Classic Laverda 750 SF2
Laverda 750SF, gebouwd in Breganze. Dat klinkt en staat voor een solide gebouwde motorfiets. Laverda’s werden niet voor niets de Italiaanse BMW’s genoemd. De 750SF roffelt er onder een sonore brul op een recht stuk als een stoommachine vandoor en voelt aan alsof ‘ie meteen door wil naar Rome….Zo’n oude Laverda twin rijdt ontstellend fijn, zowel op binnenwegen als op de snelweg. Ondanks het hoge en brede stuur zit je behoorlijk voorovergebogen op de fiets, zodat je bij een kruissnelheid van een dikke 140 km/uur perfect gebalanceerd tegen de winddruk in zit. De machtige parallel-twin houdt van toeren maken, dit in tegenstelling tot zijn Britse concurrenten. Opvallend is wel dat de échte bottompower een beetje ontbreekt, de SF voelt zich het prettigst vanaf ongeveer 4.000 toeren tot aan de rode streep op de teller. Die tellers zijn gelukkig van Nippon-Denso, net als de armaturen aan het stuur, zodat je exact weet hoeveel toeren je maakt en hoe hard je rijdt, dat is bij spullen van Italiaanse makelij meestal niet het geval. Vooral bij accelereren komt er een waanzinnig mooie en diepe roffel uit de standaard Laverda ‘dempers’, een setje sportpijpen is absoluut niet nodig! De twin trilt wel behoorlijk en daarin lijkt ‘ie weer wel op een klassieke Britse motor. Geen wonder, want ook deze Laverda heeft een 360° krukas en géén balansas. Groot respect voor de gasten die met de 750SFC (productieracer van de 750) diverse 24 uurs raceoverwinningen aan elkaar regen.Het blok is door Laverda-specialist Gijs van Dijk klaar gemaakt en loopt als een zonnetje, ondanks de dikke 49.000 kilometers die er op het klokje staan. Het is wel een echte mannenmotor, dus bewust sturen en ook de koppeling gaat niet bepaald licht. De goed schakelende wisselbak moet je wel met een stevige duw van gang wisselen. Op bochtige binnenwegen kun je serieus dansen met deze Italiaan. Alles gaat vloeiend en het machtige koppel van het blok redt je uit elke benarde situatie. Hulde trouwens voor de perfect dempende en verende 38 mm Ceriani voorvork en de dubbele Brembo voorankers, die doen het zelfs anno 2008 nog goed. Eenmaal op pad kun je desgewenst de hele dag 140 à 150 km/uur kruisen en de Laverda haalt met gemak een top van 185 km/uur en dat is hard zat. Het leuke aan een klassieker als deze Laverda is bovendien dat de techniek simpel is, zodat je vrijwel al het onderhoud zelf kan doen. Een fiets wordt dan al snel meer dan staal, aluminium en plastic op twee wielen. Er ontstaat een speciale band met de machine. Bij de Laverda 750SF heb je dat bij wijze van spreken al na een kort proefritje. Het werkt verslavend. De perfecte remmen en voorvering, het immens stijve brugframe, het prachtige en massieve motorblok, de sound en vooral de looks maken de SF tot een icoon in de motorhistorie. Hoewel er over smaak natuurlijk prima te twisten valt. Van origine maakte het familiebedrijf Laverda lichte landbouwwerktuigen, totdat in 1947 met de bouw van lichte motoren begonnen werd. In 1952 werd op een 75 cc viertakt racer Milaan-Taronto gewonnen, het allereerste racesucces voor deze roemruchte fabriek. De gebroeders Massimo en Piero Laverda zouden later de fabriek wereldwijd op de kaart zetten middels de parallel-twins en later de driecilinders. In 1964 maakte Massimo een trip door de Verenigde Staten en raakte zeer onder de indruk van Honda’s CB72 en CB77 twins. Hij besefte al snel dat men zat te springen om betrouwbare, comfortabele en snelle fietsen. Ook de commerciële strategie van Honda sprak de Italiaan bijzonder aan. Hij wilde hetzelfde publiek aantrekken: mensen voor wie de motorfiets plezier en vrijheid betekende, in plaats van bittere noodzaak omdat men zich geen auto kon veroorloven.In 1966 werd op de show van Londen het eerste prototype getoond: een 650 cc viertakt twin met een enkele bovenliggende nokkenas en twee kleppen per cilinder. Het uiterlijk van het blok was duidelijk geënt op de Honda CB72, net als het open brugframe dat echter uit solide buizen bestond in plaats van het plaatstalen Honda frame. Britse 650 cc viertakt twins verkochten destijds als zoete broodjes in Amerika, maar de Laverda 650 was de Britten mijlenver vooruit qua ontwerp en uitvoering. Het carter was horizontaal gedeeld en niet vertikaal, wat de kans op lekkage moest minimaliseren. Het blok was in feite een unit-motor met geïntegreerde vijfbak (ok, Triumph en BSA hadden dat ook!). Er zat een bovenliggende nokkenas in en geen stoterstangen en een krachtige startmotor had de kickstarter buitenspel gezet. De dynamo en de elektronica waren veel beter dan op het gros van de Engelse motoren. Medio 1968 werden die 650’s aan het publiek verkocht, maar er werden niet meer dan 52 exemplaren gebouwd. Het blok werd namelijk vrijwel direct vervangen door een opgeboorde 750cc-versie. In