+ Plus

Interview Suzuki GS1200SS-rijders

Ze kennen elkaar al vanaf hun achttiende, werken bij dezelfde baas en delen dezelfde hobby’s. Actieve hobby’s als paragliden en parachutespringen en uiteraard motorrijden. En ook dat laatste doen Karel Ton en Allan met een aantal gemeenschappelijke delers: een BMW GS Adventure voor de verre avontuurlijke trips en woon/werk-verkeer, een Suzuki DR-Z400 voor de zandbak, een circuitfiets voor het snelle werk en deze twee bloedmooie en in Europa zeer zeldzame Suzuki’s GS1200SS, voor als de zon schijnt. “Dit zijn de enige twee SS’en in Nederland en dat is best kicken”, onderstreept Allan, koud terug van een zelf georganiseerd motoravontuur in Mongolië, het bijzondere karakter van beide Suzuki’s. Een op de Bandit 1200 gebaseerd model met de onmiskenbare retro-look van de ‘Eighties’ superbike, waarmee Suzuki begin jaren tachtig deelnam aan de 8 uur van Suzuka. Deze GS1200SS werd tussen 2001 en 2004 exclusief voor de Japanse markt gebouwd en is in Europa dus een zeer exclusieve verschijning. Allan: “Voor zover wij weten rijden er nog een paar in Duitsland en in Engeland rond, maar dat was het dan wel” “De mijne komt ook uit Engeland”, gaat Karel verder, die een paar jaar terug na het zien van de GS1200SS in een Yoshimura catalogus helemaal verslingerd raakte aan de Soes met de karakteristieke oeruitstraling. “Ik houd van dat grote, dat grove. Ik had hiervoor ook al eens een Honda CB1000 gehad, zo’n Big One. Ook die koppelde een klassiek uiterlijk aan moderne rijeigenschappen. Maar ik vond Honda op een gegeven moment een beetje saai worden. Een allemansvriendje. Suzuki vond ik, net als Kawasaki, een wat ruiger imago hebben. Maar als deze SS een Honda was geweest, had ik hem ook gekocht hoor. Ik wilde er gewoon perse een hebben. Maar ik kwam er al snel achter dat de SS alleen voor de Japanse thuismarkt was gemaakt en je er hier dus moeilijk aan kon komen. Ik heb het vervolgens maar even gelaten voor wat het was, maar het bleef toch in mijn hoofd sluimeren en op een gegeven moment kwam ik via Google op een Engelse site waarop er een te koop werd aangeboden in Bristol, een 2001-model.” De SS bleek in prima staat, waarna het snel ging. Als een kind zo blij op en neer met een auto met aanhanger en een week later stond de Suzuki al in Noord-Holland. Dat was ook het moment waarop de SS-vonk oversloeg naar Allan. “Als je mee gaat om die van hem op te halen, begin je zelf ook al enthousiast te worden”, verklaart hij de ontluikende liefde. “Maar ik heb dat soort motoren altijd al gaaf gevonden. Dat waren dingen waar van alles en nog wat op en aan zat als het om tuning ging en in de racerij werden ze in de jaren tachtig vaak bereden door ruige en rauwe coureurs. Dat sprak me aan. Tja, en als je beste maat dan zo’n ding aanschaft, wil je er zelf het liefst ook een.” Dat was door de zeldzame verschijning van de SS uiteraard zoeken naar een naald in een hooiberg. Een naald die uiteindelijk anderhalf jaar later in Nieuw-Zeeland, waar veel GS1200SS-en via het grijze circuit binnenkwamen, werd gevonden. “Ik kwam deze op internet tegen”, knikt Allan in de richting van zijn rood/zwarte SS van bouwjaar 2004. “Natuurlijk was ik meteen verkocht, maar ik heb wel even een paar dagen bedenktijd genomen. Er is toch een aardig bedrag mee gemoeid en je koopt zo’n ding niet even bij de dealer op de hoek. Voor hetzelfde geld sturen ze een container met bakstenen naar je op. Maar ik heb toch de stoute schoenen maar aangetrokken en een mail gestuurd met de vraag of ik hem kon kopen en of ze hem dan naar Nederland wilden verschepen. Was geen probleem en een week of acht later stond ‘ie keurig in een container in de haven van Rotterdam. Maar dan kom je in een ongekende