WK Superbike Itali

Al vier keer eerder was Max Biaggi wereldkampioen. Maar zijn vier titels in de 250 cc-klasse betekenen minder voor hem dan het WK Superbike-kampioenschap dat hij in Imola behaalde. De 39-jarige Biaggi reed niet sterk, maar besliste toch de titelstrijd. In Magny Cours toonde hij zich vervolgens de terechte kampioen. De manier waarop Max Biaggi zijn wereldtitel zeker stelde in Imola had iets van een anticlimax. Toen in de elfde ronde van de tweede race Leon Haslams Suzuki met een grote witte rookwolk zijn einde aankondigde, betekende dat ook dat de titelstrijd beslist was. In de eerste race had Haslam tot in de laatste ronde uitzicht op de overwinning, maar een te riskante uitremmanouevre op de geweldig rijdende Carlos Checa deed hem in het grind belanden. In plaats van een minimale tweede plaats restte Haslam slechts een vijfde positie. Nog steeds wel zes plaatsen voor een worstelende Biaggi, die in de openingsrace in Imola voor het eerst dit seizoen buiten de top 10 finishte na een race vol fouten. Biaggi leverde echter weinig in en had voor de start van de tweede wedstrijd nog steeds een comfortabele voorsprong op Haslam van 52 punten. In de tweede race kwam de van startplaats zeven vertrokken WK-leider sterker voor de dag, en toen in de elfde ronde voor Haslam het doek viel, gebeurde dat drie plaatsen achter de op dat moment als derde rijdende Biaggi. Op een vijfde plaats werd Biaggi afgevlagd, zo’n zeven seconden achter dubbelwinnaar Checa die Noriyuki Haga en Cal Crutchlow geen schijn van kans gaf. Dat het inmiddels Biaggi’s zesde opeenvolgende race zonder podium was, deed al lang niet meer ter zake. Vergeet zijn vier 250 cc-wereldtitels of zijn bikkelharde duels met Mick Doohan en Valentino Rossi maar, voor Biaggi is de Superbike-wereldtitel het beste wat hem in zijn lange racecarrière is overkomen. Voor eigen publiek in Imola liet de 39-jarige Romein zich kronen als de eerste Italiaanse wereldkampioen Superbike in de 22-jarige geschiedenis, de eerste op een Aprilia ook. Het kostte hem dertien jaar om zich na zijn vierde kwartlitertitel weer ’s werelds beste te mogen noemen en in die tijd maakte de eigenzinnige Biaggi een veelvoud aan hoogte- en dieptepunten mee. Tot de komst van Valentino Rossi was Biaggi de grootste Italiaanse superster, maar toch zorgde hij er zelf voor dat er in 2006 geen plaats meer voor hem was in de MotoGP. Na een jaar afwezigheid begon hij in 2007 aan een nieuwe carrière in het WK Superbike en met een emotionele overwinning in zijn allereerste race op de Alstare/Suzuki in Qatar had hij zich geen beter debuut kunnen bedenken. “Nadat ik een aantale keren tweede was geworden in de 500 cc en in de MotoGP had ik nog steeds het gevoel dat er iets ontbrak”, vertelde Biaggi in Imola. “Ik wil niet zeggen dat het door de technische kant van de racerij kwam of door de teamleden, maar mijn motivatie was anders. In 2007 kwam in als nieuweling in deze klasse en ik won meteen. Ik voelde me vanaf het begin thuis, ik mocht de mensen en de mensen mochten mij. Ik had een heel jaar niet geracet, een jaar lang het gevoel gemist om met z’n allen de eerste bocht in te duiken. Maar toen ik mijn eerste race won, denk ik dat iedereen toen mijn mogelijkheden had kunnen zien.” In 1994 won Biaggi zijn eerste mondiale titel en ook toen was hij het paradepaardje van Aprilia. “Ik was