Column Jurgen van der Goorbergh
Marc Marquez, wie gaat deze kleine Spaanse matador stoppen? Vier uit vier, je vraagt je af waar de grenzen liggen van dit wonderkind. Komt hij überhaupt wel van deze planeet?
De moed begint zo langzamerhand in de laarzen te zakken bij Marquez’ concurrenten. Zonder wintertesten is hij aan dit seizoen begonnen (hij had immers een blessure) en dan toch zo dominant bezig zijn. Knap! Wat een prachtig circuit zagen we in Argentinië! Het is een nieuwe baan en een nieuwe baan heeft altijd wel wat issues. Zo is de ideale lijn door zand op de baan wat beperkter. Ook de bandenslijtage speelt dan een grotere rol. Vooral in het begin van zo’n weekend wordt het rubber als het ware opgeschuurd door het asfalt en dat resulteert dus in een hoge slijtage en in minder grip. Gedurende het weekend wordt dit vanzelf beter als er meer op de baan is gereden.
Toch bleef de grip in Argentinië beperkt en was het dus des te verrassender dat Marquez voor de race gewoon een hardere compound banden durfde te steken dan zijn collega’s. Zelfs Dani Pedrosa, die op hetzelfde materiaal rijdt, koos niet voor de hardere band. Dit heeft mijns inziens puur met Marquez’ rijstijl te maken, waarbij ‘controle’ en ‘glijden’ de keywords zijn en het woord ’angst’ niet bestaat! De Honda blijft onder alle hoeken aan de baan kleven en waar Marquez vorig jaar en nog wel eens ‘afstapte’, heeft hij dit jaar meer zadelvastheid gecreëerd en wordt hij eigenlijk alleen maar sneller en beter. In de trainingen zien we nog wel eens dat jongens van de ’open klasse’ er goed bij zitten, vooral vanwege de softere compound banden die zij mogen gebruiken. Maar zonder hen te kort te doen: Marquez beheerst dit zelfde kunstje ook en dan met een harder type band….
De Yamaha heeft het lastiger met de hardere raceband. Dat heeft onder andere te maken met het chassis. De totale stijfheid van het Yamaha-chassis zal een fractie hoger liggen dan dat van de iets meer flexibelere Honda. Ook vermoed ik dat de demperkarakteristiek van vooral de achterschokbreker harder is bij de Yamaha dan bij de Honda. De Yamaha moet het hebben van een zeer hoge bochtensnelheid, om zo qua vermogen iets te compenseren ten opzichte van de sneller accelererende Honda’s, die daarnaast wat hoekiger kunnen rijden. Je ziet ook duidelijk meer beweging in de Honda bij het remmen en ‘bocht uit’, maar de motor is daardoor ook meer vergevingsgezind. Bij Yamaha zullen ze eerst de chip van Jorge Lorenzo moeten resetten, want naar mijn idee is een 100% gefocuste Lorenzo de enige die het gevecht met Marquez aankan. Neemt niet weg dat zowel Valentino Rossi als Pedrosa punten blijven sprokkelen en hun werk meer dan voortreffelijk doen. Wat Rossi in Jerez liet zien was van grote klasse. Wat andere MotoGP-coureurs betreft zijn er hier en daar zeker verrassingen te noteren, alleen zijn die soms wel het gevolg van foutjes van de vier eerder genoemde heren. Stefan Bradl zit op het vinkentouw, maar moest helaas door arm-pump in Jerez veel punten laten liggen (hij is inmiddels aan dit euvel geopereerd). Andrea Dovizioso laat zien dat hij momenteel de meerdere is in het Ducati-kamp. Waar Cal Crutchlow de problemen nog te veel met het ‘breekijzer’ te lijf wil gaan (ten koste van zijn zelfvertrouwen, met crashes en blessures als gevolg) is Dovi daar de sleutelhouder in het spel om de code van de juiste combinatie te kraken. Aan de rijbeelden is bij Dovizioso nog wel te zien dat hij het gevoel in de voorkant mist, zeker naar mate de banden minder worden tijdens de race. Ducati zal moeten blijven zoeken naar de juiste oplossing.
In de Moto3 blijkt elke race weer spannend met verschillende nationaliteiten – jammer dat er voor Nederland nog geen succes in heeft gezeten. Alleen met 100% inzet, van de eerste meters tijdens de eerste vrije training tot en met de laatste ronden van de race, zijn die felbegeerde punten te scoren…. In de Moto2 regeert momenteel het Marc VDS Team met de plaatsten 1 en 2 in het kampioenschap. Een mooie opsteker voor onze zuiderburen zijn de prestaties van de Belg Xavier Simeon!
Het WK Superbike deed Assen aan en ik heb daar geweldige races gezien! Met name in het WK Supersport waar Michael van der Mark het Wilhelmus weer liet klinken over de Drentse Hei. Van een underdogpositie kunnen we nu ook echt niet meer spreken wat Michael betreft, en hij zou nu maar één doel voor ogen moeten hebben en dat is het pakken van de wereldtitel. Om de druk niet bij zichzelf te houden, kan Michael misschien een lesje ‘hoe leg ik de druk bij een ander’ bij Marc Marquez kunnen volgen?
