Alpenmasters 2008: Supersport
In tegenstelling tot de stilstand in het toersegment, zijn de supersports met hun tweejaarlijkse modelwijzigingen eigenlijk altijd in beweging. In de updatecarrousel draaiden dit jaar onder andere de Honda Fireblade en de Yamaha YZF-R6 mee. De Ducati 848 en de KTM 1190 RC8 zijn compleet nieuw. Kunnen ze ook in deze uitdagende omgeving, ver weg van snelle rondetijden en pitboxen, overtuigen?Sterk, extreem en compromisloos. Termen die nagenoeg uitsluitend van toepassing zijn op de moderne supersport. Termen ook die iedere twee jaar weer kunnen worden voorzien van de toevoeging ‘er’, want aan de jacht naar nog meer pk’s, nog minder kilo’s en nog scherper stuurgedrag lijkt vooralsnog geen eind te komen. Dat de supersport daardoor steeds nadrukkelijker tegen het hek van het circuit aanleunt, zal niemand als een verrassing in de oren klinken. Maar valt al dat sportieve geweld nog een beetje te mennen op de veeleisende Franse paswegen? Een heel andere invulling van het begrip topsport![Bild: Yamaha YZF R6_07_jk] De extremistMisschien is fundamentalist tegenwoordig een ietwat te beladen term, maar recht in de leer is Yamaha’s YZF-R6 absoluut en die leer is nadrukkelijk extreem, altijd al geweest eigenlijk. De nieuwste versie van Yamaha’s lichtste supersport vormt daarop geen uitzondering. Een afgetrainde 166 kg drooggewicht en een vermogen van maar liefst 129 pk uit een cilinderinhoud van 599 cc. Ga d’r maar aan staan! Geen probleem op het circuit, maar in de Alpen liggen de zaken toch net even anders, zo blijkt al snel op de flanken van de Galibier.Hier ontpopt het blok van de ranke Yamaha zich juist als de zwakste plek. Om optimaal van het hoge vermogen te profiteren moeten er toeren met de R6 worden gedraaid, heel veel toeren en dat betekent dat de zesbak het flink voor de kiezen krijgt om bij de groep te blijven. Val je uit de smalle powerband, dan wordt de tocht omhoog letterlijk een ware martelgang voor de Japanner, want terugvallen op het nauwelijks bestaande middengebied is er niet bij. Daarbij berooft de ijle berglucht hem ook nog eens van een extra stuk adem. En da’s betreurenswaardig, want qua sturen staat er werkelijk geen maat op de super compact aanvoelende Yamaha. Het rijwielgedeelte is enorm uitgebalanceerd en staat als een huis. De snelle flikflak naar pashoogte en naar beneden richting dal werkt de Yamaha steeds extreem licht, uiterst hanteerbaar en met een verbluffende precisie af. De afstelling van de veerelementen grenst aan perfectie. Voor- en achterzijde spreken heel mooi aan, de feedback is kraakhelder en het contact met het wegdek wordt geen tel verbroken. Alsof het asfalt met secondelijm is bedekt, zo vast en onverstoorbaar ligt de R6 op de weg. Hetzelfde rotsvaste vertrouwen schenken de remmen, die weinig handkracht vragen, prima te doseren zijn en als het nodig is het voorwiel daadkrachtig in het asfalt begraven. Helaas staat de extreme vermogenskarakteristiek een betere klassering in de weg. YAMAHA YZF-R6vier-in-lijn, 599 cc, 129 pk, 66 Nm, 193 kg, max. belading 182 kg, NL € 11.999,-; B € 11.490,-+Super scherp stuurgedragUitgebalanceerd rijwielgedeelteNette actieradiusPrima, goed doseerbare remmen -Erg piekerig blokSmalle powerbandErg sportieve zit[Bild: AM-RG08-972]Liever het circuitBrute vermogensafgifte, agressieve gasaanname en onnauwkeurig stuurgedrag. Met die kwalificaties eindigde de Ducati 1098 afgelopen jaar met afstand als hekkensluiter, maar boezemde daarmee tegelijkertijd diep ontzag in. Een machine voor een groot hart dus en in die zin was het ook niet zo vreemd dat de contactsleutel van de 848 dit jaar het langst op tafel bleef liggen. Toch heeft de kleine broer van de 1098 veel minder moeite met het veeleisende Alpenterrein. De zitpositie is weliswaar net zo extreem en vermoeiend als die van zijn grote broer, maar worstelen met gemeen inkomend vermogen of een agressieve gasrespons is er in het zadel van de 848 niet bij. De gasreactie is