Occasion: Moto Guzzi V7
Met de V11 Sport wilde de motorsmid aan het Como-meer in 1999 voortborduren op de legendarische V7-tijden. Of het een succes werd? Niet bepaald. Is deze Guzzi-lijn meer dan voer voor verzamelaars?
Een dreigend faillissement, overname door Aprilia. De periode waarin Moto Guzzi’s eerste V11 verscheen, was een verdomd zware en een bittere pil voor de trouwe fans. Maar de fabrikant uit Mandello del Lario had eindelijk weer eens een aansprekend model uit de hoge hoed getoverd. Al snel werd de in 1999 gelanceerde V11 Sport als legitieme opvolger van de V7 Sport, de opper-Guzzi uit de jaren zeventig. En niet alleen de trouwe, geharde en steeds maar weer op de proef gestelde fans van het Italiaanse cultmerk waren onder de indruk van deze nieuwkomer. Ook in testen maakte Moto Guzzi’s nieuwe vlaggenschip een goede indruk. Uiteraard was het de voor het merk kenmerkende V-twin met de in de rijrichting geplaatste krukas, die de zinnen het meest wist te prikkelen. Die deed precies wat Guzzisti in het bloed zit: ploffen, hameren, stampen! Vibreren, schudden, kietelen. Kortom, een aardverschuiving op wielen.
De siddering, die door de cardanreacties blij lastwisselreacties en schakelvoortgangen door de machine gaan, wende snel. En het is ook typisch Moto Guzzi. Desondanks kende dit 245 kilo wegende eerste model van de lijn wel een paar zwakke puntjes in het rijwielgedeelte. Godzijdank pakte de nieuwe eigenaar Aprilia (vanaf 2000) dat direct aan en zijn de V11-modellen vanaf bouwjaar 2001 duidelijk stabieler in bochten. De oplossing: een 19 millimeter langere wielbasis, die door het naar voren plaatsen van het balhoofd werd gerealiseerd.
Ook in testen werd de voor 2001 gerenoveerde V11 in de Le Mans-uitvoering geprezen als ‘de beste Guzzi ooit in standaardtrim’. Maar dan moest je als rijder wel uit het juiste Guzzi-hout zijn gesneden, dus in het bochtenwerk op tijd de juiste versnelling kiezen, vroeg het gas er op en mooi constant doortrekken.
Op de stijlvolle Le Mans volgen prachtige ´spin offs´, die vanaf 2006 helaas nog maar mondjesmaat werden verkocht. Maar onder liefhebbers bleven ze graag gezien en zijn ze geliefd. En zo is het kringetje met de waardige Nonna, de V7, weer rond.
