Toptest Shineray 125
Een nagelnieuwe 125 off-road voor maar 511 euro! Gevonden op internet. Maar wordt er voor dat geld nog wel iets geboden? Om dat te ontdekken onderwierpen we de Shineray XY125GY aan een echte test, zoals we ook met de grote jongens doen. Zeg dus niet dat we hem niet serieus nemen!
De Chinezen komen. Eerder had MotoPlus al de primeur van de Xgjao; de importeur daarvan weet nog steeds niet hoe hij dat moet uitspreken. Nu hebben we weer wat nieuws: de Chinese budgetbike met de zonnige naam ‘Shineray 125’. Dat soort berichten kun je geïnteresseerd of geamuseerd lezen, maar wij adopteerden zo’n afhaalchineesje en gingen ermee rijden.
Hoe het verhaal begon: via E-bay bood de firma Sohoo-Sofi deze fonkel-splinter-nagel-nieuwe Chinese 125 off-road aan voor €511,-. Exclusief belastingen als BTW en BPM, dat dan weer wel. En helaas ook niet franco-huis. Maar dat laatste weerhield ons er niet van: kopen dus. En testen!
Inmiddels staat er 801 kilometer op de teller en is de toestand van de patiënt kritisch, maar de hartslag blijft stabiel. Het naar Honda-voorbeeld geboetseerde ééncilinder viertaktblokje houdt de zaak inderdaad niet alleen op gang, maar is eigenlijk ook meteen het enige lichtpuntje op deze Chinese menukaart. De ergernissen begonnen al na een paar meter. Een verkeerde vulbus in het voorwiel vernietigde de aandrijving van de kilometerteller bijna, zodat er meteen al even inventief gesleuteld moest worden. Het eveneens via internet bestelde vervangende onderdeel is nu – elf weken later – nog steeds niet in zicht. Dealernet? Onderdelen? Service? Laat maar. Shineray-bezitters krijgen na aanschaf een les in het individualisme dat bij motorrijden hoort: ze staan overal alleen voor! Op schriftelijke vragen reageert de verkopende partij niet en bij nabellen stuit je op onbegrip: “U gelooft toch zelf niet dat we onderdelen op voorraad hebben? Dat moet allemaal besteld worden hoor! Helemaal in China!”
Tweewieleren op een Shineray brengt een Europese motorrijder met 100% zekerheid in dimensies waar nog geen westerling eerder is geweest! Door de minimale afmetingen van het éénpittertje heeft de rijder het gevoel op een Honda Monkey of vergelijkbare minibike te zitten. Dat is op zich een feestje. De kleine viertakt gaat, mede door zijn veel te korte overbrenging, dapper van zijn plek. Hij hangt bijterig aan het gas en trekt zelfs in de hoogste versnelling (in vijf dus), aardig door en accelereert best acceptabel. Dankzij de beperkte volumes van het luchtfilterhuis en de uitlaat plus de korte overbrengingsverhouding en de daarmee gepaard gaande hoge toerentallen rij je eigenlijk altijd volgas en dat laat de Shineray ook luidkeels weten. Laten we het geluidstapijt dat het Chineesje legt ‘sonoor’ noemen en concluderen dat het de medeweggebruikers nu veel beter gewaarschuwd worden dan het miezerige toetertje dat ooit kan doen.
Helaas hebben we de positieve punten van de Shineray daar mee uitputtend behandeld. Want bij hogere toerentallen – we spreken over snelheden boven de 50 km/uur – ontwikkelt de kleine viertakt al zoveel trillingen dat je edele delen onder de noemer ‘schudden voor gebruik’ vallen, net als een apothekersdrankje. Maar gezond lijkt ons dat niet.
Ondanks de bescheiden rijdynamiek balanceren het frame en de Yuanxing-banden op het slappe koord van het hoogst haalbare kunnen. Met de banden lijk je wel 50 jaar terug in de tijd te gaan. De vrije vertaling van ‘Yuanxing’ zou kunnen zijn: ‘Rubber dat net zo veel grip heeft als een nieuwe lederen zool op een vers in de was gezette parketvloer’. En gekoppeld aan het grofblokkige offroad-profiel zorgt dat voor een unieke rijsensatie. Toch hebben de zwarte rubber dingen voldoende grip om het fragiele frame als een wokkel te laten torderen.
