Interview Marc Marquez
Elke keer als Marc Marquez op zijn Repsol/Honda RC213V stapt, verwacht iedereen dat hij wonderen gaat verrichten. En dat doet de Spanjaard inderdaad vaker wel dan niet. Marquez mag dan nog maar net 22 zijn, hij heeft inmiddels vier wereldtitels achter zijn naam. Geen wonder dus dat hij bij de seizoensstart in Qatar door vriend en vijand wordt gezien als de grote favoriet. “Ik denk niet graag na over records.”
Eigenlijk zijn er maar weinig mensen te vinden die denken dat Marc Marquez er dit jaar niet in zal slagen om zijn derde MotoGP-wereldtitel op rij binnen te slepen. “Marc is momenteel de snelste”, meent zelfs Valentino Rossi, de nummer 2 van 2014. Met zijn ultra-late remacties, zijn agressieve inhaalacties en zijn ‘no fear and all action’-rijstijl heeft Marquez de harten van velen gestolen, en vanwege zijn indrukwekkende prestaties kan het bijna niet anders dan dat er een zware druk rust op schouders van de man die van Wonder Boy in een ‘Magic Man’ veranderde.
Voor het eerst gaf de jonge Spanjaard in december onverwacht een kijkje in zijn binnenste toen hij tijdens de persconferentie van de Superprestigio in Barcelona zijn tranen niet kon bedwingen. Marquez had veel kritiek gekregen toen bekend werd dat hij naar Andorra zou verhuizen, iets wat voor hem onder meer de gebroeders Espargaro en Bradley Smith deden. Vooral vanwege de trainingsmogelijkheden die het piepkleine staatje bood, gaf Marquez als uitleg, maar critici wezen er slechts op dat Andorra voor grootverdieners een belastingparadijs is. Marquez had op meer begrip en goodwill gerekend van nationalistische fans, en wees op het feit dat eind 2011 zijn carrière voorbij had kunnen zijn toen de gevolgen van een tijdens de trainingen in Maleisië opgelopen oogblessure zeer ernstig leken. Die gedachte en de kritiek deden Marquez breken. Twee dagen later werd hij in een uitverkochte Palau Sant Jordi bejubeld als winnaar van het spectaculaire dirt track-evenement. Hoewel hij tijdens ons gesprek in Sepang relaxed en als altijd vriendelijk oogt, ontkent Marquez niet de druk te voelen.
“Uiteindelijk verwachten de fans, de sponsors en je team veel van je”, geeft Marquez toe. “Daarom wil ik ook iedereen graag een mooie show bieden. Soms kun je een wedstrijd winnen zonder iets bijzonders te doen en dan is het ‘gewoon’ een overwinning. Soms is de verwachting om iets uitzonderlijks te presteren zo hoog, maar dat heb ik ook graag. Je moet er alleen wel mee om weten te gaan, want af en toe is het beter om het kalmer aan te doen. Dat is misschien minder leuk voor de show, maar nog steeds net zo goed voor mij.”
In 2014 won Marquez in grootse stijl de eerste tien Grands Prix op rij en prolongeerde ruim voor het einde van het jaar zijn MotoGP-wereldtitel. De rookie die in 2013 als jongste MotoGP-wereldkampioen ooit was gehuldigd, weet dat het buitengewoon moeilijk zal worden om de prestaties van vorig jaar te evenaren, maar inmiddels is iedereen er van overtuigd: met Marc Marquez is alles mogelijk. Na de bijna traumatische oogblessure won Marquez na het Moto2-goud ook twee opeenvolgende MotoGP-kampioenschappen; in 2010 was hij al de beste in de 125 cc-klasse. Dat jaar won hij ook zijn eerste GP; inmiddels staat de teller op 45, tien in de lichtste klasse, zestien in de Moto2 en negentien in de MotoGP. Na 114 GP-starts stond hij 69 maal op het podium, nog voordat hij op 17 februari 22 werd. “Ik wil proberen om die tien zeges op rij te herhalen, maar het wordt moeilijk”, realiseert Marquez zich. “De eerste race is in Qatar en daar zijn de Yamaha’s altijd sterk. Vorig jaar (toen Marquez net hersteld was van een beenbreuk, red.) zat Valentino me op de hielen. Maar ik ben er klaar voor, hoewel het er op lijkt dat de concurrentie een stuk sterker is geworden. Ik denk dat het kampioenschap er uit gaat zien als de tweede helft van 2014: alles en iedereen een stuk dichter bij elkaar.”
