Occasion Triumph Bonneville
De van 2001 tot en met 2015 gebouwde Triumph Bonneville is zeker niet de snelste of meest lichtvoetige machine op de markt, ziet er bovendien nogal ouderwets uit. Of beter gezegd, ziet er mooi ouderwets uit, dé reden dat de Bonnie door velen nog altijd wordt aanbeden. Ook als occasion is de retro twin een gewild object!
Veel meer retro dan de Bonneville wordt het niet snel. De Britse twin kan immers op een stel familiewortels bogen die tot in de jaren ’50 van de vorige eeuw terug voeren. De legendarische status verwierf de Bonneville echter pas in de jaren ’60, toen hij met z’n destijds indrukwekkende 46 pk vermogen en topsnelheid van 190 km/uur onder meer Hollywoord-ster Steve McQueen in het zadel wist te lokken. De tweecilinder stond destijds synoniem voor motorische suprematie, een echte machobike voor begenadigde rijders. En vandaag de dag?
Hij ziet er in ieder geval nog hetzelfde uit, ondanks dat hij met de eerste generatie Bonnevilles, die samen met de merknaam in 1983 ter ziele ging, technisch gezien nog maar bar weinig gemeen heeft. Na de herstart van Triumph in het begin van de jaren ’90 duurde het nog tot 2001 voordat de hier beschreven Bonneville weer zijn rentree op het internationale motorpodium maakte. En wel met een volledig nieuwe, 790 cc paralleltwin die gelijktijdig ook in de middenklasse cruiser America werd gewipt. Van de 61 pk sloeg niemand in de moderne tijd steil achterover, maar vermogen was ook slechts bijzaak. Curieus genoeg hadden de Japanners, of Kawasaki dan, in 1999 de eerste stap in het retro-segment gezet met de W650, die qua optiek sterk aanleunde tegen Britse motoren uit de sixties. Logisch dat Triumph toen niet langer meer wilde wachten met de reïncarnatie van haar Bonnie. De nieuwe trend ging trouwens in eerste instantie aan velen voorbij. Slechts weinigen begrepen dat het, net als bij choppers en cruisers, niet altijd draait om prestaties. Sinds 2005 is de Bonneville echter toch goed voor 68 pk uit 865 cc longinhoud, en daar bleef het bij tot afgelopen jaar. Datzelfde geldt ook voor het design: tot aan het eind hield de Bonneville vast aan de authentieke zestiger jaren stijl. Zoals het hoort.
Tijdens zijn relatief lange leven waren er slechts een paar technische aanpassingen (zie kader ‘modelgeschiedenis’), tevens werden enkele ‘special editions’ gepresenteerd, die zich vaak slechts marginaal van het origineel onderscheidden, bijvoorbeeld de T100, Black, SE en Anniversary modellen. In de basis is de Bonneville een charmante, bekoorlijke en brave verschijning. Een enorme evolutie dus: stond de oer-Bonnie nog voor pure snelheid en adrenaline, de moderne exponent is voor verhitte personen juist een uiterst probaat middel om te onthaasten!
