Mailfeedback 7/2013

EEN ANDER GELUID OVER DE BMW K1600GT … Opnieuw kwam de BMW K1600GT als beste uit de vergelijkende test in Motoplus 3. Sinds de verschijning van BMW’s vlaggenschip wordt keer op keer de loftrompet over deze zescilinder geblazen. Voor mij waren deze loftuitingen mede de aanleiding om hem op 6 september 2011 aan te schaffen. Maar al direct na het ophalen bij MotoPort Veldhoven hoorde ik bij filerijden vreemde geluiden in de aandrijving. Ook in de bebouwde kom waren die constant aanwezig en bij elke lastwissel was er sprake van een ‘klink-klonk’ geluid. Het blok zelf liep overigens prima en bij een vlotte rit (boven de 80 km/uur) merkte je het niet zo. Toch zat het me niet lekker en meldde het bij de 1000 km beurt. Er zou naar gekeken worden, maar na het ophalen was het me al snel duidelijk dat het precies hetzelfde was als daarvoor. De geluiden bleven ook met meer kilometers op de klok aanwezig, zodat ik het opnieuw heb gemeld bij de dealer. De monteur herkende mijn klachten meteen: de ene 1600 had het meer dan de andere, zo zei hij, maar hij kon zich voorstellen dat ze enorm irritant waren en de lol konden vergallen. Uiteindelijk is er in het voorjaar via Wiecher Joosse, eigenaar van MotoPort Veldhoven, een afspraak gemaakt voor een proefrit door iemand van BMW Nederland. Dat was inmiddels in juni 2012 en om elke twijfel weg te nemen, maakte ik ook nog een kleine rit met de 1600GT van een dorpsgenoot (en hij op de mijne). Onze conclusies waren eensluidend: beide motoren hebben last van de spelinggeluiden in de aandrijflijn, maar de mijne duidelijk meer dan die van hem. Ook Joosse maakte een ritje en vond het ook niet normaal. Vooral bij lagere snelheden was er veel kabaal. Helaas was de BMW-man een andere mening toegedaan: volgens hem vielen de spelingen ‘binnen de toelaatbare marges’. BMW kon en wilde er niets aan doen. Voor mij was daarmee de maat vol: ik heb hem per direct ingeruild op een nieuwe R1200RT. Dat was ook de motor waarop ik daarvoor jarenlang met veel plezier had gereden. Gelukkig kwam Joosse met een bod waarmee ik kon leven, zodat ik een week later mijn 1200RT kon ophalen en sindsdien rij ik weer met plezier mijn rondjes. Nog los van de kosten, heb ik er bijna een maagzweer van gekregen. Wie hiervan de schuld heeft? Mogelijk ikzelf een beetje: ik ben geen snelle rijder en misschien te zeer gefixeerd op het mankement. Maar in mijn ogen primair BMW. De motor kostte ruim 26000 euri en dan verwacht je een goed apparaat. Dat ze durfden te zeggen dat het ‘normaal’ was, vind ik ronduit schandelijk. Ik heb even getwijfeld of ik wel weer een BMW zou kopen, maar uiteindelijk heb ik dat toch gedaan omdat die RT me zo goed was bevallen. Enfin, gezien al die loftuitingen over de 1600 wilde ik dit toch even kwijt. Jos Pouls Uiteraard hebben we MotoPort Veldhoven en BMW om een reactie gevraagd. MotoPort Veldhoven zat duidelijk met dit geval in haar maag. Volgens Wiecher Joosse waren er inderdaad duidelijk geluiden in de aandrijflijn aanwezig, maar een direct vergelijk met de persdemo K1600 van BMW Nederland leerde dat die niet buitensporig waren. Omdat gevoel echter heel persoonlijk is en rijplezier voorop staat heeft MotoPort Veldhoven de problemen wel laten meespelen bij de inruil van de 1600. De nieuwe eigenaar heeft overigens geen enkele klachten over dezelfde motor. BMW Nederland reageerde schriftelijk: ‘Wij hebben intern navraag gedaan over de situatie zoals de heer Pouls die heeft omschreven. Onze organisatie is inderdaad bekend met dit specifieke geval. Het motorgeluid dat de heer Pouls heeft ervaren tijdens het rijden op de BMW K1600GT betreft een eigenschap van deze motorfiets. De geluiden zijn in meer of mindere mate bij soortgelijke motorfietsen ook waar te nemen, voornamelijk bij lastwisselingen tijdens het rijden met lage toeren en snelheid. Een technisch expert van BMW Motorrad Nederland heeft de motorfiets van de heer Pouls beoordeeld en geconstateerd dat deze niet afwijkt. Omdat het hier geen mankement aan de motor betreft, is een reparatie of het vervangen van onderdelen niet zinvol. Met alle begrip voor de situatie van de heer Pouls, zijn wij natuurlijk blij dat hij sindsdien met veel plezier op een BMW R1200RT