GP Wegrace Misano, San Marino

Op een zondag dat het een uitdagende klus was om 28 ronden de juiste balans te vinden, herstelde Marc Marquez in Misano het evenwicht tussen hem en Andrea Dovizioso. Bij afwezigheid van de geblesseerde Valentino Rossi reed Marquez beheerst en bekeken naar zijn vierde overwinning van het seizoen. Hij heroverde meteen de leiding in de tussenstand, hoewel hij puntgelijk staat met Andrea Dovizioso. De Ducati-coureur werd derde, achter de imponerende Danilo Petrucci.

De titelstrijd in de MotoGP lijkt van climax naar climax te klimmen. Toen hij vorig jaar Misano achter zich liet, voerde Marc Marquez na dertien Grands Prix de ranglijst aan met een voorsprong van 43 punten op Valentino Rossi. Dit jaar verzamelde hij in evenveel races 24 punten minder, maar wel is hij andermaal de man die bovenaan de lijst staat. Rossi lijkt nu echt de hoop op een tiende wereldtitel in 2017 te moeten opgeven, terwijl ook de door chronisch gebrek aan grip slechts als dertiende finishende Dani Pedrosa van de lijst van favorieten kan worden. En nu Andrea Dovizioso vergeleken met vorig seizoen exact honderd punten meer scoorde, tekent een driestrijd zich steeds verder af. “Er is geen circuit meer waar de Ducati niet mee kan”, vertelde Dovizioso zelf al in Misano – een wetenschap waar ook Marc Marquez zich bewust van is. Derde man Maverick Vinales miste weliswaar het podium met een vierde plaats, maar sinds Silverstone meldt Yamaha zich dankzij een – weer – nieuw chassis weer nadrukkelijker aan het front. In fraaie zonneschijn reed Vinales vol zelfvertrouwen naar zijn vierde pole van 2017, in de regen moest hij Marquez, Petrucci en Dovizioso laten gaan.
Voorafgegaan door heftige regen, bliksem en onweer begonnen de coureurs aan een zenuwslopende wedstrijd van 28 ronden balanceren op het ragfijne lijntje tussen vallen en vieren. Hoewel de neerslag stopte toen de startlichten doofden, bleef het circuit nat, waardoor de race maar liefst zeven minuten langer duurde dan vorig jaar. Pas in de laatste ronde sloeg de sluwe Marquez toe en passeerde Petrucci. Marquez klokte de snelste raceronde en pakte ruim een seconde op de strijdend ten onder gaande Petrucci. “Zijn laatste ronde was ongelooflijk”, sprak de Italiaan bewonderend na zijn derde podium van het jaar. “Ik hoopte dat Marc vooral aan de titel zou denken, maar nee…”
“Je kunt je niet voorstellen hoe moeilijk het is om in deze omstandigheden in zo’n lange race gefocust en geconcentreerd te blijven”, verhaalde Marquez. “In het begin had ik het moeilijk, daarna werd het beter en tegen het einde voelde ik me sterk. Ik heb nog gedacht dat de tweede plaats goed genoeg zou zijn, maar wat als ik in Valencia die vijf punten te kort zou komen. Dus ik moest het proberen.”
In de warm-up was Marquez voor de derde keer in het weekend ten val gekomen. Hij zag het als een zegen. “Anders was ik in de race gegaan. Het was een waarschuwing, In de laatste ronde had ik het heel goed voorbereid, maar drie ronden voor het einde had ik al de kans. Dat wilde ik niet, want om hier daarna Danilo drie ronden achter me te hebben, leek me niet verstandig. Ik wilde het risico nemen in de laatste ronde, niet in de laatste bocht.”
Marquez gaf toe dat de druk groot was geweest om na zijn derde DNF van het jaar in Silverstone in ieder geval te finishen in Misano. “Na zóveel crashen in de Moto2 en Moto3 was het lastig om aan de race te beginnen. Ik moést finishen en met de druk omgaan en begrijpen, was niet eenvoudig.”
Op de wedstrijddag voor het eerst racend met de ‘aero’-stroomlijn behaalde Dovizioso zijn eerste podium ooit in Misano, maar zag in de slotfase zijn achterstand groeien tot ruim elf seconden. “Marc wilde het risico nemen, maar hij had ook het vertrouwen om dat te doen. Ik niet”, gaf de luidruchtig toegejuichte Dovizioso toe.

