+ Plus

Reizen Korfu

Corfu is één van de meest noordelijk gelegen eilanden van Griekenland en geniet de reputatie van groenste eiland van de Helleense Republiek. Een prachtig eiland ook, dat geliefd is om zijn diverse landschappen, heerlijke klimaat, sociale bewoners en historische rijkdom. En als je daar dan toch bent, kun je mooi even met de motor het massatoerisme ontvluchten om zo het echte Corfu te ontdekken!Jongemannen in T-shirt, korte broek en zonder helm slalommen op hun motoren op volle snelheid tussen het verkeer door. Alle verkeer haalt zowel links als rechts in en de talrijke toeristen op hun scootertjes doen enthousiast mee. Welkom op Corfu!Motorrijden blijkt een echte uitdaging, tenminste hier in de hoofdstad Kerkyra (Corfu-stad). Zeker wanneer je het relatief gedisciplineerde rijgedrag in Nederland gewend bent. Alles schiet kris kras door elkaar, voorrang lijkt een niet te bestaan fenomeen en grofweg binnen een seconde nadat een verkeerslicht op groen is gesprongen, begint er al iemand te toeteren. Niet dat het er agressief aan toe gaat, eerder ongedwongen. Men doet maar wat en niemand die zich aan een ander stoort. Hoor gewoon bij de cultuur.Net als het feit dat iedereen motor, brommer of scooter lijkt te rijden. Gelukkig blijft de hectiek beperkt tot Kerkyra en de grotere toeristische centra langs de kust. Het contrast met de stille stuurweggetjes in het bijna uitgestorven binnenland kan bijna niet groter.Korfu is een betrekkelijk klein eiland in de Ionische Zee, ter hoogte van de grens tussen Griekenland en Albanie. Het is zo’n honderd kilometer lang en de breedte varieert van negen tot 36 kilometer. Afgezien van de vlakke Rópa-vallei in het westen, is het eiland vooral heuvelachtig met op zelfs een verdwaalde berg hier en daar. Het hoogste punt van het eiland is de berg Pantokrator in het noorden, wiens top ruim negenhonderd meter boven het eiland uitsteekt.Dankzij de hoge regenval in de winter is Korfu een van de meest groene Griekse eilanden. De eiken die er ooit groeiden hebben vrijwel zonder uitzondering plaatsgemaakt voor olijfbomen, zo’n drie miljoen schatten de bewoners zelf. Een erfenis van het Venetiaanse Rijk dat ooit geld uitloofde voor het planten van olijfolie om aan de enorme vraag naar olijfolie te kunnen voldoen. Vele bomen zijn dan ook al eeuwenoud met monumentale, grillige stammen.Mijn reis vanuit Kerkyra gaat over de noordoostelijke kustweg richting Kassiopi, op een gehuurde Zongshen 200 om precies te zijn. Het uitzicht over de zee-engte tussen het eiland en Albanië is fantastisch, evenals het hoge woeste bergland van Albanië daarachter. Drukke toeristische centra zoals Dassia en Ipsos worden afgewisseld door ruige delen met scherpe haarspelden. De weg volgt nauwlettend de gekartelde hellingen langs de zee, waarbij het asfalt zich niet van zijn meest gripvolle kant laat zien, oppassen dus. Ook omdat er veel touringcars rijden die bij het ronden van scherpe bochte de volledige breedte van de weg claimen. Kassiopi blijkt een mooie oude stad met een fraaie haven. Boven de havenkom torenen de vierkante contouren van een fort dat zo’n tweeduizend jaar geleden werd gebouwd door de Romeinen, één van de talloze bezetters die Korfu door de eeuwen heen heeft gekend.De noordrand van het eiland is een stuk rustiger dan het toeristische zuiden. Dat lijkt zich echter ook te vertalen in de kwaliteit van het wegdek. Delen vol gaten en sporen worden afgewisseld door perfect asfalt. Bij Róda, een werkelijk afzichtelijk toeristische stad, duiken we het binnenland in. Op onze weg vinden we mooie bochten met strak asfalt en voor we het weten zitten we al aan de westkust. Nadat we eerst bij Angelokastro al remmend in de eerste versnelling steil omlaag zijn gekropen, sluipen we hoog de bergen in en genieten op weg naar Troumpéta