Dolf’s Domein MP 17-2013
Autoroute du Soleil, de vakantiestroom heeft zich weer noordwaarts richting huis gekeerd. Massa’s gele kentekens, VUT-rekken vol fietsen en een batterij caravanisten waar je u tegen zegt, naast het ook in de vakantietijd almaar doorgaande vrachtverkeer. Geen traktatie voor de motorrijder, maar helaas is de tijd voor een thuisreis via de schilderachtige route over de Routes Nationaux te kort. Het is heet, te heet voor de motor en zijn berijder. De motorbroek blijft daarom aan, het blok straalt simpelweg teveel warmte uit voor shorts. Boven de gordel: een valveilig T-shirt met de tekst ‘The KGB is still watching you’, evenals een ROOF boxer systeemhelmpje op standje ‘helemaal open’. Dat kan, want hij heeft er voor geleerd, de verkoper vertelde me immers dat hij is goedgekeurd als jet- en als integraalhelm. Mijn zonnebril met holografische oogbollen houdt de meeste rijwind uit de ogen en laat als leuke bijkomstigheid mensen soms wat verschrikt voor een tweede keer kijken. Met 140 op de teller draaft de motor braaf door en buldert de rijwind tevreden om mijn helm. Mijn vingerloze handschoenen komen bij een echte motorshop vandaan, zouden dus topveilig moeten zijn. Dan nog, de hitte heeft het asfalt zo zacht gemaakt dat een valpartij niet veel gevolgen kan hebben. De terugreis gaat via het ‘tank-stop systeem’. Dat houdt in: veel koffie drinken en dan doorrijden tot de blaas vol en de tank bijna leeg is. In de praktijk komt dat overigens neer op dezelfde gemiddelde snelheid als dat van een dieselcampertje dat stoïcijns de hele dag met 90 km/uur doordraaft. Ik haal het ding telkens opnieuw in. Het wordt weer tijd voor een stop, op de Aire de Tournalet. Het is er chaotisch druk. Een miljoen Nederlandse caravanisten, vergezeld door een paar duizend campers met hun grijs gekuifde berijders. Waarom houden die zich trouwens nog aan gangbare vakantietijden? Ook nog tweehonderdvijftigduizend trucks van alle nationaliteiten en duizenden Fransen die het ook even niet meer trekken. Her en der staan er ook motorfietsen geparkeerd. Er lopen en zitten motorrijders, motards en bikers, je houdt ze uit elkaar door hun kleding. De motards hebben iets van een woeste ‘urban meets offroad look’, bikers daarentegen dragen leren vesten zonder mouwen, anders zie je hun strak zittende tattoos niet. En de motorrijder? Die is ook in deze schreeuwende hitte heel verantwoord gekleed, ik spot zelfs een geel hesje. Nederlandse kinderen uit de caravantrekkers zwalken rond en zijn het levende bewijs dat een vrije opvoeding gewoon een gebrek aan, of zelfs helemaal geen opvoeding is. De helm is namelijk nog niet af of een Kevin of Kjelt zit al aan het gashendel van mijn motor te draaien. Het kind krijgt een tik op zijn vingers: “Opzouten!” De hitte maakt prikkelbaar. Terwijl de brand net in de sigaar is gestoken komt er een boos ouderpaar met de bewuste Kevin of Kjelt, plus een Anita of Kimberly aangelopen. Of ik hun kind heb geslagen? “Jazekers, en jullie wacht eenzelfde behandeling als jullie niet onmiddellijk weggaan!” Ik zei het al, de hitte maakt prikkelbaar. De familie trekt zich bescheiden terug, waarbij de vrouw tegen haar man bitst: “Dat laat je je toch niet zeggen!?” Om er vervolgens tegen mij aan toe te voegen: “Asociale motorrijder!” Daar wordt vanavond weer geruzied in plaats van gevreeën. Zo komt er geen derde kind. Goed zo! De sigaar brandt en geeft rust. Rustig bekeken is zo’n overvolle Aire bijna surrealistisch. Een colonne Russische vrachtwagens verlaat de parking en maakt zo plaats voor een stationair draaiende Portugese koeloplegger en een blauwgele combinatie van Betz, met zijn twee oostblokchauffeurs voor de prijs van één. Een Nederlandse autotransporteur vol klassieke rallywagens wordt in de schaduw van de Portugese koelwagen met een tevreden zucht op zijn remsysteem gezet. Er verzamelt zich een kleine meute bewonderaars omheen. De chauffeur loopt een paar rondjes om de combinatie om te nieuwsgierige mensen er vanaf te jagen. Een overstekende moeder met kind wordt bijna overhoop gereden door een Oostenrijker op een KTM, die op zijn achterwiel vertrekt. Iets verderop komt een ogenschijnlijk nog jonge vrouw met een van afschuw vertrokken gezicht uit het toiletblok en hurkt daarna snel neer op het verdorde gras naast dat nuttige bouwsel. Als ze opgelucht terug naar haar auto loopt zet een hijgende Berner Sennen tevreden zijn geurmerk over de hare heen. Dan komen er twee motoragenten de Aire op gereden. Op BMW’s en gestoken in strak gesteven overhemden met korte mouwen. Ze stoppen, zetten de motoren op de jiffy en doen de Ray Ban af. Helm af en vervolgens zonnebril weer op. Twee doodkalme, gespierde mannen in uniform met kort geknipte haren. Ze laten hun loodzware blikken over de rustplaats dobberen. Ze heersen. Getweeën hebben ze de totale macht over minimaal vijfhonderd mensen. Een moeder grist gauw een lollypapiertje van de grond, terwijl een motorrijder de volle vijf meter loopt om zijn sandwichverpakking in de vuilnisbak te gooien. In sommige landen is een agent nu eenmaal niet iemand om gekkigheid mee uit te halen!