Dat een Jorge Lorenzo met vertrouwen een ernstige bedreiging kan vormen voor de snelste rijders in de MotoGP bleek direct na de start. Brutaal zette hij kopstarter Marquez aan de kant en bouwde in zes ronden een voorsprong van twee en een halve seconde op. In de zevende ronde crashte Lorenzo echter. “Zo heb ik in het verleden ook wedstrijden gewonnen: meteen een hoog tempo dicteren en dan controleren”, ontvouwde Lorenzo later zijn mislukte strijdplan. “Ik was bezig om een andere mapping te kiezen, gooide de machine iets te snel om en pakte er de rem niet genoeg bij.De crash kwam onverwacht, ik kon het niet geloven. Het was een val door concentratieverlies.Ik verloor een goede kans op de overwinning. Maar het is een kwestie van tijd voordat er meer podiums komen en misschien weer een overwinning.”
Danilo Petrucci bezette na de eerste doorkomst nog de zesde plaats, na Lorenzo’s schuiver werd hij de nieuwe leider. Pas in de laatste ronde moest hij buigen voor de snellere Marquez. Na zijn crash in de warm-up en ook tijdens de podiumceremonie werd de Spanjaard uitgejouwd door en chauvinistische pro-Rossi-publiek. “Daar maakt me triest”, zei Marquez eerlijk. “Bij het podium kan ik nog begrijpen, maar na een val… Wij nemen grote risico’s tijdens een race en dan word je zo ontvangen…. Ik hoop dat mijn fans nooit zo naar een andere rijder gaan reageren.”
Petrucci kampte met gemengde gevoelens na zijn tweede ‘runner-up’-plek van het jaar. Met een tweede tijd in de warm-up achter de ongenaakbare Marquez bewees de niet geheel fitte Petrucci dat hij een goed resultaat mogelijk was. “Ik was aanvankelijk bang, want het was heel erg glad. Ik zag Jorge crashen en daardoor kwam ik op kop. Ik was een beetje aan het aftasten, maar met nog acht ronden te rijden crashte ik bijna. Ik vermoedde dat Marc me voorbij zou gaan, maar een paar ronden later wist ik dat hij te slim was om dat te doen. Ik dacht even om hem voorbij te laten, maar hij was zo snel in de warm-up dat de kans groot was dat hij weg zou zijn.” Petrucci had niet overwogen merkgenoot Dovizioso in de laatste ronde vier belangrijke WK-punten cadeau te doen. “Ik denk niet dat dat goed zou zijn voor het aanzien van ons kampioenschap. Misschien later in het seizoen.”
Dovizioso vond die instelling ‘de juiste reactie’. “Ik realiseerde me al na een paar ronden dat het erg moeilijk zou worden”, vertelde hij. “Ik had niet genoeg grip. Na Jorge’s crash probeerde ik er bij te blijven, maar ik had niets extra’s. Daarom dacht ik ‘deze dag moet ik voor de punten gaan’.”

Maverick Vinales zag zijn achterstand op Marquez en Dovizioso groeien tot zestien punten, maar was niet ontevreden met zijn vierde plaats, op 16,5 seconde van Marquez. Na Lorenzo’s crash in de zevende ronde kreeg de Yamaha-eenling in het fabrieksteam de vierde positie in de schoot geworpen. De aandringende regenspecialist Jack Miller en – later – Ducati-testrijder Michele Pirro wist hij uiteindelijk af te schudden. Al na de race in Silverstone circuleerden geruchten dat Yamaha een nieuw chassis zou hebben gebruikt met Valentino Rossi en Maverick Vinales. Na een test in Misano, voorafgaand aan de Britse Grand Prix, werd besloten de tweede frame-update van 2017 in te zetten in Engeland. In Misano beschikte Vinales over twee van de nieuwste frames. “Het enige positieve van het feit dat Valentino hier niet is, is dat we twee frames hebben voor Maverick”, aldus Yamaha-racebaas Lin Jarvis. “Vooral met het ingaan van de bocht voelt het beter en voel ik me meer op mijn gemak”, omschreef Vinales het gevoel dat het niet zichtbaar andere chassis genereerde. “Ik moet minder agressief insturen, meer relaxed. Dat is beter en met dit chassis kan dat. Het is ook iets beter voor de bandenslijtage.”
Vinales was ook na de race op de natte baan lovend over het stuurgedrag van de machine. “Mijn probleem was te weinig tractie achter, vooral aan de linker kant. Het voelde alsof ik op ijs reed.”
Wilco Zeelenberg, Vinales’ ‘riding analist’, legde uit dat het nieuwe chassis vooral was bedoeld om de banden anders te belasten. “Het is ook een gevoelskwestie. In het begin van het seizoen draaide het goed met het toen nieuwe rijwielgedeelte, daarna niet meer. In Jerez, Barcelona en ook op de Sachsenring hadden we het heel moeilijk, terwijl de jongens van Tech3 het juist goed deden. Dan ga je kijken en daarop voortborduren.” Die opmerking leek te impliceren dat het fabrieksteam bijna een stap terug zou hebben gedaan. “Nee! Dit frame lijkt niet op dat van 2016”, was Zeelenberg duidelijk. De naweëen van de switch van Bridgestone naar Michelin in 2016 waren tot in dit seizoen merkbaar. “Alles is eigenlijk gebaseerd op wat we toen hadden. Tegenwoordig hangt het heel erg af van het bandenaanbod dat we van Michelin krijgen. Eerder wist je zo ongeveer wat je had, nu weten we soms pas op de dag van de race waar we aan toe zijn. Dat is heel vervelend.”
Het terughalen van de eerder ‘afgekeurde’ voorband in Mugello – een maatregel die onder meer door Valentino Rossi was gepromoot – had het Yamaha-fabrieksteam niet echt in de kaart gespeeld, bevestigde Zeelenberg. “Vooral na Jerez en Barcelona hadden we zoiets ‘laat die voorband maar komen’, maar Honda en Ducati hebben er meer van geprofiteerd dan wij.”

