Eurosport op de TT
De Dutch TT was een thuiswedstrijd voor het Nederlandse team van Eurosport. Samen met presentatrice Samantha van Wijk en voormalig Dutch Supersport-kampioen Kervin Bos, de Moto2- en Moto3-commentatoren Diederick de Vries en Patrick van den Goorbergh maakt Frank Weeink deel uit van de vaste club die de Grands Prix verslaat. Hij biedt een kijkje achter de schermen.
Voordat ik donderdagochtend vroeg naar onze ’thuiswedstrijd’ in Assen vertrek, is mijn huiswerk grotendeels gedaan. De standen zijn bijgewerkt, de Assen-cv’s van alle coureurs heb ik in beeld en MotoGP-gerelateerd nieuws staat gerangschikt. Binnen ons team hebben we vaste taken. Samantha bereidt onder meer haar interviews voor, Kervin zal in Assen een item opnemen over de Aprilia MotoGP-machine en zijn gebruikelijke uitleg over het circuit verzorgen, terwijl ik de hoogtepunten van Barcelona én de terugblik op Assen 2016 inspreek. Patrick en Diederick zijn verantwoordelijk voor de Moto3 en Moto2. De Franse Eurosport-vertegenwoordiging, met onder meer voormalig 250 cc-wereldkampioen Christian Sarron en Randy de Puniet, en de Duitse ploeg, met onder andere Ralf Waldmann, zijn groter dan onze vaste club, terwijl Eurosport Roemenië twee experts op locatie heeft. De Franse technische ploeg bestaat uit een mannetje of zeven.
Als ik me even na 10 uur in het mediacentrum naast Kevin installeer, blijkt de Franse Eurosport-productieploeg nog niet echt klaar te zijn in de TV-compound, het ‘commandocentrum’ volgestouwd met montage-apparatuur en schermen van waaruit items worden ingesproken en ook de regie wordt verzorgd. Rond half twee kan ik er terecht. Het is bloedheet in de container en de airco moet uit omdat hij te luidruchtig is. “We kunnen ook naakt inspreken”, grapt de Franse geluidsman Jeremy. Tenminste, ik hoop dat hij een geintje maakt. Aangezien deze verplichting niet in mijn arbeidsvoorwaarden staat, maar ik sla het aanbod af. De deur gaat op slot – slechts om te voorkomen dat de opname wordt verstoord, overigens – en ik spreek de hoogtepunten van de Barcelona-GP in. Assen 2016 moet nog wachten, want ’s middags zijn er ‘media debriefs’. Dat betekent een rondgang langs Scott Redding, Danilo Petrucci, Aleix Espargaro, Sam Lowes – die iedereen keurig een hand geeft – Valentino Rossi, Bradley Smith, Pol Espargaro en Andrea Iannone. De geplaagde Suzuki-coureur is vaak ongeïnteresseerd en soms ronduit onbeschoft naar zijn gehoor. Een deel van de Engels-sprekende pers laat Iannone’s debriefs daarom al voor wat ze zijn. In Assen is zijn gedrag weinig anders. “Vai, vai. Begin maar”, zegt hij, druk met zijn telefoon in de weer. Na een tijdje vind ik het wel best en vertrek ik. Gauw nog de Assen 2016-hoogtepunten inspreken.
Om 17 uur volgt de ‘pre-event’ persconferentie, met onder meer Maverick Vinales, Marc Marquez en Cal Crutchlow. Kervin vertelt vervolgens – in de regen – over de geheimen van het Circuit van Drenthe, opnames die op zondag worden uitgezonden. Om half zeven gaan we naar het hotel en daar werk ik ’s avonds later nog de aantekeningen van de debriefs uit.
De volgende ochtend zijn we om 8.15 uur op het circuit en anderhalf uur later volgt onze eerste uitzending. Tot die tijd zoek ik naar laatste updates en nemen Kervin en ik door wat we tijdens de uitzending willen bespreken. Samantha loopt dan al in de pitlane, tijdens de eerste Moto3-training. Als die afgelopen is, nemen wij de plekken over van Diederick en Patrick in de commentaarcabine. We beplakken de muren met de tussenstanden, info over banden en het circuit, spreken kort met regisseur Guillaume in de studio in Parijs en doen snel een soundcheck. Staan alle knoppen goed, liggen alle aantekeningen overzichtelijk uitgestald, werkt de internetverbinding voor de laptop? “Three, two, one… Over to you, Frank and Kervin”, zegt Guillaume.
