WK Superbike Phillip Island
Michael van der Mark is zijn tweede WK Superbike-seizoen op magistrale wijze begonnen. De 23-jarige Rotterdammer reed tussen de wereldtop brutaal na twee podiums, waarmee hij bevestigde dat hij zelf tot de mondiale elite mag worden gerekend. Niet eerder finishte een Nederlander als tweede in een WK Superbike-race, niet eerder stond een Nederlander tweede in de tussenstand van het kampioenschap. Na het eerste WSB-weekend van het jaar legde Van der Mark de lat weer hoger.
In Australië werd duidelijk dat Michael van der Mark op vloeiende circuits als Phillip Island mee kan doen om de winst. In de eerste race finishte de Ten Kate Honda-coureur op 0,487 seconde achter winnaar Jonathan Rea en Chaz Davies als derde; niet eerder was zijn achterstand op de winnaar zo klein. Zijn tweede plaats in de afsluitende wedstrijd achter de soevereine Rea markeerde een nieuwe mijlpaal, niet in het minst omdat Van der Mark zeven ronden het veld aanvoerde. Vorig jaar joeg als rookie vijf maal als kopman voorbij start en finish op zijn geliefde Phillip Island, maar de Van der Mark van 2016 heeft veel bijgeleerd. Bovendien leverden de Ten Kate-technici gedurende de winnaar vakwerk door de Fireblade een tweede – of derde – jeugd te schenken. Het wachten is op een vervanger van de in 2008 gepresenteerde machine, maar de CBR1000RR blijkt met een stuurman als Van der Mark nog niet per se aan het eind van zijn werkzame raceleven. Ook teamgenoot Nicky Hayden schurkte in de tweede race tegen het podium aan, maar miste de derde plaats uiteindelijk op 0,039 seconde. De progressie die hij met een beter afgestelde machine boekte – in de openingswedstrijd zakte de Amerikaan door een versleten band af naar de negende plaats – was eveneens opmerkelijk. Zeker ook vergeleken met het optreden van polesitter Tom Sykes. Diens crew-chief Marcel Duinker verklaarde tijdens de teampresentatie nog dat hij en Sykes een nieuwe periode van ‘groene dominantie’ nastreefden, terwijl wereldkampioen Rea tot ergernis van Sykes verklaarde dat de nieuwe Kawasaki ZX10R beter bij Sykes’ stop & go-stijl past. Phillip Island is duidelijk niet zo’n circuit en in beide races werd Sykes uit zijn ritme gehaald nadat hij een tijdlang prominent in de kopgroep had meegestreden. De wereldkampioen van 2013 kwam echter niet verder dan een vijfde en zesde plaats. Sylvain Guintoli behaalde eenzelfde score, maar op de nieuwe Yamaha maakte hij misschien wel meer indruk dan Sykes op de Kawa. Jonathan Rea bewees echter dat hij en de nieuwe ZX10R weer het te kloppen koppel zijn. De wereldkampioen durfde in de openingsrace vanaf de zevende van 22 ronden het tempo te dicteren en toonde in de tweede wedstrijd tactisch vernuft en een killer’s instinct. “Het is erg moeilijk om op dit circuit vanaf kop de race te controleren, maar het lukte”, aldus de nummer 1 van 2015. “Met nog zes ronden te rijden verhoogde ik het tempo nog iets en ik probeerde overal de deur dicht te houden.” Toch kwam in de laatste ronde Chaz Davies nog even langszij, maar zijn Ducati miste de kracht onderuit om Rea’s counter te weerstaan.
In de race op zondag – vanaf dit seizoen rijden de Superbike-coureurs een wedstrijd op zaterdag en een op zondag – probeerde Davies in de laatste ronde in een soort wanhoopsoffensief Rea en concurrenten achter zich te houden. Hij verremde zich echter en crashte. Davies pakte zijn Panigale weer op en finishte nog als tiende. Rea hield een aandringende Van der Mark achter zich. “Ongelooflijk”, vond Rea zelf. “Na de eerste race hebben we wat dingen veranderd en de machine was erg makkelijk te rijden. Voor mij gevoel zitten op 85-90 procent van wat de machine kan. Daarom ben ik trots op deze twee overwinningen op een nieuwe machine.”
