+ Plus

Reizen Andalusi

Verder zuidwaarts in Europa dan Andalusië kun je niet komen. Althans niet zonder natte voeten te krijgen. Het is de bakermat van de flamenco en stierenvechten, maar naast een rijk cultureel erfgoed heeft Andalusië nog veel meer te bieden: zon, goed eten, prima temperaturen en schitterende natuur vol enerverende wegen bijvoorbeeld. Alle ingediënten voor een geslaagde motorreis dus! Een zanderige piste, cactussen en in de verte een strand. Droge kelen, stof in neus, mond en ogen. Een kleine hut, een Chringuito, belooft echter fris water en met kundige hand bereide mosselen. Kort daarvoor stuitten we op een kleine doorwaadbare plaats, weinig water en niet al teveel reden om van het gas af te gaan. Drie komen er door, één glijdt onderuit op het spiegelgladde mos. Robert om precies te zijn. Of nog beter, wéér Robert. Hij is een notoire valler, staat echter ook altijd weer volle goede moed op. Krap twee weken geleden nog wierp zijn Ducati GT1000 hem van zijn rug, maar Robert heeft altijd geluk, is bikkelhard en bovendien zit de passie voor het motorrijden diep, gloeit eigenlijk altijd in zijn binnenste. Kan niet anders, anders was hij al lang afgestapt. Hij heeft de motor weer opgepakt en drukt op de startknop. De XT660Z Tenere, die we hebben gehuurd in Marbella, heeft wat meer krassen, maar dat tast zijn waardigheid nauwelijks aan. Robert spoelt zijn geestelijke wonden schoon met fris bronwater. Met spot en hoongelach heeft hij al lang geleden leren omgaan. Samen met Olli, die ons met zijn Africa Twin de mooiste paadjes van zijn nieuwe thuisland Andalusië laat zien, maakte hij decennia geleden de buurt al onveilig en nimmer lieten ze zich de kaas van het brood eten. Over eten gesproken, de mosselen smaken voortreffelijk. Iets wat deels ook te danken is aan de fabelachtige omgeving die iedere hap nog meer smaak geeft. De zon staat blakend aan de hemel en warmt de zee lekker op. Alles klopt hier en nu, vier oude jeugdvrienden, vier motoren en allemaal goede zin. Veel mooier dan dit kan het leven bijna niet worden. Een betere wereld voor één week. Althans voor ons. Bij Rio Guadiaro rijden we een kleine weg in, spaghetti geslinger op de kaart en dus goed. Van El Colmenar door het Natuurpark Los Alcornocales naar de A373 bij Ubrique. Verleidelijke bochten door mooie bossen met kurkeiken. Zelfs de beste kunstenaar zou de rotsen hier niet wilder neer kunnen leggen. Het is surfen door een droomlandschap en de allroads zijn daarvoor het beste gereedschap. Het prachtige gehamer van de uitlaat bij het omlaag remmen, heerlijk. Dikke bolides zijn hier niet nodig, een ééncilinder doet het hier prima. Ubrique, Zahara, Ronda. We rijden door een wildwestfilm. Fantastische rotsen, kleine woestijnen, wanhopige droogte en daarna weer vruchtbare velden. Het is zoeken tussen een compromis van genieten van de natuur en je volledig overgeven aan het rijden. Al veel te snel moeten we weer tanken, wat altijd een uitdaging oplevert. De dorpjes voeren je een helemaal terug in de tijd, de invloed van de Moren, die hier zaten vanaf de 8e tot en met de 15e eeuw, is overal onmiskenbaar aanwezig. Ook in het dialect dat hier wordt gesproken. Zelfs met een universitaire graad in Spaans is communiceren met de plaatselijke bevolking nagenoeg onmogelijk. Verlangen springt als een platte kiezelsteen over de werkelijkheid. We moeten weer verder. We zien de witte huizen van Ronda diep in een ravijn, temidden van de bizarre, bijna surrealistische landschappen. Eigenlijk willen we helemaal nooit meer stoppen met rijden, maar we moeten wel. In ieder geval om even de kettingen te spannen. We rijden de ronde van El Burgo naar Ardales, eenmaal via de MA9011 en eenmaal via de MA445/446. Beide zinnenprikkelend mooi. Geniaal is ook ons hotel in El Chorro, direct gelegen aan een hoge rotskloof. Met wijd opengesperde monden verbazen we ons over de schitterende omgeving, die we vanaf het uitzichtpunt van Bobastro nog veel beter in ons op willen nemen. De XT’s sleuren ons er maar wat graag naar toe. Kijken vanuit een vogelperspectief naar het grillige landschap, dat baadt onder een warme zon en vervolgens weer terug naar aarde. Het is bijna letterlijk adembenemend. Dat geldt ook voor het natuurpark El Torcal bij Antequera. Erosie heeft er een uniek landschap gecreëerd dat misschien nog wel het meest weg heeft van een stapen pannenkoeken. Om hier doorheen te rijden met de motor is een belevenis die je nergens anders zult meemaken. Geen twijfel, het landschap is vele malen spectaculairder dan de toertochten uit onze jeugd, toen we ergens bovenop een bergtop onze tenten opzetten om ons vervolgens te laven aan goedkope wijn, witbrood en brokken kaas. Als koningen voelden we ons, dat is nu wel anders. Mijn maten zijn alle drie ‘eigen