeeld de versnellingsindicator, die af en toe een streepje laat zien in plaats van de versnelling (‘sta ik nou in neutraal?’). Wat mij betreft was deze functie niet nodig geweest: het blok pakt mooi op, ongeacht de versnelling. De menustructuur is niet echt intuïtief, zo verander je de rijmodus middels de startknop en niet de ‘mode’ knop.
Over de hele linie is de V85TT een gemakkelijk rijdende motor, waarmee je lekker kan cruisen. Ik miste echter het vermogen en een iets sportiever karakter, waardoor ‘ie voor mij nu geen concrete optie is. Maar wie weet wat de toekomst brengt!”
Naam: Tjerk van der Wal
Leeftijd: 45 jaar
Beroep: Zorgadministrateur
Rijbewijs sinds: 1995
Eigen motor: KTM 1290 Superduke GT en Honda CBR600F
Beoordeling: 5 van 5 sterren
Vandaag heb ik geleerd dat ouder worden helemaal niet erg is. In 2021 bestaat Moto Guzzi 100 jaar. Iedereen die de fabriek heeft bezocht in Mandello del Lario weet dat ze bij Moto Guzzie al bijna een eeuw lang de meest prachtige creaties hebben gemaakt. De nieuwe V85TT is op en top Italiaans design met veel mooie details en ook nog eens prachtig afgewerkt. Hoe rijdt zo’n karaktervolle Guzzi? Het blok is heerlijk soepel en schakelt boterzacht. De koppeling is licht, makkelijk te bedienen en de cardanaandrijving is ook mooi meegenomen. Ok, tachtig pk is niet veel, maar het beschikbare vermogen komt er wel op het juiste moment in met een heerlijk grommende sound. Het motorblok is voldoende soepel om er in de derde versnelling een rotonde mee te pakken. De vering is comfortabel en geeft enorm veel feedback en vertrouwen. De remmen zijn gewoon top! Goed te doseren en een puike remkracht. De zithouding is perfect rechtop voor het betere tourwerk en het zadel biedt genoeg ruimte om af en toe eens te kunnen verzitten. Voor de rest voelt de Guzzi licht aan en is hij makkelijk te manoeuvreren op lage snelheid. Een groot voordeel is dat de zithoogte niet absurd hoog is. De enorme stuuruitslag zorgt voor een bijzonder korte draaicirkel. Door het makkelijke handelen krijg je echt het vertrouwen dat je iedere situatie de baas bent. De Travel-uitvoering heeft een hoge ruit en bied voldoende bescherming zonder turbulentie. De uitrusting is bovendien compleet, er zit zelfs cruise-control en handvatverwarming op. Dankzij de verschillende rijmodi kun je de fiets mooi op de situatie afstemmen. Zelfs voor het offroad rijden hebben ze een speciale stand geprogrammeerd. Valt er dan niks te mauwen over deze Guzzi? Tuurlijk wel, al zijn dat wat kleine dingetjes die mij niet echt dwars zitten. Een groter display was welkom geweest en een beetje meer ruimte voor je voeten is ook fijn. Een gek dingetje is wel dat als je het koppelingshendel inknijpt, de versnellingsindicator een streepje laat zien in plaats van de bewuste versnelling. Verder ben ik dolenthousiast over deze fiets. Ik heb de hele middag met een grote glimlach gereden. De kleur van de nieuwe Travel-uitvoering is in het echt geweldig om te zien, zeker als de zon er op schijnt. Deze motor is bij uitstek geschikt om tank en koffers vol te gooien en je avontuur te beginnen. Ben je in de markt voor een nieuwe adventure motorfiets, waarom dan geen Moto Guzzi?
