Toeren: Eifel
Bijna tien jaar lang heb ik op mijn eerste motor gereden. Nooit gekeken naar iets anders en zelfs niet gegluurd naar mooier of zwaarder, zo tevreden was ik met mijn Fazer 600. Tot ik opeens oog in oog stond met de nieuwe Yamaha FZ8 en een proefrit niet kon weerstaan. Ik werd het na die proefrit snel eens met m’n dealer en anderhalve week later stond mijn nieuwe blauwe FZ8 al klaar! Om die in te rijden planden we een toerweekend in de Eifel.Wow de eerste kilometers op mijn nieuwe motor. Heerlijk. Het is bijna jammer dat ik een helm op heb, anders kon elke medeweggebruiker zien hoe tevreden ik hier rond rij met een dikke glimlach. Zelfs het saaie, miezerige weer kan dat niet verpesten. Via een alternatieve route toer ik over de Veluwe naar huis, me daarbij keurig aan de inrij-voorschriften houdend. En ruim een week later rijden we met een groepje van vier motoren (mijn man en ik plus twee kennissen) richting de Eifel. Een leuk gebied voor een lang weekend. En ideaal om je nieuwe motor in te rijden, want de wegen zijn er lekker bochtig en afwisselend.De eerste kilometers zoeven onder mij door en de zon komt heel voorzichtig door. Oh, wat wordt de blauwe kleur daar mooi van! We verlaten de snelweg en rijden via de secundaire weg Duitsland in. Dat is immers het beste voor een nieuwe motor: de eerste kilometers moet je rustig en vooral afwisselend afleggen en niet monotoon met 120 op de snelweg. Vanaf Nijmegen rijden we via Kranenburg en Kleve naar weg 271. Lekker rijdend door de natuur en door dorpjes gaan we zo richting Venlo, om vandaar via weg 221 naar Aken en Bitburg te sturen. Het landschap verandert meteen zodra we Duitsland inrijden: het gebied wordt heuvelachtig en 25 kilometer over de grens voelt het al echt aan of we ver van huis zijn. Als we onder een dichte rij bomen door rijden, kijk ik blijkbaar niet goed uit en rij over een afgebroken tak, die meteen tegen de onderkant van mijn Fazer knalt. Bij de volgende stop zie ik dat ik daarmee dus de eerste kras al heb opgelopen. Jammer. En dat al in de eerste honderd kilometer, maar ja zoiets kan gebeuren. Het nieuwe is er nu af en dat gebeurd toch een keer. Daar gaat de motor van leven vind ik; elk krasje krijgt zo zijn eigen verhaal.Ondertussen loopt de temperatuur behoorlijk op naar 24º. De FZ8 geeft duidelijk meer warmte af dan mijn vorige. Door de dikke voering in mijn allweather-pak begint dat behoorlijk te broeien, wel iets om rekening mee te houden voor de zomervakantie: een dun zomerpak staat nu al op mijn verlanglijstje.Onder Aken nemen we de weg richting Düren en Nideggen, waar ik de eerste haarspeldbocht met de FZ8 rij. Hij gaat er heerlijk soepel doorheen. Hoeveel bochten zullen er nog volgen de komende dagen? Worden dit mijn eerste 1000 bochten?We lunchen in Heimbach, het stadje waar ik ooit mijn eerste vakantie vierde. Er is niet heel veel veranderd. We komen langs de abdij Mariawald en ook zien we de Burg Hengebach op een helling liggen. We zijn vlakbij de stuwmeren met onder andere de Ruhrsee. Dit is voor ons echt het begin van de Eifel. We rijden zuidwaarts en volgen de borden Hellenthal, waar ook een ingang naar het nationale park de Eifel is, en via weg 265 naar Bittburg. Zo de eerste 500 kilometers zitten erop! Morgen mag de FZ8 rustig wat meer toeren draaien en die avond in het hotel bekijken we de wegenkaart en besluiten we dan naar Vianden in Luxemburg te rijden.De dag begint met mistflarden over het landschap. Vanaf de ontbijttafel kijken we uit over de weiden en de bossen en genieten van deze ‘witte wieven’. De toppen van de dennenbomen hangen roerloos in de lucht en het ziet er een beetje spookachtig uit. Gelukkig is de mist grotendeels opgetrokken zodra we opstappen. Via wegnummer 50 passeert de FZ8 zijn tweede grensovergang zonder dat we er iets van merken en rijden we Luxemburg in. Het aantal bochten neemt flink toe, wat rijdt de FZ8 toch heerlijk. Iets je lichaam bewegen en je voelt meteen dat de motor zich als vanzelf in de bocht legt. En het rijden richting Vianden begint al echt op rijden in de bergen te lijken; het enige verschil met