rijdt. [BILD AUS MP12/2012 SEITE 68] HELMPERIKELEN Eenheid in Europese regelgeving? Zoekend naar een nieuwe helm en tevens zoekend naar reflectietape om op de motor te plakken, kwam ik onder andere tot de ontdekking dat in Frankrijk reflectie op de helm verplicht is, en wel op vier punten. Wellicht zijn dit soort (afwijkende) richtlijnen, beperkingen en verplichtingen aangaande motor, bagage, kleding en bescherming in de diverse (vakantie)landen een onderwerp voor een artikel? Mij zou een overzicht enorm helpen, maar mogelijk is dit in het verleden al eens gepasseerd? Lennard Muilwijk Europa mag zich in theorie dan één noemen, de praktijk wil dat alle afzonderlijke lidstaten nog altijd veel vrijheid genieten om de regels op nationaal niveau anders in te kleden. Het is voor motorrijders, maar ook andere toeristen, daarom vaak ook moeilijk om precies te achterhalen wat waar nu wel en niet mag. In MotoPlus 12-2012 hebben we daarom een reportage gepubliceerd over de belangrijkste verschillen, voornamelijk toegespitst op verkeersgebied, tussen diverse populaire Europese vakantielanden (voor abonnees gratis in te zien via ons digitale archief). Wist je bijvoorbeeld dat je in Litouwen in de zomer harder mag rijden op de snelweg dan in de winter? Wellicht nuttig dit bewuste artikel er nog eens op na te slaan voor je komend seizoen Europa weer in trekt. [even over laten staan, reactie Nikki vragen] MOTOR PARKEREN In de één of niet? De columns van Dolf Peeters vind ik leuker en leuker worden. Bij zijn eerste column van dit jaar, over het inklappen van de zijstandaard, viel mij op dat hij bij het op de jiffy parkeren van een motor uit gewoonte altijd de versnellingsbak in z’n vrij zet. Dat begrijp ik niet van zo’n – volgens eigen zeggen – ervaren motorrijder. Of ben ik nou gek? Volgens mij zet je de versnellingsbak altijd in z’n een als je de motor op de zijstandaard achterlaat. Dit voorkomt immers dat de motor bij het minste geringste duwtje over het ‘dode punt’ van de jiffy naar voren rijdt. Kan je ook overkomen als je denkt dat je op een vlak stuk grond hebt geparkeerd, maar dat achteraf dus een paar graden de verkeerde kant op blijkt te hellen. Ik ben ongeveer van dezelfde leeftijd als jullie columnist en heb net als hij alles door schade en schande moeten leren. Ik vraag mij af of het parkeren op de zijstandaard zoals ik heb omschreven tegenwoordig in de rijles is opgenomen? Misschien kan jullie andere columnist (die er trouwens een stuk beter uitziet dan Dolf) met haar achtergrond van instructrice daar een zinnig antwoord op geven? Aart Kromhout BRITTEN (1) Verkeerd land In de column Dolf’s Domein in MotoPlus 5 wordt de naam van John Britten genoemd en dat hij uit Australie komt. Voor zover ik weet komt John Britten uit Nieuw Zeeland, toch? Hij is de man die de Britten vanaf schets een competitieve racemotor heeft gebouwd op een indrukwekkende manier. Iedere motorliefhebber moet de film ‘A mans dream’ over deze John Britten eens bekijken, een superverhaal met mooie beelden over de ontwikkeling van deze, voor velen, onbekende en mooie motor. Peter Pauelsen BRITTEN (2) Verkeerd land In nummer 5 staat in de column Dolf’s Domein een klein foutje: hij schrijft dat John Britten een Australische technicus was. Dat is niet correct: John Britten is geboren en ook helaas veel te vroeg gestorven in Nieuw Zeeland. Een goede vriend van mij heeft John Britten persoonlijk gekend en met hem samengewerkt bij de doorontwikkeling van de V-twin racer. Door zijn interventie kon ik de Britten-fabriek tijdens mijn eerste vakantie in 1998 in Nieuw Zeeland bezoeken. Op bijgaande foto zit ik op de Britten tijdens dat fabrieksbezoek. Het heeft toen diepe indruk op jij gemaakt om te zien dat een klein team met zo weinig middelen zoveel heeft bereikt. John Britten was geniaal en dat is nog maar een understatement. Hij is slechts 45 jaar geworden, maar hij heeft zijn leven wél geleefd. Fred Teunissen GOEDKOOP RACEN Laagdrempelige wegraceklasse Omdat het voor de meesten nooit haalbaar is om echt te gaan racen en onder de 1.50 minuten op Assen te rijden is het goed om te weten dat er in Nederland nog een raceklasse, de ZomerAvondCompetitie, bestaat, waar je als minder snelle rijder