Naam: Jan-Maarten Floor
Leeftijd: 30 jaar
Beroep: Brand Manager voor VWPFS
Rijbewijs sinds: mei 2019
Eigen motor: Triumph Street Triple R 2012
Beoordeling: 4 van 5 sterren
Meteen bij het opstappen merk je dat je op iets bijzonders stapt. Het Italiaanse onderschrift onder het dashboard met ‘Made in Mandello del Lario’ schittert je tegemoet. Dit gevoel wordt versterk zodra je het blok start. Ietwat onrustig met een karakteristieke ‘rechts-links’ trilling, even wennen maar wel leuk!. De zitpositie was voor mij perfect met mijn 1,90 meter lengte. Benen kunnen goed aan de grond en de zitpositie is ontspannen dankzij het brede stuur en veel knieruimte. De voetsteunen zitten bovendien zeker voor een langere bestuurder als ik precies goed. Mijn knieën maken een ontspannen hoek, zo kun je het lang volhouden op de fiets. Bij het wegrijden valt op dat de koppeling erg licht is en je boterzacht door de versnellingen heen gaat. Dit betekent ook dat je niet heel veel gevoel hebt bij het inleggen van de versnellingen. Geen probleem verder, ook tijdens de eerste kilometers lag de versnelling er steeds perfect in. Anders dan ik verwachtte is het zeker geen motor die het enkel laag in de toeren goed doet, ook boven de vijfduizend toeren stampt het blok goed door. Wat hierbij helpt is dat de Guzzi-twin echt lekker klinkt. Door het geluid lijkt het blok krachtiger dan hij werkelijk is, wat mij betreft precies goed. Je hebt echt het idee dat het blok groter is dan de ‘slechts’ 853 cc die hij nu meet. De V85TT die ik reed was voorzien van het Touring-pack met o.a. een hogere ruit. Tijdens de rit met regelmatig regen en wind was dit erg prettig. Weinig turbulentie en ik bleef zo goed als droog tijdens een van de buien die we troffen. De rit voerde ons vooral binnendoor de provincie Utrecht. Dankzij het brede stuur en de zacht schakelende bak stuur je de fiets makkelijk van bocht naar bocht, dat gaat opvallend lekker voor zo’n grote fiets. Ook in krappe bochten heb je geen moment het gevoel met dik 220 kilo onderweg te zijn. Op hogere snelheid word je wel geconfronteerd met het feit dat hij ‘slechts’ 80 pk heeft en zul je wat meer toeren moeten maken om de gang er goed in te houden. Niet echt een probleem gezien het wat comfortabeler karakter van de motor. Dat is ook de indruk die blijft hangen: het is een comfortabele kilometervreter die door zijn geluid en bedieningsgemak ook af en toe uitnodigt om eens wat steviger te sturen.
Naam: Lex van Houte
Leeftijd: 64 jaar
Beroep: gepensioneerd rijksambtenaar
Rijbewijs sinds: 1976
Eigen motor: Kawasaki Versys 650 Grand Tourer
Beoordeling: 4,5 van 5 sterren
De motor voelde meteen vertrouwd, zowel met optrekken, remmen als in de bochten. Hij voelt licht aan en het blok is erg rustig en soepel. Indien gewenst produceert het blok een aardige brul. Je voelt bij weinig toeren al het koppel en hij trekt in alle versnellingen mooi door. Met een mooi gangetje door het Utrechtse landschap glijdt de motor homogeen voort. Beetje als een schip en daardoor heel verslavend. Wat opvalt aan de V-twin is de wendbaarheid, het gemak waarmee hij zich laat sturen. Het gaat bijna als vanzelf. Ook heeft de motor een opvallend kleine draaicirkel, waardoor op smalle landweggetjes met gemak kan worden gedraaid. De spiegels geven goed zicht, de demping van de motor is comfortabel en de remmen zijn sterk, maar goed te doseren. Alles is goed bedienbaar en bereikbaar en het TFT-display is overzichtelijk en duidelijk. Als de koppeling wordt ingetrokken is de versnellingsindicatie even niet zichtbaar, dat vraagt enige gewenning om de neutraal te vinden. Verder is de zithouding goed en het zadel comfortabel, dat maakt de motor uitermate geschikt voor lange motorritten. Het is een erg mooie motor met dat typische Italiaans design, een echte eye-catcher. Ook in de spiegels valt op dat de motor van een collega testrijder een mooi design heeft, met name de LED-koplampen met licht in de vorm van de Moto Guzzi adelaar. De grote ruit van de Travel-uitvoering geeft veel bescherming en rust. Tevens zijn twee zijkoffers aan boord met de nodige bergruimte. De koffers hangen netjes dicht tegen het frame waardoor ze niet erg uitsteken. Samengevat is dit een erg prettige, comfortabele toermotor met voldoende power, een echte allemansvriend.
