TT Assen
Jack Miller werd het eerste zondagskind in Assen. De 21-jarige Australiër bleef in een bizarre Dutch TT overeind in een valfestijn, waarin Valentino Rossi het prominentste slachtoffer was, terwijl Jorge Lorenzo naar een tiende plaats glibberde. Marc Marquez vierde zijn tweede plaats als een overwinning en derde man Scott Redding greep de kans die hem werd geboden. De 250e MotoGP-race in de historie was er terecht één voor de geschiedenisboeken.
Assen kent een lange geschiedenis van onverwachte winnaars en sensationele gebeurtenissen. De eerste Dutch TT op zondag, een stijlbreuk die goed uitpakte, verdient zonder twijfel een plek in de top 10 van meest bizarre TT’s ooit. En misschien zelfs wel in de top 5. In de Moto3 en Moto3 zagen we ‘first time winners’, maar de overwinning van Jack Miller tartte elke voorstelling. Pas bij de vorige Grand Prix in Barcelona noteerde de flamboyante Marc VDS-coureur zijn eerste top 10-klassering in de MotoGP, drie weken later kreeg hij met een superieure staande wheelie – even later zelfs op het zitje van zijn Honda RC213V en niet op de voetsteunen! – als eerste de vlag. Voor het eerst sinds jaren durfde een MotoGP-coureur weer eens een burn-out aan in het parc fermé. Zijn lip trilde toen hij met schorre stem vertelde dat de kritiek die over hem was heen gekomen hem niet koud had gelaten. De man met de branie had toch een verrassend klein hartje, die zes jaar geleden met zijn familie naar Europa was gekomen, plengde een traan tijdens het Australische volkslied en dronk champagne uit zijn laars. De Dutch TT van 2016 kreeg niet de winnaar die de meerderheid van de 105.000 toeschouwers wilde zien, maar wel één die niet naamloos de boeken in zal verdwijnen. Twee jaar geleden verspeelde Miller op een KTM zijn kans op de Moto3-titel door een opzichtige Honda-combine en zag hij Alex Marquez als wereldkampioen gevierd worden; in Assen werd diezelfde Marquez – net als Miller rijdend voor het Marc VDS Racing Team – anoniem achtste in de Moto2, terwijl de Australiër werd gehuldigd als MotoGP-winnaar, de eerste Australiër sinds Casey Stoner in 2012 (Australië), de eerste niet-fabrieksrijder sinds Toni Elias in 2006 (Portugal) en pas de eerste ‘nieuwe’ MotoGP-winnaar sinds Marc Marquez in 2013 als klasse-rookie zegevierde in Texas. Sindsdien gingen de MotoGP-overwinningen naar Marquez (nog eens 25), Jorge Lorenzo (twintig), Valentino Rossi (negen) en Dani Pedrosa (zes). Tot de Dutch TT van 2016. In de voorgaande zeven Grands Prix was Miller niet verder gekomen dan acht punten. In drie races kwam hij ten val – in Mugello buiten zijn schuld – en de Amerikaanse Grand Prix moest hij laten schieten na een zware trainingscrash. Bovendien kampte Miller toen nog met de naweeën van een gebroken been, opgelopen tijdens een training in de winter.
Miller won een Dutch TT van slechts twaalf ronden, omdat de reguliere wedstrijd in de vijftiende ronde werd gestaakt vanwege extreme regenval die verder rijden onverantwoord maakte. Een kleine tien seconden achter polesitter en koploper Andrea Dovizioso werd Miller als achtste geklasseerd in een wedstrijd die twintig minuten voor de start al tot ‘wet race’ was bestempeld. “Voor mij hadden we dat tweede deel niet hoeven rijden, want ik was al lang blij”, grijnsde Miller.
Na een half uurtje, en nadat marshals plassen water van het circuit hadden geveegd, besloot de race-directie tot een hervatting van twaalf ronden, waarbij volgens de reglementen de uitslag van de eerder gestaakte wedstrijd slechts diende als startopstelling. Tot de rode vlag bood de MotoGP-race al een ongewoon beeld, met de onwaarschijnlijke Yonny Hernandez die na twee rondjes met speels gemak raceleider Valentino Rossi aan de kant zette en een voorsprong van drie seconden opbouwde. In de twaalfde ronde spatte Hernandez’ droom uiteen toen hij onderuit ging. Dovizioso kreeg de kop in handen, voor Rossi en Danilo Petrucci. De Pramac/Ducati-coureur passeerde zelfs de twee man voor hem en voerde het veld aan toen de rode vlag werd gezwaaid. Dovizioso, Rossi en Redding volgden, terwijl ook Marquez en Pedrosa in de stromende regen de aansluiting hadden gekregen. Jorge Lorenzo reed zonder vertrouwen op de negentiende en voorlaatste plaats.