Als de resultaten van de wintertesten in Sepang als graadmeter moeten dienen voor wat komen gaat, dan zou de rivaliteit tussen Marquez en zijn landgenoot Jorge Lorenzo weer kunnen ontbranden, evenals in 2013. Terwijl Marquez zich van de ene naar de andere overwinning spoedde, bleef de gefrustreerde Lorenzo vorig jaar steken op twee zeges. Na twee races stond Lorenzo al op 44 punten achterstand, omdat hij in Qatar al in de openingsfase als raceleider crashte en in Austin begon hij veel te vroeg aan de race. Het kwam hem op een ‘ride through’-penalty te staan en verder dan een tiende plaats kwam Lorenzo niet – Marquez was al bijna 50 seconden eerder gefinisht. In Doha begint iedereen weer bij nul, weet ook Marquez. “Als een toprijder als Jorge zo’n teleurstellend seizoen achter zich heeft, dan mag je er zeker van zijn dat hij sterker terugkomt”, is Marquez’ overtuiging. “Vorig jaar was Jorge fysiek niet goed aan het begin, maar ik verwacht dat hij er nu wel degelijk zal staan. Als je tegenstanders je pushen en als je met jongens als Jorge, maar ook Valentino en Dani (Pedrosa) te maken krijgt, geeft het des te meer voldoening als je wereldkampioen wordt. Toen ik de titel won in 2013, was ik ongelooflijk blij, maar toen ik vorig jaar won, was ik ook erg gelukkig. Het was wel anders dan in 2013, want toen viel de beslissing pas in de laatste race. Als je een heel seizoen op de toppen van je tenen moet lopen en je grootste tegenstander staat maar tien punten achter je, dan is het spannender en de emotie en ontlading zijn groter.”
Marquez en teamgenoot Pedrosa wonnen op de Honda de RC213V veertien van de laatste achttien races. Maar dat de Honda bepaald geen allemansvriend is, weten inmiddels ook Cal Crutchlow en Scott Redding: de V4 kan een onhandelbaar beest zijn dat bijt als hij verkeerd wordt aangepakt. “Ik zou graag zien dat de machine makkelijker te rijden zou zijn”, zegt zelfs Marquez dan ook. “De Honda is echt goed en sterk, maar je moet elke ronde tot op de grens gaan en hij beweegt constant onder je. Ooit zou ik willen kunnen rijden als Jorge, zo vloeiend en constant. Dani is ook zo. Maar als je motor zo beweegt, is het moeilijk om constant te zijn. Op dat vlak probeer ik mezelf te verbeteren en ik geloof ook dat we de goede kant op gaan.”
Marquez gelooft echter ook dat het vurige karakter van de Honda voor een niet onbelangrijk deel door zijn eigen rijstijl wordt benadrukt. Wellicht heeft hij zelf daarom meer werk te doen dan dat de HRC-technici voor hem kunnen uitvoeren. “In de 125 cc-klasse bewoog mijn machine ook al veel en in de Moto2 was het niet anders”, herinnert hij zich glimlachend. “De Honda vraagt meer van je, maar ik denk dus ook dat het mijn stijl is. Kijk ook maar eens naar Pol Espargaro. Als je hem op de Yamaha ziet, oogt het veel wilder dan bij Jorge. Het is dus een stijlkwestie. Vloeiender en preciezer rijden, dat is dus iets waar ik in de toekomst aan moet werken.”
Een groot verschil met zijn rookie-seizoen is de manier waarop zijn concurrenten tegen hem aan kijken. Had Marquez in Valentino Rossi in 2013 een fan aan zijn zijde, Jorge Lorenzo en zijn eigen teammaat Dani Pedrosa toonden zich regelmatig ‘not amused’ door de niets en niemand ontziende rijstijl van de nieuweling. Het leverde hem niet alleen terechtwijzingen op van Race Director Mike Webb, ook de verbale standjes van Lorenzo en Pedrosa waren duidelijke waarschuwingen. Een jaar later was er vooral respect en bewondering; alsof Lorenzo en Pedrosa – met wie Marquez inmiddels weer een vriendschappelijke band heeft – beseften dat zij vooral moesten om zien te gaan met de onorthodoxe nieuwkomer. Dat het respect wederzijds is, blijkt wel als Marquez over zijn ruim zeven jaar oudere teamgenoot Pedrosa praat. Het fysieke karakter van de RC213V is bepaald niet in het voordeel van de kleine Pedrosa, zegt Marquez. “Dani’s talent is ongelooflijk. De eerste keer op een Honda RC213V betekent een ‘reality check’. Pas dan merk je hoeveel kracht het kost om de machine te rijden. Op de Honda moet je pushen en (de van Ducati gekomen) Crutchlow zegt nu ook al hoe je met de motor aan het vechten bent. Ik heb soms ook wel eens het gevoel dat ik meer kracht moet kweken. Dani is minder sterk omdat hij kleiner is, maar hij rijdt zoals ik. Op de limiet, en soms is hij zelfs sneller. Daarom schat ik zijn talent heel hoog in. Hij is nog nooit MotoGP-wereldkampioen geweest, maar daar zijn vaak redenen voor geweest. Hij heeft ook pech gehad. Ik weet zeker dat hij er dit jaar zal staan en het zal zwaar worden om hem te kloppen, want hij is heel constant.”
