GP Wegrace Aragon, Spanje
Op donderdag werd er een bocht naar hem vernoemd, op zondag won Marc Marquez met een gokje op één van zijn favoriete circuits zijn zesde race van het jaar. Ondanks zijn zeer comfortabele voorsprong in de tussenstand ging de Honda-coureur tot het uiterste in een thriller, waarin hij de meeste tegenstand kreeg van Andrea Dovizioso en de verrassend sterke Andrea Iannone. Voor de Yamaha-fabrieksrijders Valentino Rossi en Maverick Viñales restte slechts een bijrol.
Marc Marquez heeft wat met linker bochten. De dirttrack-liefhebber kan zijn voorliefde voor linksaf slaan op banen als het Circuit of the Americas en de Sachsenring volledig botvieren. Ook het uitdagende geaccidenteerde circuit van Aragon met zijn tien linker bochten behoort daar toe. Dat op de baan waar hij sinds 2010 zes poles veroverde en in totaal vier overwinningen vierde – tot voor deze Aragon Grand Prix drie in de MotoGP en één in de Moto2 – een linkerbocht naar hem vernoemd werd, was dan ook een passend eerbetoon. Maar niet eerder volgden twee rijders Marquez in de sprint naar de finish op minder dan 1,3 seconden. Andrea Dovizioso en de verrassend sterke Andrea Iannone zorgden er voor dat Marquez voor zijn eigen publiek niet mocht verslappen. Met een val in de warm-up – nadat hij op zaterdagmiddag ook al een RC213V zwaar beschadigde – veroorzaakte extra spanning in de Repsol Honda-pitbox. Ook omdat Marquez zich al vroeg iets had voorgenomen. “Toen ik opstond wist ik ‘ik wil vandaag een risico nemen’”, vertelde hij grijnzend. “Daarom wilde ik de softe achterband nemen. Meteen waren er meetings en discussies met het team en HRC. Ik had de softe band nog niet geprobeerd met deze hoge temperaturen.”
De gok leidde tot een fantastische MotoGP-race met de voor Marquez gehoopte finish. Leverde de finish en de uitkomst genoeg stof tot napraten, ook de start was veelbesproken. Dankzij Jorge Lorenzo. Voor de derde achtereenvolgende Grand Prix was de Ducati-coureur de snelste geweest in de kwalificaties, maar na de start vond hij een erg laat insturende Marquez naast zich. “Ik had twee keuzes: helemaal wijd gaan en veel plaatsen verliezen of het gas er op zetten”, tekende Lorenzo na afloop zijn opties uit. Hij koos voor de tweede en vloog met een highsider van zijn GP18 – voor de tweede opeenvolgende race crashte Lorenzo. “In Misano was het mijn eigen schuld, maar hier stuurde ik mijn normale lijn in, Marc pakte heel agressief de binnenlijn en hij haalde de bocht niet. Toen hij me zag, blokkeerde hij me.” Marquez zei niet te hebben gemerkt dat zijn toekomstig teammaat was gevallen, maar Lorenzo was witheet. “Marc ruïneerde mijn race, mijn voet (Lorenzo’s grote teen raakte uit de kom en hij brak een middenvoetsbeetje, FW) en mijn kans om te winnen. Ik ben niet naar de wedstrijdleiding gegaan, omdat het er van de buitenkant uitzag alsof ik te wijd ging en te vroeg gas gas, dat het dus mijn eigen schuld was. En Marc weet dat.”
Ook zonder Lorenzo was de veertiende race van het seizoen meer dan de moeite waard. Dat het een strijd werd tussen de zeer snelle Dovizioso en Marquez was verwacht, dat het Suzuki-duo Andrea Iannone en Alex Rins tot het einde mee kon, lag minder voor de hand. Mede verantwoordelijk daarvoor waren de inhaalacties tussen Marquez en Dovizioso. Door een versleten softe achterband haakte Rins in de slotfase af, maar Iannone bleef zich nadrukkelijk bemoeien met de strijd om de winst – en reed zelfs heel even op kop. “Het spannendste moment was dat toen Dovi en ik elkaar raakten en we uit bocht 14 met z’n drieën naast elkaar reden en ik op het groene stuk (naast de baan, FW) zat”, vertelde Marquez enthousiast. Twee ronden voor het einde sloeg hij toch zijn beslissende slag. Dovizioso, die dankzij een slimme start tot en met de dertiende van 23 ronden leidde, had lang een snel antwoord op Marquez’ aanvallen, maar na de laatste moeest hij capituleren.