erg snel op een 250 en ik was de eerste Italiaan die met een Aprilia 250-wereldkampioen werd, daarna kwamen Capirossi en Rossi. Winnen op de 250 was op een heel ander moment in mijn leven, winnen met deze machine is kritischer. Dit is geen pure racemachine. Je kunt niet zulke grote hellingshoeken rijden en je moet echt vechten om dit soort zware motoren goed af te remmen voor een bocht. Het is moeilijker.”Inmiddels is Biaggi ruim 39 jaar oud, vader van een dochter en een tweede kind is onderweg. Hij legde in Imola het verschil uit tussen zijn laatste titel en de eerste vier. “Ik kijk eigenlijk nooit terug, maar deze titel waardeer ik meer dan alles wat ik tot nu toe bereikt heb. Winnen op de 250 was fantastisch, maar dit is meer speciaal vanwege mijn leven nu en mijn leeftijd. Als iemand me vertelde vooral te blijven trainen, omdat ik op mijn bijna 40e nog wereldkampioen zou worden, zou ik hem hebben gevraagd of hij dat echt zeker wist. Maar ik heb me al die tijd in het zweet gewerkt. Ik ben dan misschien tien, vijftien jaar ouder dan jongens als Haslam en Rea, maar ik train net zo hard en dat maakte het verschil.”Na 2002 trok Aprilia zich na een seizoen met Nori Haga op de RSV1000 terug uit het WK Superbike, maar vorig jaar keerde de fabriek uit Noale terug met de op de racerij toegespitste RSV4 die speciaal voor Biaggi werd ontworpen. Hij is een van de beste ontwikkelingsrijders: precies op de baan en accuraat met zijn feedback en een oog voor detail dat hij ontwikkelde door jaren in de racerij. Het feit dat Biaggi tot 2007 alleen met prototypes racete, droeg bij aan de ontwikkeling van de RSV4. Biaggi begon het seizoen weinig opzienbarend op Phillip Island met een vijfde en achtste plaats. Terwijl de snelle Aprilia juist een hoofdrol was toebedacht, bleek de machine moeite te hebben met de hobbels – iets wat verderop in het seizoen telkens een zwak punt van de V4 bleek. In Portimao kwam Biaggi ijzersterk met een dubbel, gevolgd door een tweede en derde plaats in Valencia. De Nederlandse WK-ronde op Assen verliep tegenvallend met een zesde en vierde positie, terwijl teamgenoot Leon Camier de tweede RSV4 een keer op het podium zetten en een keer in het grind parkeerde. Biaggi’s revanche kwam op Monza met twee overwinningen. Op de hobbels van Kyalami verraste de Italiaan met een vierde en derde plaats en dat het Biaggi niet aan geluk ontbrak bleek op Miller Motorsports Park waar hij twee overwinningen pakte die eigenlijk snelste man Carlos Checa toebehoorden. Omdat lijstaanvoerder Leon Haslam in de tweede race crashte, werd Biaggi de nieuwe koploper in het WK. Die positie zou hij niet meer uit handen geven. In Misano reed hij naar zijn vierde dubbel, in Brno was er een 2-1 en hoewel de veteraan daarna in Silverstone (5/6) en op de Nürburgring (4/5) en Imola (11/5) niet meer op het podium finishte, betekende de Haslams rookwolk in de tweede race in Imola dat het WK beslist was. Biaggi is er nooit vies van geweest om zichzelf te prijzen en in Imola was dat niet anders. “Ik heb geweldig werk geleverd met deze machine. In 2009 hadden we geen data en geen settings voor de versnellingsbak. Wie ook in de toekomst op deze machine stapt, hij mag me duizendmaal bedanken, want ik heb het vuile werk gedaan. Ik heb alles gegeven om deze machine te ontwikkelen en dat heeft heel wat zweetdruppels gekost.”Toch bleef