EGT Zijspantreffen

Alweer voor de 29e keer werd het Euro Gespann Treffen -, afgekort EGT – gehouden, ditmaal in het Luxemburgse Weiswampach. Op dit grootste zijspantreffen van Europa kwamen ruim 1.000 zijspanrijders af – meestal vergezeld van hun hele gezin. MotoPlus keek ook eens rond op het gemoedelijke familie-terffen.

Al bijna drie decennia mag het Euro Gespann Treffen zich op een enorme belangstelling verheugen. Of het nu in het Duitse Noord-Hessen wordt gehouden, of in het Luxemburgse Weiswampach, en of het nu zomers warm is, of herfstachtig fris met veel regen, het laatste weekend van augustus hebben veel zijspanrijders elk jaar geblokkeerd in hun agenda om bij de ‘EGT’ te kunnen zijn. Minimaal duizend zijspannen komen er elk jaar opdagen, en dat terwijl de organisatie juist bewust afziet van show en spektakel. Het is dus zeker geen festival met luidruchtige bands, een kermis en een biertap die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat open staat. Nee, de EGT is veel meer een rustig familie-treffen, waarbij de bagageruimte van het zijspan is volgepakt met tent, slaapmatjes en slaapzakken, plus de campinggasbrander voor de eenvoudige maaltijden en de koffie. Het gaat de deelnemers vooral om het gemoedelijk samenzijn en lekker een weekend over zijspannen en zijspanrijden praten met gelijkgestemde zielen. Meestal is de EGT ook een soort reünie, want veel deelnemers kennen elkaar van de voorgaande jaren en verheugen zich op het jaarlijkse weerzien.

Één ding is er natuurlijk wel op het EGT: de typisch Duitse feesttent. Drie dagen lang het middelpunt van het treffen. Ook bij regen biedt de tent velen onderdak en er is een traditionele grote verloting, met als hoofdprijs een heus zijspan. Ditmaal een Street Attack-zijspan van Motek. In de tent wordt op zaterdagavond ook de uitslag van de zelfbouw-wedstrijd bekend gemaakt. Een van de kanshebbers in deze wedstrijd is dit jaar Peet Asman uit Zevenbergen, die de jury een prachtige combinatie toonde op basis van een Suzuki RE5-wankelmotor uit de jaren zeventig, waar een Velorex-bak was aangeschroefd. Het rijwielgedeelte van de RE5 was omgebouwd met onder meer een voorvork en wielen van EML.
Indrukwekkend was ook de Honda GL1200 van Karl-Heinz Röber. DE Duitser bestuurt het zijspan met enkel zijn rechterarm; hij raakte gehandicapt en kan zijn linkerarm niet meer gebruiken, maar dat weerhoudt hem er niet van jaarlijks vele duizenden kilometers met zijn zelfgebouwde zijspancombinatie te rijden.
Ook de ongeveer acht centimeter verbrede Steib-replica van Aloyse Nenning uit Frankrijk weet de handen van de jury en van het kundige publiek op elkaar te krijgen. Net als het span van de Engelsman Steve Lancaster, die een volledig gesloten zijspanbak zoals die in de jaren zeventig door Martello Plastics Ltd in Folkestone werd geproduceerd, restaureerde. Deze geheel gesloten zijspanbakken waren in die tijd populair in Engeland om het hele gezin in te vervoeren. Auto’s en het autorijbewijs waren in die jaren nog niet voor elke Engelsman weggelegd en op deze manier kon het gezin toch droog vervoerd worden en zat alleen pa buiten, op de motor…

Uiteraard is ook de vakhandel goed vertegenwoordigd op het EGT: zijspanfabrikanten, handelaren en toeleveringsbedrijven grijpen de gelegenheid aan om hun nieuwste modellen of accessoires te showen. Op dat gedeelte van het terrein werd ook veel Nederlands gesproken: op zijspangebied heeft Nederland veel constructeurs in huis. De gevestigde namen van weleer – EML en EZS – hebben in dat kader gezelschap gekregen van zijspanbouwers als Tripteq, LBS, Motorwerk en Ace Camp met zijn slimme toebehoren. Op de stand van LBS imponeerde vooral de supersportieve zijspanombouw van een KTM RC8, die door bouwer Ad Donkers voor dit zijspangebruik werd voorzien van een swing-voorvork, brede autowiele- en banden en een omvangrijk hulpframe als ‘aanknopingspunt’ voor de zijspanmontage.
Motorwerk toonde naast de klassieke Chang Jiang 750 ook de allerlaatste Jialing JH600B voor Europa. Bart Sanders: “We verkopen ongeveer één combinatie per maand in Nederland, Duitsland, Oostenrijk of Zwitserland, maar met dat geringe aantal is er voor de Chinese fabrikant geen enkel economisch belang om de zijspannen aan de nieuwe Euro4-eisen te laten voldoen. Ze produceren voor de Chinese thuismarkt ongeveer 20.000 combinaties per jaar, dus de verplichte Euro4-horde gaat door hen niet genomen worden. Jammer, want daarmee houdt deze import voor ons dus op. Alle Chinese goederen moeten steeds nadrukkelijker aan onze eisen voldoen en van een CE-keurmerk zijn voorzien. En met zo’n grote thuismarkt begint Jialing daar gewoon niet aan.” Best jammer, want het Jialing-zijspan was – naast het nieuwe Mash-zijspan zoals getest in MotoPlus 15/2017 – één van de weinige ècht goedkope alternatieven om te gaan zijspanrijden. Gelukkig worden de eveneens in China gebouwde Mash-zijspannen wel met Euro4-goedkeuring geleverd en de belangstelling voor dit leuk ogende span was groot op de EGT. Veel zijspanrijders grepen de gelegenheid ook aan om er een proefrit mee te maken tijdens het treffen.

In 2018 is het 30-jarig jubileum van het EGT: dan wordt in het laatste weekend van augustus Hatzfeld-Reddighausen in het Ederbergland (iets onder Winterberg) overspoeld met driewielers. Vanuit centraal-Nederland is dat circa 350 km rijden, dus ook in 2017 worden er weer veel Nederlandse zijspanrijders verwacht; ideaal om je horizon eens te verbreden en kennis te maken met deze zeer relaxte en gemoedelijke meeting!