Column Jurgen van den Goorbergh
Vanaf deze plek zal oud GP- en Supersport-coureur Jurgen van den Goorbergh maandelijks zijn analyserende licht laten schijnen over de wegracerij in de breedste des woords. Vooruitlopend op die TT vat Van den Goorbergh, die tijdens de aanstaande Dutch TT Assen als gastpresentator aanschuift bij de NOS, allereerst het lopende en enerverende MotoGP-seizoen. Het MotoGP-seizoen is nog lang niet halverwege, maar is nu al een bestseller aan het worden. Het is een beetje een comic stripverhaal, met aan het roer kapitein Jorge Lorenzo en adjudant Dani Pedrosa. Een duo dat nauwlettend in de gaten wordt gehouden door generaal Valentino Rossi, gevolgd door commando Cal Crutchlow en de verkenners Andrea Dovizioso en Stefan Bradl. Maar al deze superhelden, die ieder hun eigen specifieke specialiteit hebben, worden onder druk gezet door ‘sniper’ Marc Marquez! Het MotoGP-heldenverhaal heeft er zeker een ‘superhero’ bij sinds Marquez op het toneel is verschenen. Hij heeft het gat, dat na het vertrek van Casey Stoner was ontstaan, zeker opgevuld. Wat zou er trouwens gebeurd zijn als Stoner tegen Marquez had gereden? Laten we hopen dat dat nog een keer gaat gebeuren! Maar de situatie zoals die er nu is, is ook om te smullen. Iedere wedstrijd levert weer een mooi hoofdstuk op in het jongensboek ‘Seizoen 2013’. Mooie gevechten tussen Lorenzo/Yamaha en Pedrosa/Marquez/Honda, met hier en daar uitschieters van Crutchlow, Bradl en Rossi. De laatste haalt niet helemaal zijn niveau van weleer meer, maar daar moet niet te moeilijk over worden gedaan. Rossi blijft een fenomeen, zowel op als naast de baan en het blijft genieten om hem te zien rijden. De manier waarop Lorenzo zijn Yamaha over het circuit jaagt, doet mij nog het meest denken aan de hoogtijdagen van ‘Fast’ Freddy Spencer. Alles ‘lijkt’ vrij eenvoudig te gaan bij hem, maar schijn bedriegt. Dat is een perfecte chemie tussen coureur, motorfiets en team. De afstelling van de motorfiets en het samenspel tussen de componenten chassis, vering, banden en tractiecontrole is van cruciaal belang voor Lorenzo. De perfecte afstelling staat hem een zo hoog mogelijke bochtsnelheid toe, zonder dat dit ten koste gaat van overmatige bandenslijtage. Ook zijn fluwelen rechterhand is een belangrijke factor en hij weet als geen ander om heel constant het tempo gedurende de race iets op te voeren, soms briljant! Dit in tegenstelling tot Marquez, die wel het uiterste vergt van zijn banden én zichzelf (à la Stoner), maar met de zeer vergevensgezinde Honda (elektronica!) er vaak mee wegkomt. Gelukkig maar! Zou zijn rijstijl ook bij de Yamaha passen? Ik denk het niet. Neem nu Crutchlow die met de Yamaha gooit en smijt, terwijl deze motorfiets eigenlijk gemaakt is voor de vloeiende rijstijlen van Lorenzo en Rossi. Dat resulteert voor Crutchlow in veel crashes. Maar wat een vechtlust laat deze Brit zien! Pedrosa blijft de gevaarlijkste klant voor Lorenzo als het om de titel gaat. Hij heeft zeer veel ervaring en is inmiddels een zeer goede regenrijder geworden (Le Mans). Er zijn dagen dat Pedrosa niet te verslaan is, zelfs niet door Rossi in zijn beste jaren en die kon daar ook vrede mee hebben. Marquez houdt met niemand rekening en is nog wat overmoedig, maar dat maakt het voor ons als TV-kijker wel extra interessant. Wat een megatalent met een supergrote toekomst voor zich. Marquez heeft zich stevig in de MotoGP-top genesteld, bepaalt voor een groot gedeelte de ‘sfeer van de wedstrijd’ en heeft zich vanaf het eerste moment kunnen meten met de toppers. Ducati blijft ook nu nog het zorgenkindje, maar in de handen van Dovizioso komen er steeds betere uitslagen. Motivatie zal echter de doorslag geven. Hoe lang blijft een coureur gemotiveerd? Dat hebben we eerder ook bij Rossi gezien. Hier moet net zoals bij Lorenzo/Yamaha goed naar de rijders word geluisterd om de juiste chemie te laten ontstaan. Ducati heeft naar mijn idee een aantal jaar terug de fout gemaakt om teveel met carbon aan de slag te gaan voor het chassis en de swingarm. Carbon geeft, in tegenstelling tot aluminium, veel stijfheid en weinig flexibiliteit en geeft dus bij versleten banden weinig vertrouwen, ik spreek uit ervaring! Dat Stoner er wel mee overweg kon, zegt veel over zijn rijcapaciteiten! De CRT-machines zie ik nog steeds als veldvulling, hoewel een aantal coureurs zoals Aleix Espargaro en Randy De Puniet er uitstekend op voor de dag komen. Hopelijk zien we op deze plekken in de de toekomst alleen nog maar prototypes! Jasper Iwema heeft nog niet het juiste ritme gevonden tussen de kwalificatie en de race en zal zich moeten blijven focussen op een betere kwalificatie om er bij de start beter bij te zitten. Assen zal voor hem een druk en belangrijk weekend worden. Je hebt het voordeel van het thuiscircuit, maar tegelijk ook de druk van het thuispubliek, de sponsoren die je natuurlijk allemaal zo veel mogelijk willen zien én de nationale pers die in grote getale aanwezig is. En iedereen wil van alles weten en vooral van alles vinden. Ook voor Marquez en consorten is de Nederlandse GP een belangrijke wedstrijd. Assen is altijd onvoorspelbaar qua weer met daardoor vaak ook verrassende uitslagen. Ik heb er nu al zin in! Ik kruip zaterdag achter de microfoon van de NOS! Jurgen van den Goorbergh [STREAMER] PEDROSA BLIJFT DE GEVAARLIJKSTE KLANT VOOR LORENZO ALS HET OM DE TITEL GAAT [bijschrift] Jurgen van den Goorbergh maakte naam als GP-coureur in de 250 cc en 500 cc-koningsklasse en was na zijn GP-carrière ook succesvol in het WK Supersport. Na zijn racecarrière startte Van den Goorbergh al verschillende keren in de Dakar-rally en neemt hij deel aan extreme-enduro’s als de Erzberg Rodeo en de Red Bull Romaniacs.