Biaggi nog steeds vaag over zijn eigen toekomst bij de Italiaanse fabrikant, terwijl van Aprilia-zijde viel te horen dat men dicht bij een nieuwe overeenkomst is met de kersverse wereldkampioen. Biaggi stuurde echter een andere richting uit. “Voor volgend jaar is nog niets zeker. Wat wel zeker is, is dat ik wereldkampioen ben en dat is het grootste wat ik ooit bereikt heb. Ik weet niet of ik hier volgend jaar nog ben en daar wil ik nu ook nog niet over nadenken.”Biaggi complimenteerde Leon Haslam die vanaf het begin van het seizoen zijn grootste tegenstander was gebleken. “Leon verdient het om voor de titel te gaan, want hij was de meest constante rijder en hij is erg snel. Het was erg mooi om met hem het gevecht aan te gaan. Soms was hij sneller, andere keren was ik sneller, maar hij was altijd moeilijk te verslaan. Ik wil hem feliciteren met het feit dat hij voor iedereen altijd een goede show opvoerde. Hij heeft nooit opgegeven.”Sport- en technisch directeur Gigi Dall’Igna was in Imola als projectleider van de RSV4 een gelukkig man. In 2005 begon Dall’Ígna aan het project dat uitging van de ontwikkeling van een straatmachine. “Het heeft veel moeite en werk gekost om dit resultaat te bereiken”, zei Dall’Igna. “Maar nu kan is zeggen dat het me gelukt is. Onze planning was om in 2011 voor de titel mee te kunnen doen, maar we zijn al in ons tweede jaar kampioen geworden en dat is ongelooflijk. Dit is geen droom, dit is mooier dan een droom. Echt nauwelijks te bevatten. Alle mensen van Aprilia zijn hier en hebben het kunnen meebeleven. Ik ben erg blij ook voor hen. Aprilia is een Italiaanse fabrikant, Biaggi is een Italiaanse coureur en dus waren er hier veel mensen die ons kwamen steunen. Dit was voor ons ook de beste opzet. In het begin hadden we de ervaring van Max hard nodig om de motor verder te ontwikkelen. Max is niet alleen een rijder, hij is ook de beste man in het WK Superbike als het gaat om reclame, de pers en de sponsors.”Haslam wilde na afloop in Imola niet als een geslagen man overkomen. In de eerste race had hij zijn vastbeslotenheid getoond door leider Checa zwaar onder druk te zetten, maar zijn dadendrang moest hij bekopen met een rit door het grind. “Ik wist dat ik sneller dan Carlos was beneden aan die heuvel en als ik dichtbij hem zou zijn, kon ik hem pakken”, haalde de Suzuki-coureur de mislukte actie terug. “Ik zat al wel op de grens daar en bij het aanremmen van de linkerbocht blokkeerde de voorrem drie keer. Ik zat naast hem, maar ik had te veel snelheid en die bocht kon ik nooit halen. Ik had voor een makkelijke tweede plek kunnen kiezen, maar ik wilde de overwinning en dus moest ik er voor gaan. Die extra vijf punten hadden het verschil kunnen maken.”In de tweede race vocht Haslam voor zijn laatste kans. “De topsnelheid en het stuurgedrag was goed, maar ik had echt moeite om goed uit de langzame bochten te komen. Ik merkte dat ik langzamer werd en uiteindelijk gaf het blok de geest. Ik was bang dat de olie op de band terecht zou komen en dat Fabrizio me van achteren zou rammen.”Dat gebeurde niet en de uitwijkende Fabrizio en Cal Crutchlow konden hun race vervolgen. Fabrizio crashte later, Crutchlow werd nog derde achter de weer oppermachtige Checa en Haga. Haslam, goed voor drie race-overwinningen en dertien podiums tot Imola, verwerkte de teleurstelling aan de vangrail. “Het zou