Motozorg Leeuwarden

Waar motoren doorgaans worden geassocieerd met rebels, onverantwoord, snel en bruut, denkt men bij zorg juist aan het tegenovergestelde: geduld, aandacht en toewijding. Dat beide zaken toch prima met elkaar samen gaan, bewijst Motozorg in Leeuwarden, waar jongeren met gedragsproblemen of een psychische of verstandelijke beperking de kans krijgen om zich te bekwamen in het sleutelen aan motoren en zelfs tot het behalen van een monteursdiploma!

In april 2013, na een eerste geslaagde proefperiode, mag werkmeester en coördinator Dardy Doesburg van zorginstelling Rondomzorg de werkplaats van een voormalig ROC opleidingscentrum inrichten voor een bijzonder en uniek initiatief: een motorfietswerkplaats waar jongeren met een arbeidshandicap of -beperking terecht kunnen voor een dagbesteding, arbeidstraining of educatieprogramma. In de ruime werkplaats worden onder begeleiding van Dardy en zijn collega Raymond Kromoprajitno kleine onderhouds- en reparatieklussen aan motoren uitgevoerd. Ook het laten customizen van motoren, of zelfs compleet ombouwen tot caféracer behoort hier tot de mogelijkheden.
“Wij zijn maar een klein bedrijf en nemen de tijd voor onze klanten. Dit geeft ons ook de mogelijkheid om projecten aan te nemen waar normale motorzaken liever niet aan beginnen”, legt Dardy, voorheen werkzaam als motormonteur bij Motoport Wormerveer, uit. “Onze belangrijkste eis is dat de klussen netjes en met zorg uitgevoerd worden en de klant uiteindelijk tevreden naar huis gaat. Dat betekent ook dat een leerling pas mag sleutelen aan een klantenmotor, wanneer hij of zij bewezen heeft goed te kunnen sleutelen.”

Jongeren met een beperking, of die tijdelijk de weg kwijt zijn, krijgen bij Motozorg de kans zich te hervinden. Omdat cliënten, zoals de jongeren hier genoemd worden, uiteenlopende ervaring in de techniek hebben, begint dat vaak met eenvoudige klusjes als poetsen of het monteren van simpele accessoires. Zodra ze het echte sleutelen beter in de vingers hebben, mogen ze grotere klussen uitvoeren. “Ik controleer alle werkzaamheden zelf, maar laat de jongens ook mijn werk controleren. Zo houden we elkaar scherp. Qua planning is het wel vaak passen en meten. De jongens hier zijn nog lerende, onderhoudswerkzaamheden en reparaties nemen daarom ook wat meer tijd in beslag. Op zaterdag sta ik daarom hier alleen in de zaak en werk de lopende klussen af. Zo kunnen we toch een redelijk snelle service bieden aan onze klanten.”

De meeste jongeren bij Motozorg hebben vaak op de één of andere manier al een technische achtergrond. Soms blijkt echter ook dat ze helemaal geen affiniteit met sleutelen hebben. “Onlangs hadden we hier een jongen die helemaal niets bleek te hebben met motoren”, vertelt Dardy, “maar hij stortte zich al snel op de administratie. En daarin bleek hij niet alleen ontzettend handig te zijn, hij vond het nog leuk ook. Die jongen bloeide helemaal op, stopte met blowen, lag niet meer de hele dag op bed en kwam netjes op tijd op zijn werk. Inmiddels is hij bezig met een administratieve opleiding. Dat iemand op zo’n manier toch weer een plek terug in de maatschappij weet te vinden, dat vind ik super.”
Slechts anderhalf jaar geleden opende Motozorg zijn deuren in bedrijvencentrum de Fabriek in Leeuwarden en al na korte tijd bleek het project een doorslaand succes. Toch pakken zich momenteel donkere wolken samen boven de Friese hoofdstad. “We proberen de zaak zoveel mogelijk draaiende te houden met de inkomsten die we zelf genereren, uiteindelijk is het zelfs de bedoeling dat we hiermee de zorginstelling financieel ondersteunen. Volledig zelfstandig opereren zonder afhankelijk te zijn van de overheid is dus ons doel. We zijn echter nog altijd een startende onderneming en daarom ook deels afhankelijk van het Persoons Gebonden Budget (PGB) van onze cliënten. Vanaf 2015 zal hier flink in gesneden worden, naar verwachting is het PGB in 2017 zelfs helemaal verdwenen. We moeten dus op zoek naar alternatieve manieren om onze eigen broek op te kunnen houden.”