Marquez won zijn eerste race sinds de Duitse Grand Prix en het was meteen zijn derde opeenvolgende zege in Aragon. Al vooraf had Marquez meer rekening gehouden met Dovizioso dan met Lorenzo. “Dovi was sneller met gebruikte banden dan Jorge”, was de winnaar zeer beslist. “Onze motoren zijn totaal verschillend. Ik belast de voorband zwaar en de Ducati’s moeten het niet hebben van hellingshoeken; zijn gebruiken hun drive en toch rijden we bijna dezelfde tijden. Daardoor krijg je mooie gevechten.”
Wel had Marquez gezien dat Dovizioso meer gleed dan goed voor hem was. “Ik wilde niet tot de laatste ronde wachten, en zeker niet tot de laatste bocht”, terugdenkend aan Oostenrijk en Japan vorig jaar en Qatar in dit seizoen, waarin hij in de laatste bocht telkens werd afgetroefd door de Ducati-coureur. Nadat hij vorig jaar nog kansloos als zevende was gefinisht, zag Dovizioso ondanks de nederlaag vooral de winst van de tweede plaats. “De concurrentie dacht dat wij hier gemakkelijk zouden winnen, maar zo werkt het niet”, wist de Italiaan na zijn vierde podium op rij. “Ik ben vooral blij dat we hier een gigantische stap hebben gezet vergeleken met eerdere jaren. Tot het eind kon ik hier met Marc mee. Ik heb het geprobeerd tot de laatste ronde en ik heb ook weer wat geleerd. Wat hier is gebeurd is belangrijker dan de overwinning in Misano. Dit was de bevestiging dat we beter zijn dan vorig jaar.” Zonder details te willen treden, was duidelijk dat de Italiaan zijn ogen de kost had gegeven. “Als je met Marc in gevecht bent, zie je dingen over banden, elektronica, gasopname…. Goed om van te leren.” Een achterstand van 72 punten goedmaken op Marquez in vijf races is volgens Dovizioso ‘onmogelijk’. “Alleen misschien als hij niet rijdt. En zelfs dan…” Marquez wilde zich niet rijk rekenen. “Ik wil niet de fout maken van 2014. Toen had ik ook een hele voorsprong en ik ging ik twee races op rij onderuit. Ik moet gefocust blijven en ik zal elk weekend beginnen met het idee om de race te winnen.”
Aragon markeerde de achtste keer dit seizoen drie verschillende merken op het podium vertegenwoordigd waren, maar niet eerder gebeurde dat in de combinatie Honda-Ducati-Suzuki. Dankzij Iannone’s zeer knappe derde plaats – opgeteld bij zijn twee eerdere derde plaatsen en Alex Rins’ tweede en derde plaatsen – verliest Suzuki zijn technische voordelen (ontwikkeling gedurende het seizoen en negen in plaats van zeven blokken) en mogelijkheden om vrij met de vaste rijders te testen voor 2019. “Vanaf het begin heb ik niet gepusht om de (softe) achterband niet te veel te laten spinnen”, vertelde de Italiaan. “Toen Alex (Rins) me inhaalde, veranderde de situatie en verloor ik even de aansluiting. Maar omdat Marc en Dovi zo vochten, kwam ik weer dichterbij. Maar de Honda en de Ducati zijn sneller op de rechte stukken. Dat is ons zwakke punt.”
Terwijl de vier-in-lijn-motoren van Suzuki met een derde en vierde plaats voor Iannone en Rins uitstekend presteerden, zochten de ‘straight fours’ van Yamaha vergeefs naar grip – en naar verklaringen voor het uitblijven van overwinningen; voor de 23e race op rij, sinds de Dutch TT van vorig jaar, een desastreus record. “Ik hoop dat ze dat ook in Japan zien en dat ze reageren”, was Valentino Rossi’s veelzeggende reactie. Marquez reed vrijdagmiddag kort achter Maverick Viñales. “Het was vreemd”, vond hij. “De acceleratie lijkt goed, Maverick rijdt goed, maar toch komt er geen goede tijd. Ik zie wel wat hun zwakke punten zijn, maar die moeten ze zelf maar uitzoeken.”
