+ Plus

Lezerstest Kawasaki Versys 1000 SE

Kawasaki is met de ontwikkeling van de nieuwe Versys 1000SE niet over één nacht ijs gegaan. De machine is immers voorzien van een keur aan updates. Ons oordeel over de flink vernieuwde crossover van Kawasaki heb al in MotoPlus 04/2019 kunnen lezen, maar wat vindt de MotoPlus-lezer van de imposante hoogpoter uit Japan? Om daar een antwoord op te krijgen, reden we met een twintigtal lezers door het prachtige en heuvelachtige Zuid-Limburg, om ondertussen de Kawasaki Versys 1000SE eens flink aan de tand te voelen.

Naam: Cees Maas
Leeftijd: 59 jaar
Rijdt zelf: BMW R1200RT LC
In Zuid Limburg stonden er mooie nieuwe Kawasaki’s op ons te wachten: strakke lijnen, standaard voorzien van verstraler, TFT-scherm en koffers in kleur. Na kennismaking met de andere MotoPlus lezers en een uitleg over de nieuwe zaken op de 1000SE en de instelmogelijkheden van de verschillende rijmodi met daaraan gekoppeld de demperinstelling van de voor- en achter- vering, was het tijd voor de rit. De op hoogte instelbare ruit heb ik op de hoogste stand gezet, maar ondanks dat de ruit een goede bescherming geeft is er toch wat meer ruis dan achter de ruit van mijn R1200 RT. De Versys 1000SE voelt meteen vertrouwd aan op de uitgezette route door het Zuid Limburgse heuvellandschap. De motor laat zich gemakkelijk de bochten insturen en reageert heel soepel op het gas en heeft altijd voldoende trekkracht zodat je in een hogere versnelling gemakkelijk een lage snelheid kunt rijden. Op een gegeven moment reed ik 50 km/uur in de 6e versnelling en ook dan pakt de motor heel soepel op en versnelt zonder ook maar één kick te geven.
Even wennen: de Versys remt, ten opzichte van mijn boxer nauwelijks af op de motor. De quickshifter werkt heel vloeiend, zowel het op- als het terugschakelen gaat soepel wat zeer aangenaam was in het bochtige heuvellandschap. Het dashboard geeft duidelijke info over bijvoorbeeld de actieradius met de aanwezige hoeveelheid brandstof, de remkracht, het opendraaien van de gashendel, ingeschakelde versnelling, de hellingshoek in een bocht en nog vele andere zaken die je graag zou willen weten tijdens je rit. Bij het eerste opstappen is het zadel prettig, maar na zo’n twee uur motorrijden voelt het toch minder comfortabel, dit is een verbeterpunt voor deze motor die door Kawasaki als toermotor op de markt is gebracht. Ik reed met mijn vrouw Saskia als duo en heb met de drie verschillende beladingsinstellingen gereden maar merkte daarin weinig verschil. De vering van de motor is heel prettig, de diverse drempels in de 30 km wegen werden goed weg gedempt zonder een voelbare dreun in je rug, fijne motorfiets deze Versys.