Rossi rook na de herstart zijn kans om punten goed te maken op zijn concurrenten Marquez en Lorenzo en nam meteen de kop nadat een overenthousiaste Redding in de Haarbocht te ver naar buiten dreef. Achter hem schoof Dovizioso onderuit, maar ook Rossi’s glorie duurde maar tot in de derde ronde. In Mandeveen schoof Rossi onderuit voor een grote schare fans die in de eerste ronde de crash van Dani Pedrosa luid had bejubeld in de veronderstelling dat Marquez in de fout was gegaan. Pogingen om de M1 weer gestart te krijgen mislukten.
Marquez leidde vervolgens, maar bij het aanremmen van de GT glipte de watervlugge Jack Miller voorbij. In de wetenschap dat hij Rossi voor zich had zien crashen, Lorenzo krachteloos op de rand van de top 10 balanceerde en derde man Pol Espargaro ver achter hem met Redding streed om de derde plaats, drong de WK-leider niet aan bij Miller. Na nog acht zenuwslopende ronden finishte een uitzinnige Miller met bijna twee seconden voorsprong op een even blije Marquez, terwijl Redding in de voorlaatste ronde Espargaro was gepasseerd.
De onverwacht gladde Asser asfalt eiste vele slachtoffers, want naast Rossi, Dovizioso en Pedrosa crashten ook Bradley Smith, Aleix Espargaro, Tito Rabat en Alvaro Bautista (in de voorlaatste ronde, op een zesde plaats). Rabat, Pedrosa en – op drie ronden – Smith haalden nog de streep als elfde twaalfde en dertiende. Andrea Iannone, die bij de eerste start als laatste moest vertrekken nadat hij in Barcelona Lorenzo omver had gekegeld, claimde de vijfde plaats. Maverick Viňales en Jorge Lorenzo finishten dicht bij elkaar als negende en tiende. Een ontroostbare Petrucci had zijn machine al in de tweede ronde aan de kant moeten zetten met technische problemen.
Enigszins tot bedaren gekomen vertelde Miller zijn verhaal van een krankzinnige wedstrijd. Zijn crashes, drie in getal waarvan de laatste in de warm-up, had hij tot de trainingen beperkt. “Ik probeerde kalm te blijven, want ik weet dat ik nog wel eens wat te opgewonden kan raken…”, grinnikte hij. “We gebruikten de softe compound, deden wat aanpassingen want we hebben maar weinig gereden in de regen en behielden de softe voorband van de eerste race. Ik pushte om naar voren te komen en toen ik achter Marc zat, zag ik dat Vale er af vloog. Ik kon merken dat Marc daarna wat rustiger werd. Ik passeerde hem en hij wilde duidelijk geen risico’s nemen. Dat kan ik wel begrijpen. Als ik door mezelf was ingehaald, zou ik ook hebben gedacht ‘die eikel ligt er binnen een paar ronden naast’. De laatste drie ronden waren ‘chill’.”
De harde kritiek die hij had gekregen na mindere resultaten en crashes had hem niet onberoerd gelaten, gaf Miller toe. “De stap van de Moto3 naar de MotoGP is heel groot. Maar misschien heb ik nu bewezen dat ik wél kan rijden en dat ik geen idioot ben. Ik hoop dat ik zo wat terug heb kunnen doen voor Honda voor de gok die ze met mij hebben genomen. We hebben er hard voor moeten werken, maar we hebben ook geluk gehad.” Miller steeg zeven plaatsen in de tussenstand, naar de dertiende positie.
Marquez vierde de tweede plaats als een overwinning. “In dit soort wedstrijden kun je heel veel punten verliezen”, realiseerde hij zich na zijn zevende podium in acht races. “Mijn team had voor de race wel veertig keer gezegd dat ik vooral de finish zou moeten halen. Ik probeerde wel te pushen, maar ik zag dat ik niet op hetzelfde niveau zat als Valentino. Toen hij viel, zag ik ‘+ 0 Miller’ op mijn pitboard. Ik moest meteen denken aan Silverstone vorig jaar (toen Miller toenmalig teamgenoot Cal Crutchlow onderuit reed, FW), en daarna probeerde het gaatje op één tot twee seconden te houden en ook mijn voorsprong op de derde man. Een tweede plaats was genoeg.”