Viñales parkeerde vorig jaar nog de M1 op pole, maar klokte de elfde tijd. Omdat hij Bradley Smith in de weg had gezeten, werd hij nog eens drie plaatsen teruggezet op de grid. Na een dramatische kwalificatie, waarin hij vergeefs op een sleepje wachtte, kwam Rossi niet verder dan een beschamende achttiende tijd. Rossi gaf op zaterdag al aan dat de problemen waarmee hij en Viñales kampten, niet op het circuit konden worden opgelost. Tijdens de Oostenrijkse circuit verontschuldigde Kouji Tsuya, Project Leader M1, zich tijdens een persconferentie publiekelijk bij naar Rossi en Viñales. Tsuya en Motor Racing Division President Kouchi Tsuji zijn sinds 2015 verantwoordelijk voor de ontwikkeling van Yamaha’s paradepaardje, maar hebben sinds 2016 de successen en overwinningen ernstig terug zien lopen. De laatste constructeurstitel dateert van 2015, een seizoen waarin ook de individuele en de teamtitel werden binnen gehaald. Het was tevens het laatste jaar dat Bridgestone de MotoGP-coureurs van banden voorzag. Inmiddels werden sinds 2016 49 races met Michelin-rubber gereden. De eind 2016 vertrokken Jorge Lorenzo, met drie wereldtitels en 44 Grand Prix-zeges de meest succesvolle Yamaha-rijder van de afgelopen tien seizoenen, zijn vervanger Viñales en Rossi behaalden sindsdien slechts negen overwinningen – in de laatste 49 races op Bridgestones was het 21 keer feest voor Yamaha. De Michelins zijn het probleem echter niet, zegt Rossi. “Want iedereen krijgt dezelfde banden. Maar het is wel óns bandenprobleem. Wij halen niet het maximale uit de achterband. We zijn langzaam, terwijl we de achterband juist veel belasten. Andere fabrikanten doen dat beter.”
Rossi paste er voor om aan te geven dat Yamaha technisch drastische wijzigingen dient door te voeren. “Het is niet aan mij om te zeggen dat we een V4 moeten hebben of een ander frame. Ik kan alleen maar zeggen dat ik voel en advies geven. Vooral met de achterband hebben een probleem, met de elektronica en met het karakter van het blok. Mijn eerste seizoen terug bij Yamaha won ik één GP en 2014, 2015 en 2016 waren ook goed. Dit seizoen is nu al vergelijkbaar met vorig jaar, toen ik ook maar één Grand Prix won. Al in de eerste drie wedstrijden worstelde ik. Als er minder grip is, hebben wij grotere problemen dan Honda en Ducati. Maar zelfs in perfecte omstandigheden zitten we te ver achter hen.”
Voorafgaand aan de race hadden Rossi en zijn crew Viñales’ data bestudeerd. Rossi reed uiteindelijk naar een achtste plaats, op 15 seconden van winnaar Marquez. “In de warm-up ging het al iets beter (Rossi werd vijfde, FW) nadat we grote aanpassingen hadden gedaan. Voor de race wijzigden we nog wat en de race was niet zo slecht. Mijn pace was constant en voor de top 10 te gaan, iets wat ik na de kwalificatie nog niet zeker wist. Maar dit is ons potentieel.”
Twee plaatsen achter Rossi finishte zijn teamgenoot Viñales, volledig radeloos. De Spanjaard vertrok dramatisch – ‘mijn eigen schuld’ – waarna hij zich vanaf de negentiende naar de tiende plaats verbeterde. “Dit was mijn slechtste race tot nu toe met Yamaha”, wond Viñales er geen doekjes om. ‘Dit is het slechtste gevoel dat ik tot nu toe heb gehad, op geen enkel vlak werkte het pakket. Ik vergelijk me niet eens meer met andere fabrieksteams. Niets was positief.” Halverwege de race probeerde Viñales te pushen – zonder succes. “Ik zat tien keer naast de baan, de achterkant gleed weg…. ” Het hoger zetten van zijn Yamaha, om meer druk en zo grip te creëren had slecht uitgepakt. “Een complete ramp. Ik spinde de hele baan.” De gedeprimeerde Viñales vertelde ‘geen doelen’ meer te hebben voor de resterende vijf races. “Ik moet me focussen op rechtstreeks doorgaan naar Q2 en dan denken aan de race. Het is al lang geleden dat ik aan winnen dacht. Als ik over winnen praat, schep ik alleen maar valse verwachtingen.”
Een test medio augustus in Aragon was juist uitstekend verlopen, aldus Viñales. “De test ging hier zó goed en ik had zo’n vertrouwen…. Maar nu hebben we nul grip. Kleine verschillen op een circuit kunnen voor ons grote gevolgen hebben. Als er grip is, is de ‘engine brake’ geen probleem, nu wel. De elektronica lijkt die problemen niet op te lossen.
Rossi vertelde al te hebben kennisgemaakt met de 2019-M1. “Ik hoop niet dat dat de definitieve versie was, want het was maar een kleine stap.” Een grote stap is echter hoognodig voor volgend jaar – als Rossi en Viñales allebei het eerste jaar van hun nieuwe tweejarige contract in gaan.