Naam: Eric Schotgerrits
Leeftijd: 46 jaar
Rijdt zelf: Kawasaki Z1000
Eerste indruk; wat een grote motor. Dit wordt bij opstappen bevestigd, beide koffers worden met de laars aangetikt. Ook bij het rechtop zetten voelt hij zwaar aan. Voor het inklappen van de jiffy mag het pookje net iets langer zijn. Maar dan het rijden. Wat is dit een soepele motor. Vering en gewichtsverdeling zijn geweldig. Zodra de motor rolt is het zware gevoel weg en komt het, ook bij stilstaan voor verkeerslichten, niet terug. Drempels via het fietspad omzeilen is niet nodig. Het aanpakken van de koppeling bij wegrijden is wel wat stug, misschien dat verstellen van het hendel dit kan verhelpen. Vooral bij het terugschakelen ben je geneigd de koppeling te gebruiken maar dat is meer vanwege je gevoel van controle dan de werking van de quickshifter. Die werkt echt super, gas erop houden en doortrappen. Gewoon doen, gaat prima. Het display is erg duidelijk, goed contrast en geen spiegeling. Het selecteren van een andere modi gaat wat lastig, er komt van alles voorbij op het scherm (o.a. de maximaal behaalde hellingshoek. Leek me onzin, maar blijkt best verslavend te werken), behalve een andere modus. De knop langer ingedrukt houden blijkt de oplossing, kwestie van wennen dus. Met het ruitje in de hoogste stand en de handkappen zit je lekker uit de wind en voelt het eigenlijk als een dikke toerfiets. Verstellen van het ruitje, dat met twee knoppen gebeurt, is tijdens het rijden eigenlijk niet te doen. Aan het eind van de rit valt me op dat ik veel “ronder” rijd dan op mijn eigen Z1000. Dat is veel meer gas, remmen en omgooien, bij deze gebruik ik de rem veel minder en gaat het minder “hoekig”. Mijn antwoord op de vraag wat wordt de volgende Kawa: Z1000SX of Versys 1000? Zeker de Versys, reden: houding en (wind)bescherming. Zeg Kawasaki-meneer wat kost dat eigenlijk? Met de koffers bijna €19.000,- . Oef dat is een flink bedrag… Dan toch maar op zoek naar het voorgaande model. Dus een oproep aan alle Versus 1000 rijders: inruilen en upgraden! Groene voorop aub!

Naam: Hans Althof
Leeftijd: 54 jaar
Rijdt zelf: Honda Varadero 1000
Aangenaam verrast ontving ik het bericht van Motoplus dat ik was ingeloot om te komen testrijden op de nieuwe Kawasaki Versys 1000SE. Na een lange rit vanuit Emmen (300 km) kwam ik aan in Hulsberg waar de Kawa’s al stonden te wachten. De eerste kennismaking met de Versys is zeker positief. Het uiterlijk van de Versys is indrukwekkend met zijn bochtenverlichting, mistlampen en hoge ruit. De motor is zeer compleet, alles zit er op aan van quickshifter tot cruise controle. Bovendien is hij voorzien van een TFT-scherm waarop alle informatie duidelijk af te lezen is. Dan het rijden met de Versys, op de mooie weggetjes in het Zuid-Limburgse heuvelachtige landschap is het heerlijk rijden op de Versys. Het is een motor die zich heel makkelijk laat besturen en makkelijk door de krappe bochten en over rotondes gaat. De motor heeft vermogen genoeg om in alle versnellingen makkelijk vooruit te gaan. Schakel foutjes zijn geen probleem want zelfs in zijn 4 over een rotonde trekt de 4 cilinder nog zonder problemen op. Vergeleken met de Varadero waar ik normaal op rij, gaat dit veel soepeler. De quickshifter werkt perfect bij het opschakelen en is echt een aanvulling , bij het terugschakelen gaat het wat lastiger en heeft het wat mij betreft ook niet echt een toegevoegde waarde. Maar wanneer je snel optrekt, dan hou je op deze manier je stuur toch beter onder controle.
Dan de verschillende rijmodi. Onder het rijden kun je eenvoudig wisselen tussen de sport-, road- en regenmodus. Persoonlijk vond ik de sportmodus iets te onrustig, de motor wordt strakker af geveerd en reageert sneller (onrustiger) op het gas. In de regen stand heb je duidelijk minder vermogen. De normale modus rijdt duidelijk het meest comfortabel. Al met al is het een heerlijke soepele toermotor waar je makkelijk lange tochten op kunt gaan maken. Het was dan ook een heerlijke tocht in Zuid-Limburg.

