Eerste Test Aprilia Shiver / Dorsoduro
In 2007 presenteerde Aprilia de Shiver, een jaar later gevolgd door de Dorsoduro. Twee middenklassers op basis van een in eigen huis ontwikkeld en hypermodern 750 cc 90º V-twin-blok, dat onder een mooi brugframe hangt. Voor 2010 is die Shiver op veel punten verbeterd, terwijl er van de Dorsoduro nu ook een luxe Factory-uitvoering bij de dealers staat. Samen met de in prijs verlaagde huidige modellen heeft Aprilia daarmee een paar attractieve aanbiedingen in huis.De zeer fraaie techniek van de Shiver en de Dorsoduro was ondanks alles geen garantie voor een enorm verkoopsucces. Na de aanvankelijke boost, bleek het toch lastig voor het sportieve Aprilia om deze vlotte middenklassers aan de man te brengen. Waarop de geleerden nog eens rond de tafel zijn gaan zitten en beide modellen ‘herpositioneerden’, zoals dat met een mooi duur marketingwoord heet. De prijzen daalden, waardoor de Shiver nu actiematig wordt aangeboden vanaf € 7.990,-, terwijl de Dorsoduro momenteel al voor € 8.990,- bij de dealer staat. In beide gevallen komt daar voor de ABS-uitvoering 700 euro bij, maar ook in dat geval hebben we het over een meer dan scherpe aanbieding, waarmee de eigenzinnige en karaktervolle Shiver het zonder meer kan opnemen tegen Japanse tegenpolen als de Honda Hornet, Yamaha XJ6, Kawasaki ER-6n en Suzuki GSR en Gladius, om maar eens wat alternatieven in de druk bezette middenklasse te noemen. En dan vergeten we natuurlijk nog de twee Ducati’s waar Aprilia met de Shiver en de Dorsoduro ook zonder meer zijn pijlen op richt: de Monster 696 of 796 (zie pag. 26) en de Hypermotard 796. Ook met deze twee Bolognese machines kan de Aprilia op alle fronten concurreren en zeker qua prijsstelling.Tegelijkertijd met de scherpere prijzen introduceert Aprilia ook een nieuwe, aangepaste Shiver 2010 en een Dorsoduro Factory. Die ronden het middenklasse-gamma nu naar boven af en bieden voor de ‘oude prijs’ de nodige extra’s en doorgevoerde verbeteringen ten opzichte van de scherp geprijsde actiemodellen.De 2010-Shiver is vooral wat betreft zijn ergonomie en uiterlijk aangepast. Wat dat eerste betreft: bij de vorige Shivers werd nog wel eens geklaagd over de platte en behoorlijke brede buddyseat. Met name de randen van het zadel maakten letterlijk indruk en voor 2010 is dat zadel flink gewijzigd (met als goede nieuws voor Shiver-bezitters: dat nieuwe zadel past ook op de voorgaande jaargangen). Het werd marginaal lager, maar wel beduidend smaller (tot wel 5 centimeter!) en loopt nu ook wat mooier rond, zodat de absolute zithoogte weliswaar niet veel anders is geworden, maar je met kortere benen wel beduidend beter bij de grond kunt komen. Ook het stuur is onder handen genomen en staat nu iets rechter: de uiteinden zijn 5 graden minder ver naar de rijder toegebogen. Samen met een paar centimeter hoger en verder naar achteren geplaatste voetrusten, is de zitpositie op de 2010-Shiver daarmee iets sportiever (of beter: actiever) geworden. Bij die sportievere zithouding past ook een vlotter uiterlijk en dat werd gerealiseerd door een nieuwe, frisse kleurstelling en een klein flyscreen-stuurkuipje rond het dashboard. Samen met het frisrode frame doet niets meer denken aan de weliswaar chique, maar ook wel enigszins anonieme uitstraling van de eerste generatie Shivers. Ook de bredere 5.5 x 17 inch achtervelg, waarop de 180/55 Dunlop Sportmax Qualifier beter uitkomt, en de wave-remschijven dragen bij aan de