Naam: Ron van der Voort
Leeftijd: 56 jaar
Beroep: landmeter
Rijbewijs sinds: 1982
Rijd zelf: Yamaha Tracer 700
Beoordeling: 5 van de 5 sterren
Ik ben sinds het uitkomen in 2019 zeer geïnteresseerd geweest in de V85TT als mogelijke opvolger van mijn huidige Tracer 700. Dus toen ik uitgenodigd werd voor de lezerstest zei ik meteen ja. Het weer zat echter niet echt mee, maar in de middag werd het toch droog. De V85TT oogt een beetje retro en tijdloos, maar met moderne techniek. Ik vind vooral de goed zichtbare V-twin, luchtgekoeld dus zonder al te veel slangen en kabels, erg mooi uitkomen in het geheel. Het schuddende blok klinkt leuk en er gebeurt wat onder je. Ik ben maar 1,74 meter met nogal korte benen, dus kon maar net met de teentjes de grond aantikken. Voor mij zou een iets lager zadel wel een optie zijn. De motor voelt meteen vertrouwd aan en stuurt erg lekker, mede door het brede stuur. Het zitcomfort is zeer goed en ook de windbescherming is uitstekend, ondanks de lage ruit (ik reed de versie met straatbanden en de lage ruit). De vering voelt prima aan en slokt de vele drempels in de route comfortabel op. De 80 pk die het blok levert is goed genoeg, al komt het pas vanaf ongeveer drieduizend toeren lekker op gang. Tussen de drie- en zevenduizend toeren loopt de V-twin heerlijk met een lekkere roffel uit de uitlaat.
Het moderne TFT dashboard is niet groot, maar wel goed afleesbaar. De schakeraars op het brede stuur zijn prima, al vond ik de richtingaanwijzer wat ongevoelig bij het uitzetten. De cruise-control en verschillende mappings heb ik niet gebruikt in deze test, vond het wel prima zo. De stuuruitslag is lekker groot wat voor het manoeuvreren voor de fotosessie op het smalle dijkje goed uitkwam. Ook de spiegels geven door het brede stuur goed zicht naar achteren. De fiets schakelt prima, met een lekker lichte bediening van de koppeling. De versnellingsindicator op het dashboard is wat onduidelijk als je de koppeling inknijpt, maar ach… Door de grote tankinhoud (volgens mij 23 liter) en het comfortabele zadel zou je zonder problemen in één ruk naar het Zwarte Woud kunnen sturen. Ik ben altijd al wel gecharmeerd geweest van Guzzi en vond de Griso en Sport 1200 erg mooi, maar zag me er zelf nooit op rijden. Deze V85TT heeft dat zeker veranderd, hij geeft veel puur motorplezier zonder veel pk’s nodig te hebben.
Naam: Jurgen Lukassen
Leeftijd: 52 jaar
Beroep: operations manager
Rijbewijs sinds: 33 jaar
Eigen motor: KTM 1290 Adventure S, HD Road King, Moto Guzzi V50
Beoordeling: 4 van de 5 sterren
Momenteel rij ik een KTM, een beetje power is natuurlijk leuk, echter vraag ik me de laatste tijd ook af of dat allemaal nog wel zo noodzakelijk is. Ik heb altijd al een zwak gehad voor retro en classic motoren, zo ook voor de Moto Guzzi de retro allroad V85TT. Tijdens een avondje bier drinken waren we er met de vriendengroep al snel uit. Prachtige fiets, roemrucht merk, maar te weinig pk’s. Of dat inderdaad zo is, gaan we op deze natte vrijdagmorgen meemaken.
De Guzzi heeft mooie details. De koplamp, met geïntegreerde adelaar, is erg gaaf en de Italianen hebben er zelfs een hoog spatbord op gemonteerd. Lekker gedurfde vormgeving. De geteste Travel-uitvoering beschikt over een setje zijkoffers, een hoog scherm, verstralers en handvatverwarming. Het hoge scherm kwam deze morgen goed van pas. Ik was vooral benieuwd of de luchtgekoelde V-twin mij kon bekoren, dat heeft tenslotte slechts de helft van het vermogen van mijn KTM. De V85TT komt schuddend tot leven met een mooie roffel uit de originele uitlaat. Yep, typisch Guzzi! Het contactslot is overigens niet al te handig geplaatst, bij het omdraaien van de sleutel zitten de steunen van het stuur in de weg. De lekkere lange eerste versnelling is het eerste wat me opvalt. Schakelen gaat soepel maar wel met een hoorbare klak. De zithouding is redelijk actief en het zadel is lekker hard. Goed vol te houden met mijn 1.85 meter. Wat me verder opvalt is dat de zit niet erg hoog is en je goed met de voeten aan de grond kunt komen. Dat is bij andere merken nog wel eens een uitdaging.
