GP Wegrace Le Mans, Frankrijk
“Ik hou van Le Mans, maar Le Mans houdt niet van mij”, verkondigde Jack Miller nog op de vrijdag van de Grand Prix van Frankrijk. Twee dagen later bleek de liefde wederzijds. Ondanks twee ‘long lap’-penalty’s en een uitstapje door de grindbak won de Ducati-coureur overtuigend zijn tweede race op rij. De Australiër bleef de ‘French Connection’ Johann Zarco-Fabio Quartataro voor. Quartataro heroverde na een tumultueuze ‘flag to flag’-race wel de leiding in de tussenstand.
Van de negentien MotoGP-races gehouden in Le Mans sinds 2002, vonden er tien plaats in natte omstandigheden, óf werden de rijders gedurende de wedstrijd getrakteerd op regen. De twintigste editie van de Franse grand prix werd nummer 11 op de lijst. Voor het eerst sinds de Grand Prix van Tsjechië werd er weer eens een ‘flag to flag’-race verreden, omdat de coureurs na vijf ronden op een droge baan naar binnen doken voor regenbanden. In de zenuwslopende race resulteerde dat in zeven valpartijen, op een totaal van dertig crashes gedurende het weekend. Het totale aantal schuivers in de drie klassen gedurende het weekend eindigde zo in een recordscore van 117. Tot de crashers in de race behoorden onder meer de Suzuki-rijders Joan Mir en Alex Rins, Franco Morbidelli en ook Marc Marquez. Voor het eerst sinds Jerez vorig jaar reed Marquez weer aan de leiding van een grand prix. Schouder aan schouder met Fabio Quartataro was de als zesde gestarte Marquez de pits binnengekomen, om de extreem lange pitlane als eerste weer te verlaten. Drie ronden later werd zelfs ‘flag to flag’-specialist Marquez verrast door de omstandigheden. De Honda-coureur raapte zijn machine nog weer op, en reed van een achttiende plaats naar de elfde positie – om vervolgens nogmaals te crashen. De drievoudig MotoGP-winnaar in Le Mans was vooral kwaad op zichzelf. “Ik dacht te veel aan mijn arm en te weinig aan de omstandigheden. Dit is ook weer een stapje van mijn comeback, maar misschien heb ik het overdreven”, dacht een balende Marquez. “Ik heb de kans niet gepakt die het weer ons bood.” In het natte Le Mans-weekend crashte Marquez vier keer.
Niet alleen regen in het merendeel van de sessies, maar ook asfalttemperaturen van onder de 10 graden en een harde, koude wind voedde de discussie om de race in Le Mans later plaats te laten vinden. Jack Miller bood misschien wel de meest realistische visie. “Le Mans is zoals Phillip Island”, meende de Australiër. “Het ene moment kan het prachtig zijn, het volgende moment regent en waait het. Het is zó jammer, want dit is zó’n gaaf circuit. Old school, met ook verkanting in sommige bochten. Dat zie je tegenwoordig bijna niet meer.”
