Yamaha Virago Treffen
De Virago’s van Yamaha zijn erg gerelaxte motoren. En de Virago en Star Club Nederland is er voor alle Yamaha XV modellen. De club heeft een reglement dat deugt: Zo weinig mogelijk verplichtingen en voor en tijdens ritten geen alcohol. Dat is tenminste overzichtelijk. We namen een kijkje op hun internationale treffen.De eerste Yamaha onder de naam XV (Virago) kwam in 1981 als een 750 cc op de markt en had een toen nog vrij revolutionaire monoshock vering. Kenners en pseudo-kenners weten nog alles over het ongemak met de startkoppeling. Na dat zijstapje ging Yamaha terug naar de klassieke looks met stereo vering. V-twins moeten immers stereo-geveerd èn luchtgekoeld zijn, daar waren marketeers en klanten het in elk geval over eens.In de USA voelde Harley-Davidson de hete adem van de nieuwkomer in zijn nek en lobbyde bij de regering om een speciale belasting te laten heffen op buitenlandse motoren boven de 700 cc. Yamaha bracht heel slim zijn Virago terug tot 699 cc en bracht voor de plagerij ook nog een 500 cc op de markt. In 1982 kwam er echter ook nog een potige 920 cc in beeld. Dat was het begin van een waanzinnig succesvol verhaal onder Yamaha’s strijdkreet ‘Don’t copy… make it better’. Geen flauw idee wat ze daar mee bedoelden natuurlijk. Want luchtgekoelde V-twins zijn zowat de haaien of krokodillen uit het motortijdperk. Ze zijn er gewoon altijd al geweest.Na de toen zwaarste V-Twin, de XV Virago, kwam de XV Star reeks voor het voetlicht. De eerste Star-motor, de anabole 1100 cc, viel meteen in de smaak van de powertractor & cruiser-liefhebbers. De huidige Star-serie en de inmiddels bewezen oerdegelijke Virago’s genieten intussen een trouwe, en nog steeds groeiende aanhang. De ‘Virago en Star’ typeclubs zijn verspreid over heel Europa en de ontspannen sfeer binnen die clubs wordt nog het duidelijkst wanneer je bekijkt dat iemand op een Harley niet weggepest wordt en dat de gespotte deelnemende BMW rijder alleen maar mild corrigerend werd toegesproken… Tijdens de zonnige dagen van het Nederlandse internationale treffen, gehouden in het tweede weekend van juni, bleek het onbevangen enthousiasme van de Virago rijders (m/v). Daar tussen Ruurlo en Borculo lijkt de Randstad een verre, boze wereld en ligt Buitencentrum Kerkemeijer als een groene oase in het landschap. Het regionale wegennet kent nog 300 km onverharde openbare weg, maar er ligt zo veel secundair asfalt dat deze streek voor de Virago’s gemaakt lijkt. De afgelopen ‘Internationale’ in Engeland werd door 678 mensen bezocht, dit jaar in Borculo kwamen ongeveer 500 Viragorijders opdagen. Tja, Engeland is nu eenmaal onverslaanbaar.En laten we maar beginnen om wat vooroordelen bij te stellen. Want iedereen weet immers dat customrijders geen kilometers draaien? Toch? Maar op de bewaakte parking bij Kerkemeijer stonden Virago’s en ‘Stars’ uit Engeland, Finland, Duitsland en andere buitengewesten van Europa. De Finnen overwogen vanaf Borculo ook nog even Spanje aan te doen, nu ze toch al zover naar het zuiden waren afgezakt…Al die buitenlanders liepen overigens nog verbaasd maar tevreden uit te buiken na de maaltijd van de vorige avond. De klassieke stampot en hutspot waren blijkbaar perfect van smaak, maar hadden een soortelijk gewicht van 12 kilo per vierkante centimeter maagwand. Kijk dat vult. Tel daarbij dat de Britten ondertussen kennis hadden gemaakt met het enige bier dat ook de Vlaamse deelnemers konden waarderen; het Achterhoekse Grolsch. Voor de Vlamingen een aangename verrassing. Voor de Britten een toverdrank.Bij deze kan er overigens ook genoteerd worden dat het niet alleen Harley-rijders zijn die structureel hun motorfiets aan hun eigen smaak aanpassen. Het spuitwerk op Yamaha’s luchtgekoelde twins varieert in praktijk van ‘pure kunst’ tot ‘matzwart met de verfroller’. Maar als compliment voor de fabriek vinden veel eigenaars het originele kleurschema ook prima. En van chroom is bijna niemand vies.Yamaha zelf ondersteunt de club met woord, daad en een indrukwekkend accessoire aanbod, maar de aftermarket in zijn geheel heeft aan de Virago eigenaars goede klanten. De V-twins stonden van jong tot oud en