van een lunch-met-zeezicht bij een taverna.Het is een hete junidag en de zon staat nu loodrecht boven ons. De motorpakken maken het er niet draaglijker op en dus is het een kwestie doorrijden zodat de zachte rijwind z’n werk kan doen. We gaan weer terug naar de hoofdstad Kerkyra, dat ondanks z’n Griekse roots een onmiskenbare Italiaanse uitstraling heeft. Wederom een gevolg van de Venetianen die hier eeuwenlang de dienst uitmaakten. Zij stonden ook aan de wieg van twee indrukwekkende forten hier in Kerkyra. In de grote veerhaven van Korfu-stad is het een en al bedrijvigheid, met niet alleen een komen en gaan van veerboten uit de wijde omtrek. Met grote regelmaat vertrekt een Twin Otter watervliegtuig voor een rondvlucht en bijna dagelijks meren er gigantische cruiseschepen aan, die elk duizenden toeristen uitspugen voor een dagtripje op het eiland. Overdag bevolken ze massaal ze de nauwe steegjes van de stad, terwijl er ‘s avonds de drukte is van de pantoffelparade. De terrassen aan de Spianade, een weg parallel aan de boulevard, ziet dan zwart van de mensen die, zoals het een goed eilandbewoner betaamd, allemaal met brommer of scooter zijn gekomen. En dat uiteraard zonder noemenswaardige bescherming, als er al een helm wordt gedragen, hangt ’ie doorgaans aan een arm.De volgende dag staat in het teken van het zuidelijke deel van Corfu. Eerste doel van vandaag is Lefkimmi, echt een verademing ten opzichte van het drukke Kerkyra. Het eerste deel van de route, via Kinopiastes, Kornáta en Strongili, voert over smalle wegen die zich rond de flanken van de berg wurmen, omzoomd door dichte olijfboomgaarden. Het is hier onwezenlijk rustig. Er woont bijna niemand en bovendien lijkt het wel of het verboden is voor verkeer. Het laatste stuk is wat minder idyllisch en voert over een moderne weg waar de snelheid even flink kan worden opgevoerd. Op de Zongshen 200 is snel overigens een bijzonder rekbaar begrip. Schuifelend door het drukke stadsverkeer door wijst de tellernaald al trillend de 140 km/uur aan, het blijkt echter een onhaalbare zaak om die snelheid ook daadwerkelijk te rijden. Boven de 80 km/uur begint de machine namelijk vervaarlijk te slingeren en besluit ik uit puur lijfsbehoud de gaskraan van het bescheiden vermogende blokje toch maar dicht te draaien. Extra aangemoedigd overigens ook door de vele kleine kapelletjes langs de weg, monumentjes met een kaarsje en een icoon als gedenkteken voor verkeersslachtoffers. Lefkími is volgens ingewijden de enige echte Griekse stad op Korfu. Keuvelende oude mannetjes aan de koffie, krom lopende vrouwtjes in traditionele kledij met een slordig opgevouwen hoofddoek en stoffige straatjes lijken dat beeld te bevestigen. De stad heeft twee havens: één in de vorm van een schilderachtig kanaal voor de kleinere vaartuigjes, en een grote nieuwe voor de handelsvaart. Die laatste blijkt echter volledig afgetakeld en leeg en is het aankijken niet waard.Iets verderop ligt Kávos, een badplaats met een wat discutabele reputatie. Volgens de Grieken zijn het vooral Noord-Europese jongeren die zich hier te buiten gaan aan drank en intieme rendez-vous die het daglicht niet kunnen verdragen. Dat zal hier op het uiterste zuidoost puntje van het eiland wel geaccepteerd worden, al merk ik tuffend door de hoofdstraat maar knap weinig van dat buitensporige gedrag. Kan natuurlijk ook te maken hebben met het feit dat het zondagmorgen is, en vroeg vooral.Een doorsteek naar de oostkust vanaf Arjirádes doet me uitkomen bij het rustieke haventje van Boukári. Vlak voor een nog bijna verlaten terras liggen kleine vissersbootjes vredig te deinen in een bescheiden havenkom. Tijd voor een kop koffie, ijskoffie in dit geval, want het is alweer knap warm. En daar blijft het niet bij weten een paar oude baasjes me te melden, het wordt nóg warmer. Snel