Rij-impressie Moto Guzzi Griso 850

De Moto Guzzi Griso 1100 is de personificatie van het nieuwe Moto Guzzi. Begonnen als studiemodel werd hij jaren geleden al getoond op de internationale motorshows en sinds begin vorig jaar wordt deze stoere tweecilinder naked-bike ook daadwerkelijk geleverd. In de nazomer kreeg de stoere 1100 gezelschap van een jong broertje, de Griso 850. Hetzelfde krachtige uiterlijk, maar dan wel met een kleiner hartje zeg maar. Net als de brave Breva 1100 kreeg ook de stoere Griso een kleinere 850-cc-uitvoering. De cilinderinhoudsafname van 1064 naar 877 cc komt daarbij geheel voor rekening van een andere krukas met een slag van 66 mm. Bij de 1100 is die slag 80 mm. Verder bleef het blok technisch gelijk, tot en met het injectiesysteem met 45 mm gaskleppen en het 2-in-1-uitlaatsysteem met zijn polsdikke bochten en enorme einddemper aan toe. En ook optisch bleef de kleine Griso gelijk aan zijn dikkere broer; het enige opvallende onderscheid zit hem in de oliekoeler. Waar de 1100 rechts naast het motorblok, onder de luchtgekoelde cilinder, een forse oliekoeler heeft zitten, mis je die op de 850 en kijk je zo tegen het carter van het motorblok. Dat carter is op de 850 trouwens in een normale aluminium-kleur uitgevoerd, terwijl het op de 1100 zwart is gespoten. Dat dan in tegenstelling tot het uit stalen buis opgebouwde brugframe, dat op deze 850 weer in fraai zwart is uitgevoerd, terwijl dat op de 1100 weer grijs is gespoten. Tja, verschil moet er zijn en qua uitstraling doet de 850 in mijn ogen absoluut niet onder voor de 1100. De kleinere cilinderinhoud heeft direct invloed op de prestaties: waar de 1100 nog 88 paardenkrachten weet voort te brengen, staat de 850 te boek met 75 pk. En met 70 Nm levert hij ook 19 Nm minder koppel. Om de aandrijflijn aan te passen op de iets lagere presties werd de primaire overbrenging in het blok een fractie korter, zodat de “kleine” twin iets makkelijker op toeren komt. Ondanks de geringe technische verschillen is het prijsverschil tussen de 1100 en de 850 wel wezenlijk aanwezig: de 850 is in Nederland maar liefst 2000 euro goedkoper en kost hij € 12.690,-. In België scheelt het 1800 euro, daar gaat de Griso 850 voor 11.390 euro over de toonbank. En waar je eerst wellicht nog wat vraagtekens zet bij het bestaansrecht van de 850-versie blijkt dat behoorlijke prijsverschil de 850 in feite toch best interessant te maken. Toch moet je motorisch absoluut geen wonderen verwachten van de kleine Griso. De luchtgekoelde tweecilinder draait keurig en hangt lekker aan het gashendel, maar met de 75 beschikbare pk’s breek je geen potten, ook al omdat de Griso droog al 227 kilo op de schaal brengt (rijklaar vol benzine zit je op een hele dikke 240 kilo). Waar de 1100 Griso lekker sjouwt en met zijn 89 Nm koppel ook heerlijk onderuit trekt, moet de 850cc-er wat meer toeren draaien om vlot vooruit te komen. Door de kortere slag en de kortere gearing maakt het blok gelukkig wel een lekker levendige indruk en zie je de toerentellernaald ook wat makkelijke omhoog schieten. Bij 4.000 tpm merk je dat het blok er lekker aan begint te sleuren en vooral in de bergen merk je dat dat ook echt zo’n beetje de ondergrens is, wil je bergop nog vlot accelereren. In ons platte Nederland heb je daar trouwens beduidend minder last van, dan blijkt de 850 voldoende in huis te hebben