Alpenmasters 2008: Toer
De dikke toerbuffel is niet langer per definitie die breedgeschouderde machine met een etalageruit als windprotectie, hutkoffers aan de flanken voor de bagage en luxe fauteuils voor de verwende billen. Motoren als Honda’s DN-01, de Suzuki Hayabusa, maar ook de Triumph Rocket III Touring hebben het klassieke toerconcept, waar de Kawasaki 1400GTR een goed voorbeeld van is, inmiddels een stuk breder getrokken.Met de voorwaarde uitsluitend nieuwe of vernieuwde modellen richting de Franse Alpen af te vaardigen, viel het dit jaar niet bepaald mee om het veld van de dikke toer- en sporttoermotoren gevuld te krijgen. Waar we afgelopen jaar nog streng aan de poort moesten selecteren voor deze bij de gemiddelde Alpentoerist toch redelijk populaire categorie, waren we voor deze editie in feite snel uitgewinkeld. Cru gesteld kun je wel stellen dat dit viertal het afgelopen jaar het enige nieuws in dit segment was en dat geeft te denken. Van dit kwartet is de Kawasaki 1400GTR natuurlijk het meest klassieke voorbeeld van de complete toerfiets met zijn forse verstelbare ruit, comfortabele zitplekken en kofferset. De Triumph Rocket III Touring biedt in feite dezelfde elementen, maar de verpakking is die van een relaxte cruiser. In het zadel van de Suzuki Hayabusa is de weg omhoog behoorlijk sportief, terwijl de Honda DN-01 van een compleet andere planeet afkomstig lijkt. Een vreemde eend in de bijt dus, maar met zijn automatische transmissie zou de extraverte Japanner wel eens voor een verrassing kunnen zorgen. De gigantDik 400 kilo gewicht, 140 pk vermogen, 200 Nm koppel en een longinhoud van 2294 cc. Niet bepaald specificaties die je in eerste instantie associeert met de vele haarspelden en duizelingwekkende stijgingspercentages op Alpencols als de Galibier, Croix de Fer en de Lautaret. Maar de Triumph Rocket III Touring heeft standaard koffers, een ruit als een tentluifel en niet te vergeten een haast koninklijke zetel, dus met het comfort op de weg omhoog zit het in ieder geval wel snor. Relaxed het zomerse Alpendecor aan je voorbij laten trekken, waarbij je geen tel hoeft in te zitten of je de dikke Triumph wel in de juiste versnelling hebt staan. De imposante driepitter heeft namelijk zo veel kracht achter de hand, dat ‘ie zich in motorische zin niet snel zal laten verrassen door een listig knijpende haarspeld. Zo onverstoorbaar als een oceaanstomer laat de Brit de serpentines steeds achter zich, haast ongeacht de versnelling waarin je ze rondt. Maar juist in die haarspelden betaal je het wisselgeld voor het comfort en het surplus aan vermogen. Qua afmetingen formaat kan de Rocket namelijk makkelijk concurreren met een klein model tractor en die massa is steeds alomtegenwoordig. In die haarspelden, maar ook tijdens het manoeuvreren op de parkeerplaats van het hotel. Weinig elegant en maak je een inschattingsfout, dan is het werkelijk alle hens aan het dek om de Triumph weer op de juiste koers te krijgen. Vooral bij stevige remacties bergaf is het oppassen geblazen. Dat geldt ook voor een eventuele passagier, die vooral bocht uit alle zeilen bij moet zetten om aan boord te blijven. Het ontbreek aan houvast en in tegenstelling tot het luxe onderkomen van de rijder is het achterzitje niet meer dan een noodzitje. Eenmaal in het dal, waar de wegen breder en overzichtelijker zijn, valt met alle tekortkomingen nog wel te leven en blijkt de grondspeling zelfs redelijk ruim, maar dat is voor deze reus niet voldoende om van plaats vier af te komen. [Bild: AM-RG08-1114]TRIUMPH ROCKET III TOURINGdrie-in-lijn, 2294 cc, 140 pk, 200 Nm, 400 kg, max. belading 215 kg, NL € 22.390,-; B € 18.990,- +Indrukwekkende vermogensontplooiing Goede windprotectieVoldoende bagageruimteUitstekende zit voor rijder-Duocomfort onder de maatHoog benzineverbruikVeel gewicht [Kasten, wenn platz bei Triumph platzieren, beide Bilde raus MRD 16/2008 Seite 37 Mitte ubernehmen]De gevolgen van extreme belastingAfgelopen jaar was het achterrem van de Moto Guzzi Norge die in de Alpen ‘bekijk het maar’ riep, dit jaar hadden we zelfs met twee stakende achterremmen te maken. De remleiding van de Rocket III barstte door oververhitting open (foto boven), terwijl de achterremklauw