weer rijden dan maar.Via de kustroute gaat het terug richting Kerkyra, een aantrekkelijke, smalle en vooral rustige weg pal langs het water. Tot Messongi dat is, daar gaat het mis. Hier beginnen de hotelclusters, met bijhorende toeristische verstoppingen en ander ongemak. Een volgende keer bij Messongi maar het binnenland induiken neem ik me voor.Bij het dorpje Poulades, landinwaarts vanaf Gouvia, ligt het RC Hotel, waar tientallen Engelse modelvliegers ’s morgens en in de vroege avond met hun vliegtuigjes en helikopters in de weer zijn.Hoewel het eiland overloopt van prachtige panorama punten, zijn er een paar die er echt uitspringen. Eén ervan is de Kaiser’s Throne. Begin vorige eeuw viel de vakantievierende Duitse keizer Wilhelm voor de hoge piek bij Pélekas, waar de hele wereld aan zijn voeten leek te liggen. Hij bouwde er een buitenhuis, dat nog altijd omgeven wordt door een roestige hekwerk, dat nog steeds de keizerlijke adelaar toont.Bij Ermones aangekomen strijken we neer langs een lieflijk klein strandje. Als een plaatje zo mooi en je hoeft er niet eens te water voor in om ervan te genieten. Dat doen we wel met een koud drankje vanaf het overdekte terras. Om het wonderschone panorama niet te verstoren negeren we gemakshalve de rijen betonnen blokkendozen tegen de helling boven het strandje. Een half afgebouwd appartementencomplex dat aan de grillen van moeder natuur lijkt overgeleverd. Is overigens geen uniek geval, verspreid over het eiland liggen talloze half afgebouwde complexen. Tegen de tijd dat er weer wat geld is gaat de bouw weer verder, zo simpel werkt het hier.Tijd voor het letterlijke hoogtepunt van rondreis op Corfu, de Pantokrator. De scherpe haarspeldbochten richting de top zijn met een lichte fiets gemakkelijk te doen. We kruipen door gehuchten en kronkelen door olijfbossen. Volgens de ingewijden is het hier in het olijvenseizoen uitkijken geblazen wanneer de kapot gereden vruchten het asfalt op sommige plaatsen spiegelglad maken. Ook nu is de weg bezaaid met vlekken, dat blijkt echter geitenpis te zijn. We ruiken de beesten al ver voordat de rinkelbellende kudde om een hoek opduikt.Het kwik is inmiddels gestegen richting de veertig graden, zeker tien graden boven het gemiddelde in deze tijd van het jaar. Tijd om het vochtgehalte wat op peil te brengen. We pauzeren in het slaperige dorpje Strinilas, onder een gigantische iep bij de taverna Oasis proberen we het hoofd koel te houden met een paar glazen ijskoude cola.Het is nog een paar kilometer richting de top van de Pantokrator, en dat over wegdek dat dat op z’n zachtst gezegd nogal afwisselend is. Goede stukken worden continu afgewisseld door versleten plekken, gaten en sporen. Scherp blijven is dan ook het motto.Eenmaal boven eindigt onze tocht in een spoort van anticlimax. Er staat een lieftallig kloostertje dat wel, deze wordt echter omgeven door een aantal aartslelijke roodwitte communicatiemasten. Het zicht is er echter fantastisch, de Albanese steden Butrint en Sarandë lijken zo binnen handbereik te liggen. Boven het kaal ogende bergland aan de andere kant van het water vormen zich grote witte donderkoppen, het kon er nog wel eens tekeer gaan vanavond.We nemen een kijkje in het klooster, maar buiten een klein altaar waar je kaarsjes kunt opsteken is het er leeg. De enige monnik van het klooster blijkt niet veel later in het cafeetje te zitten, als het al een echte monnik is. Onze scepsis wordt gedeeld door de uitbater van de souvenirshop: “Hij doet de hele dag niets”, klaagt hij. “Volgens mij is het gewoon een ingehuurde Albanees die ze in een monnikenpak hebben gehesen.” Tekenend voor Corfu, alles staat in dienst van de toerist. Daarom ben ik ook zo blij dat ik mijn eigen weg heb gezocht, dan zie je tenminste echt bijzondere dingen!