De remstabiliteit en de snelheid bij het ingaan van bochten zijn superieur bij de Honda en die karaktertrekken passen goed bij Marquez. Voeg daarbij nog eens de onwaarschijnlijke grip van de Bridgestone-voorband en Marquez’ eigen talent om ook onder extreme hellingshoek het maximale uit de remmen te halen, en je hebt een schier onverslaanbare combinatie. “Het is nauwelijks te bevatten hoe hard er in de MotoGP tegenwoordig geremd wordt. Het is ook moeilijk uit te leggen, want je zult niet geloven hoe je de voorband kunt belasten bij hard remmen”, doceert Marquez. “Daarom is inhalen erg moeilijk. We zitten allemaal op de grens en een rookie uit de Moto2 zal versteld staan hoe hard je kunt remmen in de MotoGP. Als je daar sterk bent en je kunt ook nog eens hard een hoek in zoals ik, dan kun je daar aan het einde van een race een mooi voordeel mee hebben.”
Met zijn winnaarsmentaliteit en zijn staat van dienst lijkt grootheid Marquez moeite te hebben om met minder dan een eerste plaats genoegen te nemen in een race. Vorig jaar gleed hij in Misano onderuit in een poging om thuisheld Valentino Rossi bij te houden, in Aragon nam hij te veel risico door op een natte baan met slicks door te rijden en in Phillip Island gooide hij een voorsprong van vier seconden weg toen hij niet wilde consolideren. Omdat hij zich voor de race in Australië al verzekerd wist van de wereldtitel, wilde hij onbevangen rijden, vertelde de gevallen kampioen later. Zijn mentor en manager Emilio Alzamora kent Marquez wellicht beter dan wie ook. “Marc is gezegend met een enorm groot zelfvertrouwen, maar komend seizoen wordt het belangrijk om te begrijpen dat een tweede, derde of vierde plaats soms genoeg is”, zegt de 125 cc-wereldkampioen van 1999. “Daar moet hij aan werken, zeker nu Valentino en Jorge op de Yamaha dichter bij zijn gekomen. Ik denk dat er nu een zeker evenwicht is: op de helft van de banen is de Honda in het voordeel, de andere helft is de Yamaha sterker. Dan is het dus zaak om zoveel mogelijk punten te verzamelen in een weekend dat je niet de sterkste bent.”
Alzamora is er van overtuigd dat de wereld de ultieme Marc Marquez nog niet heeft gezien. “Ik geloof heilig dat hij nog beter kan worden”, zegt Alzamora. “Hij is pas 22 en hij krijgt elk seizoen meer ervaring. Als hij gemotiveerd blijft en plezier houdt in het racen, denk ik dat hij op zijn 25e of 26e op de top van zijn kunnen zit.” Als Alzamora’s voorspelling klopt, zullen de recordboeken ook in de komende seizoenen regelmatig ge-update moeten worden. Marquez zegt zelf met klem zich vooral niet bezig te houden met een recordjacht die hem ereplaatsen biedt in de geschiedenisboeken. “Ik denk niet graag na over records, zeker niet voor de toekomst. Het is al niet eenvoudig om kampioen te worden en als je dat ook nog wilt doen door records te zetten, dan maakt het je zenuwachtig. Aan het eind van 2013 dacht ik dat ik nooit meer over records zou gaan praten, maar toen kwam 2014…. En niemand hield er over op. Maar het zou zonder meer een mooi record zijn om drie keer achter elkaar de MotoGP-wereldtitel te pakken. Dat is voor mij in 2015 het belangrijkste record.”
