Test 8 sportieve straatbanden

Missie: snelheid maken. Alleen met de juiste banden kun je echt tijd winnen. In deze bandentest onderwerpen we een zestal actuele sportbanden aan een intensieve test. Daarnaast mogen twee oude bekenden laten zien of ze nog mee kunnen.Hoeveel mag een set sportbanden anno 2010 nog wegen? Anorexia lijkt ook zijn intrede in de bandenwereld te hebben gedaan. Als eerste fabrikant opent Michelin het debat als het gaat om het gewicht van het rubber. Het credo van de Fransen? Hoe lichter de banden, hoe handelbaarder de motor. Power Pure heet het eerste tastbare resultaat van die filosofie. In de maten 120/70 voor en 190/55 achter leggen ze samen amper 9,8 kilo in de schaal. Dunlop’s nieuwe Sportsmart stelt daar 11,8 kilo tegenover en is de zwaarste band in deze test. Fans van ‘light’ komen met de Power Pure dus volop aan hun trekken. En een laag gewicht is toch een hot item voor sportieve rijders, vooral als het om de roterende massa gaat? Maar als we dan even stiekem over de pitmuur naar de MotoGP gluren, duiken er compleet andere waarden op. De reglementaire bandenset van Bridgestone voor de koningsklasse van de wegrace weegt meer dan 14 kilo – een waarde die nog meer de aandacht trek als je dat gewicht afzet tegen het totaalgewicht van een MotoGP-racer. Een set banden vormt dan al snel 10 procent van het gewicht van de motor. Bij gewone sportmotoren, à la Fireblade en co, is dit nauwelijks 5 procent.Een goede handelbaarheid is vooral een zaak van de voorband. Kijk je naar het gewicht van de voorband, dan verschillen de zes voorbanden in deze test niet zo veel van elkaar. Bij de Power Pure weegt de voorband 4 kilo, de Continental Sport Attack en de Pirelli Diablo Corsa volgen met een plusje van 100 gram. De zwaarste voorband in deze test is de Dunlop Roadsmart met een dikke 4,5 kilo. Bij de MotoGP-voorbanden is dit ruim 4,9 kilo! Wat de achterbanden betreft, wordt er niet op een onsje meer of minder gekeken. De Power Pure laat het bij 5,8 kilo, de rest van het veld ligt tussen 6,2 (Metzeler M5) en 6,6 kilo (Bridgestone BT016 en Continental Sport Attack). Dunlop wil weer het zwaarst zijn en zet 7,3 kilo op de schaal. Ter vergelijking: de achterband die bij Rossi en consorten om de achtervelg gaat, weegt meer dan negen kilo. Achter valt dus nog winst te boeken, maar dit zal weinig invloed hebben op de handelbaarheid bij insturen. Achter is stabiliteit juist belangrijk, want het rubber moet hier soms meer dan 200 pk vermogen naar het asfalt overbrengen. Michelin’s lichtgewicht heeft in deze test in ieder geval grote moeite om het vermogen van de testmachine, een BMW S1000RR, op het asfalt te krijgen, met name op het circuit. Het stevige geworstel bij zomerse temperaturen kost niet alleen tijd, maar werkt tevens op de zenuwen van de testrijders. Compleet anders is de volgende band, de Pirelli Diablo Rosso Corsa. De BMW is er glashelder en heel precies mee over het circuit van Racalmuto op Sicilië (zie kader Stuurgedrag circuit) te sturen. Op secundaire wegen doet de Pure het beter. Dankzij de zachte opbouw, waarbij onder andere aramide- in plaats van staaldraden zijn gebruikt, heeft de Power Pure veel eigendemping, waardoor oneffenheden prima worden geabsorbeerd. Hiermee volgt de Power Pure de trend die Michelin al een paar jaar terug heeft ingezet met de Pilot Power. Als het op alledaags gebruiksgemak aankomt, doet het Franse rubber het dus beter dan bij semi-professioneel gebruik op een circuit. Op nat wegdek heeft Michelin een naam hoog te houden, dus werd er reikhalzend uitgekeken naar de prestaties van de Power Pure op natte ondergrond. Een blik op de beoordelingstabel leert dat Michelin nog steeds leidend is, maar dat de concurrentie