vlotte verschijning. Het is wat dat betreft opmerkelijk hoeveel een motorfiets met een aantal van dat soort kleine ingrepen in zijn totaliteit opeens heel anders oogt. Tja, op het gebied van styling hoef je ze in Italië natuurlijk niets te leren.Uiterlijk is belangrijk, maar als motorrijders willen we er natuurlijk ook mee op pad. En dat konden we op de magnifieke Route Napoleon, ten noordwesten van Grasse in Zuid-Frankrijk. Dat is typisch zo’n motorweg die je echt eens in je leven gereden moet hebben. Wij reden het onderste deel van deze bochtige N85, die door de bergen van de Middellandse Zee naar Grenoble loopt. De weg is trouwens vernoemd naar het historische traject dat door Napoleon werd afgelegd toen hij terugkeerde in Frankrijk na zijn ballingschap op Elba. Hij kwam aan land in Golfe-Juan nabij Cannes en trok via Grasse, Digne, Gap en Grenoble naar Lyon. Door via de bergen noordwaarts te reizen, ontliep hij het verzet in de koningsgezinde steden in de Rhone-vallei en kreeg hij veel aanhangers bij het heroveren van zijn keizerstitel. Ons motorrijders levert het 200 jaar later een heerlijke bochtige weg door de bergen op, eentje met mooie vloeiende bochten waar geen eind aan lijkt te komen. Toch heb ik zo’n idee dat dat Napoleon destijds een zorg zal zijn geweest….Op die Route Napoleon voelt de Aprilia Shiver 2010 zich als een vis in het water. De mooie doorlopende bochten zijn hem op het lijf geschreven en met speels gemak rond je de ene bocht na de andere. Daarbij geeft de Shiver erg veel vertrouwen en laat hij zich heerlijk relaxed rijden: je hoeft je niet in te spannen in het Shiver-zadel om lekker door te kachelen.Dat nieuwe zadel zit trouwens prima en maakt moeder aarde inderdaad ook met kortere benen wat beter bereikbaar. Vooral ook makkelijk in deze streek waar een waterpas niet tot de standaard-uitrusting van wegenbouwers behoort, want alles loopt schuin en dat is toch altijd een beetje tricky bij het stoppen, wegrijden of keren op de weg.Het nieuwe stuur ligt ook fijn in de hand, maar eerlijk gezegd ontgaat me de logica van de sportiever geplaatste voetrusten. Niet dat het niet goed zit, maar de oude plaatsing leverde net wat minder kniehoek en dus toch meer comfort op lange duur op. En zeg nou zelf: een sportievere uitstraling van de Shiver is absoluut niet verkeerd, maar het blijft toch vooral een vlotte middenklasser en geen racebeest.Het 750 cc V-twin-blok (na de vingeroefening met de RXV en SXV450-550 is dit het allereerste eigen motorblok voor wegmotoren van Aprilia; ontwikkeld en geproduceerd in Noale zelf) is ook na drie jaar nog helemaal bij de tijd. De tweecilinder draait subliem, ook al blijken de 95 door Aprilia beloofde pk’s er in de praktijk meestal net niet in te zitten. Maar ook met een kleine 90 houdt deze middenklasser zich meer dan staande: hij trekt heerlijk door, draait mooi rond en scoort in zijn geheel een erg dikke voldoende. Als je doortrekt in toeren is het zelfs ongelooflijk hoe stevig deze relatief kleine V-twin-motor er aan sleurt: daar had een paar jaar geleden een 1000 cc V-twin zich niet voor geschaamd. Het blok is helemaal top, al is de digitale benzineverbruiksmeter in het dashboard voor mijn gevoel wel net te optimistisch: die doet kond van een gemiddeld verbruik tussen de 4 en 5 liter per 100 km, een snelle hoofdrekensom leverde mij echter een verbruik van net onder de 1 op 20 op. Op deze uitdagende bergweg, dat dan weer wel natuurlijk.Sinds zijn komst in 