Naam: Henk Cox
Leeftijd: 63 jaar
Rijdt zelf: Kawasaki Versys 1000 (2016)
Na 10 jaar BMW RT gereden te hebben, wilden mijn vrouw Lies en ik wel eens wat anders proberen. Zodoende zijn we sinds vorig jaar oktober in het bezit van een Kawasaki Versys 1000 uit 2016. Vanaf de proefrit voelde deze motor al meteen super fijn aan zowel voor de bestuurder als voor de duo. En sinds deze lezerstest zijn wij nog enthousiaster geworden, want de Versys is nóg prettiger in omgang geworden. De vorige Versys heeft al een mooie en comfortabele zit maar bij de nieuwe is dit voelbaar verbeterd ook het gehele veersysteem (wat gemakkelijk en overzichtelijk te in te stellen is) werkt nog beter, de motor is hierdoor nog comfortabeler geworden. Dat de nieuwe Versys weer wat mooier en completer zou worden was te verwachten, maar de SE is een motor met bijna alle accessoires die je maar kunt bedenken. Een klein tipje aan Kawasaki zou zijn; het automatisch uitzetten van de knipperlichten – maar hier is goed mee te leven. Voor mij maar ook voor mijn vrouw is de keuze voor de volgende motor in ieder geval een stuk gemakkelijker geworden – het wordt een motor waarop ik geen proefrit meer hoef te maken, want dat heb ik al gedaan.

Naam: Jan Hoek
Leeftijd: 51 jaar
Rijdt zelf: Honda Deauville 700
Sceptisch en verwachtingsvol, zo reed ik naar Limburg. Sceptisch want wat moet ik verwachten? Doorgaans rij ik op m’n logge, zware Deauville uit 2005 (68 pk met 250 kg). Maar ook verwachtingsvol. De Versys 1000SE is immers een prettig ogende hoogpoter met een schot vermogen en alle nieuwe features als testfiets. Eerst maar eens zitten. Met mijn 1.75 m kom ik goed bij de grond en de ruit staat voor mij in de hoogste stand precies goed. De motor zit comfortabel; rechtop, alles onder controle, het lichaam goed beschut, lekker breed stuur. Van de dik 250 kilo voel je verrekte weinig. En opbokken? Kinderspel! En het rijden? Nou, dat vermogen zit wel snor, wat een raket. Echt elk paard is te gebruiken, dankzij de goede wegligging. De Kawa heeft geen stap verkeerd gezet. Dat komt mede door de verschillende rijmodi, en door de quickshifter. Over beide zaken was ik als rij-instructeur erg sceptisch. Maar dat bleek ten onrechte. Hard en scherp als het droog is, en soft en mak bij nat weer. Klasse. En de quickshifter? Vooral bij vol accelereren en in bochtige klimmetjes een aanwinst. Het opschakelen gaat top, gevoelsmatig vind ik terugschakelen met de koppeling erbij fijner. Om maar met de deur in huis te vallen: ik heb zelden een motor gehad die me binnen twee minuten zoveel vertrouwen geeft. Je zwiert door het Limburgse landschap van bocht naar bocht alsof je aan het dansen bent. Man wat gaat dat makkelijk. En het ging met een behoorlijk tempo, best aanpoten op m’n eigen knorretje, maar met de Kawa een peulenschil. Ook de remmen geven vertrouwen, een beetje bijremmen in de bocht is geen probleem, niks geen rare fratsen, gewoon knijpen en stilstaan. Als rij-instructeur ben ik er uiteraard ook nieuwsgierig naar hoe handelbaar de motor is. Het aan de hand meenemen is geen probleem, hij weegt over de 250 kg, maar zowel lopend aan de hand als rijdend merk je het gewicht niet. Natuurlijk nog even wat bijzondere verrichtingen gedaan, kan het toch niet laten, maar ook daar eet hij uit je hand. Gewoon lekker makkelijk en volgzaam, top. Niks de wensen? Toch wel. Het zadel is wat te hard, daar hou ik het geen dag op vol. De remmen zijn top, ook achter, maar als ik mag kiezen dan graag een geïntegreerd remsysteem, wel zo lekker. Concluderende is de Kawasaki Versys 1000SE een heerlijke reismotor die je ook graag voor dagelijks verkeer meeneemt, zeker een kanshebber als opvolger van m’n huidige motor.