bezig is met een inhaalslag. De tweede nieuweling in deze bandentest, de Sportsmart van Dunlop, doet in de regen nauwelijks onder voor zijn Franse concurrent. Hoe dat komt? Aan de ene kant hebben de Dunlop-technici prima werk geleverd en met de Sportsmart een uitstekende band geconstrueerd, die zich ook duidelijk distantieert van zijn broer, de Qualifier 2 (zie daarvoor ook het kader met de directe vergelijking tussen beide Dunlops). Aan de andere kant vormt de uitstekende natte grip van de Michelin Power Pure tegelijkertijd ook een probleem. Vergeleken met de Pilot Power heeft de Pure duidelijk gewonnen aan natte grip, maar die winst is slechts in beperkte mate bruikbaar. Het grensbereik wordt pas laat bereikt en biedt nauwelijks reserves, de aanvankelijk als voortreffelijk bestempelde grip laat het dan ineens afweten. Dat vraagt op nat wegdek dus een uiterst kundige rijder. Daarentegen is de Pilot Power 2CT onder natte omstandigheden volledig hufterproof (zie ook het kader met het directe vergelijk) en is het een geruststellende gedachte dat oude vertrouwde Pilot Power gewoon leverbaar blijft. . Overigens moeten we wel opmerken dat de banden het onder de ultrapotente S1000RR niet makkelijk hadden. Desondanks was het niet nodig om de regenmodus van de BMW tractiecontrole op de natte baan in te schakelen. De elektronica zou de BMW dan te snel in zijn kunnen hebben beperkt. De test op de natte baan hebben we dus in eerste instantie in de sport-modus gereden en daarna hebben we de regelende werking van de elektronica compleet weggelaten. Dat mens en machine het natte strijdperk onbeschadigd hebben verlaten, is een compliment voor het hoge prestatieniveau van moderne sportbanden. Dat geldt ook voor het presteren op het circuit, waar we alle sessies in de ‘slick-modus’ hebben gereden. Ook dit geweld slikten de banden netjes – uiteraard met inachtneming van de in de beoordelingstabel genoemde voor- en nadelen. Een opmerking over de maat van de achterband: 190/55 is een maat die tegenwoordig op veel sportmotoren past. Daarentegen is de vraag naar een 190/50 over het algemeen groter. Bij deze lagere banden zullen stabiliteitsproblemen ongetwijfeld minder opvallen dan bij de 55-banden met hogere wangen. Maar dat verandert niets aan de algemene tendens. Is er dan een ultiem recept voor de beste sportband? Michelin heeft met de gewichtsbesparing met veel durf een nieuw hoofdstuk geschreven, maar kan echter niet helemaal overtuigen. Pirelli’s Diablo Corsa Rosso is een pure sportband, die duidelijk inlevert als het om natte prestaties gaat. Blijft over de lachende derde van het stel: Dunlop’s nieuwe Sportsmart. Een band die zich niet druk maakt om gewicht, maar wel overtuigt met zijn prestaties op droog en nat wegdek. [MRD s. 62]EINDCONCLUSIEEen duidelijke overwinning voor het compromis. De hoogste plaats op het erepodium is voor de band die op alle onderdelen constant heel fraai presteert. Dunlop’s nieuwe Sportsmart stuurt heel prettig op secundaire wegen en gaat op het circuit niet KO. Tegelijkertijd schittert de Sportsmart op nat wegdek en geeft de band door het brede grensbereik steeds een zeker gevoel. Wie sportiviteit het hoogst in het vaandel heeft staan, is het best uit met de Pirelli Diablo Corsa Rosso. Snel op het circuit en op het rondje door de buurt. De Pirelli heeft alles: grip, stabiliteit en stuurprecisie. Plek drie wordt gedeeld door twee allrounders: Metzeler’s nieuwe M5 en Continental’s bekende Sport Attack. De nieuwe Michelin Power Pure stelt teleur.