voorbeeldig soepel en bovendien kan de kleinste sportieve Duc zijn vermogen veel beter kwijt. De 125 pk sterke V-twin onder het witte dekkleed heeft een aangenaam vette punch van onderuit, draaft enthousiast door in het middengebied en trakteert voor de rode streep op een lekker eindschot. Die brede, maar goed beheersbare powerband maakt klimmen en dalen met de 848 over de Alpenslingers tot een zeer vermakelijk tijdverdrijf. Dat moet trouwens niet te lang duren, want de actieradius van de Italiaan is door het hoge verbruik en de beperkte tankinhoud aan de krappe kant. Door het lagere gewicht is de 848 iets wendbaarder dan de 1098, maar vergeleken met de drie concurrenten in deze groep moet je aan boord van de Ducati wel harder werken om hem in snel opeenvolgende bochtcombinaties te drukken. Daarbij is de stuurprecisie niet altijd even scherp, wat hier inherent is aan de traditioneel stugge veerelementen van de Italiaan. Dat zorgt er eveneens voor dat de banden in de afdaling van de Galibier richting de Lautaret, waar het wegdek af en toe erg hobbelig is, het contact wat verliezen. Samen met de wat doods aanvoelende en slecht te doseren remmen doet dat de 848 stranden op plek drie, een plekje hoger dan de 1098 verleden jaar. DUCATI 848 V-twin, 849 cc, 125 pk, 96 Nm, 196 kg, max. belading 194 kg, NL € 15.665,-; B € 14.100,-+Homogene vermogensafgifteUitstekende gasresponsAfstelling versnellingsbak-Beperkte actieradiusNiet erg handelbaarSlecht doseerbare remmen[Bild: AM-RG08-882]De belofteDat KTM bruist van het leven en de ambitie is inmiddels gevoeglijk bekend. Begin dit jaar bereikten de gewezen zandhazen hun voorlopige summum met de 1190 RC8, de eerste supersport van de Oostenrijkers. En wat voor één! Bijzonder eigenzinnig lijnenspel van huisdesigner Kiska en een uiterst levendige, 155 pk sterke V-twin in het vooronder. De RC8 maakte een spetterende entree, maar kritiekpuntjes waren er ook. Net als veel andere injectiefietsen van KTM hing ook de RC8 nogal nerveus aan het gas, terwijl de bak zich hakerig en niet altijd even precies presenteerde. Daarnaast zorgde het spijkerharde rijwielgedeelte voor de nodige vraagtekens.Vraagtekens die ook na het rondje Franse Alpenpassen bleven staan. De bak wil nog wel eens tussen twee versnellingen blijven hangen en dat is tijdens een snelle afdaling niet bepaald een geruststellende gedachte. De gasreactie is heel direct. Een kleine beweging van de gashand wordt direct vertaald in een enorme sprong voorwaarts en dat maakt het volgen van de gewenste lijn niet altijd even makkelijk. En net als de Ducati zorgt de knetterharde achtervering van de Oostenrijker er voor dat het achterwiel het wegcontact een beetje verliest als de zweep er over gaat. Scherpe randjes waar ze bij KTM absoluut de schaaf nog een keer overheen moeten halen om van de RC8 een echte winnaar te maken. Dat de potentie er is, wordt wel onderstreept door de prestaties van de machtige twin. Het blok borrelt van enthousiasme en levendigheid en knalt van onderuit de toerenkelder hongerig en met een immense krachtsontplooiing voorwaarts. En dat gaat met niet aflatende energie richting de toerenbegrenzer. Machtig! Alhoewel de stuurprecisie en stabiliteit af en toe gebukt gaan onder de stugge vering, is de RC8 door zijn geringe gewicht een klein wondertje van hanteerbaarheid. Daarnaast scoort de KTM punten met zijn krachtige remmen en doordachte ergonomie. Door de vele stelmogelijkheden heeft de Oostenrijker met afstand de beste zitpositie van deze ‘gruppo sportivo’. Genoeg voor de zege in deze zwaarbevochten klasse is het echter niet, maar plek twee is voor dit groentje zeker niet verkeerd. KTM 1190 RC8V-twin, 1150 cc, 155 pk, 120 Nm, 201 kg, max. belading 179 kg, NL € 18.538,-; B € 16.450,-+Sterk blokDoordachte ergonomiePrima remmenVeel veerreserve-Stug rijwielgedeelteHakerige bakNerveuze gasreactie[Bild: Honda Fireblade_20_jk]Ongekende transformatieDe KTM is met zijn tweede plek dus de eerste verliezer, maar achter