eerste instantie was die als GT te koop, maar later kwamen daar de sportievere S- en SF-modellen bij. SF staat voor Super Freno, ofwel superrem. De eerste serie SF’s hadden Laverda’s eigen joekel van een trommelrem in het vooronder, maar de latere SF2, zoals deze, had dubbele Brembo schijfremmen en die waren aanzienlijk meer ‘super’ dan Laverda’s trommelrem. De 750 SF-serie is gebouwd van 1971 tot en met 1977 en er zitten slechts detailverschillen tussen de vier gebouwde versies. De SF had 30 mm carburateurs en trommelremmen voor -en achter. De SF2 had hetzelfde uiterlijk als de SF, maar had 36mm Dell’Orto carburateurs en dubbele Brembo’s voor. De SF3, tenslotte, had een gewijzigd uiterlijk à la Laverda Jota, met gietwielen in plaats van gespaakte wielen. De basis is echter altijd hetzelfde gebleven: een korteslag 750cc twin met een viermaal gelagerde 360° krukas, een kettingaangedreven enkele bovenliggende nokkenas, twee kleppen per cilinder, een primaire overbrenging door een triplex ketting, natte meerplaatskoppeling en een vijfbak. Wel werd gedurende die zeven jaar de cilinderkop aangepast, de compressie verlaagd, het frame met vier centimeter verlaagd aan de achterkant, de voorvork vervangen door een beter exemplaar en werden naast de grootte van de carburateurs ook de uitlaten aangepast in verband met steeds strengere geluidseisen. Laverda wilde alleen de allerbeste materialen voor haar motoren. Zo leverde Ceriani haar duurste voorvorken, werden er oerbetrouwbare Bosch startmotoren gebruikt en kwamen de tellers en de elektronica uit Japan. Het machtige en prachtige blok van de SF lijkt wel uit graniet gehouwen en weegt dan ook 78 (!) kilo. Da’s niet kinderachtig. De twins leverden 60 pk bij 6.600 tpm en liepen rond de 185 km/uur. Dat er nog een schepje bovenop kon, bewees de SFC, de productieracer op basis van de SF. Deze leverde vrolijk 75 pk bij 7.500 tpm en kwam in enorm veel lange afstandsraces als eerste over de streep. De SFC liep tegen de 220 km/uur met enkel een tophalf en 8.000 toeren waren geen enkel probleem. Het enige probleem dat Laverda wel had: ze waren nogal exclusief, zeg maar gerust duur in de zeventiger jaren. Laverda’s zijn dan ook bepaald geen massaproducten geweest, maar handgebouwde machines voor en door liefhebbers. Eigenlijk is de Laverda SF750 meer een GT dan een sportieveling, maar ondanks zijn onvolkomenheden is het een machine om verliefd op te worden. Een fiets ook die je beter moet leren kennen om hem op de juiste waarde te kunnen schatten. Eigenlijk is dit de motor die de Britten in de jaren zeventig hadden moeten bouwen. Het is een doordouwer, waarmee je moeiteloos hoge kruissnelheden kan aanhouden en het blijft ook nog eens heel. Dit type Laverda rijdt zó fijn dat je hem de zware koppeling en de zware trillingen al snel vergeeft. De SF heeft persoonlijkheid en bergen karakter. Het is alleen jammer dat de twins van Laverda altijd in de schaduw hebben gestaan van de 1000 cc driepitters van de Italianen. [Bild: Laverda 750 SF2 1974 096]TECHNISCHE GEGEVENSLAVERDA 750SF, 1971-1977(gegevens SF2/SF3 tussen haakjes)MOTOR luchtgekoelde viertakt paralleltwin, enkele bovenliggende nokkenas, twee kleppen per cilinder, 360° krukas, carburateurs Ø 30 (Ø 36 mm), kabelbediende natte meerplaatskoppeling, vijfversnellingsbak, ketting. Boring x slag 80,0 x 74,0 mmCilinderinhoud 744 ccCompressie 9,3 : 1 (8,9 : 1 vanaf 1973)Max. vermogen 44,1 Nm (60 pk) bij 6600 tpm (SF3 65 pk)RIJWIELGEDEELTE brugframe van stalen buis, Ceriani telescoopvoorvork Ø 38 mm, stalen swingarm met Ceriani stereo achterschokdempers, dubbele trommelrem voor Ø 230 mm (dubbele Brembo schijfremmen Ø 280 mm), enkele trommelrem achter (enkele Brembo schijfrem Ø 280 mm), gespaakte wielen Borrani stalen velgen (Brembo gietwielen).Bandenmaat 3.25×18 en 4.00x18MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1465 mm, drooggewicht 218 kg, tankinhoud 18 liter. [Kasten]BOUWJARENLaverda 750SF 1971-1973Laverda 750SF1 1973-1974Laverda 750SF2 1974-1977Laverda 750SF3 1975-1977[Bilder rund Unterschriften][Opener: Laverda 750 SF2 1974 001][Weitere Bilder verteilen][Laverda 750 SF2 1974 100 und Laverda 750 SF2 1974 104 bei einander]Voor- en achteraanzicht zijn typisch jaren zeventig, maar anders dan de meeste Japanners was een Laverda 750SF een exclusieve verschijning. [Laverda 750 SF2 1974 092]Voor de klokken en ook de elektronica winkelde Laverda in Japan. [Laverda 750 SF2 1974 088]De sublieme sound uit de standaard pijpen maakt een setje sportdempers compleet overbodig. [Laverda 750 SF2 1974 045]De prachtige paralleltwin draaide voorbeeldig en leverde uitstekende prestaties, maar stond altijd in de schaduw van Laverda’s 1000 cc driepitters. [Laverda 750 SF2 1974 034]Zo worden logo’s niet meer gemaakt, en die van Laverda al helemaal niet…helaas.
