Internationaal Gold Wing-treffen Slovenië

Elk zichzelf respecterend merk organiseert tegenwoordig zijn eigen motortreffen. Maar als het een bepaald type betreft, gebeurt dat veelal door nationale clubs. Zo ook met de Honda Gold Wing. Wij namen een kijkje bij het Internationaal GWEF Gold Wing treffen in Slovenië. Om ons vast in te leven in de wereld van de Gold Wing-rijder, reden we met de nieuwe GL1800 Tour DCT Airbag, de meest exclusieve uitvoering, die kant op.

Dat ‘inleven’ vergt trouwens niet veel aanpassing. De Gold Wing is immers de meest luxe toermotor die je je kunt wensen, waarbij je geen enkele concessie hoeft te doen. Integendeel zelfs, het is verbazingwekkend wat deze Wing allemaal aan boord heeft. Een automatische DCT versnellingsbak met zeven versnellingen bijvoorbeeld, of wat te denken van een heuse airbag. Het is dan ook verstandig om voor vertrek het instructieboekje door te lezen. Maar eenmaal op weg, voel je je al snel thuis op deze kolos. In vergelijking met het vorige model is de Honda slanker en lichter geworden, en dat is goed te merken. Het doet af en toe zelfs denken aan een hele luxe ST1300 Pan European. Hoewel het volume van de bagageruimte beperkter is dan dat van zijn voorganger, staat er nog steeds opgeteld 110 liter tot je beschikking. In ieder geval ruim voldoende voor onze meerdaagse trip. Bijkomend voordeel is de bediening met het nieuwe smartkey systeem. Geen gehannes meer met afzonderlijke sleutels en niet meer vergeten om de koffers af te sluiten.
We besluiten om de reis naar Slovenië in tweeën te knippen. Op de dag van vertrek kilometers maken over de snelweg naar Zuid-Duitsland en vandaar de volgende dag binnendoor via Oostenrijk naar het hotel in Celje. De motor boendert met het grootste gemak over de autobaan. De maximumsnelheid is dan wel begrenst op 180 km/uur, maar dan draait de machtige zescilinder boxermotor nog maar vierduizend toeren. Dat vertaalt zich onder meer in een acceptabel verbruik, want bij een kruissnelheid van 160 km/uur is het verbruik 1 op 16,5. Door het zicht op de speciale stuurinrichting is goed te zien wat er allemaal in het vooronder gebeurt. Daar sta je niet altijd bij stil. De zware monotone brom van het blok doet denken aan het geluid van een dikke Amerikaanse pick-up. Puntje van aandacht is wel het bewust letten op een actieve zithouding. Je bent geneigd om in het pluche onderuit te zakken, maar dat straft zich al gauw af met pijn in de onderrug. Geholpen door het vernieuwde audiosysteem met een sublieme geluidskwaliteit, vliegen in hoog tempo de kilometers onder de banden door. Ook het ingebouwde navigatiesysteem, dat gebruik maakt van hetzelfde 7 inch TFT scherm (en maar liefst acht verschillende helderheidsniveau ’s kent), doet z’n werk uitstekend. De navi maakt bovendien gebruik van de actuele verkeersinformatie en leidt je desgewenst om files heen. Binnen enkele seconden is er een aangepaste route voorhanden. Ook is het systeem compatibel met Apple Car Play, beschikt het over bluetooth en ontbreekt ook een USB-aansluiting niet. Hoe luxe wil je het hebben? Is er dan niets op aan te merken? Toch wel. Ondanks het feit dat in de handleiding staat dat een zelfgemaakte GPX-route simpelweg via een USB-stick geïmporteerd kan worden, blijkt dit niet te lukken, omdat het niet wordt herkend.
Na bijna 900 kilometer komen we in het begin van de avond aan bij ons hotelletje in Bad Wiessee, nabij de Oostenrijkse grens. Doordat de Wing zo makkelijk de kilometers verslindt en onderweg het nodige entertainment te bieden heeft, stap je na zo’n reis zonder een spoor van vermoeidheid af.