Millers liefdesverklaring kreeg een dag na zijn derde trainingstijd overduidelijk vorm met een even bijzondere als knappe zege. Nadat hij in de openingsronden afgebluft leek te worden door een agressieve Quartataro – die zich in één prachtige actie voorbij kopstarter Miller en Maverick Viñales kortstondig naar de leiding remde – hield Miller het op bewonderenswaardige wijze hoofd koel. Foutloos was hij echter niet. Want bij het binnenrijden van de pitlane overschreed de Jerez-winnaar de maximale snelheid van 60 km/u en werd daar voor bestraft met twee long lap-penalty’s. Achter Quartararo verloor hij door die sanctie echter slechts 1,4 seconde, een verschil dat regenspecialist Miller in enkele ronden wegpoetste. Bovendien werd ook Quartararo in zijn eerste ‘flag to flag’-race bestraft met een long lap-penalty, omdat hij zijn machine op de plek van teamgenoot Viñales inleverde. In de twaalfde van 27 ronden wees Miller Quartararo terug en had aan de streep 3,9 seconden over op de tweede man. Dat was Johann Zarco, die in de eerste ronde een uit koers geraakte Morbidelli moest ontwijken en na de machinewissel volgens eigen zeggen ‘drie, vier ronden’ nodig had om op snelheid te komen. Van de tiende plaats vóór de overstap reed Zarco soeverein naar de tweede positie, nadat hij zes ronden voor het einde moeiteloos landgenoot Quartararo passeerde. In de ronde dat Miller de kop overnam, had Zarco een kloof van 18,6 seconden te overbruggen. Het was Zarco’s derde podium in vijf races. Achter Quartararo was Pecco Bagnaia in de regen verreweg de snelste man. Ook hij werd vanwege het overtreden van de maximum snelheid twee keer door de ‘long lap’ gestuurd. Hoewel een vergrijp van slechts 3 km, wel terecht, aldus Bagnaia. Het kostte hem wel de leiding in het klassement. “Ik was blij dat het niet nog twee ronden langer duurde”, was Quartararo eerlijk, na zijn marge van 1,7 tellen op Bagnaia.
In twee wedstrijden verbeterde Miller zich in de tussenstand verbeterde van de twaalfde naar de vierde plaats, op zestien punten van leider Quartararo. Op twee momenten dacht Miller dat zijn kansen waren verkeken. “Toen ik als een klein kind op de fiets met beide voeten op de grond door het grind ging en toen ik de long lap penalty kreeg. Ik dacht dat ze een verkeerd nummer lieten zien”, aldus de 26-jarige Miller, die in de trainingen twee keer ten val was gekomen. Miller won ‘op de beste Ducati tot nu toe’. In alle vijf races finishten Ducati’s in de top 3, met in totaal negen van de vijftien podiumplekken. Zeven ronden voor het einde signaleerde Miller naar zijn team. “Voor de race spraken we er over om misschien nog weer binnen te komen (als het droger werd). Ik weet dat ze elke ronde de machine startten en ik wilde ze even bij de les houden. Het was bijna een hele ronde droog, maar het was ‘borderline’. Ik wist niet of iemand al had gewisseld (Marquez vertelde later dat de tijd er rijp voor was geweest, red.) en ik wilde niet de eerste zijn. Ik leidde de race en dan is het niet makkelijk om binnen te komen. En ik kon de race uitrijden met de regenbanden.” Zijn eerste ‘flag to flag’-zege had stress opgeleverd, beaamde Miller. “Ik voel me fysiek niet moe, maar mentaal wel heel erg en ik denk dat dat voor alle rijders geldt. De mentale focus is heel belangrijk en ook het gevoel dat je moet inspelen op wat je kunt verwachten. Maar het is een gaaf element van de sport. Ik heb er geen lol in op het moment, maar als je zo wint, is het fantastisch.”
Tweede man Zarco gaf toe dat hij even aan zijn eerste MotoGP-zege had gedacht toen zijn imponerende inhaalrace zo voorspoedig verliep. De regen was zijn redding geweest, aldus Zarco. “Want op een droge baan was Fabio er klaar voor geweest om van ons weg te rijden”, was de Pramac Ducati-coureur eerlijk. “Het zou fout zijn om nu teleurgesteld te zijn.” Zarco meende inmiddels wel klaar te zijn voor de winst, zeker ook omdat hij na twee races het kampioenschap aanvoerde. “Ik denk dat ik genoeg ervaring heb. De motor is er klaar voor, het team ook en ik zou willen zeggen dat ik dat ook ben. Ik moet alleen de Ducati nog beter leren kennen. Als dat dit jaar snel gaat, heb ik een grote kans op de titel.”
