MotoPlus Lezerspanel: Kawasaki Z-familie

Afgelopen jaar introduceerden we het MotoPlus Lezerspanel, vier enthousiaste MotoPlus-lezers die geregeld been over een testmotor zwaaien en hun bevindingen delen met andere MotoPlus-lezers. Dit jaar trappen we af met de Z-lijn van Kawasaki: de naakte Z1000 en Z800, beide in Performance-uitvoering, en de Tourer-uitvoering van de Z1000SX. Na een intensief dagje sturen was er één afgetekende favoriet.

Naam: Fred van Vliet
Leeftijd: 44 jaar
Woonplaats: Amstelveen
Rijbewijs sinds: 1991
Rijdt zelf: Ducati 1098 en Harley-Davidson Fat Boy

“Familie zijn zegt nog niets over karakters. Dat blijkt maar weer na een dag rijden op drie Z’s met dezelfde genen, maar totaal verschillende karakters. Aanvankelijk trekt de naakte Z1000 met de meest agressieve styling de aandacht naar zich toe. Hij kijkt als een adder zo venijnig uit zijn ogen, klaar om te bijten. Die indruk klopt ook wel, want er zit een flink pak vermogen in de machine! Als je de Akrapovic dempers lekker tegen je laat praten, voer je al snel een oud-Hollands gevecht tegen de elementen. Tot 120 kilometer per uur valt de winddruk verrassend mee, maar bij even doortrekken word je getrakteerd op een woeste acceleratie en een snel volgende zoektocht naar beschutting. Het minuscule, maar toch complete, dashboard draagt bij aan die scherpe aanblik, maar in de praktijk kijk je er overheen. De naakte 1000 zou ik duidelijk de hooligan van de familie willen noemen, al verdwijnen de scherpe kantjes bij meer gangbaar gebruik als sneeuw voor de zon.
De Z800 is daarentegen het type waar alles vanzelf lijkt te gaan. Schakelen en sturen gaat net even wat makkelijker en het minder bullige karakter van het blok maakt dat de 800 zich op een mooie stuurweg duidelijk onderscheidt in rijgemak. Omdat het (wat grotere) dashboard iets verder naar voren staat, biedt ook het windschermpje meer bescherming. Bijkomend voordeel is dat het zicht op snelheid en toerental beduidend beter is. Gek genoeg lijkt de 800 qua zitpositie wel iets breder dan de 1000, vermoedelijk door de andere frameconstructie van de 1000.
De Z1000SX was voor mij de grote verrassing. De betere windbescherming gaat ten koste van het hele scherpe profiel van de naakte 1000, maar toch oogt ook de SX sportief. Hier volgt vorm wel functie, met een meer traditioneel dashboard, verstelbare ruit en prima breed (maar wat ver weg) staande spiegels. Zodra je ermee gaat rijden, doet de SX alles verrassend goed! Het vermogen en koppel is er nog steeds, maar door de andere zitpositie en windbescherming is lekker doorrijden en sturen lang vol te houden. De motorkarakteristiek lijkt iets minder scherp dan de naakte 1000. Ondanks de kofferset voelt de SX niet veel zwaarder aan, en roept zeker geen toerbuffelassociaties op, maar wel de indruk dat sportieve toermachines vaak onterecht over het hoofd gezien worden. Heerlijk ding!
Algemene zaken als bijvoorbeeld bedieningsinstrumenten en remmen zijn op alle drie prima in orde. Vooral het grote verschil in karakters is echt opvallend. Daarnaast ben ik, met vooral tweecilinder-ervaring, erg onder de indruk van de prachtige loop van deze moderne viercilinders. De vloeiende vermogensafgifte en het bijna turbineachtige draaien, boezemen veel vertrouwen in, waardoor je al snel lekker toeren durft te draaien. Kortom: goed gedaan door die groenen, al was de zwarte SX voor mij de verrassende favoriet.”