[kaders][MRD 12 s. 56 boven]Sportieve straatbanden op het circuitDE SCHERPE KANTJES Laten we direct maar met de kür beginnen: de hardcore-test op het circuit. Dit jaar gereden op het ‘Autodromo Valle dei Templi’ bij Racalmuto op Sicilië. Dit ongeveer 2,2 kilometer lange circuit heeft hoofdzakelijk een ding te bieden: flinke oneffenheden en meerdere naden in het wegdek. Van rijder, motor en banden wordt dus behoorlijk wat geëist om toptijden op de laptimer te krijgen. De S1000RR is voorzien van een 2D-datarecorder. Bij de analyse op het beeldscherm wordt kraakhelder waar er moet worden tegengestuurd, bij welke rubbers het aan feedback scheelt en welke band moeite heeft met de juiste koers. De rondetijden staan op de tweede plaats. Maar uiteraard wordt in de beoordelingstabel wel de snelste ronde die de testrijder met iedere band heeft geklokt weergegeven. Aan de andere kant: een flinke misser op een beoordelingspunt is niet met een snelle rondetijd goed te maken. Een goed voorbeeld daarvan in de Michelin Power Pure, die na meerdere ronden in de sterke ‘slick-modus’ van de test-BMW begint te smeren en verder wordt geplaagd door instabiliteit in het grensbereik. De Continental Sport Attack doet precies het tegenovergestelde. Van de rondetijd vallen we niet meteen van onze stoel, maar de Conti’s scoren flink wat punten als het gaat om handelbaarheid en stuurprecisie. Conclusie: de voorsprong is klein, maar de Pirelli Diablo Rosso Corsa laat er geen misverstand over bestaan waar hij thuishoort: het circuit. Deze overmacht weet het Italiaanse rubber veel ronden vast te houden. De nieuwe Sportsmart scoort ook goed. In warme toestand overtuigen de grip en stabiliteit van de Dunlop’s. [Bij tekening circuit]CIRCUITReferentiebereik[BU]Profiel van ‘Valle dei Templi’ op Sicilië. Interessant is de lange rechter voor start/finish. De Michelin kan weliswaar meekomen, maar valt terug door de onrust die ontstaat bij het uitaccelereren. [In grafiek]Snelheid in km/uurAfstand in mMichelinPirelliReferentiebereik83,1 km/uur74,8 km/uur [MRD s. 57]Sportieve straatbanden op nat wegdekUITGELEKTDe Michelin Power Pure moet zijn bewezen genen waarmaken. Immers zijn broer, de Pilot Power, declasseerde op nat wegdek regelmatig de complete concurrentie. Het zou Michelin niet sieren als het juist op dit onderdeel van de test punten zou laten liggen met de Power Pure. Maar het heeft er alle schijn van dat de ingenieurs natte grip helemaal bovenaan aan hun eisenlijstje hadden genoteerd. Ook al is het rubbermengsel, inclusief de verdeling van harde en zachte compoundvlakken, vergeleken met de Pilot Power 2CT compleet gewijzigd, de nummer één in de regen komt weer van Michelin. Dat de verschillen echter klein zijn, leert een blik op de tabel. Het verschil tussen de Power Pure en de Dunlop Roadsmart op de tweede plek, bedraagt nauwelijks vijftiende van een seconde.Conclusie: de race om grip op nat wegdek is begonnen. Michelin manifesteert zich met de nieuwe Power Pure op de eerste plek, maar concurrent Dunlop zit hem dicht op de hielen. Metzeler’s nieuwe M5 doet het ook goed en volgt de lijn die met de M3 is ingezet.[Bij tekening]NATTE BAANReferentiebereik[BU]De 1,5 kilometer lange natte testbaan van de Bridgestone testfaciliteiten bij Rome. Interessant op het doorlopend besproeide circuit is het rood gemarkeerde bochtgedeelte. Michelin’s Pilot Pure schittert met de prima grip in deze bocht, behaalt hoge snelheden en grote hellingshoeken. De Bridgestone BT016 begint snel en vroeg te glijden. Het verschil is duidelijk. [In grafiek]Snelheid in km/uurAfstand in mReferentiebereikMichelin in het referentiebereik: Ø 76,2 km/uur bij Ø 27,4º hellingshoekBridgestone in het referentiebereik: Ø 69,3 km/uur bij Ø 23,6º hellingshoek[MRD s. 60]Sportieve straatbanden op secundaire wegenSchuine plaatjesDit gedeelte van de test is eigenlijk moeilijk met de wegenverkeerswet in overeenstemming te brengen. Wie de S1000RR echt