van in showstaat tot diep doorleefd gebroederlijk bij elkaar. Daartussen liepen allemaal ontspannen mensen waar van een verrassend deel van de vrouwen op eigen wielen waren gekomen. Atie Koeleman is een telg uit een motorrijdersnest en haar 1100 was eerst van haar broer. Cindy Gijsbers liep zorgeloos op teenslippers te zonnen omdat haar zoon met haar motor met de ‘ride out’ mee was. Die ‘ride out’ was er overigens eentje van wat minder dan 100 motoren. De kilometers die veel deelnemers de vorige dag hadden gemaakt zorgden er voor dat een flink aantal deelnemers op de zaterdag de rij-afstanden wat beperkter hielden. Motorrijden moet immers niet op werken gaan lijken? En Anja ‘van de organisatie’ was overal behalve op de motor. Want vergeleken bij het coachen van zo’n internationaal treffen moet het coachen van ons nationale elftal een makkie zijn.Er zijn dus veel V-twin rijdende vrouwen. Maar het merendeel van de deelnemers was ook hier van de eenvoudige, zichzelf tevreden krabbende soort: mannen dus. Vlaming Tom Meeues vroeg zich, voorzien van een stevige zonnebrand, af of MotoPlus ook in Vlaanderen te koop was. Jawel dus. Lange-afstand-wandelaar en Star-rijder Aad Geus was ook niet mee met de ‘ride out’ of de excursie naar de lokale klompenfabriek, die dit weekend een topomzet draaide. Daardoor is dat oude ambacht weer voor een jaar gered en kunnen ook Amerikaanse- en Japanse toeristen hun favoriete souvenir op ware grootte blijven scoren. Yamaha rules!Wat zorgelijk meldde Aad dat het cardan van zijn 650 op sterven na dood was en hij hoopte er nog mee thuis te komen. ‘Thuis’ was dan zo’n 150 kilometer vanaf de treffenplek. De cardanproblemen kwamen met dik 110.000 kilometer op de klok toch nog onverwacht, want Aads motor heeft altijd zijn verzorging volgens het boekje gehad. Maar Aad bleef er ontspannen bij. Zoals het een ware ‘biker’ betaamt. Zijn motor wordt straks gewoon gemaakt. Na er zoveel kilometers op te hebben gemaakt is hij er mee vergroeid en rijdt hij er gewoon verder op door tot aan het einde der dagen. Oude vrienden blijf je immers trouw? That’s the spirit!Die ‘bikers attitude’ binnen de club blijkt ook duidelijk uit de kleding van de deelnemers. Die is ‘op zijn Amerikaans’. Hoewel: de trend om heel veel patches op jacks en vesten te hebben is natuurlijk ook al bekend uit de Britse caféracerscène uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw. Veel deelnemers hebben ook hun clubnaam op hun jack of vest. Zo kun je je een heel lange en prima avond voorstellen bij ‘Whiskey Girl.’ En ‘Blockbuster’ laat ook weinig ruimte voor de verbeelding. Maar de naam ‘Rainman’ blijkt verwarrend. Hij is niet genoemd naar het personage uit de film met Dustin Hofman. Zijn clubnaam heeft er mee te maken dat elk treffen waar hij op duikt minimaal één stortbui ondergaat of zelf volkomen wordt weggespoeld. En de naam en nationaliteit van de stevig aangeschoten Viragorijder die zich op een Engels treffen door een op zijn minst net zo afgetankte tattoo-artist van een schots en scheef stuk opdruk liet voorzien laten we even weg. Engeland brengt nu eenmaal het beste en het slechtste in motorrijders naar boven…De Virago & Star treffens worden heel regelmatig georganiseerd, ook internationaal. En zijn allemaal druk bezocht. Clubleden omschrijven het geheel als ‘familie die je hebt uitgekozen, geen familie waarmee je gewoon bent opgescheept’. En die familieband is sterk. Clublid Joop was tot voor kort de oudste actieve motorrijder in Nederland. Intussen spelen leeftijd en gezondheid wat op, maar in Borculo lapte hij alle doktersvoorschriften aan zijn laars en kwam.Drie dagen feest in Borculo bewezen dat Viragorijders tot hetzelfde slag behoren als Harley-Davidsonrijders en BMW GS piloten. Het zijn ook echte motorrijders. Kijk maar eens verder op www.viragostarclub.nlSTREAMERSVIRAGOCLUBS VIND JE IN HEEL EUROPA EN DE ONTSPANNEN SFEER BLIJKT OOK UIT HET FEIT DAT IEMAND OP EEN HARLEY NIET WORDT WEGGEPEST.DE FINNEN OVERWOGEN OOK NOG EVEN SPANJE AAN TE DOEN, NU ZE TOCH AL ZOVER NAAR HET ZUIDEN WAREN AFGEZAKT…DE CARDANPROBLEMEN BIJ AADS 650 KWAMEN MET DIK 110.000 KILOMETER OP DE KLOK TOCH NOG ONVERWACHT…