om lekker vlot en toch relaxed te kunnen rijden. Het sterkste is de Griso 850 tussen de 5.000 en 7.000 toeren; bij 8.200 tpm maakt de toerenbegrenzer een eind aan de pret. Met zijn topsnelheid van ruim 180 km/uur is trouwens ook weinig mis, want gezien de (onbeschermde) zithouding en het brede stuur is de Griso toch niet de machine om in één dag volgas mee naar Milaan te knallen. De secundaire wegen zijn in dat kader veel meer het werkterrein van de Griso, en dan nog het liefste als ze zijn voorzien van veel bochten. Vergeleken met de bullige 1100 moet deze 850 in zijn geheel iets fanatieker bereden worden. Iets meer gassen en iets meer schakelen dus. Dat resulteert – vergeleken met de 1100 – ook in een iets hoger benzineverbruik van gemiddeld 1 op 16,1. Je merkt gewoon dat de 850 er meer aan moet trekken, zeker wanneer je van een beetje doorrijden houdt. Met een lekker rustige rit gaat dat verbruik namelijk wel richting 1 op 19. De platte benzinetank kan ruim 17 liter benzine bevatten; na 14 verbruikte liters (bij gemiddeld verbruik 225 km) gaat het brandstoflampje op het dashboard branden, samen met een “reserve-kilometerteller” in het heerlijk uitgebreide digitale display. Keurig! Versnellingsbak en koppeling kunnen de toets der kritiek zeker doorstaan: ze werken prima en vragen weinig kracht. In de lagere versnellingen gaat het schakelen niet helemaal geruisloos. De Guzzi heeft – uiteraard – cardanaandrijving, waarbij de cardan net als bij BMW scharnierend is bevestigd om de reactiekrachten tegen te gaan. Dit CARC-systeem is echter helemaal ingebouwd in het cardanhuis en werkt heel erg goed, zonder op welke manier dan ook opvallend aanwezig te zijn! Net als met Guzzi’s visie op de enkelzijdige achterwielophanging is ook met de totale wegligging van de Gris 850 helemaal niets mis. Dankzij het brede stuur kun je, om het zo maar eens te zeggen, de koe erg goed bij de horens vatten en ook de zit is prima. Mits je geen hele lange onderdanen hebt, want dan blijken de cilinderkoppen soms in de weg te zitten. Helemaal optimaal sluiten je benen ook niet aan tegen de tank en het frame, maar echt heel hinderlijk is dat niet. Over het stuurkarakter alleen maar positieve geluiden: de Griso is opmerkelijk handelbaar en laat zich spelenderwijs plat leggen. Slingerende stuurweggetjes zijn daarom wel aan hem besteed, vooral omdat het allemaal zo moeiteloos gaat, met name wanneer je de zaak een beetje kunt laten rollen en de bochten een beetje vloeiend blijven lopen. Over de rechtuit-stabiliteit hoef je je bij een Guzzi natuurlijk geen echte zorgen te maken en ook tijdens het remmen blijft de Griso 850 keurig in het spoor. Die remmen vertragen prima, maar vragen wel behoorlijk veel kracht. De voorvork werkt erg goed en is bovendien verstelbaar. Dat laatste is de achterschokbreker ook, maar echt comfortabel wil die nooit worden. Nu heeft de Griso ook maar 110 mm veerweg achter en het valt ook niet mee om binnen die beperkte slag zowel een soepel aansprekende vering (voor veel comfort) als een lekker stug en progressief einddeel (voor een strakke wegligging) te realiseren. Ook bij deze Griso was het duidelijk kiezen. Er zijn daarom concessies gedaan die je vooral merkt op een slecht wegdek. Waar helemaal niets mee mis is, is met de aankleding van de Griso. Stoer, breed en ruig staat hij klaar voor je. De machine zit