Naam: Jan van der Ham
Leeftijd: 43 jaar
Rijdt nu: Honda NT700V
De lezerstest was een uitgelezen kans om eens wat langer een motor te kunnen testen. In het komende jaar wil ik een andere motor aanschaffen en de Kawasaki Versys 1000SE stond hiervoor al op mijn groslijst. Ik ben een motorrijder die het hele jaar doorrijdt en zo’n 20.000 woon-werkkilometers maak. De bruikbaarheid voor woon-werkverkeer was dan ook mijn belangrijkste testcriterium. De motor rijdt makkelijk weg en toert heerlijk soepel, in het lage gebied heeft hij veel vermogen. Tijdens het toeren kun je de motor, zonder ook maar een vorm van tegenbokken, eenvoudig met een laagtoerental laten draaien. Dat alles zonder trillingen. Heerlijk stil rijdt dat. In gedachten zie ik me al soepel tussen de almaar langer wordende files door glijden. Ik voel bijna de jaloerse blikken al in m’n rug, fantastisch toch. Waarschijnlijk behoor ik tot de weinige forensen die het jaar rond de elementen op de motor trotseer. De beschutting van de kuip en het windscherm zijn ruim voldoende, al had het scherm van mij best iets hoger gemogen. Het enige minpunt vind ik toch wel het ontbreken van een Cardan aandrijving. Voor dagelijks woon werk wil je eigenlijk gewoon schone handen houden en niet elke dag met een busje vet in de weer zijn. De motor is ook geschikt om sportievere kilometers mee te maken, hij laat zich makkelijk opjagen tot hogere toeren. Wat een prachtig geluid komt er dan uit. Tijdens zo’n testrit moet je wel vergeten om naar de snelheidsmeter te kijken, wat komt ie makkelijk uit de startblokken zeg. Het betere bochtenwerk is echt een eitje voor de Versys 1000. Soepel en licht vliegen we door (of zal ik zegen: over) het Limburgse landschap. De bergruimte in de kofferset is ruim genoeg om m’n broodtrommel en laptop en andere dagelijkse benodigdheden in op te bergen. Het dashboard is goed afleesbaar en biedt de juiste informatie, hierbij is het mogelijk om allerhande instellingen te kiezen. Het zitcomfort is boven verwachting. Na een hele dag rijden heb ik gek genoeg het idee dat ik aan het eind van de dag frisser ben dan aan het begin van de dag, maar dat kan natuurlijk ook door de fun-factor komen. Wat verder opvalt is dat de spiegels heel gunstig gepositioneerd zijn en ontzettend goed aflezen. De Versys 1000 is in één woord: geweldig! Na deze dag staat hij dus een stuk hoger op mijn verlanglijstje.