van de Kawasaki 1400GTR door een montagefout een remblok verloor (foto onder). De toeristische attractieHet is pas 8.15 uur, maar bovenop de Col du Galibier staat al een groepje vroege vogels dicht opeen gepakt. En die staan daar niet om zich om zich te laten vereeuwigen voor het bord met de pashoogte. Nee, het oploopje wordt veroorzaakt door het extravagante lijnenspel van de zojuist omhoog gesnorde Honda DN-01, een nogal bizarre crossover tussen een scooter, toermachine en wat nog meer eigenlijk? Maakt niet uit ook, de bijzondere Japanner staat in het middelpunt van de belangstelling en doet dat eigenlijk overal waar ‘ie gaat en staat. De vaste vraag daarbij is steeds het voor de hand liggende: ‘En, hoe rijdt dat nou?’Nou, opvallend goed eigenlijk! En dat geldt met name voor de uitmuntende automaat aan boord. De Human Friendly Transmission (HFT) doet zijn naam eer aan, want de hydrostatische aandrijving werkt volledig hufterproof en met de lenigheid van een gymnast. Absoluut zonder hinderlijk horten of stoten. Subliem gewoon! De toekomst voor toermachines misschien?Jammer is wel dat die vooruitstrevende aandrijving, waarvan de olie erg heet wordt, ook een deel van het vermogen van de DN-01 opslokt. En dat is met een opgegeven 61 pk natuurlijk al niet bijzonder hoog. Op de steile passages moet de Honda flink zweten en hetzelfde geldt als er een passagier mee moet.Achterop de Honda is het trouwens best goed toeven en aan het stuur lijkt dat in eerste instantie ook het geval, maar dat verandert naarmate de kilometers vorderen. De combinatie van het naar je toe komende stuur, de hoge treeplanken en de rechtop zitpositie is nogal inactief en zorgt op den duur voor een verkrampt gevoel in armen en benen. Dat overschaduwt eigenlijk een beetje de goede karaktertrekken van de DN-01. Het stuurkarakter bijvoorbeeld. Het duurt even voor je het volledige vertrouwen hebt in het gevoelsmatige ver weg staande voorwiel, maar daarna stuurt de Honda makkelijk, licht en opvallend stabiel. En dat met een forse wielbasis en een dikke 190-achterband. Daarnaast zetten het soepel regelende ABS en het gecombineerde remsysteem de DN-01 op eenzaam hoog remniveau. Toch schiet de Honda uiteindelijk te kort als het op Alpentoeren aankomt, want naast de vermoeiende zit heeft de DN-01 geen bagageruimte, slechts magere windprotectie en zou wat meer kracht hem zeker niet misstaan. Desondanks een prima derde plek in dit bijzondere veld. [Bild: Honda DN-01_02_jk oder Honda DN-01_04_jk]HONDA DN-01V-twin, 680 cc, 61 pk, 64 Nm 271 kg, max. belading 163 kg, ABS, NL € 13.590,-; B € 11.990,-+Perfect werkende automaatTop remmenNeutraal stuurgedragComfortabele vering-Mist net een beetje vermogenNauwelijks bergruimteOp den duur vermoeiende zitBeperkte actieradiusAls een TGV omhoog De Suzuki Hayabusa is van dit kwartet misschien wel het meest de machine die met hardnekkige vooroordelen moet afrekenen. Want de pijlsnelle en van maar liefst 197 paarden voorziene Japanse slechtvalk excelleert toch bij uitstek en vrijwel uitsluitend op de ellenlange ‘Autobahnstrecken’ bij onze Oosterburen? Klopt, maar slechts te dele. De langgerekte Japanner met het zo kenmerkende design kan namelijk zo veel meer. Dat ‘ie het supersports behoorlijk lastig kan maken op het circuit wisten we al, maar ook in een Alpine omgeving is de Hayabusa beslist geen vijfde wiel aan deze toerwagenWat heet, het vierpits krachthonk in het vooronder strooit bijvoorbeeld met goede manieren. De powerband voelt oneindig breed aan en in feite kun je met TGV-snelheid omhoog, maar aan de andere kant kun je met gemak alle passen bedwingen zonder een moment boven de 4000 toeren te komen. De Hayabusa is van onderuit namelijk beresterk, draait daarbij heerlijk smeuïg en heeft een boterzachte gasrespons. Daar komt bij dat de Suzuki qua zitpositie een aardige brug van supersport naar toermachine slaat. Sportief, maar beslist niet oncomfortabel. Dat geldt ook voor het rijwielgedeelte. Vederlicht voelt de Hayabusa niet, maar het totaalpakket overtuigt. De vering is in basis weliswaar sportief, maar biedt tegelijkertijd ook het nodige comfort en heeft voldoende reserve. Dat zijn zaken die tellen in de bergen.Toch weet de Hayabusa de finale niet