Interview Kawasaki 1400GTR winnaars

Afgelopen jaar hadden we hier op de redactie het hele jaar de beschikking over Kawasaki’s toerbuffel 1400GTR. Wie tijdens de afgelopen Motorbeurs in Utrecht het juiste kilometrage van deze duurtester wist te raden, mocht er een maand lang mee rijden. En dat werden uiteindelijk Ronald Daman en Sandra van Wijk.De verbazing ergens begin maart was groot, erg groot zelfs. Niet zozeer omdat ze wat gewonnen hadden, maar de prijs zelf was op z’n zachtst gezegd nogal onverwacht. “Nou en of”, blikt Sandra van Wijk uit het Noord-Hollandse Kudelstaart terug. “We zagen de motor staan en hebben beide een kaartje ingevuld, gewoon gegokt wat de kilometerstand was eigenlijk. Niet wetende dat daarmee een maand gratis rijden met die 1400GTR gemoeid was, we dachten eigenlijk dat je er een jaarabonnement op MotoPlus mee kon winnen.”Ondanks dat het stel niet te boek staat als veelrijders – “sinds we allebei een leaseauto hebben is het motorrijden een stuk minder geworden” – werd alles opzij gezet om optimaal gebruik te kunnen maken van tijdelijke aanwinst. Voor het eerst sinds hun heropstap in 2005 werd er zelfs voorzichtig een weekendje weg gepland, naar de Eifel. “Ja, we wilden er echt optimaal van genieten, zoiets overkomt je tenslotte maar één keer. We hebben bewust een hoop tijd vrij gemaakt zodat we veel konden rijden. Niet altijd even gemakkelijk met een gezin met vijf kinderen, zeker niet omdat we binnenkort ook nog ons eerste kleinkind verwachten. Maar het is gelukt, we hebben echt een prachtige maand gehad.”Ronald: “Vooral het lange weekend in de Eifel was fantastisch. Een oude bekende van mij heeft daar een Bed & Breakfast (www.derschmetterling.eu), voor ons een mooie gelegenheid om daar eens langs te gaan. Met de Paasdagen was dat. Prachtig weer gehad en natuurlijk mooie wegen. Ik reed op de Kawasaki, terwijl Sandra haar Nighthawk tijdelijk had ingeruild voor mijn V-Strom. Ik heb nog wel gevraagd of ze op de GTR wilde rijden, maar dat deed ze liever niet.” “Nee joh, dat ding ziet er toch wel erg groot en zwaar uit en dat maakt het voor mij wat lastig”, legt Sandra uit. “Bovendien rijd ik niet graag op spullen van een ander, ik zou het heel vervelend vinden als er iets kapot ging. Ach, zo ben ik nou eenmaal. Ik heb me prima vermaakt op de V-Strom. Mijn Nighthawk rijdt als een pantoffel zo lekker, maar dit is toch wel iets meer motor.”Eenmaal terug in Nederland werd er nog altijd optimaal rendement uit de GTR gehaald. Tripje naar Scheveningen met zoon en neefje achterop, het WK Superbike in Assen, maar ook gewoon toeren met z’n tweeën door de omgeving. Het heilige vuur dat door het wegvallen van woon-werkverkeer op de motor wat minder fel brandde, laaide weer even helemaal op. En toen Kawasaki met een mooi aanbod kwam om de machine voor een leuk bedrag over te nemen, moest er ook even heel diep nagedacht worden. “We hadden het bijna gedaan”, vertelt Ronald, “maar na veel wikken en wegen hebben we er toch maar vanaf gezien.” Spijt heeft hij er niet van, al deed het hem wel zeer toen hij de GTR eind april weer in moest leveren. “Natuurlijk had ik hem graag gehouden, we hebben er tenslotte veel plezier van gehad, hij rijdt gewoon erg makkelijk en is ook nog praktisch. We zouden er echter andere dingen voor moeten laten schieten en dat was het ons net niet waard. Wat Sandra net al aangaf, we hebben vijf kinderen waarvan de jongste nu dertien is. Het ontbreekt ons domweg aan tijd om er dan vaker op uit te kunnen trekken. Onze tijd komt nog wel, over een aantal jaar.” Niet dat de motor tot die tijd de ijskast ingaat, zeker niet zelfs. Het weekendje Eifel heeft zelfs al een beetje de reisgeest in Ronald wakker gemaakt. “Dat is zo goed bevallen, dat zou ik wel vaker willen. Naar Schotland of zo, die richting ligt me wel. En dan van B&B naar B&B trekken, dat lijkt me fantastisch. Wat dat betreft ben ik ook erg dankbaar dat we deze prijs hebben gewonnen, anders waren we nooit een weekend weg gegaan. Aan de andere kant, de Kawasaki reed echt heerlijk, makkelijk vooral. En nu vind ik dus dat ik aan een zwaardere motor toe ben.” ________________________________________[KASTEN TECHNISCHE DATEN]TECHNISCHE GEGEVENSNaam: Ronald DamanLeeftijd: 44 jaarBeroep: ProjectopzichterMotor: Suzuki DL650 V-Strom uit 2005Droommotor: Iets dat op de Kawasaki GTR lijktRijbewijs sinds: 19e, 25 jaar nuGehaald in: drie keerKilometers per jaar: niet zoveel, rond de 1.500 kmBeste motorervaring: Maand GTR rijden en weekendje EifelSlechtste motorervaring: Toen ik nog jong was reed ik een keer ’s morgens met dikke mist naar mijn stage. Plots stond er man met een stok midden op de weg te zwaaien, bleek er een motorrijder achterop een vrachtwagen te zijn geklapt. Ik hen hem niet gezien, maar wel gehoord. Eenmaal op mijn werk heb ik toen flink lopen shaken. Grootste ergernis in het verkeer: Automobilisten die je over het hoofd zien, het idee onderuit gereden te worden. Is al een paar keer bijna mis gegaan, maar gelukkig nooit echt. Nu je wat ouder wordt kijk je ook nog verder vooruit. ________________________________________Naam: Sandra van WijkLeeftijd: 45Beroep: Senior woonbegeleiderMotor: Honda Nighthawk 650 uit 1985 Droommotor: Heb ik niet, vroeger een CB750 gehad en die vond ik geweldig, maar de Nighthawk rijdt ook goed. De vriend van mijn moeder heeft een BMW R850R, als ‘ie hem wegdoet mogen wij hem kopen. Is een mooi ding en hij is er heel erg zuinig op.Rijbewijs sinds: 1991Gehaald in: twee keerKilometers per jaar: Heb sinds dit jaar een leaseauto dus dat is veel minder geworden, nog zo’n 1.500 km.Beste motorervaring: Weekend met lekker toeren in de Eifel, was relaxed, rustig en gezellig.Slechtste motorervaring: Bijna ongelukken door onoplettende medeweggebruikers. Knalde vorig jaar nog bijna op een ander die zo van rijstrook verwisselde, dat zijn geen fijne dingen.Grootste ergernis in het verkeer: Onoplettende weggebruikers, onnodig links rijden en drukken. Mensen zijn té gemakkelijk tegenwoordig, het is druk op weg en dat wordt alleen maar erger, dus gun elkaar de ruimte.