Het is een bijzondere eerste vrije training met een snelle crash van Jonas Folger, even later gevolgd door Jorge Lorenzo en dan de bron van alle kwaad: de olie lekkende Ducati van Andrea Dovizioso. Zo’n twintig minuten ligt de training stil en wij vullen de tijd met de zaken die we besproken hebben. Het huiswerk is ergens goed voor. Samantha laat Davide Tardozzi van Ducati uitleggen hoe het met de gevallen Lorenzo is en Tech3-baas Hervé Poncharal vertelt over de gecrashte Folger. Verder verlopen die dag beide uitzendingen lekker. Na elke training analyseren we de tijden: welke coureur en welke machine zijn sterk in welke van de vier circuitsectoren, wie heeft waar problemen. En: wie is constant snel en wie reed eigenlijk maar één knap rondje. Als de tweede Moto2-training begint, gaan Kervin en ik de paddock in om een lijstje met zo’n veertien debriefs af te werken. Alle rijders spreken, is vanwege de krappe ’time slots’ onmogelijk. Soms zijn de debriefs informeel – bij Crutchlow en de KTM-mannen Espargaro en Smith schuif je gewoon aan tafel in de hospitality – bij de fabrieksteams van Yamaha, Honda en Ducati staan de stoelen in rijen en antwoorden Rossi, Vinales, Marquez en Dovizioso in een microfoon op de vragen van journalisten. Rond 18.30 zit de dag er op het circuit op. Na het eten verzamelen we de quotes van de rijders en andere nieuwtjes en voegen we alles samen en ik vertaal ik gemailde het Engelse script van de ‘Tops & Flops’ van de GP van Catalunya. Samantha meldt via de groepsapp dat ze in de maar wat gezellige Pramac Ducati-hospitality meedoet aan een karaoke-festijn. Buiten het hotel klinken dan harde knallen; staat ze toevallig nu op het podium en wordt er gericht geschoten? Een appje met beeld en geluid volgt als teken van leven. Het TT Journaal van RTV Drenthe meldt dat Crutchlow ‘nieuwe vering’ heeft. In beeld staat immers ‘new fairing’? Maar Crutchlow heeft echt een ‘nieuwe stroomlijn’.
Zaterdagochtend 7.45 uur gaan we weer naar het circuit, via de zogenoemde VIP-route. Het regent in Assen. In een lange file en over een modderig gravelpad leren Kervin en ik dankzij onze Franse Eurosport-collega Remy een zekere vocabulaire die slechts bij bepaalde gelegenheden gebezigd kan worden. Voordat de ‘herrie’ van de Moto3-training losbarst, spreek ik het ‘Tops & Flops’-item in, dat zondag zal worden uitgezonden. Omdat de baan nat en glad is – Loris Baz en Cal Crutchlow behoren tot de crashers – blijven de tijden van vrijdag onverbeterd. Import-Groninger Scott Redding blijkt de snelste. Samantha trekt Reddings maatje Jasper Iwema voor de camera. Terwijl Kervin na de derde vrije training van de Moto2 met gelegenheidscameraman Rob de Aprilia RS-GP van Aleix Espargaro ontleed in de pitlane – item voor op de plank – bereid ik de middaguitzendingen voor. En die knallen er uit. Samantha sleept een primeur binnen als ze Marc VDS-teambaas Michael Bartholemy laat vertellen dat Franco Morbidelli daadwerkelijk de komende twee jaren voor het Belgische team in de MotoGP rijdt. Johann Zarco zet de snelste tijd in de laatste vrije training voordat de twee kwalificatiesessies voor spektakel zorgen. Redding en de verrassende Sam Lowes mogen door naar Q2, en grote jongens als Jorge Lorenzo en Andrea Iannone komen niet verder dan de 21e en zestiende plaats op de grid. En dan de échte kwalificatie: in de laatste minuten gaat het harder en harder op de verraderlijke baan en als de tijd voorbij is, roep ik dat Zarco zijn eerste pole binnen heeft in de MotoGP – totdat Kervin ziet dat Rossi nog midden in een razendsnelle ronde zit. In de laatste sector verliest hij echter tijd; hem rest de vierde startplaats. Maar wie was nu die laatste Fransman op pole in de belangrijkste klasse? Is het Randy de Puniet ooit gelukt? Régis Laconi? Of moeten we zelfs terug naar de tijd van Christian Sarron? Op het Tweetdeck van Kervin verschijnt een staatje van de laatste Franse polesitters. Snel een Google-check en we komen uit bij Olivier Jacque, op de Duitse Sachsenring in 2002. Na de uitzending begint het verdeelspelletje van debriefs weer. Ik zit onder meer bij Crutchlow aan tafel. “Heb jij die f*cking VIP-route verzonnen? Jij bent toch Nederlander?” Voordat om 17.00 uur de ‘front row’-persconferentie is met de top 3 van de MotoGP (naast Zarco ook Marc Marquez en Danilo Petrucci) en de Moto3- en Moto2-polesitters Jorge Martin en Franco Morbidelli, spreek ik in het drukke paddockverkeer tussen nieuwsgierige fans en voorbij razende scooters een nieuwsblokje in voor de camera: het HRC-contract van Cal Crutchlow, zijn ‘new fairing’, nieuwe frames voor Rossi en Vinales, een aangepast Suzuki-chassis voor Andrea Iannone (dat toch niet gebruikt wordt) en een samenvatting van de spectaculaire kwalificatie. Cameraman Rob heeft dan al bewegende shots in de ‘beeldenbibliotheek’ gezocht en maakt van tekst en beeld daarna één geheel. Om 18.00 uur wacht Nicolas Goubert van Michelin voor zijn gebruikelijke zaterdagse ontmoeting met de pers. Als ik drie kwartier later in het mediacentrum loop, zie ik dat ik een oproep heb gemist van de Michelin pr-man. Goubert heeft iets verteld wat nog niet openbaar mocht worden. Of we misschien… De gebruikelijke audio-file van de persontmoeting, die elke zaterdag wordt verstuurd, ontbreekt die avond ook in de Michelin-groepsapp vanwege eh, ’technische problemen’.
