Compacttest Yamaha YZF-R125
Sinds zijn komst in 2008 domineert Yamaha’s YZF-R125 de 125cc-klasse. Om te garanderen dat dit met de groeiende concurrentie zo blijft, kreeg deze Bonzai-racer voor 2014 een flinke update.
Hij kwam, zag en overwon. Vanuit het niets nestelde deze kleine supersport zich zes jaar terug aan de kop van het 125-veld om zich er vervolgens stevig in vast te bijten. De YZF-R125 groeide uit tot bestseller in dit segment, terwijl Honda en Aprilia het nakijken hadden. Het succesrecept? Kort gezegd: prima motorblok, super chassis, klasse remmen. En niet te vergeten het design van de R6, het hypersportieve zustermodel. Nu KTM met de nieuwe RC125 een gooi naar de kroon in dit segment doet, wapent zich dus met een grondige update van de YZF-R125. De belangrijkste veranderingen: upside-down voorvork met 41 millimeter vorkpootdiameter, radiaal gemonteerde vierzuiger remklauw voor, een iets vlakkere balhoofdhoek, herziene bevestiging van de achterschokbreker en een gemodificeerd injectiesysteem. Ook de optiek werd wat aangescherpt, waarbij met name de centrale luchtinlaat tussen de koplampen in het oog springt. Kan de kleine blauwe de belofte waarmaken dat hij sportiever is dan ooit tevoren? Jazeker. Het vloeistofgekoelde blok behoort met zijn 15 pk tot het beste dat deze klasse te bieden heeft. Dankzij het lange-slag-karakter en het op koppel getrimde blok kun je in stadsverkeer ook bij lage toerentallen goed uit de voeten. Vanaf 7.000 toeren gaat er een schepje bij, tot de schakellamp in het compleet nieuwe dashboard bij 10.500 toeren aangeeft dat er weer geschakeld moet worden. Als het moet kun je hiermee ook op de snelweg lekker meekomen. Maar zijn momentum beleeft de YZF-R125 uiteraard ook lekker slingerende binnenwegen. Dat was voorheen al zo en daaraan is niets veranderd. De rijklaar slechts 144 kilo wegende R laat zich haast zonder enige van weerstand van bocht naar bocht sturen. De Yamaha stuurt precies in, maar doet bij al die wendbaarheid geenszins wiebelig aan. De als eerste montage gemonteerde Michelin Pilot Street banden bouwen al snel goede grip op. Minimaal puntaftrek is er voor het aanspreekgedrag van de voorvork, maar dat is meer spijkers op laag water zoeken. Onder de streep ligt R125 netjes en goed gedempt op de weg.
De remmen zijn echte toppers. De mix van een vierzuiger remklauw en een 292-mm-schijfrem remt, net als de achterrem zeer goed, beschik over een helder drukpunt en is tot op de slipgrens heel netjes te doseren. Mooi meegenomen, want in tegenstelling tot de KTM RC125 is er voor de Yamaha geen ABS leverbaar. Dat bij zoveel ‘Racing Spirit’ het praktisch gebruiksgemak wat meer op de achtergrond staat, moge duidelijk zijn. Het zadel is hoog (825 millimeter zithoogte), smal en hard en de clip-ons zijn laag gepositioneerd. Duocomfort? Volgende vraag, YZF-R125-rijders rijden het liefst solo en met lichte bagage. Mooi is de reactie van Yamaha op de aanhoudende klachten over de voorheen Spartaans uitgevoerde cockpit. Het nieuwe dashboard is met recht een omvangrijk infocentrum. Die blijft dankzij een goede contrasterende werking ook in vol zonlicht goed afleesbaar. Ook verheugend is het nog lagere brandstofverbruik. Tijdens de test nam de 125 genoegen met 2,6 liter op 100 kilometer (1 op 38,4), waarbij we ook veel volgas reden. Hellingshoek-fetisjisten, ongeacht of ze nu een A1-rijbewijs hebben of niet, kunnen heel veel pret hebben met deze opgewaardeerde R125.