2007 heeft deze Shiver al het zogenaamde ride-by-wire oftewel: gasgeven via een stroomdraadje. Al lijkt dat niet zo, want vanaf het gashendel vertrekken wel twee gaskabels waarvan de bewegingen pal achter het balhoofd echter worden omgezet in een elektrisch signaal dat de gaskleppen aanstuurt. Onder het rijden kun je daarbij met de startknop kiezen uit drie mappings: toer, sport en rain. In die laatste stand is alle potentie opeens verdwenen en lijkt het alsof je met een tamme ouderwetse 500 cc tweepitter onderweg bent. Het moet heel bar zijn als je die rainmode ook echt als serieuze rij-optie ziet. De sport- en toerstand zijn wel echte rijstanden, waarbij het verschil tussen die twee modes op de Shiver nog wel meevalt: het is vooral de manier waarop de machine reageert op het gashendel (gematigd en soepel of hard en direct) die je met een druk op de knop aanpast. En de sportstand is leuk als je aan het spelen bent, maar in de toerstand komt de ‘vriendelijke’ Shiver in mijn ogen het beste tot zijn recht. Deze stand past het best bij het totale karakter van de machine, die inmiddels ook in deze nieuwste uitvoering al bij de dealers staat. Binnen enkele maanden volgt ook de ABS-versie van de vernieuwde Shiver 750.Met de Dorsoduro heeft Aprilia nu al enkele jaren een heerlijke funbike in huis. Een machine met een lekker ruig uiterlijk en een stoere zitpositie, maar ook eentje met een gouden hart. In MotoPlus 6 lieten we het de ‘gewone’ Dorsoduro nog opnemen tegen de één op één vergelijkbare Ducati Hypermotard 796. En daarin bleek dat de inmiddels ruim twee jaar leverbare Dorsoduro zich in de directe confrontatie meer dan staande wist te houden. Maar om de Dorsoduro voor een nog breder publiek aantrekkelijk te maken, werd het bestaande model afgesprijsd naar € 8.990,- (9.690 euro met ABS) en komt er nu een Dorsoduro Factory voor de ‘oude’ prijs van € 9.990,- (€ 10.690,- met ABS, leverbaar dit najaar).De nieuwe Dorsoduro Factory valt uiterlijk vooral op door zijn carbonjasje: voorspatbord en tankcovers zijn van dit lichte materiaal gemaakt. Daarnaast is het zadel mooier uitgevoerd (met rode stiksels en antislip-dekje) en zijn de covers van de twee hoge uitlaatdempers nu ook in stemmig zwart uitgevoerd. Al dat zwart geeft de Factory, in combinatie met het felrode frame, een heel stoere uitstraling.Toch bleef het niet alleen bij deze uiterlijke aanpassingen: ook de vering is geheel nieuw. Niet alleen is deze nu voor en achter volledig instelbaar, ook de basis-setting is wat stugger, voor een nog sportievere wegligging. Ook de radiale Brembo voorremklauwen zijn iets groter uitgevoerd op deze Factory, voor nog meer stopkracht. Niet nieuw, maar toch wel vermeldenswaardig zijn de hele mooie staalommantelde remleidingen op de Dorsoduro, net als op de Shiver trouwens. Heel jammer – en ook vreemd – is dat het dashboard van de Dorsoduro weliswaar gelijk is aan dat van de Shiver, maar wel minder functies heeft. Een versnellingsindicator en een temperatuurmeter ontbreken bijvoorbeeld. Waar de Shiver in zijn algemeenheid een goedmoedige alleskunner is, waarmee je iedereen op pad kunt sturen, daar is de Dorsoduro Factory veel meer een hete bliksem die lekker stevig in de hand gehouden wil worden. Knap dat Aprilia rond twee precies dezelfde bases toch zo verschillende en specifiek toegespitste machines heeft weten te construeren. Waarbij de Dorsoduro als lekker ruige supermoto-funbike dus ook een heftiger karakter kent, vooral