conform de wet gebruikt, zal slechts minieme verschillen bij de verschillende banden waarnemen, want daarvoor is simpel gezegd de huidige generatie sportbanden te goed geworden. Amper negen punten verschil zitten er tussen de eerste en laatste plek, terwijl de echte verschillen pas duidelijk worden als er serieus gas wordt gegeven. Dat de BT016 op koude dagen weinig feedback geeft bijvoorbeeld. Of dat de Dunlop Sportsmart iets traag wil reageren. Of dat de als derde geëindigde Metzeler M5 niet het heel handelbare van de Continental Sport Attack heeft en de stuurprecisie van de Pirelli Diablo Rosso Corsa. Andere banden daarentegen zijn beter op de straat dan op het circuit. De Michelin Power Pure bijvoorbeeld, die duidelijk beter tot zijn recht komt bij alledaags gebruik dan bij stevig raggen op het circuit. Met prima feedback bij koud weer en een uitstekende eigendemping is de Pure duidelijk in het voordeel in de dagelijkse praktijk, terwijl de zachte constructie hem op het circuit de das om doet. Overigens kan de Power Pure op de openbare weg niet tippen aan zijn broer, de Pilot Power. Zie ook het kader met het directe vergelijk. Conclusie: een kleine wisseling van de wacht. De Pirelli is ook op secundaire wegen de beste, maar Continental en Dunlop wisselen van plek. Sterk punt van de Continental: de eersteklas feedback.[MRD s. 61]Het familieduel Michelin/DunlopOUD TEGEN NIEUWPure en Sportsmart heten de nieuwe sterren van Michelin en Dunlop, maar oude bekenden zoals de Pilot Power 2CT en de Qualifier 2 blijven nog leverbaar. Zijn de nieuwe rubbers echt de betere keus? Reden om een kleine onderlinge vergelijking te maken. Op het circuit is de Pure heel iets sneller dan de Power, maar gevoelsmatig gaat de voorkeur uit naar de Pilot Power 2CT. Hetzelfde geldt bij nattigheid en op secundaire wegen: De Pure verleidt met grip en behendigheid, terwijl de Pilot punten scoort door zijn evenwichtigheid. De vergelijking van de in 2009 gepresenteerde Dunlop Qualifier 2 met de Sportsmart van dit jaar geeft echter een andere uitkomst. Op het circuit, bij alledaags gebruik en in de regen is de Sportsmart duidelijk in het voordeel. Conclusie: wie tot nu toe bij Michelin vol overtuiging met de Pilot Power 2CT gelukkig was, moet dat gewoon blijven. De Pure blijft een beetje kleurloos. Dunlop Qualifier-rijders zouden eigenlijk moeten overstappen op de betere Sportsmart. [Bandenkaders bij dit kader]DUNLOPQUALIFIER 2Gewicht: voor 4,1 kg, achter 6,9 kgLand van herkomst: Frankrijk/JapanInfo: www.hocoparts.nl BEOORDELING:CIRCUIT: waar de Qualifier 2 zich pas bij hoge temperaturen van zijn beste kant laat zien en dan overtuigt met prima grip onder hellingshoek en bij accelereren, functioneert de Sportsmart al vanaf duidelijk lagere temperaturen beter. Qua bochtenstabiliteit en feedback komt de Qualifier 2 niet in de buurt van de Sportsmart. NATTE TEST: op de natte baan verliest de Qualifier 2 bijna twee seconden op de nieuwe Sportsmart, die beter is in het grensbereik (bij de Qualifier 2 erg smal) en een betere grip onder hellingshoek en bij accelereren heeft. SECUNDAIR: zoals bij de circuitbeoordeling al genoemd, scoort de Sportsmart ten opzichte van de Qualifier 2 erg duidelijk door zijn prima feedback ook bij lage temperaturen. Bij gebruik op secundaire wegen komen deze eigenschappen van de Sportsmart nog eens duidelijker naar voren. Ook hier komt de Qualifier 2 er niet aan te pas.CONCLUSIE: zo snel kan het gaan. In 2009 volgde de Qualifier 2 de tot dan toe weinig overtuigende Qualifier 1 op en presteerde destijds niet slecht, maar de nieuwe Sportsmart laat de Qualifier 2 echter geen schijn van kans.MICHELINPILOT POWER 2CTGewicht: voor 4,2 kg, achter 6,1 kgLand van herkomst: SpanjeInfo: www.michelin.nl BEOORDELING:CIRCUIT: op racetempo ontbreekt het de Pilot Power 2CT aan bochtenstabiliteit en aan uithoudingsvermogen. De Power Pure bouwt weliswaar iets meer grip op in bochten, maar desondanks ontbreekt het ook hem aan bochtenstabiliteit. Toch zijn we nog steeds enthousiast over de Pilot Power 2CT door zijn uitstekende stuurprecisie. De Pure laat zich weliswaar soepeler insturen, maar heeft onder forse hellingshoek de neigin om door te vallen. De Pilot Power 2CT is over de totale hellingshoek gemeten duidelijk neutraler. Ondanks het feit dat de Pure de beste rondetijden scoort, is het gevoel met de Pilot Power 2CT op het circuit gewoon beter.NATTE TEST: al direct vanaf het begin zetten de beide testrijders met de Pilot Power 2CT hun persoonlijk snelste tijd neer. De voordelen van de Pure voor wat betreft grip en handelbaarheid worden door het smalle grensbereik teniet gedaan. De Pilot Power 2CT is over het geheel genomen evenwichtiger en geeft door het brede, goed bruikbare grensbereik duidelijk meer vertrouwen. SECUNDAIR: de Pilot Power 2CT is nog steeds een briljante band op secundaire wegen, de Pure heeft het daarentegen een stuk moeilijker.CONCLUSIE: het gebruiksgebied van de Pilot Power 2CT is duidelijk afgebakend: uitermate geschikt voor nat wegdek en perfect op secundaire wegen. De lichte Power Pure komt tegenover de eveneens lichte Pilot Power niet helemaal uit de verf. [KADERS ANDERE BANDEN UIT TEST]BRIDGESTONE BT016Gewicht: voor 4,2 kg, achter 6,6 kgLand van herkomst: JapanInfo: www.bridgestone.nl BEOORDELING:CIRCUIT: 78 punten, plaats 5. Over de hele linie zwak op het circuit. In koude toestand stuurt de BT016 traag in en tijdens remmen moet voelbaar worden tegengestuurd om de juiste lijn te houden. Gelukkig verbeteren de rijeigenschappen na twee ronden en overtuigt de BT016 met prima grip en een breed grensbereik. Na meerdere snelle ronden vallen wordt de achterband echter onrustig. NATTE TEST: 67 punten, plaats 6. De BT016 moet in wijde lijnen over het natte circuit worden gestuurd. En ook dan heeft de BT016 nog de neiging om in een keer over beide wielen weg te glijden. Niet alleen de rondetijd is slecht, ook bij het remmen blijven de resultaten achter bij de concurrentie.SECUNDAIR: 79 punten, plaats 5. Ook op secundaire wegen krijg je bij lage temperaturen weinig feedback! Pas met stijgende temperaturen ontstaat een aangenaam rijgevoel en dan wordt ook het in eerste instantie trage sturen beter. Desondanks valt vooral het forse oprichtmoment bij remmen in de bocht op.CONCLUSIE: slechte rijeigenschappen op nat wegdek en weinig feedback bij lage temperaturen staan een beter resultaat dan de zesde plek in de weg. Gelukkig staat de opvolger van de BT016 al in de startblokken.MotoPlus EINDRESULTAAT: PLAATS 6224 puntenCONTINENTAL SPORT ATTACKGewicht: voor 4,1 kg, achter 6,6 kgLand van herkomst: DuitslandInfo: www.continentalbandengroep.nl BEOORDELING:CIRCUIT: 83 punten, plaats 3. Al in de eerste bochten voelt de Continental goed en zeker aan. De messcherpe stuurprecisie en de prima feedback van de voorband maken secuur sturen kinderspel. Waar de voorband ook na meerdere ronden stabiel blijft, begint de achterband licht te glijden. Dit is te tolereren, omdat de glijders zich op tijd aankondigen.NATTE TEST: 80 punten, plaats 4. Goede handelbaarheid en uitstekende stuurprecisie staan ook op nat wegdek een strakke lijn en correctieruimte toe. Wel begint de achterband onder forse hellingshoek eerder te glijden dan bij de concurrenten. Dat laatste is echter wel beter te controleren dan bij de BT016. SECUNDAIR: 87 punten, plaats 2. De uitstekende feedback is op secundaire wegen het sterkste punt van de Sport Attack. Verder koppelt de Continental