papiermolen terecht. Het kenteken was in Nieuw-Zeeland vernietigd omdat de motor werd geëxporteerd. Dat betekent dat je contact moet zoeken met Suzuki in Japan om de productiedatum te achterhalen. Dat kan aan de hand van het framenummer, waarna je een officieel document uit Japan krijgt. Daarmee kun je hier naar de Belastingdienst en de douane om BTW en BPM af te tikken. Lijkt allemaal simpel, maar al met al duurde het driekwart jaar voor ik de motor op een Nederlands kenteken had staan.”Vervolgens liet Allan zijn Suzuki, die in metallic zwart uit de container was gerold, overspuiten in de officiële rood/zwarte kleurstelling. Allan: “Dat hebben ze heel mooi gedaan. Elke kleur is gespoten, er zit geen sticker op.” Ook Karels blauwwitte machine, officieel een 2002-kleur, bleek gespoten, iets waar hij pas later achterkwam: “Hij is hiervoor knalgeel geweest, dat zag ik aan een paar gele plekjes aan de binnenzijde van de kuip. Maar dat vond ik geen probleem. Hij was netjes overgespoten, precies volgens het originele kleurenschema. Bovendien kwam ik er zo achter dat mijn machine zelfs een keer als testmotor in een Engels motorblad heeft gestaan. Dat was ook een knalgele, met exact dezelfde sticker op de ruit als mijn Suzuki. Dat is wel apart.”Aangezien de SS in technische zin volledig identiek was aan een Bandit, lieten Karel en Allan ook het nodige aan het blok en de vering doen (zie ook kaders). Beide vervingen bijvoorbeeld de standaard 32 millimeter CV-carburateurs door speciaal gemaakte Yoshimura flatside carburateurs met een doorlaat van 40 millimeter en Allan liet verder de cilinderkop flowen en voorzien van ‘wildere’ Stage 2 nokkenassen. Resultaat: een stevige 130 achterwiel pk’s en 115 Nm koppel. De machine van Karel smeert 120 pk aan het asfalt en is goed voor 120 Nm koppel. Duidelijk andere taal dan de in Japan geldende maximumnorm van 100 pk. “Dat verschil is duidelijk voelbaar”, verklaart Karel. “Standaard voelde het allemaal heel elastiekerig aan. Niet zo gek natuurlijk, want het is in feite een Bandit zonder hoogwaardige techniek. Maar met die andere carburateurs is het een heel andere motor geworden. Een bruut eigenlijk. Die van mij komt rochelend en hortend en stotend tot leven, maar als ik de straat uit ben, loopt ‘ie perfect. En hij is heel fel op het gas met die carburateurs. Iedere millimeter die je het gas verdraait voel je.” “Niet zo gek natuurlijk”, valt Allan hem bij. “Als je de intake manifolds er af haalt zie je nu een gat van 40 millimeter en dat was voorheen maar 32 millimeter. Standaard was zo’n ding dus gigantisch geknepen.” Maar ieder voordeel heeft zijn nadeel, heeft ook Karel inmiddels ontdekt: “Je kunt met deze carburateurs niet langer het gas ongestraft openzetten, want dan houdt ‘ie behoorlijk in, verslikt zich als het ware. Maar dat zijn dingen die er bij horen. Een stukje karakter dat je er bij neemt. Als je er eenmaal aan gewend bent, kun je er alles mee.” Dat komt volgens Karel mede door de perfect te doseren hydraulische koppeling: ”Die is heerlijk te bedienen, stoplichtsprintjes zijn daardoor ook geweldig. Die win ik bijna altijd van moderne sportfietsen. De Soes heeft natuurlijk veel koppel en hij is zwaar, dus spontaan wheelieën doet ‘ie niet. Dat maakt een beetje het beest in je los en ja, daar ga je dan ook wel naar rijden.” Naast de aanpassingen aan het blok liet Karel ook de vering aanpassen, aangezien de SS op de standaard vering nogal deinerig aanvoelde en duidelijk demping mistte. Ook een schot in de roos: “Het is nog steeds flink werken op zo’n ding, maar ook dat hoort er een beetje bij. Het moet niet te makkelijk gaan. Toch kon ik het verschil met de oude vering in de eerste paar kilometers al duidelijk voelen. Ook