Reportage Glemseck 101
Glemseck 101 is het grootste merkoverschrijdende motortreffen van Europa. Al tien jaar lang zindert de lucht rond het Duitse Stuttgart als duizenden motoren van allerlei pluimage samenkomen voor een grandioos treffen. Duizenden bezoekers vanuit de hele wereld genoten ook dit jaar weer van een energieke atmosfeer, ambachtelijke creativiteit, een ongekende veelvoud aan droombikes van alle leeftijden en inhoudsklassen en bloedstollende sprintduels. Maar de commercie rond dit culttreffen neemt hand over hand toe. Is dat schadelijk voor de zo geprezen spirit?
Een klein nippeltje ontketent een berg geweld. Het zit bij het gashendel en drukt in de volgaspositie tegen een smalle stalen strook. Deze bedient middels een microschakelaar de lachgasinjectie en verandert Tommy Thörings Yamaha TR1 in een acceleratiemonster. Tommy en zijn custombouwer ‘Schlachtwerk’ hebben de gemoedelijke V-twin uit 1983 speciaal voor de 1/8 mijl van Glemseck met veel aandacht omgetoverd tot ‘Skinny Beast’. Al naar gelang de dosis lachgas kan de 160 kilo gewicht worden gecombineerd met 140 pk vermogen. Daarmee is het beest ook onder sterkere tegenstanders een factor om rekening mee te houden.
De K.O.-sprintduels op het start- en finishgedeelte van het voormalige Solitude-circuit geven dit treffen een bijzonder sfeertje. Het is ooit bedacht door Jörg Litzenburger, medeoprichter van Glemseck 101 en ‘mastermind’ van het totale evenement, en het zorgt in alle klassen voor een hoop spektakel. Er wordt geopend met een echte showsprint, waarin de Italiaanse Kawasaki-testrijdster Francesca Gasperi het met haar 313 pk sterke H2R opneemt tegen Superbike-legende Troy Corser op het 200 pk sterke prototype van de nieuwe Lotus. Troy wint. Francesca kan de brute power van de Kawasaki, mede door de korte afstand van 202 meter, nauwelijks op het asfalt zetten. Applaus!
De toeschouwers zijn onder de indruk, ook van de Ladies-Run, waarin vier illustere dames, waaronder TT-racer Maria Costello en de Duitse coureurs Nina Prinz, elkaar op haren en snaren bevechten in het zadel van moderne superbikes. Suzuki-amazone Prinz wint met een haarlengte verschil. Dan de internationale sprint. Met 32 deelnemers vanuit de hele wereld is dit voor velen het hoogtepunt. Er zijn gewaagde creaties bij, motoren die qua constructie en design voor kippenvel zorgen. Geoorloofd is alles dat in de smaak valt, zoveel geniale motorfietsen zie je anders in tien jaar tijd nergens anders. En het zijn niet alleen showbikes, ook broze oudjes worden genadeloos over de achtste mijl gejaagd. Bekende customizers als Marcus Walz of Jens vom Brauck en techniekvirtuozen als Ulf Penner of Dirk Öhlerking nemen het op tegen ambitieuze hobbyisten.
Litzenburger geeft zelf commentaar bij de sprints. Zelfbewust, welsprekend en emotioneel, alhoewel in technische zin niet altijd even correct. Maar om dat laatste draait het hier niet. Het gaat om het geheel en dat hebben ze hier tot in de kleinste details onder controle. De sprints worden zeer geordend afgewerkt en de baan wordt vrijgehouden door vriendelijke ordebewaarders. Triumph heeft voor deze editie een tribune gesponsord, die al lang voor de wedstrijden beginnen propvol zit. De finish wordt met het blote oog beoordeeld, startlichten of tijdwaarneming zijn er niet. Het gaat hier niet om wetenschappelijke precisie of om geld; het gaat om de eer, om het rijden, plezier in de motor en in het leven. Overal hangt een heel ongedwongen sfeer, de mensenmassa laat zich bereidwillig scheiden van de motoren die naar de sprint moeten. Niet alleen de motoren en de rijders zijn tastbaar, ook de geestdrift is hier haast tastbaar.
“Dat is de spirit van Glemseck”, verduidelijk Litzenburger. Een festival voor de zintuigen, of het nu gaat om de sprintraces of om de 85 stands die over het hele terrein verspreid staan. En het barst uit zijn voegen. Gedurende het hele weekend zijn er misschien 70.000 bezoekers op het terrein geweest, maar niemand die het precies weet. Belangrijker is dat Glemseck een steeds internationaler karakter krijgt, de bezoekers kom hier van over de hele wereld naar toe. De industrie heeft inmiddels het steeds sterker wordende verlangen van klanten naar geïndividualiseerde bikes opgepikt. De BMW R nineT is bijvoorbeeld al volledig op verdere customizing gericht. Designers krijgen meer en meer opdrachten om motoren naar eigen smaak om te bouwen en ook een fabrikant als Yamaha doet mee: esthetische en minimalistische XS-en, XT’s of XV’s komen uit de koker van ‘Faster Sons’ of ‘Yard-built’. Op Glemseck kun je de metamorfose op wielen zelf aanschouwen. Iedereen heeft hier zijn eigen podium, ook de kleine hobbyist. Dus waarom zou dit engagement van industrie en handel de spirit van Glemseck schaden? Maar toch: Jörg Litzenburger speelt al met ideeën om het treffen weer een beetje ‘Back to the Roots’ te brengen. Ondertussen heeft Tommy’s TR de International Sprint gewonnen! En de ‘Solitario’-XJR1300 heeft ‘The Cat’, de legendarische BMW ‘Sprint-Beamer’, verslagen in de speciaal voor deze BMW opgezette ‘Who Kills The Cat’-race. Maar iedereen die warmloopt voor een evenement als Glemseck is eigenlijk een winnaar.