als je de ride-by-wire-mode in het standje ‘Sport‘ zet. Dan hakt de twin er na elke bocht onherroepelijk en keihard in. Niks geen zoetgevooisd relaxt gedrag, maar knallen van bocht naar bocht: rechte stukken zijn enkel onderbrekingen van het remmen, insturen, hangen en sleuren dat elke bocht op de Dorsoduro tot een feest maakt. Al moet je er wel helemaal voor willen gaan om dit te beleven.De Dorsoduro is op alle fronten ook net een tikje extremer dan de Shiver: het rijden vraagt wat meer kracht en inzet en je moet het stoere ‘tapered’ cross-stuur stevig omvatten. Dit is duidelijk een machine om mee te knallen, het liefst op een bochtig parkoers zoals de D2 en de D3 in Zuid-Frankrijk, rond Gréolières en Gourdon. Heftig slingerende bergwegen met korte draaien, heuse hairpins en knijpende doordraaiers. Net zoals de Shiver anders is dan de Dorsoduro, zo is deze weg ook heel anders dan de iets zuidelijker gelegen Route Napoleon.Wat natuurlijk niet wegneemt dat je de Dorsoduro Factory ook prima kunt gebruiken voor een dagelijks ritje in Nederland: ideaal om het woon-werk-verkeer te combineren met het ritje waarin je de stress van alledag af kunt reageren. Bovendien is de zithouding heerlijk rechtop voor een goed overzicht op weg en verkeer, loods je de Dorsoduro met zijn brede stuur moeiteloos tussen de files door en maken de langere veerwegen van de volledig instelbare vering van elke verkeersdrempel een uitdagende springheuvel. Wie doet je wat op de Dorsoduro, dat is precies het karakter van deze machine, die op korte termijn bij de dealers in de showroom staat. Op de ABS-versie zul je nog een maandje of vier, vijf moeten wachten.TECHNISCHE GEGEVENSAPRILIA SL750 SHIVER (gegevens Dorsoduro tussen haakjes)MOTOR vloeistofgekoelde tweecilinder viertakt 90º V-motor, twee bovenliggende ketting/tandwiel aangedreven nokkenassen en vier kleppen per cilinder, klepbediening via stoterbussen, wet-sump smering, benzine-injectie Ø 52 mm, geregelde katalysator, 450 watt dynamo, accu 12 V/10 Ah, hydraulisch bediende natte meerplaatskoppeling, zesversnellingsbak, O-ring ketting, secundaire overbrenging 16:44 (16:46).Boring x slag 92,0 x 56,4 mmCilinderinhoud 750 ccCompressie 11.0 : 1Max. vermogen 70,0 kW (95 pk) bij 9.000 tpm (67,3 kW (92 pk) bij 8.750 tpm)Max. koppel 81 Nm bij 7.000 tpm (82 Nm bij 4.500 tpm)RIJWIELGEDEELTE stalen vakwerkframe met aangeschroefd aluminium hulpframe, upside-down voorvork Ø 43 mm, (volledig instelbaar), aluminium swingarm met monoschokbreker, verstelbare veervoorspanning en uitgaande demping (volledig instelbaar), dubbele schijfrem voor Ø 320 mm, vierzuiger remklauwen, enkele schijfrem achter Ø 245 mm, enkelzuiger remklauw, ABS (optioneel).Aluminium gietwielen 3.50 x 17; 5.5 (6.0) x 17Bandenmaat 120/70ZR17; 180/55ZR17Banden in test Dunlop Sportmax QualifierMATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1.440 (1.550) mm, balhoofdhoek 64,3º (64,0º), naloop 109 (108) mm, veerweg v/a 120/130 (160/150) mm, zithoogte 800 (870) mm, drooggewicht 189 (185) kg, max. belading 211 (215) kg, tankinhoud 15,0 (12,0) liter.Garantie twee jaarService-intervallen elke 20.000 kmKleuren rood/grijs en zwart/grijs (zwart)Prijs SL750 Shiver NL € 8.990,- / B € 8.490,-Prijs SL750 Shiver ABS NL € 9.990,- / B € 9.490,-Prijs SMV750 Dorsoduro Factory NL € 9.990,- / B € 8.990,-Prijs SMV750 Dorsoduro Factory ABS NL € 10.690,- / B € 9.490,-INFO NEDERLAND EN BELGIË Moto Tricolore BV, tel. 0347-349 749, www.mototricolore.nl