in dat opzicht is het een heel andere motor geworden. Hier in de buurt, op het Rottepolderplein, leg ik zonder problemen het knietje aan de grond, dat gaat perfect. En hij remt als een dolle. Suzuki heeft destijds de zeszuiger remklauwen van de GSX-R1000 rechtstreeks overgezet op deze machines en dat wil wel.” “Die vering wil ik zeker ook nog laten veranderen”, reageert Allan met een twinkeling in de ogen die verraadt dat dit waarschijnlijk niet al te lang op zich laat wachten. Wel hebben ze beide het uitlaatsysteem aangepast, maar ieder op geheel eigen wijze. “Het mijne contrasteert nogal met dat van Karel”, vindt Allan. “De mijne heb ik speciaal op bestelling bij Yoshimura zo laten maken. Die meer rondere vormen vind ik heel mooi, een beetje ouderwets is het.” De voorheen gepolijste RVS demper van de SS van Karel hangt nu in stemmig zwart naast de rechterzijde van de machine. “Die heb ik een stukje ingekort en keramisch laten coaten”, verduidelijkt Karel. “Steenslag heeft nu nauwelijks nog een kans. Maar dat matzwarte hoort ook een beetje bij de looks, het moet allemaal niet te veel glimmen en opvallen. Er zaten aanvankelijk ook wat chromen onderdelen op, wat dekseltjes en tierelantijntjes. Dat heb ik allemaal zwart gemaakt, zo zagen die machines er in de jaren tachtig ook uit.” Het vele werk aan de machines, het enthousiasme waarmee Karel en Allan over hun Suzuki’s verhalen en bovenal de moeite, die met name Allan heeft moeten doen om zijn GS1200SS naar Nederland te halen, doet al een beetje vermoeden dat de beide Suzuki’s niet snel nieuwe baasjes zullen gaan krijgen. Iets dat Karel nog enigszins diplomatiek verpakt: “Ze zijn nog niet zo heel oud, maar naarmate ze dat straks vanzelf gaan worden, worden ze ook steeds specialer. Allan klinkt al wat stelliger: “Ze blijven, gaan absoluut nooit meer weg. Het geld wat je er, zeker op dit moment, voor terug zou krijgen, staat totaal niet in verhouding tot alle moeite die je er voor hebt moeten doen of het tijd en het geld dat je er in hebt gestopt.” [STREAMER 1]“VOOR HETZELFDE GELD STUREN ZE EEN CONTAINER MET BAKSTENEN NAAR JE OP”[STREAMER 2]“HET MOET ALLEMAAL NIET TE VEEL GLIMMEN EN OPVALLEN”[kader 1]DE GS1200SS VAN ALLAN BOERLAGE* Handgebogen titanium Yoshimura uitlaatsysteem, op bestelling gemaakt door Yoshimura* Yoshimura Multimeter voor aanvullende informatie als accuspanning en olietemperatuur* RVS remleidingen* Stage 2 Yoshimura nokkenasen* Geflowde cilinderkoppen en hogere compressie* Yoshimura 40 mm TMR-MJN flatside carburateurs, op bestelling gemaakt door Yoshimura* Rem/schakelset, zwart gepoedercoat [kader 2] DE GS1200SS VAN KAREL TON * Keramisch matzwart gecoat RVS Yoshimura uitlaatsysteem met ingekorte einddemper* Yoshimura Multimeter voor aanvullende informatie als accuspanning en olietemperatuur* Yoshimura 40 mm TMR-MJN flatside carburateurs, op bestelling gemaakt door Yoshimura* Titax gefreesde rem/koppelingshendels* HK Suspension aangepaste voorvering* Goodridge RVS olieleidingen (blauw/rode koppelingen)* Rem/schakelset, zwart gepoedercoat [Beeld + BU’s]

Lees meer over

BMW Honda Kawasaki Suzuki

Gerelateerde artikelen

Eerste test: Kawasaki Ninja 1100SX

Eerste test: Kawasaki Ninja 1100SX

28 november, 2024

De Ninja SX houdt al jaren de vlag hoog in het sporttoersegment. Net als een klein Gallisch dorpje weert het zich ...
Eerste Test Honda Forza 750

Eerste Test Honda Forza 750

28 november, 2024

De Forza 750 profiteert van dezelfde vernieuwingen die de X-ADV (zie eerste test pagina 34) ook kreeg. Vooral tegen ...
Eerste test: Honda NT1100

Eerste test: Honda NT1100

28 november, 2024

NT is een acroniem voor New Tourer en drie jaar geleden werd de Honda NT1100 gelanceerd om het gapende gat in ...