erg moeilijk zijn geworden om Max nog van die titel af te houden. Een overwinning in die eerste race zou natuurlijk geholpen hebben en ik had het gevoel dat ik hem in de tweede race ook wel achter me had kunnen houden. Dan was de beslissing gevallen in Magny Cours. Maar goed, ik mag niet klagen, want het is een fantastisch seizoen geweest.”Enkele dagen na de race in Imola werd definitief bekend dat Haslam in 2011 naast Troy Corser de tweede BMW zou bemannen. Alstare/Suzuki-baas Francis Batta liet Haslam vrij nadat hij van de fabriek niet de gehoopte toezeggingen over steun in 2011 kreeg. In Magny Cours toonde een grieperige Max Biaggi twee gezichten. In de eerste race leidde hij enige tijd, maar werd toen achterhaald door polesitter Cal Crutchlow. De Brit ging daarna op weg naar zijn derde WSB-zege van het jaar. Biaggi moest in de laatste chicane de tweede plaats nog inleveren bij Leon Haslam, terwijl ook Carlos Checa nog langszij kwam. Een ontstemde Biaggi nam knap revanche in de laatste race van het jaar. De Italiaan hield een hardnekkig aandringende Crutchlow achter zich door heel slim gebruik te maken van de snelheid en acceleratie van zijn Aprilia. Een zeer geëmotioneerde Michel Fabrizio zette voor het laatst een fabrieks-Ducati op het podium. Crutchlow had graag afscheid genomen van het WK Superbike met een dubbele overwinning en bleef kritisch naar Biaggi ondanks diens zege. “Het is een publiek geheim dat hij niet goed overweg kan met de meeste rijders”, aldus de altijd uitgesproken Brit. “Ik ben ook niet zijn vriend, omdat ik hem niet alleen maar lof toezwaai. Maar hij heeft het kampioenschap eerlijk verdiend. Hij heeft erg goed gereden, dus petje af voor hem. Maar zijn motor is wel erg snel.”Met zijn tiende overwinning van het jaar stelde Biaggi voor Aprilia ook de eerste constructeurstitel veilig in het WK Superbike. Nog steeds hulde de nieuwe wereldkampioen zich echter in nevelen als zijn toekomst ter sprake kwam, ondanks het feit dat Dall’Igna naar Magny Cours kwam met twee versies van een 2011-contract. Hoewel menigeen denkt dat Biaggi het spel speelt om er vooral meer geld uit te slepen, lijkt er wel degelijk een mogelijkheid dat de 39-jarige veteraan zich volledig terug trekt als coureur nu hij met zijn gezin een andere focus in zijn leven heeft dan alleen maar de racerij. “Ik heb eerlijk gezegd nog geen beslissing genomen”, vertelde Biaggi in Frankrijk. “Ik wilde hier het seizoen zo goed mogelijk afsluiten en ook de constructeurstitel winnen. Niet dat mij dat nog een extra bonus oplevert, maar ik wilde dat voor het team. Nu ga ik naar huis en ga ik eens in mijn eentje even diep nadenken op het balkon.” Dat zijn familie een rol speelt in de besluitvorming, beaamde Biaggi. “Maar er zijn ook andere dingen. Ik moet de motivatie en de uitdaging vinden om het allemaal nog een keertje te doen. Je moet lichamelijk en geestelijk fit zijn voor zo’n lang seizoen. Ik moet zeker zijn van mezelf en zeker weten dat ik het nog een keer op kan brengen.”Zijn voormalig Marlboro/Yamaha-teamgenoot Carlos Checa is er van overtuigd dat Biaggi zijn titel zal verdedigen. “Als zijn motivatie goed is, komt het goed, want de motor, het pakket en het team zijn goed en uiteindelijk blijft hij wel Max Biaggi. Ik denk dat het voor hem na het winnen van de wereldtitel lastig wordt om echt te stoppen. Ik denk dat hij