helemaal strak in elkaar en is met veel aandacht voor details samengesteld. Mooie koplamp met goed licht, fraaie knipperlichten en fijne bedieningsorganen. Het dashboard mag er ook zijn. Het oogt weliswaar minimalistisch, maar biedt dankzij het uitgebreide digitale display heel veel informatie. En is bovendien vanaf de linkerstuurhelft te bedienen; daar kunnen zelfs doorgewinterde toerfietsen nog een puntje aan zuigen. In zijn geheel is er dus maar heel erg weinig mis met de Griso 850. Het enige waar in onze ogen over valt te twisten is het feit dat het motorkarakter met zijn beperkte prestaties niet helemaal in de pas loopt met het hele stoere uiterlijk van deze Guzzi. Waar de 850cc-uitvoering bij de meer gematigde Breva eigenlijk nog best een logische gedachtengang is, mis je bij de 850 Griso toch een beetje het bullige dat je eigenlijk wel verwacht gezien de uitstraling van de machine. Op een bochtige secundaire weg kun je absoluut heel veel plezier beleven aan deze kleine Griso, maar verwacht gewoon geen kilometervretend karakter of enorm opwindende prestaties. Al is er aan de kassa’s natuurlijk altijd nog het prijsvoordeel van 2000 euro als steuntje in de rug om je daar overheen te zetten. TECHNISCHE GEGEVENS MOTO GUZZI GRISO 850 MOTOR luchtgekoelde tweecilinder viertakt 90° V-motor, krukas in lengterichting, een onderliggende ketting aangedreven nokkenas, twee kleppen per cilinder, hydraulische klepbediening via stoterstangen en tuimelaars, wet-sump smering, benzine-injectie Ø 45 mm, geregelde katalysator, 540 watt dynamo, 12 V/18 Ah accu, hydraulisch bediende droge meerplaatskoppeling, zesversnellingsbak, cardan. Boring x slag 92,0 x 66,0 mm Cilinderinhoud 877 cc Compressie 9,8:1 Max. vermogen 55 kW (75 pk) bij 7800 tpm Max. koppel 70 Nm bij 6800 tpm RIJWIELGEDEELTE stalen dubbel wiegframe, upside-down-voorvork Ø 43 mm, verstelbare veervoorspanning en in- en uitgaande demping, enkelzijdige aluminium swingarm met progressief link- en hevelsysteem en monoschokdemper, verstelbare veervoorspanning en in- en uitgaande demping, dubbele schijfrem voor Ø 320 mm, vierzuiger remklauwen, schijfrem achter Ø 282 mm, tweezuiger remklauw. Aluminium gietwielen 3.50 x 17; 5.50 x 17 Banden 120/70ZR17; 180/55ZR17 Banden in test Metzeler Rennsport MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1545 mm, balhoofdhoek 56°, naloop 108 mm, veerweg v/a 120/110 mm, zithoogte 800 mm, droog gewicht 227 kg, tankinhoud/reserve 17,2/3,3 liter. Garantie 2 jaar Service-intervallen elke 10.000 km Kleur geel, rood en zwart Prijs NL € 12.690,- / B € 11.390,- INFO NEDERLAND EN BELGIË Moto Tricolore, tel. +31 (0)347-34 98 39 [[bildunterschrifte]] 1 Bij de 850 kijk je rechts zo tegen het motorblok; bij de 1100 zit hier de oliekoeler. 2 Afgezien van een kortere slag krukas bleef het 850-blok, inclusief injectiesysteem, gelijk aan dat van de 1100. 3 De Griso zit vol mooie details, zoals het per excenter verstelbare achterrempedaal. 4 Goede voorrem, al vraagt die wel een stevig handje. De voorvork werkt top. 5 Het CARC-systeem van Guzzi om de cardanreacties in toom te houden voldoet goed. 6 Het kleine dashboard biedt naar wens erg veel informatie 7 Met de schakelaars op het stuur kun je het digitale dashboard bedienen. 8 De Griso heeft een schitterend uitlaatsysteem met polsdikke uitlaatbochten. 9 Fraaie afwerking en prima licht.