de echte Alpenpassen is dat er hier maar 2 of 3 haarspeldbochten achter elkaar zitten, waar je er in de Alpen soms wel 20 of 30 achter elkaar rijd. De sensatie is er echter niet minder om.Vianden is een mooi en oud stadje met een schitterende kabelbaan. We pakken een terrasje en bekijken het kasteel vanaf beneden bij de rivier want de weg omhoog naar het kasteel is afgesloten. Van daaruit gaan we op zoek naar ‘Klein Zwitserland’, oftewel de regio Müllerthal met onder anderen de plaatsen Larochette en Echternach. Daar vinden we mooie uitzichten en die worden afgewisseld met leuke stuurbochten. We rijden af en toe door donkere bossen onder grillige rotsformaties door die soms half over de weg hangen: de hoogste tijd voor wat fotomomenten. Een van ons stelt zich strategisch op en een voor een komen we om de beurt op de foto. Een mooi aandenken voor thuis: bij het terugkijken van de foto’s komt het gevoel van de vakantie dan ook meteen weer terug, heerlijk.Met mijn vriendin klim ik een trap op die tussen wat rotsen gemaakt is en zo bereiken we de top van de rotsen en wandelen daar wat rond. Je kunt je bijna niet voorstellen dat daar onder ons zulke enorme rotsblokken liggen. Tussen grillig gevormde donkere rotswanden die met mos bekleed zijn wandelen we verder. Het motorpak is voor dit werk niet de beste kledij, maar de wandeling is toch meer dan de moeite waard. Maar terug bij de motor besluiten we dat het mooi is geweest voor vandaag en koersen weer naar ons Duitse hotel. Mara niet voordat we de tanks in Luxemburg nog even hebben afgevuld met goedkope benzine…De weersvooruitzichten voor de volgende dag zijn wisselvalig dus gaat de regenkleding vandaag mee op pad, als we naar Trier rijden en vandaaruit langs de Moezel gaan toeren. Vanuit Gondorf nemen we de weg via Philippsheim naar Trier, omdat deze zo heerlijk kronkelt op de kaart. En dat blijkt in werkelijkheid te kloppen: rustig slingerend rijden we achter elkaar aan en genieten van al deze bochten. Het is echt niet voor niets dat er een groene streep langs deze weg staat op de wegenkaart.Trier duikt voor ons op en de oudste stad van Duitsland moet natuurlijk wel bezichtigd worden, dus nemen we een kijkje bij de Porta Nigra en bij de St. Peters kathedraal. Geraakt door de imposante oude gebouwen van deze stad toeren we die middag verder en op gevoel zoeken we wegnr. 53 op, zodat we de weg aan de noordkant van de Moezel volgen. Daar doemen de eerste vergezichten op. Wat een verschil met gisteren. Toen reden we tussen de rotsen en bossen, hier rijden we op een soort hoogvlakte met diep daarin verscholen de rivier die rustig parallel aan ons door het landschap slingerd.We volgen de Moezelwijnroute, die afwisselend via de linker of de rechter oever van de rivier noordwaarts gaat. Het bochtenrijke rivierdal met zijn steile hellingen staat helemaal vol met druivenstruiken, de Moezel is natuurlijk een bekende wijnstreek. We hebben alle tijd, dus stoppen een paar keer op een uitzichtpunt om te genieten. Achter elke meander worden we verrast door een ander landschapsbeeld en de steile wijnhellingen zijn adembenemend. Het is mooi zonnig weer geworden en er is genoeg te zien.Bij Cochem gaan we de inwendige mens verwennen op een terras. Vooraf willen we proberen wat hogerop te komen richting de burcht, een gebouw uit de twaalfde eeuw van waaruit deze stad kon worden beschermd tegen aanvallers. Strategisch staat de burcht op een uitgekiende plek op een rots en tegen een helling tegenover een scherpe bocht in de rivier. Zelfs Napoleon heeft zich hier verschanst toen hij met Duitsland in oorlog was. Het lukt ons echter niet een weg omhoog te vinden, dus lopen we het laatste stukje maar steil omhoog. Via Wittlich toeren we terug richting Gondorf, waar nog even aansteken bij het natuurpark, dat eigenlijk maar op een kilometer of tien van ons hotel ligt. Onze jassen en helmen mogen we achterlaten bij de kassa, zodat we even zonder spullen door het park kunnen wandelen. De wolven en beren laten zich goed zien en vol verwondering staan we ook een poosje te kijken bij de imposante roofvogels.Dan begint de