prima stuurprecisie aan goede handelbaarheid. CONCLUSIE: wie op zoek is naar een wendbare sportieve band voor dagelijks gebruik op secundaire wegen is met de Continentals goed af. MotoPlus EINDRESULTAAT: PLAATS 3250 puntenMOTOPLUSTESTWINNAARDUNLOP SPORTSMARTGewicht: voor 4,5 kg, achter 7,3 kgLand van herkomst: FrankrijkInfo: www.hocoparts.com BEOORDELING:CIRCUIT: 89 punten, plaats 2. In de eerste bochten moet je de Dunlop flink aanpakken, maar dat is eenmaal op bedrijfstemperatuur niet langer nodig. Dan overtuigt de Sportsmart met prima stabiliteit, ook onder forse hellingshoek. De grip is van zeer hoog niveau. Glijders kondigen zich door een goedmoedig grensbereik tijdig aan. De feedback van zowel voor- als achterband is totaal gezien voldoende.NATTE TEST: 86 punten, plaats 2. De Sportsmart laat een prima indruk achter op de natte baan. De grip in bochten is duidelijk beter dan die van de concurrentie en ligt op het niveau van de Michelin Power Pure. Door zijn brede grensbereik kunnen glijders prima onder controle worden gehouden. Minpunt: de middelmatige remresultaten.SECUNDAIR: 86 punten, plaats 3. De Sportsmart overtuigt na een korte opwarmperiode ook op secundaire wegen met een prima stabiliteit en een goede feedback. De verschillende rubbermengsels voor en achter geven ook onder forse hellingshoek een zeker gevoel. Onder de streep stuurt de Sportsmart hier heel iets trager dan de Continental.CONCLUSIE: een goed begin is het halve werk. De lastige spagaat tussen droge en natte grip beheerst de Sportsmart het best en daarmee winnen de Dunlops deze test.MotoPlus EINDRESULTAAT: PLAATS 1261 puntenMETZELER SPORTEC M5 INTERACTGewicht: voor 4,2 kg, achter 6,2 kgLand van herkomst: DuitslandInfo: www.metzelermoto.com BEOORDELING:CIRCUIT: 83 punten, plaats 3. De nieuwe M5 moet met meer inzet worden ingestuurd dan de Continental. Eenmaal in de bocht overtuigt de M5 met prima stabiliteit. Bij accelereren uit bochten blijft de grip zelfs na meerdere ronden constant en van hoog niveau. De stuurprecisie blijft iets achter bij de Continental.NATTE TEST: 81 punten, plaats 3. De Metzeler is niet onder de indruk van nattigheid, ook al blijft de M5 qua bochtengrip en bij accelereren wat achter bij de Sportsmart en de Power Pure. Een wegglijdend achterwiel kondigt zich door het brede grensbereik tijdig aan. BT016, Sport Attack en Diablo Rosso Corsa hebben het nakijken.SECUNDAIR: 86 punten, plaats 3. Bij dagelijks gebruik op secundaire wegen valt de M5 op door de aangename eigendemping en prima feedback, ook al is de Continental handelbaarder en de Pirelli wat preciezer. Met de M5 heeft Metzeler een bijna optimaal compromis gevonden tussen sportiviteit en handelbaarheid.CONCLUSIE: een evenwichtige band, die op alle onderdelen een mooie prestatie levert. Wie een geschikte allroundband zoekt, kan de M5 om de velgen laten leggen.MotoPlus EINDRESULTAAT: PLAATS 3250 puntenMICHELIN POWER PUREGewicht: voor 4,0 kg, achter 5,8 kgLand van herkomst: SpanjeInfo: www.michelin.nl BEOORDELING:CIRCUIT: 72 punten, plaats 6. De Power Pure laat zich weliswaar heel soepel insturen, maar onder forse hellingshoek wordt de stuurprecisie verstoord doordat de Pure dan nog verder de bocht wil invallen. Dan is een stuurcorrectie nodig. Ook de stabiliteit ligt niet op het niveau van de concurrentie, merkbare onrust drukt het tempo in bochten.NATTE TEST: 88 punten, plaats 1. De Pure weet klein verschil de eerste plaats te pakken. Pluspunten verzamelt de nieuwe Michelin vooral met de acceleratie- en remmetingen. De grip in bochten is top. Minder is het smalle grensbereik, dit in tegenstelling tot de Dunlop.SECUNDAIR: 81 punten, plaats 5. Qua handelbaarheid overtuigt de Michelin eerder op secundaire wegen