Oude Liefde: BMW R100RT

Merkenliefde komt in de beste families voor, maar binnen de BMW-familie is het aantal trouwe klanten wel erg groot. Winterswijker Edy Breukers is één van die BMW-adepten, die houdt van het blauw-witte merk. Met dien verstande dat er niet alleen gepoetst wordt, maar ook kilometers gemaakt worden, het liefst zoveel mogelijk.De 58 jaar jonge Edy heeft zijn hard verpand aan een struise Duitse en daar het is niet bij een gebleven. In zijn schuur in staan meerdere Duitse schonen te blinken. Hij is geboren en getogen in het uiterste puntje van de Achterhoek: “Verhuizen? Nee man, ik woon hier prachtig. Nog geen kilometer en ik zit in Duitsland. De mooiste wegen heb ik onder handbereik!”Zoals zovelen begon ook Edy het gemotoriseerde leven met een Kreidler. Na de Floret volgde een Kreidler GT, zijn eerste echte motor. “Maar die liep langzamer dan mijn brommer, dus volgde niet lang daarna een Kreidler RS waar de Nederlandse importeur zo’n mooie grote witte racekuip als extra bijleverde.” Voor Edy lag de wereld nu echt aan zijn voeten en hij tufte in één jaar tijd ruim 50.000 km met de Kreidler! “En dat ook nog met dezelfde zuiger” zegt hij nu nog trots.Toch moest de Kreidler het veld ruimen voor wat zwaarders: “Aangetrokken door de successen die Kawasaki boekte in de racerij zag ik zo’n gillende driecilinder tweetakt wel zitten. Een proefrit was snel geregeld. En ook snel voorbij want de Japanse gifkikker liep muurvast tijdens die proefrit. Dat was voor mij meteen de reden om maar van dit Japanse geweld af te zien.Via de Achterhoekse BMW-goeroe Wim Brethouwer uit Aalten kwam ik toen in aanraking met BMW’s. En Wim sleutelde weer veel voor Hanny Bulsink, inderdaad de vader van de hoofdredacteur van dit blad. Die reed met een BMW-zijspan betrouwbaarheidsritten (de oude benaming voor de huidige enduro’s, red). Juist die betrouwbaarheid van de Duitse twins sprak mij erg aan. Hanny handelde ook in BMW’s en ik raakte diep onder de indruk van een hele mooie R50 in een sportieve uitvoering. Dat werd hem dus. Wat een geweldige machine, ik heb er nu nog spijt van dat ik die ooit weer ingeruild heb.” Na die fameuze 500S volgde nog een heel scala aan boxertwins en daar werd in de winter steevast een zijspan aangebouwd, want Edy wilde vooral blijven rijden, weer of geen weer. De in het artikel beschreven BMW R100RT werd aangeschaft bij Tonnie Engbers in Zelhem. “Ik had bij hem al eens een zijspan aan een BMW laten bouwen en tijdens een bezoek aan diens motorzaak zag ik de R100RT staan. Ik was er meteen gecharmeerd van, maar Tonnie moest me teleurstellen. Die RT was namelijk van een klant die hem wilde laten ombouwen tot zijspancombinatie. Uiteindelijk bleek de ombouw te lang te duren naar de zin van die man, zodat hij toch koos voor een geheel nieuw zijspan, dat al klaar stond. En zo kon ik de RT uiteindelijk dus toch kopen. Ik ruilde er mijn toenmalige BMW op in, een R90S. Weer zo’n motor die ik eigenlijk nooit had moeten inruilen.” zegt hij hoofdschuddend.Als er een fabriek is die met Frank Sinatra’s woorden kan zeggen “I did it my way”, dan is het wel BMW. Als oorspronkelijke bouwer van vliegtuigmotoren (het blauwwit embleem stelt een draaiende propeller voor) begon het in 1916 vliegtuigen te bouwen, maar na de eerste wereldoorlog mocht Duitsland door het Verdrag van Versailles geen vliegtuigen meer bouwen. Technisch directeur Max Friz, die eigenlijk helemaal geen motorfiets-liefhebber was, was op zoek naar nieuwe markten voor BMW en besloot een Engelse Douglas motorfiets als voorbeeld te nemen. Hij creëerde in eerste instantie een directe kopie van de Douglas onder de naam Helios, maar al snel begon hij met de ontwikkeling van een heel eigen motorfiets: hij bedacht de boxermotor, waarvan de krukas in de lengterichting in het frame kwam te liggen, zodat de versnellingsbak en de cardanaandrijving mooi in één lijn kwamen