Duurtest tussenbalans Suzuki GSX-S1000F
Het afscheid van de Yamaha MT-07 betekent allesbehalve dat onze duurteststal leeg is. Daar staat onder andere de Suzuki GSX-S1000F nog, die inmiddels op meer dan de helft van de testafstand zit. Met zijn sterke blok en stroomlijn is de Suzuki GSX-S1000F geschapen voor het snel vreten van kilometers. In de stal staat de Suzuki dan ook nauwelijks. De klok staat inmiddels op dik 31.000 kilometer, tijd om eens bij te praten.
De GSX-S1000-lijn was de gedroomde aanvulling van het Suzuki-programma. Nagenoeg alle fabrikanten hadden een potente naked in de line-up, alleen bij Suzuki ontbrak het daar tot 2015 aan. Dat gat werd echter gevuld met eerst de GSX-S1000 en kort daarna de GSX-S1000F met stroomlijn. Beide delen een potente vermogensafgifte, een gemeten 156 pk bij 11.4000 toeren spreekt wat dat betreft boekdelen en ligt zelfs nog een stukje boven de officiële opgave.
Reden genoeg dus voor een duurtest. Inmiddels heeft de ‘F’ al meer dan de helft van de testafstand achter de kiezen. Tijdens die kilometers heeft de Suzuki zich als echte snelle kilometervreter ontpopt, waarbij ook het comfort gewaarborgd blijft. Het brede, taps toelopende stuur ligt aangenaam in de hand, het zadel is aangenaam gepolsterd en de hoek die de knieën maken is weliswaar een tik sportief, maar acceptabel. Dat zitcomfort werd verder verhoogd na het monteren van de hoge ruit uit het Suzuki-gamma. Met de originele ruit wordt het bovenlichaam niet echt ontlast, maar dat is nu stukken beter, alhoewel de hogere ruit geen toonbeeld van schoonheid is. Continu 180 rijden op de Duitse snelweg is achter deze ruit geen probleem. Het verbruik schiet dan uiteraard wel omhoog, naar waarden rond de 1 op 15,4. Gezien de snelheid niet eens zo slecht, en bovendien heb je het dan wel over extreme gevallen. Dat het ook anders kan laat de Suzuki tijdens ontspannen toerritjes zien. Waarden rond de 1 op 20 zijn dan eerder regel dan uitzondering.
Ook qua onderhoud is de Suzuki vriendelijk voor de portemonnee. De 1.000-, 12.000- en 24.000-beurt zitten er op en daarvoor betaalden we respectievelijk 200, 315 en 764 euro. De laatste beurt was dan inclusief controle van de klepspeling, gasklep-synchronisatie en het vervangen van de remblokken voor en achter. Dat zijn meteen ook de enige keren dat de Suzuki bij een werkplaats is geweest. Afgezien van wat klein ongemak (zie kader) zijn er geen problemen geweest. De wat nerveuze gasrespons blijft wel een aandachtspuntje en met de standaard Dunlop D214 bleek de ‘F’ geen wonder qua handelbaarheid. Maar dat laatste was snel opgelost door wat te experimenteren met ander schoeisel (zie bandenkader). Op naar de laatste 20.000 kilometer!