________________________________________[INFOKASTEN]Het Griekse eiland Corfu ligt in de Ionische Zee ter hoogte van Albanië en het uiterste noorden van Griekenland. Het kent in vergelijking met de overige Griekse toeristeneilanden een relatief mild klimaat, waarbij het met name in de wintermaanden behoorlijk veel regent. Dat is ook de reden dat Corfu te boek staat als Griekenlands meest groene eiland. Corfu ontleent daarnaast ook een groot deel van zijn bekendheid aan de afwisselende natuur. Het is er, en dan met name op het noordelijke deel, redelijk bergachtig en bijzonder bosrijk. Het is er zo mooi dat Keizerin Sissi er zelfs een zomerpaleis liet bouwen, dat vandaag de dag open is gesteld voor het publiek.Voor een pure motorvakantie hoef je er niet heen te gaan, daarvoor is het eiland domweg te klein. Neem je rustig de tijd dan heb je in een dag of drie alles wel gezien. Daarom is het bij uitstek geschikt voor zonaanbidders die er ook een paar dagen op eigen gelegenheid op uit willen trekken.VERKEERDe maximumsnelheid in Griekenland is 40 of 50 km/uur binnen de bebouwde kom en 60 daarbuiten. Op de schaarse stukken snelweg met gescheiden rijbanen mag je 70. Van Kerkyra tot Gouvia is het verkeersbeeld redelijk hectisch, maar daarbuiten zijn de wegen rustig en kun je in alle rust het eiland verkennen.Wel een punt van aandacht, buiten de grote hoofdwegen van het eiland is het asfalt er niet altijd van even fraaie kwaliteit. Ook zijn er veel kleinere steenslagwegen die veelal naar pittoreske kleine plaatsjes en verborgen strandjes leiden. Wil je die niet missen dan is het aan te bevelen om een beetje robuuste allroad te huren. ONDERDAKCorfu is een vakantiebestemming bij uitstek en overnachtingsmogelijkheden zijn er dan ook te kust en te keur. Het is het meest eenvoudig en goedkoop om via een toeroperator een volledig verzorgde vakantie te boeken en je hotel of appartement als uitvalsbasis te gebruiken. KLIMAATAls één van de meest noordelijk gelegen Griekse eilanden kent Corfu een relatief gezien mild klimaat. Relatief gezien inderdaad, want in het hoogseizoen (juli/augustus) is het er eigenlijk te warm voor motorrijden. Het voor- en naseizoen duurt daarentegen wel lang en van april tot en met juni en september/oktober is het er heerlijk vertoeven. VERHUURIn elke plaats van enige omvang kun je (overwegend lichte) motorfietsen huren. Controleer een huurfiets goed voordat je ’m meeneemt, want het begrip onderhoud heeft in Griekenland doorgaans een andere betekenis dan hier. Gemiddeld ben je rond de dertig euro per dag kwijt, maar huur je een motor voor meerdere dagen dan gaat de prijs behoorlijk omlaag. Onderhandelen kan overigens geen kwaad! Wees je er van bewust dat een huurmotor in negen van de tien gevallen WA verzekerd is, voor zelf veroorzaakte schade draai je daarom dus zelf op!KAARTGlobetrotter – Corfu, schaal 1 : 500.000, New Holland Publishers, ISBN-nummer: 97 818 477 337 64, prijs € 6,99CONTACTGreek National Tourism OrganisationKerkstraat 611017 GCAMSTERDAM T 0900-202 5905I www.grieksverkeersbureau.nl________________________________________[[Streamers]]ALLE VERKEER HAALT ZOWEL LINKS ALS RECHTS IN EN DE TALRIJKE TOERISTEN OP HUN SCOOTERTJES DOEN ENTHOUSIAST MEE.ALS ER AL EEN HELM WORDT GEDRAGEN, HANGT ’IE DOORGAANS AAN EEN ARM.HET LETTERLIJKE HOOGTEPUNT VAN ONZE KORTE RONDREIS OP CORFU IS DE PANTOKRATOR.[UNTERSCHRIFTE FOLGEN WENN STRECKE FERTIG IS]

Gerelateerde artikelen

Eerste test: Kawasaki Ninja 1100SX

Eerste test: Kawasaki Ninja 1100SX

28 november, 2024

De Ninja SX houdt al jaren de vlag hoog in het sporttoersegment. Net als een klein Gallisch dorpje weert het zich ...
Eerste Test Honda Forza 750

Eerste Test Honda Forza 750

28 november, 2024

De Forza 750 profiteert van dezelfde vernieuwingen die de X-ADV (zie eerste test pagina 34) ook kreeg. Vooral tegen ...