dan op het circuit. Door de prima feedback bij lage temperaturen geven de Michelins direct een zeker gevoel. Door de zachte opbouw is de eigendemping prima. Bij vlot tempo verliest de Pure echter terrein door zijn onevenwichtige stuurprecisie.CONCLUSIE: regen ja, racen nee; een korte beschrijving van de nieuwe Pure. Het ontbreekt dit lichtgewicht duidelijk aan stabiliteit. De Sonja Bakker-kuur levert geen pluspunten op.MotoPlus EINDRESULTAAT: PLAATS 5241 puntenMOTOPLUSKOOPTIPCIRCUITPIRELLI DIABLO ROSSO CORSAGewicht: voor 4,1 kg, achter 6,5 kgLand van herkomst: DuitslandInfo: www.pirellimoto.com BEOORDELING:CIRCUIT: 92 punten, plaats 1. Duidelijk verhaal: de Pirelli is de maatstaf op het circuit. Door de beste bochtenstabiliteit en de uitstekende stuurprecisie zetten beide testrijders al direct hun beste rondetijd neer, met een duidelijke voorsprong op de concurrentie. Zelfs na vele ronden in race set-up verminderden de prestaties niet. NATTE TEST: 76 punten, plaats 5. De bovengemiddelde prestaties op het circuit gaat ten koste van de grip op nat wegdek. De Rosso begint iets te snel in bochten over beide wielen te glijden en ook bij accelereren is er vergeleken met de concurrentie te weinig grip. Het grensbereik is goed voelbaar, maar het begint wel wat vroeg. SECUNDAIR: 88 punten, plaats 1. De racegenen van de Diablo Rosso Corsa komen ook op secundaire wegen prima uit de verf. De eigendemping is wel minder dan bijvoorbeeld die van de M5, maar op secundaire wegen is de stuurprecisie van de Pirelli’s het best. CONCLUSIE: regen nee, racen ja. Als je het circuit graag flink aan het gas draait, is de Diablo Rosso Corsa absoluut de eerste keus.MotoPlus EINDRESULTAAT: PLAATS 2256 punten[MRD s. 61 onderaan]ZO TEST MOTOPLUSAls motor voor deze bandentest kozen we de BMW S1000RR met ABS en tractiecontrole. De tests op de natte baan werden in de sport-modus en zonder tractiecontrole uitgevoerd, op het circuit werd de slick-modus gebruikt. De resultaten in de categorieën met een sterretje zijn – enkele uitzonderingen daargelaten – representatief voor vergelijkbare motoren. Handelbaarheid: benodigde kracht aan het stuur om de motor in hellingshoek te krijgen of op de gewenste lijn te houden. Wordt getest in zowel langzame als snelle opeenvolgende bochten.Stuurprecisie*: dit wordt getest op verschillende snelle passages met gecompliceerde bochtradiussen. Laat zien of de motor de gewenste lijn volgt of dat er stuurcorrecties nodig zijn.Bochtenstabiliteit: stabiliteit in (wisselende) bochten en bij oneffenheden. Wordt op verschillende manieren (solo en met passagier) beoordeeld. Dit wordt getest onder maximale hellingshoek en tijdens accelereren.Grip onder hellingshoek*: zijdelingse grip onder maximale hellingshoek op nat en droog asfalt. Een balansact die alleen op een afgesloten circuit goed en veilig uit voeren is.Grip tijdens acceleratie*: zijdelingse grip en krachtoverbrenging in verschillende snelle bochten. Wordt zowel op nat als op droog wegdek getest.Gedrag in grensbereik*: beheersbaarheid van de band in het grensbereik van de grip, op nat en droog wegdek.Oprichtmoment: bij remmen onder hellingshoek wil de motor – al naar gelang de mate van vertraging en vorm van de band – zich oprcihten. Deze reactie dient door de rijder met tegengewicht (duwen) op de stuurhelft aan de binnenzijde van de bocht te worden gecompenseerd.Bandenspanning tijdens de test: 2,5 bar voor en 2,9 bar achter. [BU’s][p. 56 links onder]Binnen vijf minuten staat de RR op verse banden. [p. 57 links onder]Temperatuurcheck op nat wegdek. Het rubber bereikt een temperatuur van maximaal 30º Celsius. [p. 58 links onder]Optimale bedrijfstemperatuur op het circuit: gemiddeld 50º +. [rest zonder bijschriften]