Naam: Marcel Schrijver
Leeftijd: 46 jaar
Rijdt nu: Honda VFR1200X DCT
De Versys 1000 heb ik samen met mijn vrouw Jeanet als duopassagier gereden. De Versys 1000SE is daar uitermate geschikt voor. Door de elektronische vering kun je door een simpele druk op de knop de veerinstellingen aanpassen. Uiteraard hebben we gekozen voor de setting met duo. We hebben de Versys gereden in de Sport-modus. Dit zorgt ook voor een iets stuggere veerafstelling. De Versys heeft een prettige vering, er zit voldoende comfort in maar geeft ook heel veel vertrouwen als je over kleinere binnenwegen van Zuid-Limburg rijdt. Je voelt heel goed wat er onder de wielen gebeurd zonder dat het comfort er onder lijdt. Het sturen is prettig. De motor makkelijk in bocht te krijgen en even eenvoudig op het andere oor te leggen. Het ruitje is gewoon heel goed. Het is voor mij de eerste motor waarbij de standaard ruit geen turbulentie oplevert. Ook niet op snelwegtempo. Top gedaan! De duo was zeer te spreken over het zadel. Lekker breed en fijn stroef. Ze bleef hierdoor makkelijk te zitten. De handgrepen zitten ook een fijne plaats. De kniehoek en hoek van de bovenbenen is voor de duo ook goed voor elkaar. Als bestuurder heb ik ook niet te klagen over de zitpostitie. Lekker rechtop en ook hier is kniehoek prettig om er een dag op uit te houden. Remmen doen adequaat en onopvallend hun werk. Bij stevig remmen duikt de voorkant met twee personen erop, uiteraard wat in. Maar het bleef mooi binnen te perken. In een bocht remmen geeft daarnaast geen oprichtmoment. Het blok is er een met twee gezichten. Extreem soepel en ook met duo schakellui te rijden. Tot 6.000 toeren loopt het blok erg fijn. In dit gebied er tevens meer dan voldoende kracht voor handen om lekker te kunnen rijden. Boven de 6.000 toeren wordt het allemaal wat rauwer en komen er duidelijk trillingen naar voren. Helaas zijn deze trillingen van het vervelende type. Gevoelsmatig lijkt het blok veel meer toeren te draaien dan werkelijk het geval is. De koppeling is lekker licht in bediening en de quickshifter werkt goed. Zowel tijdens op- als terugschakelen. Wel vind ik een quickshifter een apart gevoel geven als je terug naar de eerst versnelling schakelt. De kettingaandrijving is voor mij duidelijk een minpunt. Een cardan vind ik voor het type motor eigenlijk een betere oplossing. Ik miste daarnaast ook nog de zelf-uitschakelende-richtingaanwijzers. Al met al een prettige motor met een gunstige prijs en een goede uitrusting.

Naam: Steven Vleeshouwers
Leeftijd: 27 jaar
Rijdt nu: Yamaha Tracer 900GT
Kawasaki heeft met het nieuwe model van de Versys 1000 een echte alleskunner in het gamma. De Kawa ziet er mede dankzij zijn ledverlichting erg netjes en modern uit. De uitstraling van de machine is ook lekker dik en ten opzicht ven mijn eigen motor, is hij dat ook. Toch voel deze 40 kilo extra tijdens het rijden totaal niet. Sterker nog, hij stuurt heel licht en wendbaar. Zeker voor zo’n grote machine. Het motorblok is heerlijk soepel en je heb overal kracht, zelfs vanaf 1.500 toeren gaat hij niet bokken of moeilijk doen. Vanaf pak hem beet 5.000 toeren gaat het sensatie-gevoel omhoog door het schitterende geluid van die viercilinder die hoog in de toeren op zijn best klinkt. Tevens werkt de quickshifter dan ook op zijn best. De zitpositie is goed door het lekker zittende zadel, de hoge ruit en het fijne stuur. Toch zit ik met mijn 2 meter niet helemaal lekker met mijn benen. Met alleen elektronica kun je al een paar uur vullen om alles tot in detail uit te pluizen. Vooral de hellingshoekmeter vond ik leuk. Even kijken hoe ver je in de bochten kunt hangen, daarnaast is de elektronisch verstelbare vering ook erg makkelijk. Al met al is er weinig op de nieuwe Versys 1000SE aan te merken en is het vooral een hele fijne toer machine waarbij je ook nog lekker sportief kunt rijden op de bochtige wegen.