Na een snelle buffetmaaltijd zet ik alle uitspraken op een rijtje. Om 22.30 uur is het mooi geweest.
De weg naar het circuit is ook op de wedstrijddag weer goed voor ongezonde stress, maar als we om 8.00 het mediacentrum binnenstappen, zijn we gewoon ruim op tijd voor de warm-up. Die laatste training voor de race valt echter compleet in het water, als Assen zich weer eens van zijn meest onvoorspelbare zijde laat zien. De twintig minuten zijn zinloos, maar betekenen voor Kervin en mij wel een opwarmertje. Om twaalf uur word ik terug verwacht in de commentaarcabine, als Wil Hartog een ereronde mag rijden. Veertig jaar na zijn historische TT-zege, volledig terecht en verdiend. Maar als ik klaar zit en Hartog met de zoon van Barry Sheene klaarstaat op de grid, is Samantha in geanimeerd gesprek met Hans Spaan over diens ook al legendarische overwinning in 1989. “We missen de ronde van Hartog”, tetter ik richting Parijs – en richting de kijkers thuis, laat de regisseur me weten. Oei… Schoonheidsfoutje. De ereronde van Hartog nemen we met iets vertraging toch mee, terwijl ik herinneringen ophaal aan die onvergetelijke 25e juni van 1977, een absoluut hoogtepunt in de Nederlandse motorsportgeschiedenis. Als daarna ook de eerder opgenomen items zijn uitgezonden en de commercials zijn weggespeeld, kan het wat ons betreft beginnen. Samantha krijgt op de grid Marc Marquez voor de microfoon en camera, en ook de als vijfde getrainde Redding, Dovizioso op P9 en Jack Miller op de dertiende startplaats. Hoewel hij vorig jaar won in de stromende regen, hoopt hij vooral voor de toeschouwers dat het droog blijft, zegt de Australiër. Hij krijgt niet helemaal zijn zin. Als iedereen uit de opwarmronde komt, doe ik op verzoek van Parijs een ‘fresh restart’ voor de geknipte herhaling en dan…. om 13.00 uur dooft het rode licht en 26 bloedstollende ronden volgen. Onze aandacht vliegt van de wedstrijdbeelden naar de tijdmonitoren en af en toe gooi ik vluchtig een blik op mijn pakketje aantekeningen. Voorspellen is zinloos, en de energie die van de tribunes loskomt als Rossi op kop komt, bezorgt me echt kippenvel. In 26 ronden gebeurt meer dan in een volledig F1-seizoen: de pitstops van onder meer Zarco en Lorenzo, de crashes van Lowes, Folger en vooral Vinales, de bijna-botsing tussen Danilo Petrucci en de gelapte Alex Rins…. Stil blijven zitten lukt niet en rustig blijven evenmin. De finish is een hoogtepunt van een memorabel weekend. Voor de camera van Samantha vertelt Yamaha’s Lin Jarvis in perfect Nederlands over de gemengde gevoelens, over die grootse winnaar en diens teamgenoot, die voor de tweede keer dit jaar valt. Als we naar de reclame gaan, roept regisseur Guillaume ’that was absolutely awesome’, en Kervin en ik giechelen in ongeloof, alsof we ‘iets’ hebben gerookt. Wat een race…. Na de break en het podium zit het er op. “Tik ‘m aan, ouwe”, zegt Kervin met een brede grijns. Dat was ‘m, de 87e Dutch TT. Woensdag naar de Sachsenring.