De hevelbediende monodemper achter zakt – als de berijder gaat zitten stevig – in tot aan zijn bumprubber. En blijft daar ook tijdens de rit. De telescoopvoorvork doet het al niet veel beter. Als er met de voorrem, die op zich niet dramatisch slecht is, geremd wordt, duikt de voorvork de diepte in tot het voorspatbord met een hoop lawaai de voorband raakt. En dat helpt aanzienlijk met vertragen, maar toch stemt deze onbedoelde ‘rembekrachtiging’ niet vrolijk.
De miserabele rij-eigenschappen plus de storingsgevoeligheid (zie kader) en de moeilijkheden om aan onderdelen komen laten je op dit moment eigenlijk maar één keuze: ‘afblijven en wegwezen’. Daarbij komt dan wel weer de kritische vraag hoe het in Europa, waar het gegil over veiligheid op het hysterische af is, mogelijk is om zo’n vehikel als deze Shineray gewoon op kenteken te krijgen. Want eigenlijk moet dit gewoon geweerd worden uit het verkeer.
We proberen je zeker op de hoogte te houden van de verdere ontwikkelingen en zijn ook benieuwd hoe Chinese motorfietsen er over tien jaar uit zien. En wat ze dan kosten. Voor die Chinezen is er eigenlijk maar één lichtpuntje: ruim 45 jaar geleden lachte iedereen over die gekke Japanners, die dachten dat ze ook motorfietsen konden bouwen…
MOTOPLUS CONCLUSIE Dat de Shineray af-fabriek gammel in elkaar steekt, verbaast ons niet eens. Wanneer je er begrip voor kan hebben dat kleine Chinees leuk is zolang hij het doet en je er van uit gaat dat reizen belangrijker is dan je doel bereiken, dan kun je er best schik mee hebben. Maar desondanks lijkt het ons verstandig om de Shineray links te laten liggen. Zelfs met die lage nieuwprijs. Laten we over een jaar of vijf a tien maar eens verder kijken.
[[technische daten]]
TECHNISCHE GEGEVENS SHINERAY XY125GY
Motor: luchtgekoelde ééncilinder viertaktmotor met 1 bovenliggende ketting aangedreven nokkenas, twee kleppen per cilinder, tuimelaars, wet-sump smering, carburateur Ø 15 mm, geen katalysator, 12V/4Ah accu, mechanisch bediende natte platenkoppeling, vijf versnellingen, ketting
Boring x slag 56,5 x 49,5 mm
Cilinderinhoud 124 cc
Compressieverhoudig 9 : 1
Maximum vermogen 8,2 kW (11 pk) bij 9.000 tpm
Maximum koppel 9 Nm bij 5.500 tpm
Rijwielgedeelte: enkelvoudig wiegframe van stalen buis, telescoopvork Ø 30 mm, stalen achtervork, centrale monoschokbreker met hevelsysteem, schijfrem voor Ø 240 mm met zwevende dubbelzuiger remklauw, trommelrem achter.
Gespaakte wielen met stalen velgen 1.40×19; 1.60×16
Bandenmaat 70/100-19; 90/100-16
Banden testmotor Yuanxing
Maten en gewichten: wielbasis 1270 mm, veerweg v/a 100/100 mm, zithoogte 795 mm, rijklaar gewicht vol benzine 101 kg, maximum belading 149 kg, tankinhoud 5,5 l
Garantie 2 jaar (theoretisch)
Prijs € 511, – excl. BTW, excl. BPM en excl. transport
MOTOPLUS METINGEN
Prestaties
Topsnelheid km/uur 90
Acceleratie
0 – 50 km/uur 4,7 s
0 – 80 km/uur 13,9 s
Doortrekken
50 – 80 km/uur 9,1 s
Verbruik tijdens de test
Secundaire weg 1 op 32
Theoretische actieradius 176 km
secundair
Soort benzine euro loodvrij
Dynamiek¹
Remwegmeting
Remweg 90 km/uur 53,6 m
Gemiddelde vertraging 7,2 m/s²
OPMERKINGEN: Hard in het remhendel knijpen is een noodzaak. De voorkant duikt daarbij diep in en het spatbord raakt de voorband. Dat versterkt de remvertraging!