te bereiken, maar veel scheelt het niet. Het zitcomfort van de duopassagier, de niet optimale windbescherming, de onopvallende versnellingsbak en remmen, maar met name het ontbreken van het in de Alpen zo nuttige ABS breken de snelle Japanner uiteindelijk op. [Bild: Suzuki Hayabusa_10_jk] SUZUKI HAYABUSAvier-in-lijn, 1340 cc, 197 pk, 155 Nm, 264 kg, max. belading 185 kg, NL € 15.358,-; B € 13.930,-+Bergen koppelBrede powerbandSoepele gasresponsOvertuigend rijwielgedeelte-Geen ABSOncomfortabele duozitTikje gevoelloze remmenDe klassieke schoolDe zeventien punten die de Hayabusa inlevert op de Kawasaki 1400GTR zitten vooral in zaken als windbescherming, bergruimte, uitrusting, zitcomfort en vooral ook in het ABS aan boord van de Kawasaki. Dat alles maakt de GTR met afstand tot de meest complete machine van het stel. Het comfort achter de verstelbare ruit is, zowel alleen als met passagier, van hoog niveau en dat maakt het rijden van lange dagetappes tot een peulenschil. Maar toch doorkruist de luxe aangeklede Japanner het Alpenlandschap niet met de vanzelfsprekendheid die je in eerste instantie van zo’n toerbuffel zou verwachten. En dat heeft voor een groot deel te maken met het wat eigenaardige stuurgedrag van de zwaarlijvige Kawasaki, die je steeds met lichte dwang en de nodige overtuigingskracht een bocht in moet laten rollen. Doe je dat niet, dan krijgt de GTR een uitgesproken voorkeur voor de wijde lijn. De vering is evenwel prima opgewassen tegen het zware Alpenwerk, spreekt steeds aangenaam comfortabel aan, heeft genoeg reserve en strijkt onregelmatigheden in het wegdek met zachte hand glad. Ook de potente vierpitter heeft moeite om zich in dit uitdagende decor staande te houden. Het blok met de variabele kleptiming presteert in de lagere toerregionen niet bepaald indrukwekkend. Even vlot omhoog kruipend verkeer inhalen, is niet een kwestie van domweg het gas open draaien, maar vereist steeds een paar tikjes terug in de bak. Die zesbak mag dan wel een goedwerkende anti-hopkoppeling hebben, schakelen gaat overwegend hakerig. Ook is de gasaanname wat abrupt en lijkt iedere lastwisseling gevolgd te worden door een kleine tel bedenktijd. Overtuigen doen weer de remmen, waar je bergafwaarts blindelings op kunt vertrouwen. En uiteraard zijn er pluspunten voor het in de bergen zo nuttige ABS, alhoewel het systeem van de GTR iets minder grof zou mogen regelen. Toch pakt de compleet uitgeruste Kawasaki de overwinning in dit afwisselende veld. Ietwat geflatteerd is dat wel, gezien de afwezigheid dit jaar van echte concurrenten als bijvoorbeeld de Yamaha FJR1300 en de Honda Pan-European. [Bild: AM-RG08-1148] AM-RG08-1148WINNAAR TOER/SPORTTOERKAWASAKI 1400GTRvier-in-lijn, 1352 cc, 155 pk, 136 Nm, 313 kg, max. belading 195 kg, ABS, NL € 17.842,-; B € 15.890,-+Complete uitrustingEffectieve windbeschermingVermogen in overvloedKrachtige remmenFijne zitpositie-Grof regelend ABSWat hakerige bakVermogen onderin valt tegenEigenaardig stuurkarakter[Bei Leistungsdiagramm Toer- Sporttoer][Gelb]Suzuki Hayabusa144,2 kW (196 pk) bij 9.500 tpm157 Nm bij 7.100 tpm[Blau]Triumph Rocket III Touring74,8 kW (102 pk) bij 5.400 rtpm190 Nm bij 1.900 tpm[Grun]Kawasaki 1400GTR111,2 kW (151 pk) bij 9.200 tpm134 Nm bij 6.300 tpm[Rot]Honda DN-01Vermogen aan achterwiel gemeten36,7 kW (50 pk) bij 7.300 tpm[Conclusie bij Punktewertung]CONCLUSIEEen knetterharde knock-out heeft de Kawasaki 1400GTR niet uit kunnen delen in dit gemêleerde gezelschap. Het is letterlijk en figuurlijk een overwinning op punten geworden, waarbij met name de erg complete uitrusting, de brede inzetbaarheid en de aanwezigheid van ABS een doorslaggevende rol hebben gespeeld. Verrassend was het optreden van de Honda DN-01, die met wat extra vermogen en een betere zitpositie wellicht nog verrassender had kunnen uitpakken. De Suzuki is met zijn enorme boost van onderuit het geijkte wapen voor hardgaanders die lak hebben aan zitcomfort en dat de Triumph Rocket III Touring een fantastisch blok heeft, maar in de bergen geen wonder van wendbaarheid is, zal iedereen beamen. [Bild: AM-RG08-995; schone Ausschnitt macheb][Opener Bild: AM-RG08-1062][Wenn platz auf die Opener: Sonstiges_13_jk]Ook een vorm van sportief toeren.
