Test 13 crossover helmen
Wat in Bob’s Country Bunker in muzikaal opzicht voor The Blues Brothers gold, is zeker ook voor rijders van avontuurlijke allroads helmtechnisch gezien interessant: een hoofddeksel dat in meerdere behoeften voorziet. We vergelijken dertien helmen die twee gezichten zeggen te hebben.
De GS-serie van BMW deed het voor en inmiddels volgen bijna alle motorfabrikanten het voorbeeld. Daarmee is er in de loop der jaren een heel eigen segment motoren ontstaan. En de verkopen daarvan lopen zo goed, dat er zelfs op de kleding- en accessoiremarkt passende spullen voor zijn gekomen. Daarbij lopen wens en werkelijkheid vaak ver uit elkaar. Terwijl de uitvoering van de motoren steeds meer de toerkant op gaat, hullen GS & Co-rijders zich vaak in een outfit die een nietsvermoedende toeschouwer laat denken dat er een zware tocht door de Sahara op het programma staat, in plaats van een weekendrit door de Ardennen.
Kortom, veel rijders van dit soort dikke allroads houden er van om zichzelf en hun motor strijdlustig op te tuigen. En daarbij hoort natuurlijk ook een helm die er als zodanig uitziet. Een echte crosshelm oogt weliswaar passend, maar is op lange afstanden te tochtig, lawaaiig en oncomfortabel. Een professionele sporthelm moet nu eenmaal vooral licht en luchtig zijn, langeafstandscomfort speelt nauwelijks een rol. Voor het juiste imago zijn een grote klep en een vooruit priemend kinstuk echter wel belangrijk. In combinatie met een normaal vizier (in plaats van een losse stofbril of crossbril) en verdere comfortvoorzieningen als een geïntegreerd zonnevizier, ontstaat er zo een fraaie crossover helm voor allroad-rijders.
Van dit soort helmen zijn er inmiddels verbazingwekkend veel, iedere zichzelf respecterende helmfabrikant wil immers een graantje van het succes meepikken. Zonder veel moeite brachten we een testveld van dertien modellen bij elkaar. Een groot deel van de hier niet aanwezige merken heeft trouwens een soortgelijke helm reeds in de pijplijn zitten; het komende voorjaar zal waarschijnlijk veel nieuws brengen. Met de hier geteste helmen uit het actuele aanbod gingen we aan de slag volgens het inmiddels bewezen testprotocol, waarbij de helmen zowel in de praktijk als in het laboratorium moeten laten zien wat ze in huis hebben. Verheugend: in het laboratorium bleven bij de schokdempingtest alle testhelmen binnen de momenteel geldende ECE-norm. Echter wel met een veel grotere spreiding dan we bij de afgelopen helmtesten gewend waren. Waar tijdens onze laatste test met acht integraalhelmen (MotoPlus 8/2014) bij de impactproef met 7,5 m/s op de rechterkant van de helm praktisch alle helmen onder een versnellingswaarde van 200 g bleven (de ECE-limiet ligt op 275 g), lukte dat in deze test nog niet de helft van de deelnemers. Tegelijkertijd zijn Arai en Caberg de eerste helmen die onder de HIC-streefwaarde van 1.000 kwamen, het kan dus wel.
De duidelijke spreiding in het veld liet zich ook in het praktijkdeel van de test zien. Bij sommige modellen is duidelijk te zien dat de fabrikant serieus heeft nagedacht over de eisen die het gebruik onder verschillende omstandigheden met zich meebrengen, bijvoorbeeld aan de constructie van de ventilatie en aan de grootte van het blikveld. Bij andere modellen krijg je daarentegen vooral de indruk er niet meer is gedaan dan het wat avontuurlijker optuigen van een integraalhelm. En soms schiet een fabrikant simpelweg zijn doel voorbij. De bedoeling is om een soort alles-in-één-helm te maken die heel veel kan, de praktijk is echter dat ‘ie nergens echt in uitblinkt. Het Givi-bouwpakket en de als crossover systeemhem uitgevoerde Caberg zijn daarvan een prima voorbeeld. Op papier een prima receptuur, maar in de praktijk blijkt dat teveel smaken in één gerecht, simpelweg niet werkt.
Hoe het ook kan, laten bijvoorbeeld Arai, BMW en in het bijzonder de ronduit verrassende winnaar Nishua. Geen nutteloze extra’s, maar een in de basis prima straathelm die tegelijkertijd zonder vizier ook bij het stoeien in het terrein een goed figuur slaat: het lijkt zo eenvoudig. Wie het in het terrein wat rustiger aan doet, maar wel een royaal uitgeruste helm wil, die is met bijvoorbeeld de Shark en de X-Lite prima voorzien. Toch nog een paar korte woorden over de testwinnaar. Je vraagt je wellicht af hoe het kan dat een onbekende speler als Nishua de gevestigde orde achter zich laat. De naam mag dan (nog) onbekend zijn, de know-how erachter en zelfs het fysieke product zelf (de helm is namelijk ook al onder een andere, zeer bekende merknaam leverbaar geweest) is dat absoluut niet. Mocht je dus geïnteresseerd zijn in de testwinnaar, weet dan dat je niet met één of andere One Hot Wonder van doen hebt.
Onder de streep blijft er de conclusie dat de allroad-rijder en zijn reizende zielsverwanten keuze hebben uit een behoorlijk rijk aanbod van helmen, dat past bij het avontuurlijke imago van hun machines. Het oog wil tenslotte ook wat. En dat er modellen tussen zitten die meer kunnen dan enkel een beetje showen, blijkt wel uit deze test. Verwacht echter geen wonderen van de meeste van deze ‘manusjes-van-alles’!