Naam: Richard Rijsdijk
Leeftijd: 58 jaar
Rijdt nu: BMW R1200GS Rallye
Ik ken mijn vrouw 26 jaar, de BMW GS 21 jaar en beide relaties zijn even duurzaam en stabiel. In tegenstelling tot de eerste relatie kun je bij de tweede regelmatig en zonder gêne overstappen naar een jonger model. En dat deed ik ook. Een uitnodiging de Kawasaki Versys 1000SE te komen testen voelt dan toch een beetje als vreemdgaan. De Kawa en de GS hebben veel overeenkomsten; gewicht, vermogen en koppel zijn ongeveer gelijk. Tegelijk zijn ook de verschillen enorm; UPSD-vork, ketting, viercilinder, 17 inch’ voorwiel. Dat geeft een totaal andere beleving. Op 840 mm boven het asfalt, met het brede stuur en dito zadel is de zitpositie rechtop en comfortabel. De kniehoek is wat krapper dan op de GS maar ruim genoeg. Het zadel loopt wat af zodat ik de neiging heb naar de tank te schuiven. De spiegels staan breed en geven prima trillingvrij zicht. Met mijn 1.93 meter zorgt de ruit in de lage stand voor turbulentie op de helm. De hoge stand is beter maar het blijft een beetje rommelen rond de kop. En dan dat blok! My goodness, wat een sterk, soepel, geciviliseerd en romig blok. De gasaanname is ongekend. Bij elk toerental pakt het blok zijdezacht op alsof er ouderwetse CV-carburateurs op zitten. Totaal anders dan mijn dikke boxer. Chapeau, meneer Kawasaki. Het blok vergt wel wat aanpassing in mijn rijstijl. Bij het terugschakelen remt een viercilinder nu eenmaal minder af op de motor dan een grote tweecilinder. Wanneer je de Kawa hoger in toeren rijdt, blijkt dat een stuk beter te gaan. De quickshifter schakelt bij elk toerental soepel en naadloos op en af. Effe doortrekken en je wordt tak-tak-tak naadloos schakelend vooruit gekatapulteerd door dat fantastische blok. Wauw! Ankeren gaat mooi lineair met een wat vroeg ingrijpend ABS in de stand Road. In de Sport-stand gaat dat beter. Over hoe de Kawa stuurt, kan ik weinig zinnigs zeggen wegens mijn eerste lekke band ooit. De heel langzaam leeglopende achterband verprutste het beeld van het rijwielgedeelte grondig. Vergelijk ik de Versys nu rechtstreeks met de GS, doe ik de Versys tekort terwijl uit de pers lovend schijft over de rijeigenschappen. Een keertje vreemdgaan is zo verkeerd nog niet. De one-night stand met 1000SE was een eyeopener; er worden nog meer hele goede motorfietsen gebouwd. De Kawasaki Versys 1000SE is een uitstekende, comfortabele motor met een geweldig blok en alle moderne elektronica die het rijden veraangenamen. Komt m’n relatie met mijn boxer in gevaar? Nee. Alhoewel, met een goede achterband?

Naam: Tom Overeem
Leeftijd: 59 jaar
Rijdt nu: Triumph Tiger 800XRx
Jawel, een groene! Mijn eerste rit ooit op een Kawasaki en het lot is mij gunstig gezind. De organisatie deelt mij een groen exemplaar toe. Niet dat de zwart-witte kleurstelling de motor misstaat, maar een Kawa hoort gewoon groen te zijn. Om maar met de deur in huis te vallen: deze luxe ‘adventure tourer’ doet alles goed. Er staat een flinke motor met een massieve uitstraling op mij te wachten. De zithouding is mooi rechtop en ontspannen. Met mijn lengte van 1,84 pas ik goed op de motor en is de kniehoek plezierig. Het is gedurende de dag goed uit te houden in het stevige zadel. Opstappen vereist wel enige lenigheid en gaat vaak gepaard met het schampen van de koffers. Eenmaal in het zadel gezeten is de hoogte prima en kom ik gemakkelijk met beide voeten op de grond. Het rijden op de Kawa gaat als vanzelf. Dit is typisch zo’n motor waarop je je binnen een half uur thuis voelt. Het blok voelt sterk en erg soepel aan en hoeft niet in de toeren te worden gejaagd om vlot vooruit te komen. Het ride by wire systeem bevalt prima. De elektronisch geregelde cruise control is een logische vervolgstap en wat mij betreft een dikke plus! Behoefte aan een quickshifter heb ik dan weer niet. Best leuk om tijdens een snelle acceleratie vlot door de versnellingen te kunnen tikken, maar een toergerichte motor als deze kan zonder. De SE beschikt over elektronisch geregelde demping en vering. Met een druk op de knop is de motor aan te passen aan de belading. Nuttig als je af en toe een duo mee neemt. Al rijdend doet de vering zijn werk onopvallend en dat is meteen een compliment. Dat was tijdens deze rit ook van toepassing op de remmen. De lokale wegen in Zuid-Limburg lenen zich er niet voor om de stoppers eens flink op de proef te stellen. Het dashboard van de Kawa is uitstekend afleesbaar, maar heeft ook wel een hoog ‘gadget’ gehalte. Ik heb geen behoefte aan staafdiagrammen voor ‘brake’ en ‘throttle’ en ‘smartphone connectivity’, maar dat is persoonlijk. Een sterk punt vind ik dat Kawasaki er klip en klaar voor kiest om een motor met een ‘adventure’ uitstraling neer te zetten voor gebruik op de weg. Dus niet hinken op twee gedachten, maar een motor bouwen die echt optimaal is toegesneden op één soort gebruik. Is de ‘SE’ zijn meerprijs ten opzichte van de basisversie waard? Als je een groene wilt moet je wel! Verder koop je veel extra elektronica. Een lastige afweging, maar voor het rijden zal het niet uitmaken.

