WK Superbike Imola, Italië
Voor het eerst sinds tien jaar leidt een Nederlander weer in het WK Supersport. Dankzij een tweede plaats achter teamgenoot Lorenzo Zanetti kwam Michael van der Mark op gelijke hoogte met Florian Marino. Zijn overwinning in Assen levert de Ten Kate-coureur echter voorlopig de leiding op in de titelstrijd. Het was toch al een fantastische dag voor het team van Gerrit en Ronald ten Kate, want Jonathan Rea won beide Superbike-races en werd zo ook de nieuwe WK-leider.
Precies tien jaar geleden leidde Jurgen van den Goorbergh het WK Supersport de eerste vier wedstrijden van het seizoen. Michael van der Mark had vier races nodig om zich van zijn DNF tijdens de seizoensopener in Phillip Island te herstellen. Makkelijk ging dat de Nederlander echter bepaald niet af, want Van der Mark moest vanaf de zesde startplaats komen nadat hij in de kwalificatie niet in staat was geweest om één echte topronde uit zijn Honda te persen. Op zondagochtend klokte Van der Mark wel de beste tijd in de warm-up en liet bovendien een sterk ritme zien. “In de trainingen zat ik steeds op de limiet. In de warm-up hadden we de problemen met de voorkant opgelost en ik had weer meer vertrouwen”, vertelde Van der Mark. Met Jules Cluzel op pole – de eerste MV Agusta-pole in het WK Supersport – startte Van der Mark vanaf de tweede rij. Sofuoglu, als tweede getraind, moest als straf, net voor Van der Mark, vanaf de vijfde plaats starten, omdat zijn machine 200 gram te licht was na de kwalificatie. De getergde drievoudig wereldkampioen Sofuoglu meldde zich echter al in de tweede ronde aan kop toen hij zich voorbij Zanetti werkte. Van der Mark maakte een foutje en verloor een positie. Op datzelfde moment gleed Kev Coghlan, de nummer 3 in het WK, achter Van der Mark uit de race. “Er was in de wedstrijd veel meer wind dan op zaterdag en daardoor had ik moeite om in het begin mijn rempunten te vinden. Ik maakte ook een paar foutjes en pas later kwam ik in mijn ritme.”
De 21-jarige Rotterdammer herstelde zich goed en promoveerde naar de vierde positie toen Cluzel naast de baan terecht kwam. Later ging de Fransman nogmaals in de fout en meer dan één puntje scoorde Cluzel niet in Imola. Vooraan leek Sofuoglu op weg naar zijn tweede opeenvolgende zege op Imola, maar vijf ronden voor het einde strandde de Kawasaki-coureur door koppelingsproblemen. Voor de derde keer in vier races bleef Sofuoglu puntloos en in de tussenstand zakte hij naar de negende positie. Het uitvallen van Sofuoglu bracht de sterk rijdende thuisrijder Zanetti op kop, in de rug gedekt door teammaat Van der Mark die WK-leider Marino na een eerste mislukte poging uiteindelijk toch voorbijgestoken was. “Ik had Marino onder controle, dat heb ik hem net als in Assen weer laten zien. Ik kon tot het eind mijn tijden rijden. Dat is ook mijn kracht.” Zanetti werd de vierde winnaar in evenzoveel races. Het was bovendien de eerste WK Supersport-zege van de 26-jarige Italiaan. Van der Mark was na al weer zijn derde podium van het seizoen ook een tevreden man. “Ik deed nog wel mijn best om bij Lorenzo te komen, maar hij was net zo snel als ik. Ik denk dat Lorenzo ook nog heel belangrijk kan worden in het kampioenschap. We hebben gewoon een onwijs sterk team.” Witte vlaggen in de slotfase als waarschuwing van lichte regen remden Van der Mark nauwelijks. “Het spetterde wel iets, maar omdat het asfalt warm was, verdampten de druppels ook vrijwel meteen. De tijden waren ook vrijwel hetzelfde.”
Van zijn leidende positie in het kampioenschap begon Van der Mark niet te zweven. “Aan kop… Marino en ik staan gelijk, hè. Maar het is natuurlijk wel gaaf. Nu moeten we het vasthouden.” Tony Coveña kwam al in de eerste ronde in de grindbak terecht maar zette zijn wedstrijd voort en werd beloond met twee WK-punten. Wayne Tessels werd na twee eerdere podiums nu negende in de Superstock 600-race. Kevin Valk crashte in de Superstock 1000-wedstrijd.
De laatste keer dat Jonathan Rea vanaf pole mocht vertrekken, dateerde al weer van drie jaar geleden in Portimao. De 27-jarige Brit, al weer bezig aan zijn zevende seizoen bij het Ten Kate-team, domineerde in Imola beide races soeverein van start tot finish. In 2010 scoorde Rea in Assen zijn tot nu toe enige dubbel, maar de 50 punten in Imola waren misschien wel belangrijker. “We hebben van heel ver moeten komen”, zei Rea dan ook niet voor niets na afloop van de tweede race. Twee seizoenen moest Rea omgaan met zware fysieke tegenslag én met een Honda Fireblade die niet bij machte was het de Italiaanse en Japanse concurrentie constant lastig te maken. Na zijn winst twee weken eerder in een nat Assen liet Rea echter al blijken dat het vertrouwen groeide, mede door de belangrijke progressie die het team dit jaar heeft geboekt op het vlak van de elektronica. Zijn dubbel in Imola – en zijn derde zege op rij – was daar niet alleen het bewijs voor, het bracht hem ook aan de leiding in de tussenstand. “Het was een fantastisch weekend. Nu moeten we dit vasthouden”, echode Rea de woorden van teammaat Van der Mark.” Ik heb het momenteel ontzettend goed naar mijn zin op de machine.”
Chaz Davies zorgde voor de eerste twee Ducati-podiums van het jaar. De oud-wereldkampioen Supersport stormde in de eerste race al snel vanaf de vierde startplaats naar de tweede positie achter de superieure Rea en verdedigde die tweede plek met succes tegen het Kawasaki-duo Tom Sykes en Loris Baz en de Aprilia-teamgenoten Sylvain Guintoli en Marco Melandri. Davies’ teamgenoot Davide Giugliano mocht dan in de Superpole nog een plek op de eerste rij hebben veroverd, in de wedstrijd gleed hij in zesde positie onderuit.
In de tweede race moest Davies er op de Panigale harder voor werken. Met beleid vocht hij zich echter van de zesde naar de tweede plaats, vier seconden achter Rea. Guintoli legde beslag op de laatste podiumplek, nadat hij in de openingswedstrijd juist aan het eind het hoge tempo niet vast had kunnen houden. Nu hield hij de onderling strijdende Sykes en Baz wel achter zich. Baz beroofde teamgenoot Sykes nog van twee belangrijke punten toen hij de regerende wereldkampioen er in de laatste ronde nog uitremde. Sykes had voor race 2 een andere set-up gekozen om zo tot het eind de achterband meer te kunnen belasten, maar de tactiek leverde geen succes op. Voor Melandri werd de afsluitende wedstrijd een klein drama. Na de start promoveerde hij nog van de vijfde startplaats naar de derde positie, maar de Italiaan moest al snel constateren dat het tempo van de groep met Davies, Sykes, Guintoli, Baz en Giugliano voor hem veel te hoog lag. Melandri werd slechts elfde.