Motozorg biedt zorg in drie verschillende vormen. De belangrijkste is de arbeidstraining. Hier leren de cliënten randvoorwaarden die nodig zijn om goed te kunnen functioneren op een reguliere arbeidsplek, zoals bijvoorbeeld op tijd komen en er verzorgd uitzien. Bij een arbeidstraining wordt aan de hand van een lijst van competenties toegewerkt naar het uiteindelijke doel: een opleidingsplek of baan in het reguliere bedrijfsleven.
Een andere speerpunt binnen Motozorg ligt op de technische educatie. Jongeren tot 18 jaar, die moeite hebben met het vinden van de aansluiting in het reguliere onderwijs, leren hier de theorie die nodig is om een technische opleiding niveau 1 af te ronden.
Wanneer blijkt dat de cliënt moeite heeft met de arbeidstraining of om een andere reden niet goed meekomt, dan wordt gekozen voor een dagbestedingstraject. Hier ligt de nadruk op regelmaat en een zinvolle dagbesteding. Eenh aanpak voor onbepaalde tijd. “Sommige jongens zijn hier vanwege een psychische beperking, maar het komt ook voor dat ze uit een moeilijk gezin komen of jarenlang hun tijd hebben verdaan met blowen of gamen. Voor deze tieners is een beetje ritme en structuur erg belangrijk”, licht Dardy toe. “We vinden het vooral belangrijk dat de jongeren weer het gevoel krijgen gewaardeerd te worden. Dat kan net genoeg zijn om hun leven op de rit te krijgen. De maatschappelijke relevantie van Motozorg is daarom ook enorm hoog.”
Ritme, regelmaat en structuur bieden is dus bij alle deelnemers van belang. “Meestal beginnen we ’s ochtends om negen uur. We hebben dan een werkbespreking met de cliënten over wie wat precies gaat doen die dag. Iedereen heeft zijn eigen project, zijn eigen verantwoordelijkheid en werkt daar de hele dag aan. Dat kan een poets- of polijstklus zijn, maar er staan ook verschillende motoren op de brug waaraan gewerkt wordt. Rond een uur of vier ’s middags ruimen we de boel op en gaan ze naar huis. Dan is voor de meesten de koek ook wel op trouwens.”
Vormt Motozorg hiermee geen oneerlijke concurrentie voor commerciële motorzaken? “We hebben een hele goede relatie met de twee motorzaken in de buurt. Die zien de toevoegde waarde van ons bedrijf en beschouwen ons bestaan absoluut niet als valse concurrentie. Ook onze klanten begrijpen dat dit een uniek concept is en houden daar rekening mee. Ze weten dat een motor niet snel af is, geven ons ook de ruimte daarvoor. In die zin vullen wij dus een hele andere rol in dan een gewone motorzaak.”
Dardy realiseert zich terdege dat de toekomst van Motozorg nogal onzeker is. Toch ontbreekt het hem niet aan toekomstplannen. “We willen ons in de komende tijd nog meer toeleggen op het customizen van motoren. Zo hebben we al twee motoren voorzien van zogenaamde ‘Angel Eyes’”, aldus Dardy, enthousiast wijzend op een gitzwarte Kawasaki ZZR1400 op de brug. Ronde LED-verlichting is om de bestaande verlichting van de motor ingebouwd, een vrij specialistisch klusje. “We hebben inmiddels al twee andere aanvragen liggen voor precies zo’n klus. En verder zijn we momenteel druk bezig met het ombouwen van twee Honda CX500’s tot caféracers. Eén maken we in opdracht van een klant, de andere bouwen we voor onszelf. Als studie- en leertraject, waarbij de motor natuurlijk een soort uithangbord van de zaak moet worden. Voorlopig is naamsbekendheid kweken echter ons speerpunt. Mensen moeten weten waar we voor staan en wat we kunnen. De rest komt vanzelf wel!”