Een zee aan gele vlaggen en shirts met het nummer 46 deed anders vermoeden, maar de afwezigheid van de grote publiekstrekker Valentino Rossi legde een donkere schaduw over de Grand Prix van San Marino. Yamaha’s racebaas Lin Jarvis zocht Rossi op toen hij nog in het ziekenhuis lag. “Hij worstelde toen heel erg met de vraag ‘waarom’. Maar hij zei ook ‘dit kan gebeuren’. Hij heeft dit jaar twee incidenten meegemaakt: de motocross-crash vóór de GP van Mugello was veel zwaarder, maar dit incident heeft veel grotere gevolgen.” Volgens Jarvis zijn Rossi’s titelkansen verkeken. “Dat is bijzonder ergerlijk. Met zijn thuisrace in het vooruitzicht was dit de slechtst denkbare timing. Maar je kunt die jongens niet in ‘cotton wool’ verpakken: vroeg of laat kom je een keer ten val als je offroad rijdt.”
Hoewel Jarvis begrip toonde voor Rossi’s trainingsregime, klonk tussen de regels omvloerste kritiek door. “Ze kunnen niet met een MotoGP-machine trainen, dus gaan ze offroad. Maar anders dan trainen op zijn ranch of rijden op Misano op een R1 is enduro-rijden onvoorspelbaarder, in een minder controleerbare omgeving. Misschien is enduro niet de beste training voor MotoGP.”
Volgens Jarvis trainen motorcoureurs tegenwoordig intensiever. “Ze zijn beter getraind als atleten en completer als rijders.” Honda’s Livio Suppo vertelde dat de Honda-fabrieksrijders geen beperkingen opgelegd krijgen wat betreft motortrainingen, en liet weten dat zij toestemming moeten vragen om aan wedstrijden mee te doen. Ook bij Yamaha gold een vergelijkbare benadering. “Wielrenkoersen zijn in mijn ogen zeer gevaarlijk en daar voor geven wij geen toestemming. We zien ze ook liever niet snowboarden of skiën.”
Een plan voor verplichte vervanging voor Rossi bij de volgende race in Aragon was er volgens Jarvis niet, wel vertelde hij ‘vier opties’ te hebben. “We hebben onze testrijders Katsuyuki Nakasuga en Kohta Nozane en onze twee WK Superbike-rijders.” Broer Sam vertelde in Misano tussen neaus en lippen door dat Alex Lowes ‘dit jaar geen MotoGP zou rijden’, iets wat Jarvis niet wilde bevestigen of ontkennen. Wel stelde hij dat Nozane niet de meest voor de hand liggende keus was.
Rossi hield zelf de deur open naar deelname in Aragon; Jarvis betwijfelde het nut van een race – 22 dagen na het ontstaan van de dubbele breuk. “Maar Valentino zal alleen komen als hij denkt niet alleen te kunnen rijden maar ook te kunnen racen voor de top 5 of 6. Voor hij de beslissing neemt, zal hij dan beslist eerst op Misano met een R6 of R1 rijden. Maar zelfs van die test weet ik niet of het er van komt. Wij als team zullen in ieder geval geen enkele druk op hem uitoefenen.”