tegen weinig kosten ook veel plezier kunt hebben. Met daarbij ook nog een grote kans op een podium. Wij rijden al een paar jaar met twee rijders in deze ZAC mee, met een Honda CBR600RR en een Kawasaki ZX-10R. Is het misschien een leuk idee om ons team eens tijdens zo een ZAC-race te volgen en hierover een artikel te schrijven om mensen eens te laten lezen hoe laagdrempellig de wegracesport ook kan zijn. Jelmer Samplonius Afgelopen twee jaar heeft onze testrijder Matthijs van de Wall juist een serie artikelen in MotoPlus gehad met de titel ‘Racen voor een prikkie’. Hij kocht een Kawasaki ZXR750R uit 1991 voor 1.750 euro, prepareerde die enigszins en had voor 3.722 euro een heuse racer waarmee hij diverse wedstrijden heeft meegereden. Zo werd hij tijdens een ZAC-race afgelopen jaar na een beroerde start negende! Daarbij haalde hij met zijn ruim twintig jaar oude machine 30 rijders in. Veel goedkoper zul je dus niet kunnen racen dan Matthijs met zijn ZXR heeft gedaan. Maar inderdaad: de ZAC is een hele leuke en goedkope klasse voor mensen die graag eens een wedstrijdje op een circuit rijden, zonder de aspiraties dat ze ooit in het ONK zullen rijden. DIGIMAGAZINE LEZEN Ook als los nummer? Ik heb geen abonnement op MotoPlus, maar wilde toch graag een los nummer digitaal op de computer nalezen. In het verleden kon je daarvoor een sms sturen naar een opgegeven nummer, zodat je een toegangscode ontving. Maar dit blijkt niet meer te werken. Is er een andere mogelijkheid om (als Belg) de losse Digimagazines aan te kopen? Ik wilde graag de test van de BMW F800GT nalezen, namelijk. Niels Rymenams Nee, de mogelijkheid om een enkel los digimagazine aan te schaffen en te lezen op je computer, telefoon of tablet is er niet meer. Alleen abonnee’s hebben gratis toegang tot het hele digimagazine-archief. Zij kunnen dus alle bladen van 2006 tot heden eenvoudig digitaal lezen. Bovendien zit er een handige zoekmachine aan gekoppeld, zodat je in al die jaargangen hele gericht kunt zoeken naar onderwerpen. De gratis toegang geldt ook voor proefabonnee’s (5 nummers voor 10 euro). Zolang het ‘papieren’ abonnement loopt, heb je ook toegang tot het digimagazine. ZADEL HONDA CBF1000F Uit de vergelijkingstest van middenklassers Zojuist heb ik met veel belangstelling de vergelijkingstest van de middenklassers gelezen in MotoPlus nr. 5. Een van de motoren in deze test is een Honda CBF1000F. Ik rij zelf ook een CBF1000F (uit 2012) en het valt mij op dat er op de testmotor een andere buddyseat zit. In het artikel wordt hier echter met geen woord over gesproken. Nu is het zo, dat ik na een tijdje gereden te hebben, altijd last van mijn achterwerk krijg en ik wijt dat aan het zachte zadel van de CBF. Ik overweeg dan ook om een ander zadel te kopen. Vandaar mijn interesse, kunnen jullie mij iets meer zeggen over het zadel op die testmotor? Evert Jan Bloemen [Onderstaande brief nog even over laten staan,volgt nog reactie] SEMIACTIEVE VERING Ook op oudere motoren? Met interesse heb ik in MotoPlus 2 het artikel over de semiactieve vering van Öhlins gelezen. Waar ik mij echter over verbaas, is dat jullie schrijven dat je voor dat systeem een motor moet hebben met tractiecontrole, omdat je alleen dan de benodigde data beschikbaar hebt. Ik heb zelf een motor uit 1999 (Suzuki TL1000R) en daarop mist de elektronica (mijns inziens) alleen een sensor in het voorwiel, waarvan ik me afvraag of die echt nodig is voor deze semiactieve vering. Mijn motor heeft injectie en daarvoor worden de gasklepstand, versnelling, toerental en snelheid gemeten. Aangezien de snelheidssensor op de uitgaande as van het motorblok zit, is dus ook het aantal omwentelingen van het achterwiel bekend. Zoals gezegd mist mijn motor alleen een sensor in het voorwiel om de omwentelingen van het voorwiel te meten, en daarvoor zou een motor ABS moeten hebben en niet tractiecontrole zoals jullie vermelden. Ik denk echter dat de semiactieve vering ook heel goed kan werken zonder dat bekend is hoe snel het voorwiel draait. Ik denk dat het dus ook op motoren van ouder dan tien jaar mogelijk is om semiactieve vering te plaatsen en niet op alleen hypermoderne motoren met ride-by-wire. Of zie ik iets over het hoofd? Hendrik Meijer