doorgaat en ik snap niet helemaal waarom hij dit soort dingen zegt. Als hij echt stopt, zou dat een grote verrassing voor mij zijn en een ingrijpende beslissing voor hem.”De ontknoping in de Supersport-klasse reikte in Imola tot een climax. Eugene Laverty vocht voor zijn laatste kans en na een race vol inhaalacties plaatste de Ier een laatste inhaalmanoeuvre in de laatste chicane. Laverty gleed onderuit over de witte streep en nam Sofuoglu mee in zijn val. Terwijl beide kampioenskandidaten hun machines weer aan de praat probeerden te krijgen, glipte Sofuoglu’s teammaat Michele Pirro naar zijn eerste WK Supersport-overwinning. Sofuoglu werd nog tweede, vlak voor Laverty. Met een voorsprong van 16 punten op Laverty liet Sofuoglu zich in Magny Cours niet verleiden tot een nieuw tweegevecht. Na ronden kopwerk liet hij Laverty zonder slag of stoot voorbij en pakte zonder risico een tweede plaats, ruim voldoende voor zijn tweede wereldtitel. Joan Lascorz werd ondanks zijn in Silverstone opgelopen blessure derde in het kampioenschap en verhuist naar het WK Superbike. Broc Parkes, sinds de race in Duitsland de vervanger van Lascorz, tekende ook voor twee jaar. Laverty’s plaats bij Parkalgar wordt ingenomen door de Britse Supersport-kampioen Sam Lowes.“Dit was toch een heel ander jaar dan 2007 toen ik voor het eerst wereldkampioen werd”, analyseerde Sofuoglu, die komend jaar de overstap maakt naar de Moto2-klasse en al de laatste twee GP’s van het jaar actief zal zijn in de nieuwste GP-klasse. “Dit was een veel moeilijker jaar. Als je me voor de start van dit seizoen had verteld dat ik na iedere race op het podium zou staan, had ik je nooit geloofd”, vertelde de 26-jarige Turk. “Toch had ik dit jaar wel wat meer races willen winnen om een groter gat op Laverty te hebben. Nu had ieder klein foutje me de titel kunnen kosten. Drie keer winnen is niet veel, maar een heel belangrijke was de zege in Brno. Vlak voor die race was ik gevallen met mijn scooter, waardoor mijn arm geblesseerd was. Ik zou daar al blij zijn geweest met een handvol punten. Maar die winst, wist ik dat ik voor de titel kon gaan.”Dankzij zijn drie overwinningen en dertien podiumplaatsen in 2010 en een totaal van respectievelijk zeventien en 39 manifesteerde Sofuoglu zich als de meest succesvolle coureur in de WK Supersport-geschiedenis. Samen met zijn voormalige teamgenoten Sebastien Charpentier en Andrew Pitt is hij de enige coureur met twee Supersport-wereldtitels. Eugene Laverty stond dit seizoen liefst acht keer op de hoogste trede van het podium, maar greep voor de tweede achtereenvolgende keer naast de wereldtitel. “Kenan is enorm consistent geweest. Iedere race op het podium finishen, is een enorme prestatie. Dat blijkt ook wel uit het aantal punten dat ik dit seizoen heb behaald. Met 252 punten was ik de afgelopen twee seizoenen gewoon wereldkampioen geweest. Petje af voor Kenan dus.” Ondanks dat Laverty zich een sportief verliezer toonde, deed het mislopen van de titel hem zichtbaar pijn. “Het is in ieder geval een grotere teleurstelling dan vorig jaar. De titel leek van begin af aan voor mij, maar ik maakte een foutje in Portimao. Achteraf gezien een duur foutje, alleen realiseerde ik me dat niet direct. Ook in Valencia heb ik punten laten liggen. Daarna ben ik wel weer aan de leiding in het kampioenschap gekomen, maar op de Nürburgring