De V85 reageert pittig op het gas, vanaf 3.000 toeren is er volop trekkracht, na 7.000 toeren is de puf er wel uit. Ik ben positief verrast over de power van het ‘maar’ 80 pk sterke blok. De V85 TT stuurt stabiel, al neigt ‘ie bij lage snelheid om in de bocht te vallen. Dit is simpel op te lossen door het gas er op te houden. Weet zeker dat ik er met een droog wegdek en een zonnetje nog veel meer plezier aan had kunnen beleven.
De gebruiksvriendelijkheid spat er af. De TT voelt licht aan, heeft een cardan, evenals een grote actieradius door 23 litertank en stuurt gemakkelijk en stabiel. Het design mag dan ‘classic’ zijn, de TT is niet vies van enkele moderne snufjes. Denk aan het bluetooth connectiviteit en drie rijmodi. Het wisselen daartussen gaat via de startknop en dat voelt nogal onlogisch. Het TFT dashboard is niet al te groot en oogt met alle info vrij druk. Vond deze overigens wel goed lees- en bedienbaar. Onder de streep een fijne allround karakterfiets voor een faire prijs. Hoop echt dat dit model bij de massa in de smaak valt. Volgend jaar bestaat Moto Guzzi 100 jaar en het is hen van harte gegund om nog lang door te gaan. Laten we eerlijk zijn, wie heeft er geen zwak voor dit mooie Italiaanse merk?
Naam: Ron van der Parren
Leeftijd: 52 jaar
Beroep: veiligheidsadviseur bij de overheid
Rijbewijs sinds: 2019
Eigen motor: Yamaha XT660Z Teneré
Beoordeling: 4,6 van de 5 sterren
Ik had de Moto Guzzi VT85TT voor het eerst gezien op de motorbeurs in Utrecht en vond het een indrukwekkende verschijning. Ik heb mijn rijbewijs nog niet zo lang, maar ik rij nagenoeg elke dag en ongeacht het weertype. De dag begon zwaarbewolkt, maar toch kwam ik droog aan bij Pels Motoren in De Meern. Na een introductie van de motor was er een keuze tussen de normale TT en de Travel-uitvoering, ik koos voor de kale variant, omdat ik niet zoveel heb met koffers. Wat als eerste opvalt is dat er niet veel plastic op de motor zit, een mooi afgewerkt buizenframe zijn bepalend voor de looks. Ik denk wel dat hij voor intensief offroad rijden iets te veel gewicht heeft en wat grondspeling mist.
De motor is opvallend makkelijk te rijden. Het zadel is comfortabel, het stuur fijn en je zit lekker recht. Het windscherm is voor langere personen misschien te laag, maar voor mij (1,76 meter) hoog genoeg, de rijwind hield hierdoor mijn vizier goed vrij van regendruppels. Van de twee uur durende rit door de mooie omgeving heeft het driekwart van de tijd geregend waardoor je wel gefocust moet blijven op de weg en de omgeving soms een beetje vergat. De VT85TT heeft een lekkere lange eerste versnelling en die vond ik fijn in de 30 km/uur zones.
Waar het kon heb ik het gas ff opengedraaid en de motor heeft voldoende power, het is geen racemonster maar voor dit type motor meer dan voldoende. Hij laat zich soepel en stabiel door de bochten sturen en de remmen zijn goed te doseren. Al vond ik wel dat je de achterrem ver moet intrappen voordat hij reageerde, maar dit zal een kwestie van afstellen zijn. Verder zijn er een paar zaken die me opvielen. De zwarte dodemansknop zit op een onhandige plek en valt niet op, ik dacht dat het de startknop was en kreeg de motor hierdoor niet aan de praat. De handkappen zijn wat licht uitgevoerd en ik mis de feedback van de richtingaanwijzer knop wanneer je deze wilt uitzetten. Verder reageert het display wat traag op wijzigingen (toeren, snelheid en dimmen bij minder licht in een tunneltje) en is het aanpassen van de rijmodus met de startknop wat onwennig. Op de paar verwaarloosbare puntjes vind ik het een topmotor.