Na in Barcelona een nieuw frame te hebben getest, besloot Marquez – en ook Pedrosa – om op het oude te vertrouwen. “Eerlijk gezegd had ik wat meer verwacht van de test”, gaf Marquez toe. “We moeten nog steeds onze acceleratie verbeteren.” Tijdens de trainingen zorgde Marquez meerdere malen voor opzienbarende beelden. Op zaterdagochtend ontsnapte hij op miraculeuze wijze aan een zware crash toen hij bij het aanremmen van de Haarbocht zijn voorwiel spectaculair blokkeerde. Door de heftige impact trad de airbag in zijn pak in werking, het teken voor de elektronica dat de Spanjaard eigenlijk gecrasht was. De data toonde aan dat zijn voorwiel het asfalt niet had geraakt voordat Marquez in de rem kneep. Vervolgens kwam hij tijdens de outlap van de kwalificatie ten val. Marquez kaapte een scooter van het LCR-team, tikte zijn vizier dicht en haastte zich naar de pits. “Ik vroeg of het goed was dat ik ‘m meenam en hij zei oké, maar als het niet had gemogen, had ik het waarschijnlijk ook wel gedaan”, lachte Marquez later. In de laatste ronde van de warm-up stuitte hij in de GT-bocht op teamgenoot Pedrosa, om vervolgens op Valentino Rossi-achtige wijze via de grindbak weer de baan op te sturen. Een geplande actie, gaf Marquez na afloop enigszins schoorvoetend toe. “Voor het geval dat… Je weet nooit.”
Voor de eerste keer mocht Scott Redding in de MotoGP vanaf de eerste rij vertrekken, naast Dovizioso en Rossi. Zij haalden de finish niet, Redding beklom zelfs het podium. “We hebben dit jaar veel pech gehad en ik dacht dat we misschien wel nooit een race zouden finishen. En nu sta ik hier”, lachte Redding na zijn tweede MotoGP-podium.
Net als het Repsol/Honda Team had ook Yamaha tijdens de test in Barcelona nieuwe frames meegebracht voor Rossi en Lorenzo. Beiden hielden het bij het oude in Assen. Zonder veel succes. Lorenzo pakte met een tiende plaats nog zes ‘belangrijke punten’. “De Yamaha is in de regen niet zo’n makkelijke machine”, zei hij al na de natte kwalificatie die hij als elfde had afgesloten. “Een deel van het probleem ben ik ook zelf.” In de eerste race was hij negentiende en laatste. “Ik dacht er zelfs over om te stoppen omdat de omstandigheden zo slecht waren en het geen zin had om zoveel te riskeren zonder punten.” De softe compound achterband die ook Lorenzo gebruikte na de herstart gaf hem ‘meer vertrouwen dan in de eerste race’.
Teamgenoot Rossi noteerde na zijn crash in Amerika en zijn technische tegenslag in Mugello in Assen al zijn derde nul. De val was zijn eigen schuld geweest, gaf Rossi toe. “Ik heb een mooie mogelijkheid verspeeld om punten goed te maken”, aldus de TT-winnaar van vorig jaar. “Op het droge was ik sterk, maar op de natte baan voelde ik me ook goed. De eerste race was gevaarlijk en de rode vlag was de juiste beslissing. Voor de tweede race verruilden we de harde regenband achter voor een softe compound en dat voelde nog beter. Ik startte goed, probeerde te pushen, maar ik pushte te veel en maakte een stomme fout. Omdat ik meer grip had, kon ik eerder op het gas en ik kwam harder op Mandeveen aan. Maar ik remde op hetzelfde punt en de voorband was meteen weg. Het hele weekend was ik heel precies en foutloos en dan maak ik op het belangrijkste moment een fout. Zó jammer, want ik kon de anderen al niet meer horen. We hadden hier kunnen winnen.”
Na Assen kijkt Rossi tegen een achterstand van 42 punten aan ten opzichte van Marc Marquez. Lorenzo staat op 24 punten. “Het is pas voorbij als het over is”, meende Rossi filosofisch. “En het wordt een lang en snel jaar.”