De twee Superbike-races boden knallend vuurwerk, ook omdat de coureurs zich maar al te goed realiseerden dat 22 ronden volgas funest zou zijn voor de banden. Daarom was in beide wedstrijden lange tijd een kopgroep van zes rijders te zien. Verrassend was dat in de slipstreamgevechten de hoogste topsnelheid in de zaterdagrace werd gemeten bij de Honda van Van der Mark met 315,8 km/u. Gedurende de trainingen was de voormalig Supersportkampioen telkens voorin te vinden, maar in de Superpole moest hij genoegen nemen met de zesde startplaats. Dat bleek echter geen belemmering voor Van der Mark om vanaf het begin nadrukkelijk mee te doen om de podiumplekken. Rea en Davies vochten uiteindelijk om de overwinning, maar Van der Mark was dichtbij genoeg om van een foutje hem te profiteren. Dat kwam echter niet, maar het buffertje ten opzichte van vierde man Davide Giugliano (zijn eerste race sinds juli) was ook voldoende. “Ik ben er erg blij mee”, glunderde Van der Mark. “Ik startte goed vanaf de tweede rij en kon redelijk makkelijk mee. Ik was vooral bezig om de band te sparen. Aan het einde wilde ik nog wat meer pushen, maar de grip vóór was minder dan ik had gewild.”
Winnaar Rea sprak de verwachting uit dat hij op zondag met dezelfde tegenstanders te maken zou krijgen en dat bleek een juiste inschatting. Hoewel het tempo in de tweede wedstrijd aanvankelijk lager leek te liggen dan op zaterdag, waardoor onder meer Nicky Hayden en Sylvain Guintoli aan konden sluiten, was de race toch maar een halve seconde langzamer. Van de twaalfde tot en met de achttiende ronde voerde een zeer zeker ogende Van der Mark het veld aan. Vooral uit de laatste twee bochten en in de eerste twee bochten van het prachtige Phillip Island was Van der Mark briljant. “Ik wilde eigenlijk helemaal de kop niet, maar ik kreeg een goede slipstream uit de laatste bocht en ging Rea op het rechte stuk voorbij”, vertelde Van der Mark. “Tot dat moment probeerde ik de banden niet te zwaar te belasten. Toen ik op kop lag, zag ik op een van de videoscreens dat de groep achter me erg groot was en ik probeerde de groep te breken door te versnellen. Dat pakte goed uit, maar ik wist ook dat de laatste twee ronden moeilijk zouden worden.”
Van der Mark werd gepasseerd door Rea en Davies, zonder zich zorgen te maken dat de twee een gaatje zouden slaan. Door de val van Davies kreeg hij de tweede plaats in handen. “Maar ik maakte een schakelfoutje en ik had gewoon niet meer genoeg grip. Maar een tweede plaats is fantastisch. Het team heeft geweldig werk geleverd, want de machine is duidelijk beter. We hadden het seizoen niet beter kunnen beginnen.”
De Supersport-race kende met de uit de Moto2 overgekomen Randy Krummenacher een verrassende winnaar. De Zwitser won een incidentrijke race voor Federico Caricasulo, een andere Supersport-debutant en wild card-rijder Anthony West. Wereldkampioen Kenan Sofuoglu leidde voor zijn nieuwe teamgenoot Krummenacher toen hij onderuit ging door een kapotte achterband. Jules Cluzel verspeelde een hoge klassering toen hij naast de baan terecht kwam en viel. Ten Kate-rijder PJ Jacobsen strandde door bandenproblemen op een teleurstellende vijfde plaats.
