Rij-impressie Ten Kate Honda supersport racer
De recente geschiedenis van het WK Supersport leert dat je gebakken zit op de HondaCBR600RR – als die tenminste is geprepareerd door het Ten Kate-team van Gerrit enRonald ten Kate. Voor de zesde achtereenvolgende keer pakte het team uit Nieuwleusen dewereldtitel in de Supersport-klasse, dit keer met Kenan Sofuoglu. Een been over het zitjevan de CBR leert in ieder geval één ding: Sofuoglu stelt letterlijk “hoge” eisen. Het verhaal van de Ten Katemannenis wel zo’n beetje bekend, maar hetis er niet minder bijzonder door. Het warenfi etsenmakers, het zijn kampioenenmakers.Nu Sofuoglu het Supersport-kampioenschapovernam van dubbelkampioen Sebastien Charpentieren binnen eigen gelederen hield, richthet gezelschap zich op een andere unieke prestatie:het scoren van de dubbel. En luchtfi etserijis dat niet, want James Toseland voert op deTen Kate/Fireblade het WK Superbike aan met66 punten voorsprong op Nori Haga.Ten Kate maakte echter vooral naam in hetWK Supersport met Fabien Foret (2002), ChrisVermeulen (2003), Karl Muggeridge (2004),Sebastien Charpentier (2005 en 2006) enKenan Sofuoglu (2007) als uithangborden. Hoegroot de naam en faam inmiddels is, blijkt alsje een aantal cijfertjes op rij zet. Van de sinds2002 verreden 67 WK-races wonnen Ten Katecoureurser niet minder dan 40, startte er 45keer een pupil uit Nieuwleusen vanaf de poleen werd er zeventig maal een Ten Kate-vertegenwoordigernaar het podium gestuurd.Met de introductie van de nieuwe CBR600RRherstelde Honda ook weer zijn status alshofl everancier van het WK Supersport. Ditjaar stappen zestien van de 35 starters op eenCBR, elf kiezen voor de Yamaha R6, vorig jaarnog de meest ingezette machine.Voor de mensen van Ten Kate betekende denieuwe CBR veel zoeken, passen en metenom te zorgen dat de meest uitgebalanceerdespullen (zuigers, nokkenassen, drijfstangenenzovoort) één geheel gaan vormen. Zes mensenwaren daar in de aanloop van het seizoenvier weken mee bezig; nu is een complete fi etsin één week klaar voor afl evering. Die kost jedan wel 35.000 euro, maar je krijgt er ook eenmachine van meer dan 140 pk sterk voor terug.Dit is ‘m dus, de kampioensmachinevan 2007, schiet er door me heen vlakvoordat ik in Vallelunga op de Hannspree-TenKate/Honda stap. Eerlijk gezegd, op het momentdat ik mijn vier rondjes op de Honda magdraaien, is de titelstrijd nog niet beslist, maareen paar weken later gooit Sofuoglu in BrandsHatch de deur defi nitief in het slot.Voor de testsessie heb ik de baan een kwartiertjekunnen inspecteren op een standaard-CBR,maar dit apparaat komt bijna van een andereplaneet. Zo voelt het tenminste als ik plaatsneem op het harde zitje van de racer. Die andereplaneet heet toch gewoon Ten Kate Racinguit Nieuwleusen. Het eerste grote voelbareverschil met de standaard-CBR en de machinevan Katsuaki Fujiwara is de plaatsing van devoetsteunen. Mijn linkervoet zoekt – en zoekt– en vindt de voetsteun behoorlijk wat laterdan ik verwacht had. Hoewel de fabrieksmatenniet verschillen van de Althea/Honda van ex-Ten Kate-rijder Fujiwara, voelt de machine vanSofuoglu beduidend kleiner aan. Met mijn 1.75voel ik me bijna te groot voor de CBR, maarhet zal wel vooral “het gevoel” zijn, want gedurendede dag stappen er langere testrijders opde Ten Kate-CBR en iedereen ontdekte in iedergeval heel snel waarvoor dat draaiding aan derechter clip on diende. Bovendien, Sofuogluzelf meet volgens zijn paspoort 1.76 en is duseen meer begenadigd slangenmens dan ik.Toch doe ik gedurende vier rondjes vergeefsepogingen om enigszins acceptabel achter hetkleine ruitje te duiken. Dat dit met mijn eigenletterlijke onderbuikgevoelens te maken heeft,sluit ik niet uit. De hoge voetsteunen (nietveel hoger dan die van teammaat Charpentier,verzekert teammanager Ronald ten Kate) hebbenalles te maken met rijstijl van Sofuoglu. DeTurk rijdt ongekende hellingshoeken, streelt afen toe het asfalt met zijn ellebogen en zoektdus zo veel grondspeling als hij maar kankrijgen.Terwijl ik nog druk doende ben met weer eennieuwe afl evering van “Ontdek je plekje” laatde Honda al vanaf de eerste draaien aan hetgas merken dat ze niet werkschuw is. De gasreactieis fantastisch zonder dat je de indrukkrijgt op een ADHD-machine te zitten die zotriggerhappy is dat een revolverheld er nog zenuwachtigvan wordt. Bij de nieuwe CBR heeftde Ten Kate-crew vooral gewerkt aan de eerstegasopname en de lineaire vermogensafgiftezonder dat het meters maken wordt vergeten.Die arbeid heeft geadeld, zo blijkt. “Partner