Handling parcours 1 (snelle slalom)
Rondetijd 27,7 s
Vmax. op meetpunt 71,9 km/u
OPMERKINGEN: Het frame tordeert zo erg dat er bij het platleggen op de koers gegokt moet worden. Vanaf de apex van de bocht moet het gas er dan vol op. Als je dan tenminste nog niet gevallen bent.
Handling parcours 2 (langzame slalom)
Rondetijd 35,2 s
Vmax. op meetpunt 47,8 km/u
OPMERKINGEN: De grip van de af fabriek gemonteerde banden is minimaal
Cirkelbaan Ø 46 m
Rondetijd 12,5 s
Vmax. op meetpunt 43,0 km/u
OPMERKINGEN: Ook hier is het balanceren op het scherpst van de snede. Als de bandjes gaan glijden, kun je alleen maar moed tonen.
TEKST IN Grafik
Vermogensgrafiek
7,1 kW (10 pk) bij 10.000 tpm
9 Nm bij 5.500 tpm
Motorvermogen
Motortoerental x 1000 tpm
Koppel in Nm
Vertragingsdiagram
TEKST IN GRAFIK
De gemiddelde vertragingswaarde van 7,2 m/s2 komt overeen met een remweg van 53,6 meter
[[text]]
De steile klim aan het begin van de rempoging komt door het induiken van de voorvork. Daarbij loopt de band aan tegen het spatbord. Remmen noch banden geven duidelijke feedback. De veruit slechtste waardes ooit gerealiseerd in onze testen gaan samen met de grootste kans om te vallen tijdens het remmen.
[[kasten was bisher geschah]]
WAT ER TIJDENS DE TEST GEBEURDE
We kochten de machine nieuw en reden hem eerst in, zodat de test begon met 150 kilometer op de teller. Toen constateerden we dat:
· De snelheidsmeter en de toerenteller zijn ongelijk verlicht
· De buddy is steenhard
· Het voorwiel raakt tijdens het remmen het voorspatbord om daarna direct te blokkeren
· De schroef van de jiffystand-schakelaar verdween
· Het remlicht werkte niet meer
· De balhoofdlagers kregen speling
· De spiegels staan op veel te korte steeltjes
· De uitlaat rammelt
· De ketting is enorm opgerekt. Stellen gaat niet meer omdat de excenterschijven te groot zijn
Gebreken bij 200 km:
* Het rechter achterknipperlicht raakte defect
· Het achterlichtglaasje is niet meer te monteren, want de kruiskop is dolgedraaid. Het startrelais werkt ook niet meer
· Er is een schroef van het tankpaneel losgetrild en zoekgeraakt
· Na de motor handmatig te hebben gewassen zit er vocht in de klokken
Gebreken bij 250 km:
· Onregelmatige, maar wel ritmische schaafgeluiden met een keurig bijpassend snelheidsverlies dwingen de rijder tot stoppen. De oorzaak is snel gevonden: alle vijf de schroeven die de remschijf aan de naaf moeten houden zitten los en twee daarvan zijn al zover dat ze de voorvorkpoot kopjes geven!
Gebreken bij testeinde, 801 km:
· De lamphouder van de koplamp is door de hitte gesmolten en vervormd
· De hele kentekenplaathouder inclusief achterlicht en richtingaanwijzers is afgebroken
· Ondanks een totaal gebrek aan grip zijn de noppenbanden zo goed als versleten
[[bildunterschrifte]]
[[bild mit Nummernschild und Bild von Hinten weglassen
[Seite 58]
Een functionele cockpit met verschillende verlichting per klok. Maar na blootstelling aan wat nattigheid beslaan ze beiden evenveel.
De lampfitting van de koplamp kon niet tegen de hitte van de 35 watt lamp. Eerst begon hij te smelten, daarna viel de verlichting uit.
De Shineray biedt een vleugje luxe door de elektrische starter. Jammer dat het startrelais het begaf, zodat we moesten trappen.
[Seite 60]
Als er stevig geremd wordt, krijgt de schijfrem hulp van het spatbord, dat luid schurend op de voorband duikt. De invloed daarvan op de vertraging is indrukwekkend. De kentekenplaathouder met het achterlicht was toen trouwens al afgebroken.
Het lijken wel houten banden: geen grip en 6 millimeter profiel verspelen in 800 kilometer. De bandenmaat is trouwens zeldzaam, zodat andere banden moeilijk te vinden zijn.
Plaats hier uw tekst