rode zon achter de heuvels weg te zakken, zodat het tijd wordt om terug te keren naar het hotel. De schemering gaat al over in het zwarte van de avond als we plotseling worden geconfronteerd met een wegopbreking, waardoor we onverwacht via een omleiding moeten omrijden en zowaar nog een stukje onverharde gravelweg passeren. De FZ8 – en ikzelf – worden nu echt in het diepe gegooid! Behoedzaam rol ik over dit ‘offroad-gedeelte’, en vervolgens de omleiding, maar blijkbaar hebben we toch ergens een bordje gemist, want tien kilometer verder, het is inmiddels helemaal donker, is het hotel nog steeds nergens te bekennen. Bij het licht van de koplamp zien we op de kaart dat we gewoon een rondje hebben gereden. We vinden de juiste weg nu wel snel zo heb ik dus ook meteen mijn eerste nachtelijke FZ8-rit achter de rug. De koplamp doet het ook goed, kan ik melden.Die nacht regent het volop, gelukkig is het tegen de ochtend droog. We checken in het hotel nog even de weersvoorspelling en in de loop van de dag wordt er weer veel regen verwacht. We nemen dus maar een snelle doorgaande routes terug om de regen voor te kunnen blijven en dat blijkt te lukken, want zonder regen rijden we bij Maastricht Nederland weer binnen. Daarna volgt een lang stuk snelweg, maar het laatste deel pakken we toch weer secundair. Het zijn de laatste inrijkilometers voor de FZ8 en die wil ik toch even netjes rijden, ook al lokt de snelweg. En het moment om de nieuwe motor eens even lekker door te trekken. Maar dat is een bekend gevoel als je de eigen stal weer ruikt…[[informatiekader]]DE EIFEL EN OMGEVING.De Eifel is een prachtige streek in Duitsland op slechts een uurtje of drie vanaf midden-Nederland. De Eifel sluit vrijwel naadloos aan bij de Belgische Ardennen en wordt ten oosten begrensd door de Rijn en ten zuiden door de Moezel. Het hoogste punt is de Hohe Acht met 747 meter. Het gebied is lang geleden geologisch gevormd door vulkanische activiteit en de kraters hebben zich in verloop van tijd gevuld met grond- en regenwater. Centraal in de Eifel ligt de Nürburgring, het bekende racecircuit. De oude Nordschleife (het oude circuit) is regelmatig geopend voor rondjes met je eigen motor (zie www.nuerburgring.de/nl). De rivieren in de Eifel worden veel gebruikt voor wildwateractiviteiten; ook staat dit gebeid bekend als een uitstekend wandelgebied met mooie paden en goede bewegwijzering. De Duitse Eifelverein (www.eifelverein.de) is op dit gebied zeer actief.De bekendste plaatsen in de Eifel zijn Bitburg en Trier. Bitburg ligt in het Luxemburgse taalgebied en is vooral beroemd vanwege de Bierbrouwerij met dezelfde naam. Trier is de oudste stad van Duitsland, naar alle waarschijnlijkheid is het zelfs een van de oudste steden van Europa die meer dan 4.000 jaar geleden is gesticht. In de tijd van de Romeinen was Trier de hoofdstad van het westelijk gedeelte van het Romeinse rijk. In Trier moet je de Hauptmarkt met zijn mooie gebouwen en prachtige fontein gezien hebben. Een historisch monument in de stad is de tweede-eeuwse Porta Nigra, de best bewaarde Romeinse stadspoort ten noorden van de Alpen.De Moezel is een rivier in Frankrijk, Luxemburg en Duitsland, die ontspringt bij de Col de Bussang in de Vogezen en na 544 km uitmondt in de Rijn bij Koblenz. De naam komt van het Latijnse Mosella, een verbastering van het Keltische Mosea. Mosella is een verkleinwoord van de deels parallel stromende rivier de Maas (Latijn: Mosa). Langs de Moezel bevindt zich een belangrijk wijnbouwgebied waar de moezelwijn zijn herkomst heeft.Vanuit de Eifel zit je zo in Luxemburg, De regio Müllerthal/Klein-Zwitserland toont een uniek rotslandschap met nauwe spleten, diepe kloven en ruime grotten. Onverwachte uitkijkpunten bieden een schitterend uitzicht over de wondermooie dalen van de Sauer, de Zwarte Ernz, de Hallerbach, de Aesbach en vele andere riviertjes. Echternach is de oudste stad van Luxemburg en een historisch hoogtepunt van deze regio. De indrukwekkende burchtruïnes van Beaufort en Larochette nodigen, net als de waterval Schiessentümpel in de buurt van Müllerthal, uit tot een bezoek.