profiteerde Kenan flink van de diskwalificatie van Gino Rea. Toen wist ik dat het heel erg moeilijk ging worden om de titel te pakken.”Voor het Ten Kate team was Sofuoglu’s titel de achtste in de Supersport-klasse. Of het gezelschap uit Nieuwleusen volgend jaar de titel verdedigt is nog onduidelijk. • Tom Sykes verraste in Imola met de beste tijd in een natte Superpole. De Brit was de eerste Kawasaki-rijder op pole sinds de Duitse WK-ronde van 2007 en zorgde er voor dat alle zeven fabrikanten in het WSB dit jaar op pole hebben gestaan. Sykes reed twee goede wedstrijden en schuwde na twee kopstarts het kopwerk bepaald niet. Zijn uiteindelijke zesde en vierde plaatsen leverde hem toch weer een contract op bij Kawasaki als derde man achter Chris Vermeulen en de nog geblesseerde Joan Lascorz. Teammanager Paul Bird neemt de kosten van Sykes voor zijn rekening, de fabriek zorgt voor de andere twee coureurs. Sykes reed onlangs samen met Katsuaki Fujiwara al in Valencia met de 2011 ZX10RR.• Het is nog steeds onduidelijk hoe de toekomst van het Ten Kate/Honda Team er uit ziet. Naast Jonathan Rea – die in Imola niet startte vanwege een in de Superspole gebroken schippersbotje en sleutelbeen en in Magny Cours alleen de eerste race reed – zijn meerdere rijders in beeld voor de tweede plaats. Ook Alex De Angelis en Michel Fabrizio zijn in de picture, maar Fabrizio wordt ook genoemd als enige coureur van het Alstare/Suzuki team. Sylvain Guintoli heeft ondanks een sterk optreden in Magny Cours (hij werd vierde in de tweede race) te horen gekregen dat er voor hem bij Suzuki geen plaats meer is. Hoe het Ten Kate Team gefinancierd wordt, is nog niet bekend. Castrol zou mogelijk de rol van het zich terugtrekkende Hannspree willen innemen. • Aanvankelijk werd ook James Toseland in verband gebracht met Ten Kate, maar de tweevoudig wereldkampioen tekende in Imola een nieuw te vormen Italiaans BMW-satellietteam. BMW’s Superstock 1000-kampioen Ayrton Badovini wordt zijn teamgenoot. Het team wordt gerund door Daniele Casorlari die in 1998 Carl Fogarty naar zijn eerste wereldtitel loodste. Ruben Xaus verlaat BMW en keert terug naar Ducati. Hij gaat met ex-Ten Kate Superstock 1000-rijder Maxime Berger het Supersonic/Ducati Team vormen. • Nori Haga sloot in Imola een deal met het DFX Team dat fuseert met Marco Borciani’s team en zal volgend jaar niet op Ducati maar op Aprilia uitkomen. Aprilia levert fabrieksmateriaal en Superbike-promotor Infront zou er alles aan gelegen zijn om de populaire Japanner binnen de serie te houden. Borciani’s sponsor Pata lijkt mee te verhuizen. Volgens sommige bronnen zou de 35-jarige Haga zelfs betaald worden door Infront. Pikant detail is dat Haga en Aprilia’s wereldkampioen Biaggi sinds Misano 2007 – waar Biaggi Haga van de sokken reed en zich nooit verontschuldigde – een zeer koele verstandhouding hebben. Haga reed al in 2002 op Aprilia in het WSB en in 2003 in de MotoGP met de RS3 Cube.• Troy ondertekende een week voor Imola tijdens een test in Mugello zijn nieuwe BMW-contract – en zegde toen pas toe om ook de 2011-S1000RR te testen. Na een telefonisch oké vanuit Duitsland reed de Australiër zijn eerste ronden op de geëvolueerde viercilinder. “Het leek mij de beste manier om het zo te doen”, aldus Corser. “Ik wilde niet mijn tijd verdoen met testwerk als het voor iemand anders zou zijn geweest.”