een winnaar als de Honda Fireblade is dat absoluut geen schande. De Fireblade is anno 2008 niet langer het geijkte compromis tussen een snelle rondetijd en dagelijks gebruiksgemak. Nee, de Fireblade is anno 2008 afgetraind tot op het bot. Nooit eerder was een Blade zo sportief, licht en agressief.Dat begint al met de zitpositie die naar Honda-maatstaven ongekend sportief is. Diep weggestoken clip-ons en hoog gepositioneerde voetsteunen. Vermoeiend zoals bij de 848 is de zit echter niet, langere dagtrips zijn prima vol te houden. Het blok hangt soepel aan het gas en loopt als een kogel, maar wappert onderin nog niet te enthousiast met de spierballen. Draai je op een verbindingsstukje het gas flink open, dan is het alsof er een ontketende lawine over de bergflanken dendert. Het ogenschijnlijke gemak waarmee de Fireblade naar voren stormt is verbluffend en niet voor tere zieltjes. Maar aangezien die stukjes vaak ultrakort zijn en er achter iedere haarspeld een onaangename verrassing kan wachten, is die puist vermogen van 180 pk in deze omgeving zeker niet zaligmakend. Gelukkig kun je voor iedere bocht terugvallen op een stel puike stoppers, die krachtig maar niet te agressief toehappen en ragfijn te doseren zijn. Door de uitmuntende anti-hopkoppeling blijft het achterwiel daarbij steeds heel mooi volgen als je eens niet te elegant terugschakelt.Maar het enorm uitgebalanceerde en homogene rijwielgedeelte is misschien wel de grootste troefkaart van de Fireblade. Feedback en stabiliteit zijn bijna griezelig perfect, terwijl de enorm fijn aansprekende veerelementen werkelijk iedere oneffenheid uit het wegdek filteren en de elektronische stuurdemper de voorpartij geen enkele frivoliteit gunt. Je zou bijna vergeten dat je de zelf de clip-ons moet vasthouden, zo vanzelfsprekend en gemakkelijk rollen de hoogtemeters onder de wielen van de Honda door. Kortom, een finaleplek waar weinig op af valt af te dingen en die nu al nieuwsgierig maakt naar een volgende deelname van de Fireblade voorzien van Honda’s nieuwe ABS voor supersports! WINNAAR SUPERSPORTSHONDA FIREBLADEvier-in-lijn, 1000 cc, 178 pk, 112 Nm, 200 kg, max. belading 179 kg, NL € 15.860,-; B € 13.990,- +Brok vermogenStabiel en precies rijwielgedeelteFijn aansprekende veerelementen-Onderin niet erg sterkHoge voetsteunenErg sportieve zit CONCLUSIEDe Yamaha YZF-R6 excelleert met zijn fantastische rijwielgedeelte, maar is door het enorm hoogtoerige blok kansloos in het hooggebergte. De Ducati 848 en de KTM 1190 RC8 hebben ook zeker hun sterke punten, maar beide Europeanen worden behoorlijk gehinderd door hun veel te stugge rijwielgedeeltes. Daarnaast wordt de KTM nog eens extra geplaagd door de erg nerveuze gasrespons. Allemaal zaken die de Honda Fireblade in geen enkel opzicht parten spelen. Het blok is beresterk, maar dat geeft nog niet eens de doorslag. Nee, de winst pakt de Blade met zijn uitstekende rijwielgedeelte en enorm uitgebalanceerde veerelementen, die zelfs onder de meest extreme omstandigheden weigeren te capituleren. [Bei Leistungsdiagramm][Rot]Honda Fireblade132,5 kW (180 pk) bij 12.100 tpm117 Nm bij 10.000 tpm[Gelb]KTM 1190 RC8115,1 kW (165 pk) bij 10.100 tpm117 Nm bij 7.500 tpm[Grun]Ducati 84896,8 kW (132 pk) bij 10.400 tpm95 Nm bij 8.200 tpm[Blau]Yamaha YZF-R691,5 kW (124 pk) bij 14.300 tpm65 Nm bij 10.700 tpm[Opener Bild: AM-RG08-831, auch Fliesstext auf Opener][Einsatsbild Opener: Sportler_24_jk; auto rechts abschneiden]De simultaanvertaalster had het lastig met dit internationaal topoverleg in ’t Nederlands, Kroatisch, Spaans en Italiaans net onder de top van de Galibier. [Zweite spread bei Punktewertung/Fazit] [Vorschau Alpenmasters Teil 2 unten an letzte Seite: Gruppenbild_04_jk][Text in Bild]Deel 2 van de Alpenmasters 2008 lees je in MotoPlus nummer 17 dat op 3 september verschijnt. Daarin de twee resterende categorieën, Big Bikes en Enduro/Funbikes, en uiteraard de grote finale. [Reservebild: Sonstiges_21_jk]Gelukkig is ‘ie goed verzekerd!