Met een foutloze voorstelling in de regen tekende Danilo Petrucci vorig jaar voor Ducati’s eerste overwinning in Frankrijk. Het was Petrucci’s enige podium in een ernstig teleurstellend seizoen om daarna aan een eenjarige verbintenis met het Tech3 KTM-team te beginnen. “Ik denk dat ik één van de weinigen ben die dit weekend blij is met de regen”, grapte Petrucci op donderdag. Een dag later, met een 22e en laatste tijd in de droge vrije training, was er weinig reden voor blijdschap. In de stromende regen van de warm up-training zondag was Petrucci’s naam plotseling bovenaan te vinden. Vanaf de zeventiende startplaats – een evenaring van zijn beste startpositie in 2021 – stormde Petrucci naar een glansrijke vijfde plaats. Teamgenoot Iker Lecuona verdrong in de laatste ronde nog de falende Viñales van de tiende plaats en maakte het succes compleet. Het viertal wedstrijden voor de thuisrace van het team hadden Petrucci en Lecuona respectievelijk vijf en twee punten gescoord. “Ik had ook gewild dat ik in de eerste vier races betere resultaten had bereikt, ik ben er niet blij mee”, aldus Petrucci. “We hebben geprobeerd om de machine aan te passen aan wat ik nodig heb. We hebben veel geëxperimenteerd met setups en niks werkte echt. Maar na de test in Jerez hebben we besloten dat ik met de motor verderga zoals hij er nu staat en dat ik me vooral ga aanpassen. Het is aan mij.” na vrijdag bleek dat niet de juiste weg. Op zondag toonde Petrucci zijn grote kwaliteiten als regenrijder. In de droge Franse grands prix van 2019 en 2018 eindigde hij echter ook op het podium. De gedachte aan een podiumfinish had ook dit jaar even door Petrucci’s hoofd gespeeld. gedacht. “Toen we nog vijftien ronden te gaan hadden. Ik kon goed inhalen en ik durfde risico’s te nemen. Maar ik had een probleem met de eerste versnelling na de machinewissel. Die eerste ronden waren als op ijs. Daarna werd het rustiger. Maar ik ben heel blij voor het team en voor mij is het goed dat ik de beste KTM was. Als het de hele race geregend had, had het nog beter gekund. In de regen is mijn gewicht geen probleem, misschien zelfs wel een voordeel met tractie. Maar de kwalificatie moet beter, het remmen en de stabiliteit ook. Ons aeropakket is ook niet perfect. Bagnaia passeerde me op de makkelijkste manier en zonder risico: puur op snelheid.”
Tech3 KTM-baas Hervé Poncharal beleefde in 2020 twee hoogtepunten toen Miguel Oliveira de Grand Prix van Stiermarken en de afsluitende Grand Prix van Portugal won. “Veel mensen zeiden toen tegen me ‘volgend jaar wordt jullie jaar’. Maar ik wist dat 2021 gewoon weer een ander verhaal is”, aldus Poncharal. “Er zijn zoveel parameters die er voor kunnen zorgen dat er dingen veranderen, zoals bij ons ook een rijder. Ik wist dat het moeilijk zou worden, want elke dag is een worsteling in MotoGP. Danilo zou met meer testdagen verder naar voren hebben gestaan, en Iker had in de eerste drie races heel veel last van armpump. Maar het pakket is niet slecht.”
Raul Fernandez en Remy Gardner in het Red Bull KTM Moto2-team lijken zich al warm te lopen voor een MotoGP-debuut in 2022 – mogelijk bij Poncharal. “Ik wil nu niet praten over volgend jaar, want dat getuigt niet van respect naar mijn rijders. Maar we hebben (bij KTM) ook met Pedro Acosta en Jaume Masia in de Moto3 parels in eigen huis. Maar met Jorge Martin hadden we een ook parel in de hand. Het is niet altijd zo gemakkelijk – zelfs niet als je een opleidingslijn van de Moto3 naar de Moto2 en de MotoGP hebt.” Inmiddels voerde Poncharal met KTM-baas Stefan Pierer al eerste gesprekken over de toekomst. Knopen werden nog niet doorgehakt, aldus Poncharal. “De komende drie maanden worden zeker interessant, want er gaan veel beslissingen vallen.”