te liggen. Dat principe van die eerste R32 wordt in feite nu nog steeds toegepast bij de BMW-boxermodellen!Na de tweede wereldoorlog komt BMW nog wel met lichte ééncilinders op de markt, maar het bedrijf overleeft de moeilijke jaren 50 dankzij de boxermotoren die wereldwijd door veel overheidsinstanties worden gebruikt.Met de verhuizing van de motorafdeling van Munchen naar Spandau in West-Berlijn, in 1969, begon er ineens een frisse wind door het traditionele BMW te waaien. Naast de nieuwe fabriek werd er ook een heel nieuwe lijn van BMW’s geïntroduceerd, de zogenaamde ‘streep 5’ modellen, met als topmodel de R75/5. het waren ook de eerste BMW’s die in diverse kleuren besteld konden worden en niet alleen maar in somber zwart. Later volgden de ‘streep 6’ en ‘streep 7’ modellen en die twee modellenlijnen kregen sportieve topmodellen in de vorm van de R90S en de R100RS. Als tegenhanger van die laatste (de eerste productiemotorfiets ter wereld met af-fabriek een volle stroomlijn!) spoprtieve BMW werd er ook een RT-uitvoering ontwikkeld: feitelijk ene machine met dezelfde technische basis, maar dan met een grotere toerkuip om voldoende bescherming tegen de elementen te kunnen bieden op lange motorritten. Met zijn 70 pk sterke 1000 cc blok en een grote tank van 24 liter (actieradius bijna 400 km) maakte deze BMW de letters RT meer dan waar: die stonden namelijk voor Reise Tourer. Uiteraard was de motor leverbaar met een Krauser-kofferset. Wanneer de RT in 1980 door Edy wordt, is het model al 2 jaar op de markt. Tot 1984 is deze RT geproduceerd, toen begon BMW haar pijlen te richten op de K75-driecilinder en K100-viercilinders. De boxer was volgens de fabriek dood, maar dat was een volkomen verkeerde inschatting die de BMW-klanten ook niet konden waarderen. Een paar jaar later zag de fabriek hun fout in en werd ook de boxerlijn gemoderniseerd en opnieuw geïntroduceerd: het huidige succes van de R1200-modellen, met natuurlijk de GS als succesnummer voorop bewijst dat de boxer juist springlevend is!Edy gebruikt de RT nog steeds, zij het niet meer dagelijks. “Ik heb er tot nu toe ruim 170.000 km mee gereden en nauwelijks problemen gehad. Eén keer kreeg ik tijdens een toerrit een vastgelopen achterwiellager. Het wiel was er met geen mogelijkheid meer uit te krijgen en ik moest de rit achter op de buddy van een vriend voortzetten. En één keer ben ik onderweg op vakantie een zijkoffer verloren. Uitgerekend die waarin alle spullen van mijn vrouw zaten. Nu ex-vrouw trouwens, maar of dat alleen door die koffer kwam…”“In die jaren reden we echt overal naar toe, tienduizenden kilometers per jaar, zomer en winter. Vooral de zithouding, de bescherming van de tourkuip en het nu nog steeds goed bruikbare vermogen maken het tot een fijne en bijzondere motorfiets. Want ondanks dat hij zo gewoontjes lijkt, is het volgens mij echt een hele bijzondere RT: hij heeft dikke 40 mm uitlaatbochten (normaal is dat 38 mm) en ook de spiegels zijn anders dan van andere RT’s. Volgens mij is deze RT er eentje uit een speciale productie, een voorserie wellicht. Maar wegdoen, nee dat nooit. Ik rij zelf tegenwoordig op een bijna nieuwe RT-boxer, maar deze RT die hou ik. Ik heb al teveel spijt van ingeruilde BMW’s. Weet je, mijn zoon Joris stond me vroeger altijd op te wachten aan het eind van het pad dat naar mijn huis loopt, als ik van een rit terugkwam. Dan stond hij lange tijd te wachten aan de weg en mocht hij altijd het laatste stuk achterop meerijden naar huis. Dan vond ik prachtig en was altijd het mooiste moment van de hele rit van die dag. Joris rijdt nu ook motor en je mag drie keer raden welk merk…”[[streamers]]DIE BMW R50 WAS EEN GEWELDIGE MACHINE, IK HEB ER NU NOG SPIJT VAN DAT IK DIE OOIT INGERUILD HEB!IK HEB ER RUIM 170.000 KM MEE GEREDEN EN NAUWELIJKS PROBLEMEN GEHAD. EÉN VASTGELOPEN ACHTERWIELLAGER OM PRECIES TE ZIJN.[[die BU’s machie ich im PDF]]