baas’, zoals dat zo mooi heet, en kunnen maar moeilijk de boel de boel laten. De volgende keer gaat de tent weer mee. En, veel belangrijker nog, gaat het mobieltje in de ban. Goedkope wijn daarentegen hoeft niet meer zo nodig, de bekroonde wijn in Antequera, waar we de nacht doorbrengen in een luxueuze en historische Parador, smaakt namelijk vele malen beter dat het bocht uit onze jeugd. De onthaastingskuur lijkt echter meer vruchten af te werpen naarmate het aantal kilometers op de tellers van de XT’s toenemen. De rijwind doet zaken als ‘omzetbelasting’ en ‘targets’ even vergeten. Het is genieten van de immense rijkdom en verscheidenheid van Andalusië, de meest uiteenlopende Sierras, prachtige vergezichten die doen denken aan Marokko en de Verenigde Staten, witte dorpjes als in Mexico en de geheime paadjes die ons stof laten slikken. Je kunt hier maanden rondzwerven, ultieme vrijheid ervaren. En het enige wat je ervoor nodig hebt, is een motor. Granada is geweldig, de straten zijn gevuld met mooie vrouwen waar wij maar al te graag naar kijken. Maar dan vraagt de zaak weer om aandacht, waardoor we plotseling een hele dag aan onszelf te besteden hebben. Die gebruiken we onder meer om het fort Alhambra met een bezoekje te vereren, een wereldwonder dat iedereen in zijn leven minimaal één keer gezien zou moeten hebben. Iets dat ook geldt voor de Mulhacén, op de flanken van de 3.483 meter hoge berg, de hoogste van het Spaanse vaste land, is het bochtenvreten van de bovenste plank. We rijden er helemaal omhoog en de vering moet hard werken. Daarna is alles stil en kijken we als vanuit de hemel neer op de indrukwekkende omgeving. Een wereld op zich zijn ook de laatste asfaltlinten A348, 7210 en 7208 door Sierra Nevada en de Alpujarras. Ravijnen, Moorse kastelen, meren en dorpen. Keer op keer weer een ingenieuze mix van bochten en bergen. De maten jubelen hun ziel weer vol energie, zodat ze thuis weer vol aan de bak kunnen. Volgend jaar weer jongens? ________________________________________ INFO Andalusië is meer dan alleen een enerverend bochtenparadijs. De Zuid-Spaanse provincie staat bol van het cultureel historisch erfgoed en is gezegend met een veelzijdige natuur dat nergens ter wereld zijn gelijke kent. Je kunt hier maanden lang blijven rijden. ALGEMEEN Andalusië is de meest zuidelijke van de 17 provincies die Spanje rijk is. Qua oppervlakte is het ongeveer zo groot als Portugal, in het noorden grenst het aan Castilla-La Mancha en de Extremadura. In het oosten ligt Murcia, in het westen Portugal en in het zuiden de Middellandse Zee. Grieken, Romeinen, Goten, Iberiërs en andere volkeren spelen een belangrijke rol in de turbulente geschiedenis van Andalusië. De grootste invloed hadden echter de Moren, zij heersten er ruim 800 jaar lang en dat zie je terug in de cultuurhistorie van het gebied, met name op het gebied van architectuur. Ook het stierenvechten en de flamenco zijn enkele van vele Spaanse tradities die hun oorsprong vinden in dit desolate gebied. BEZIENSWAARDIGHEDEN De veelzijdige en bizarre landschappen, het ene moment waan je je in Marokko, het andere in een natuurpark in Zuid-Amerika. Zaken die je eigenlijk niet mag missen zijn de grote Kathedraal van Granada en het op een steenworpafstand verder liggende het Alhambra fort. Wijken die de moeite van een bezoekje rijkelijk belonen zijn Barrio Santa Cruz van Sevilla en Medina Azahara in Cordoba. Hier staat ook de Mezquita, de mooiste en grootste moskee die de Moren in Spanje hebben gebouwd. Het Torcal Natuurpark is ook een aanrader. Eigenlijk zijn er teveel bezienswaardigheden om op te noemen. En allemaal aaneengesloten door schitterende wegen. OVERNACHTEN Zeker aan de kust is het aanbod aan overnachtingsmogelijkheden, campings, B&B’s en hotels in alle soorten en maten, ronduit groot. In het binnenland zijn ze wat schaarser, maar nog altijd zal het zoeken naar overnachtingsmogelijkheden niet voor al te grote problemen zorgen. Tijdens onze trip hebben we onder meer in de volgende, aanbevelingswaardige gelegenheden gelogeerd: Complejo Turistico Rural La Garganta in Álora (www.lagarganta.com) La Villa Turistica de Laujar in Laujar de Andarax HUURMOTOREN Verhuurbedrijf met een ruim assortiment aan (jonge) Suzuki’s en Yamaha’s: Motomercado Rent a Bike met vestigingen in Marbella, Torremolinos en Fuengirola (www.rentabike.org, tel. Marbella: +34 (0)95-286 7678. Het verhuurbedrag voor zeven dagen met een Yamaha XT660R bedraagt € 490,00. REISDUUR: 6 DAGEN GEREDEN AFSTAND: CIRCA 1.500 KILOMETER

Lees meer over

Ducati Suzuki Yamaha

Gerelateerde artikelen

Eerste test Ducati Multistrada V4

Eerste test Ducati Multistrada V4

31 oktober, 2024

Zware slagregens, rivieren treden uit hun oevers, en evacuaties. Kortom, een prima weersverwachting om af te ...