Techniek: Bakker gaswals
Nico Bakker is een beetje eigenwijs. Toen ruim dertig jaar geleden alle Japanse motorfabrikanten een frame van ronde stalen buizen maakten, maakte Bakker aluminium frames van rechthoekige kokers. Een telescoop voorvork was gemeengoed, dus Bakker maakte een ‘Telelever’ met een extra triangel. Tegenwoordig hebben alle motoren gaskleppen, reden voor Bakker om eens te kijken of ook dat anders kan en zie daar: de gaswals.
Boet van Dulmen, Wil Hartog, Jack Middelburg, Giacomo Agostini en Johnny Cecotto hebben menig overwinning en zelfs wereldkampioenschap behaald met frames van Nico Bakker. Bijna alle Japanse sportmotoren en MotoGP-machines hebben tegenwoordig aluminium frames. Zelfs Ducati, de fabrikant die het stalen buizenframe zo’n beetje als handelsmerk hanteert, is in de MotoGP (en met de Panigale) overgestapt naar aluminium frames. De uitzondering is KTM, dat dit jaar een MotoGP-machine inzet met een stalen frame. Daarnaast maakt BMW tegenwoordig veelvuldig gebruik van Telelever en afgeleide constructies. Bakker is dus eigenwijs, maar de resultaten spreken voor zich.
Naast frames en voorvorken heeft Bakker zich gewijd aan een nieuwe uitdaging. Alle motoren hebben tegenwoordig gaskleppen, en Bakker zou Bakker niet zijn om ook daar een andere oplossing voor te zoeken. Directe aanleiding hiervoor was de Moto3-motor van coureur Brian Slooten. In 2010 bouwde Bakker hiervoor een frame rond een motorblok van een Suzuki RM-Z250 crossmotor. De ongeveer 37 pk die het originele crossblok leverde, was veel te weinig (alle vermogens die genoemd worden zijn overigens gemeten aan het achterwiel). Na wat aanpassingen en tuning was er ongeveer 41 pk voorhanden. Een paar jaar later werd het Honda NSF250R-blok beschikbaar. Dit leverde in getunede trim zo’n 49 pk. Ter referentie: een 125cc tweetakt haalde maximaal net iets meer dan 50 pk, dus toen werd het serieus met de Moto3-machine.
Nico Bakker keek eens naar de inlaat en zag daar een gasklep in de weg zitten, die de luchttoevoer verstoorde. Een gasklep is een ronde (of ovale) plaat, die met een paar schroefjes op een asje is gemonteerd. Het is een goedkoop te produceren constructie, die ook nog eens zeer betrouwbaar is.
Als je vol gas geeft, wil je een van binnen perfect gladde ‘pijp’ hebben, zodat de maximale hoeveelheid lucht naar binnen kan. Dan zitten de gasklep, het asje en de schroefjes al snel in de weg van de binnenstromende lucht. Volgens Nico Bakker is het bovendien ideaal als deze lucht netjes door het midden van het kanaal stroomt, wat dus niet het geval is met een gasklep die gedeeltelijk open staat.
En zo werd de constructie met twee walsen geboren. Als deze open staan, geven ze een perfect gestroomlijnde doorlaat. Ook openen ze vanuit het midden, waardoor de lucht netjes door het midden kan stromen. De NSF250R levert met dit gaswalshuis zo’n 5% oftewel zo’n 2 pk meer vermogen dan met een standaard gasklep en gaat daarmee naar 51 pk. Die 2 pk betekent in de GP-wereld natuurlijk een mega-stap. Ter referentie: gesteld wordt over het algemeen dat een top-Moto3-machine ongeveer 55pk levert. Maar dan praat je wel over een motor van een GP-team, dat een jaarbudget van enkele miljoenen heeft. Voor een compleet en getuned NSF250R-blok met dit gaswalshuis moet ongeveer 15.000 euro worden betaald. Bakker levert dit gaswalshuis voor 250cc- en 450cc-motoren. Het gaswalshuis zit ook op de Bakker Supermono met het RM-Z450-blok en levert ook daar ongeveer 5% extra vermogen. Het gaswalshuis is ook los te koop en kost ongeveer € 2.500,- ex. BTW. Nico Bakker heeft er inmiddels een aantal verkocht. “In het Spaanse en Britse Moto3-kampioenschap rijdt een aantal rijders er mee. Maar deze teams hebben liever niet dat ik vertel wie dat zijn, ze willen dit voordeel graag voor zichzelf houden”, aldus Bakker.
De volgende stap is om dit huis op een 450cc Kawasaki crossmotor te zetten. “Die worden nu geproduceerd en zullen komend seizoen ingezet worden. Grotere gaswalshuizen zijn ook te produceren voor grote twins als een Ducati Panigale. En voor een viercilinder lijnmotor is het ook mogelijk door er vier te koppelen, maar er zijn weinig competities waar dit gaswalshuis dan reglementair gebruikt mag worden”, legt Bakker uit. “Ook KTM lijkt het te begrijpen. Ik weet dat ze op hun Moto3-fabrieksmotoren sinds kort ook een gasklepwals hebben. Maar KTM gebruikt een enkele wals, dat werkt veel minder goed dan ons systeem.” Misschien dat de Oostenrijkers maar eens in Heerhugowaard moeten gaan praten. En als ze er dan toch zijn, dan heeft Bakker natuurlijk ook nog wel een mooi aluminium frame ter vervanging van het stalen buizenframe dat KTM nog steeds gebruikt in de Moto3-klasse….
