Slipstream – Jurgen van den Goorbergh

Het einde van het seizoen is helaas al in zicht en zijn er al twee wereldkampioenen bekend: Marc Marquez en Tito Rabat (Moto2). De titelstrijd in de Moto3 wordt nog een spannend gevecht tussen wederom een Marquez, Alex, en Jack Miller. In verband met mijn voorbereiding op de aanstaande Dakar-rally heb ik die race dit keer helaas nog niet mee kunnen pakken en ik kom er in de laatste column van dit jaar op terug.

 In de Moto2 is de 2014-wereldtitel naar Tito Rabat gegaan, een rijder met een ongelofelijke drang om te winnen en die mentaal op hetzelfde niveau zit als Marc Marquez. Het zijn dan ook niet voor niets trainingsmaatjes van elkaar. Tito legt zijn basis vooral in de winter, wanneer hij vrijwel dagelijks te vinden is op het circuit van Almeria in Spanje, zelfs al daalt het kwik tot onder de 10 graden. Ronde na ronde gevoel opbouwen, om zodoende de vuistregel ‘als je het maar 10.000 keer doet, zit het erin gestampt’ na te leven. Een terechte Moto2-wereldkampioen! Verrassend is ook dat Tito zijn titel gaat verdedigen en dus niet dus de overstap maakt naar de MotoGP. Gezien zijn zeer tengere postuur vind ik dit een verstandige keuze. Wellicht zal hij in de toekomst, als er een kilo of vijf meer spiermassa aan zit, de overstap wel maken. Op Phillip Island werden we eerst verrast door Jasper Iwema met een keurige zevende trainingstijd, maar helaas bleek een zelfde klassering in de race te hoog gegrepen en zat er niet meer in dan een schamele zestiende plaats de eindstand. Jammer. Jack Miller rijdt op het randje en voor mijn gevoel toch ook veel daarover, dit zal hij in 2015 in de MotoGP niet kunnen maken, of hij moet er een paar bodyguards bij hebben.
Marc Marquez leek op een overwinning af te stevenen, totdat de voorkant van zijn Honda vrij abrupt wegschoof. Maar er waren meer rijders met hetzelfde probleem. Neem Cal Crutchlow, die meer en meer vertrouwen krijgt in de Ducati en zo waar op een podium leek te pakken, tot ook hij in de laatste ronde merkwaardig onderuit schoof, op hetzelfde punt als Pol Espargaro een paar ronden eerder. Allemaal op een bijna identieke manier, waar tijdens het eerste gedeelte van het insturen de grip vrij abrupt wordt onderbroken. Zijn dit fouten van de coureur zelf of was er een probleem met de voorband (constructie, compound?)? Ik zeg dat laatste. De temperatuur was in de race een stuk lager dan verwacht en dit soort banden zijn daar heel gevoelig voor. Met name tijdens het eerste gedeelte van inleggen (dus nog niet op de knie steunend), vielen de meeste rijders al. Dit gedeelte van de band blijft het koudst, omdat het slechts heel kort contact met het asfalt heeft gaat, zeker in vergelijking met de afstand rechtuit wordt gereden en met de ‘knie-aan-de-grond’. De rijders zijn nu eenmaal gewend om de voorrem er vol bij te pakken op het eerste moment van aanremmen, aangezien er op dat moment een groot bandcontactvlak en dus veel tractie is. De gevallen rijders waren daarom ook erg verrast dat juist hier de grip te wensen overliet. Mede hierdoor ging de winst naar Valentino Rossi, die een zeer constante en mooie wedstrijd reed. Dat hij daarbij ook Jorge Lorenzo versloeg was een bonus. Rossi is gewoon met een ijzersterk seizoen bezig. Bradley Smith werd in dit verhaal de lachende derde, maar toch valt er bij hem nog veel te verbeteren. Wat meer begeleiding zou voor Bradley geen slecht idee zijn. Hij blijft anders dezelfde fouten maken en komt dan niet verder. Dat zou jammer zijn, want talent heeft hij zeker!
In Sepang leek het er lang op dat Lorenzo de te kloppen man zou zijn, maar een ontketende Marquez pakte hier toch de overwinning. Op zich niets nieuws, maar na een aantal valpartijen stond de druk er vol op bij de Spanjaard. Wat vooral duidelijk te zien was, was dat acceleratie en topsnelheid van de Yamaha beter waren dan van de Honda. Zeer verrassend, het biedt voor de Yamaha-rijders (Rossi en Lorenzo) in ieder geval hoop voor 2015. Daarentegen durfde Marquez de Honda weer daar te zetten, waar hij hem hebben wilde en blijven de Yamaha’s vooral een wat rondere rijstijl vragen. Vooral de tractie uit de bochten is, naar mate het seizoen vorderde, meer en meer verbeterd. Aangezien er aan de motorblokken gedurende het seizoen niet getuned mag worden, is het duidelijk dat die verbetering gevonden is in de combinatie van chassis, elektronica en vering. Rossi versloeg Lorenzo wederom in een rechtstreeks duel en weet zich – met de wedstrijd in Valencia nog voor de boeg –  runner-up in het kampioenschap. Een update van de laatste race in Valencia, waar dus ook de nieuwe Moto3-wereldkampioen bekend werd – en een seizoenssamenvatting volgen in mijn laatste column van dit jaar in MotoPlus 24.