Naam: Tom Schuurman
Leeftijd: 59 jaar
Rijdt nu: BMW R1200GS Adventure
Hoe goed is de nieuwe Kawasaki Versys 1000 SE eigenlijk? Met die vraag in het achterhoofd ben ik naar de lezerstest gegaan in Hulsberg. Hij oogt heel mooi, maar rijdt hij ook goed? Bij de eerste blik lijkt het allemaal zeer mooi afgewerkt. Mooie kleuren groen en wit, waarbij vooral de groene mijn voorkeur heeft. De van fabriekswege bevestigde houder aan het stuur voor de navigatie vond ik minder, een beetje grof uitgevoerd. Ik kom met gemak met beide voetjes aan de grond met mijn 1,86 m. De motor is uitgerust met veel elektronica wat weer een heel veilig gevoel geeft. Vooral de elektronische dynamische vering werkt heel goed, de motor is onder alle omstandigheden zeer stabiel. Het mooie TFT-dashboard gaf heel duidelijk alle informatie prijs. Na een middagje toeren in Limburg en met name in de buurt van Vaals kon ik goed voelen wat de Versys voor motor is. De remmen werkten heel goed en de motor schakelt perfect. Niet alleen schakelt hij met de quickshifter heel fijn op, maar ook het terugschakelen zonder koppeling gaat zeer soepel. Het vermogen komt er heel vloeiend in en verraste mij nooit, de motor voelt daardoor zeer stabiel aan. Het koppel van 102 Nm is voldoende en geeft de motor veel kracht. Vooral onderin. Wel heb ik bij het zijdezachte geluid van de viercilinder bij een snelheid van 80 km/uur de neiging nog een keer door te schakelen, maar bij zes versnellingen is de koek wel op. De wendbaarheid bij lage snelheden is prima. Bij het nemen van scherpe bochten met wat meer snelheid stuurt hij zeer direct. Kortom een heerlijke motor met een fijn geluid, soepel te hanteren, en vrijwel zonder trillingen en bijgeluiden. Voldoende pk’s en een prima koppel. Bij de verschillende rijmodi ging mijn voorkeur naar de sportstand uit. Zeker een motor die bij mij bovenaan op het verlanglijstje komt te staan voor een volgende aankoop.

Lees meer over

BMW Honda Kawasaki Triumph Yamaha

Gerelateerde artikelen

Eerste test: Kawasaki Ninja 1100SX

Eerste test: Kawasaki Ninja 1100SX

28 november, 2024

De Ninja SX houdt al jaren de vlag hoog in het sporttoersegment. Net als een klein Gallisch dorpje weert het zich ...
Eerste Test Honda Forza 750

Eerste Test Honda Forza 750

28 november, 2024

De Forza 750 profiteert van dezelfde vernieuwingen die de X-ADV (zie eerste test pagina 34) ook kreeg. Vooral tegen ...