’s Avonds pakken donkere wolken zich boven het gebied samen. Dat belooft wat. En inderdaad, de volgende dag komt de regen met bakken uit de hemel, terwijl in Nederland de mussen dood van het dak vallen door de hitte. Omdat we onze eigen uitgestippelde route niet kunnen volgen met deze navigatie, besluiten we de eindbestemming in Slovenië in te voeren en daarbij de autosnelwegen uit te schakelen. En zowaar, het apparaat schotelt ons een mooi route voor, waarin ook enkele bergpassen voorkomen. Door het slechte weer rijden we dan ook met een zekere regelmaat door de mist. De Gold Wing kent verschillende rijmodi, te weten Eco, Rain, Tour en Sport, en die zitten er niet enkel voor de sier op. Met het natte wegdek kan de motor je in de tour setting zelfs nog onaangenaam verrassen. Tijdens een inhaalmanoeuvre breekt het achterwiel uit, maar gelukkig grijpt de elektronica direct in. Het is dan ook verstandig om bij dergelijke weeromstandigheden meteen de regenstand te activeren. Je kunt de wetten van de fysica immers wel wat verleggen, maar niet omzeilen. Het verschil is duidelijk merkbaar, waardoor dergelijke ‘billenknijp’ situaties niet meer voorkomen.
Zoals gezegd is de Honda uitgerust met de inmiddels bekende DCT versnellingsbak. Een automaat, maar desgewenst kun je ook handmatig op- en terugschakelen met duim en wijsvinger van de linkerhand. Dit werkt niet alleen in de manuele stand, maar ook in de automatische setting. En dat laatste is zeker in dit bergachtige gebied soms een prettige bijkomstigheid. De DCT houdt tijdens een afdaling een versnelling langer vast, waardoor er op de motor wordt afgeremd. De bak denkt als het ware met je mee en dat is een hele prettige ervaring.
Eenmaal in Slovenië wordt het weer weliswaar beter, maar krijgen we weer met enkele andere uitdagingen te maken, zoals opgebroken wegen. Maar ook op onverharde weggedeelten geeft de mastodont geen krimp. Eenmaal bij het hotel in Celje staat er een flinke 1.400 kilometer op de teller. Maar ondanks de mindere weersomstandigheden vandaag, stappen we ook nu fris en fruitig van de motor. Nog even snel het verbruik binnendoor uitrekenen. Dan blijkt dat de Wing, ondanks dat we vandaag aardig aan het gas gehangen hebben, genoegen neemt met een nette 1 op 19.

De volgende morgen staat er eerst een fotosessie nabij het festivalterrein in Velenje op het programma. Van welke kant je deze plaats ook benadert, je ziet bijna niets anders dan Gold Wings, Gold Wings en nog eens Gold Wings. In alle maten, kleuren en uitvoeringen. Trikes, zijspannen en aanhangwagens ontbreken ook niet. Het blijkt dat de organisatie van het treffen maar liefst vier routes in de wijde omgeving uitgezet heeft en veel deelnemers maken daar dankbaar gebruik van. Tijdens de fotosessie krijgen we nog een demonstratie van iets wat je absoluut niet moet doen met een DCT Wing. De Spaanse collega van MotoSolo draait stilstaand ondoordacht aan de gashandel terwijl de bak ingeschakeld staat. Het gevolg is dat de motor onder hem wegschiet en op z’n rechterzijde over het asfalt schuurt met de nodige schade. Oeps.
Dan wordt het tijd om het evenement te bezoeken. Net buiten Velenje op een grote camping aan het meer heeft de Sloveense Gold Wing club samen met de GWEF (Gold Wing European Federation) dit evenement georganiseerd. Bijna ieder aangesloten land organiseert jaarlijks z’n eigen treffen, maar het GWEF treffen is slechts eens in de vijf jaar en telkens in een ander land. Maar liefst 1.700 deelnemers uit 26 landenbezoeken de huidige editie. In totaal zijn er meer dan duizend motoren te bewonderen op de 35e verjaardag van de Federation. We spreken de chairman van de GWEF, de goedlachse Belg Lemoyne Alex: “We hebben hier één ding gemeen en dat is de liefde voor dezelfde machine, die in tal van verschillende uitvoeringen al jaren veel fans aan zich weet te binden. Een dergelijk treffen kun je niet organiseren zonder de medewerking van vrijwilligers. Iedere nationale club hier aanwezig levert dan ook een aantal vrijwilligers, die bij toerbeurt hand- en spandiensten verrichten. Bij de vorige GWEF-treffens was er alleen ruimte voor Wings, in welke hoedanigheid dan ook. Op de camping was plaats voor de eventuele aanhangwagens en kampeergelegenheden. Maar de liefhebber wordt ouder en sommigen komen zelfs met een camper met alles erop en eraan naar het treffen. Daarom hebben we dit keer een apart veld ingericht, weliswaar uit het zicht, voor deze deelnemers. Verder hebben we mooie routes met bezienswaardigheden in deze mooie omgeving en organiseren we parades door de stad Velenje. De bevolking geniet daarvan. Als iedereen ’s avonds terug is, vieren we groot feest in de enorme hal op het terrein.”
Naast die hal is er een organisatiebureau voor de inschrijvingen en andere zaken. Ook de horeca is goed vertegenwoordigd. Overal wapperen verschillende landsvlaggen. Zwervend over het terrein is het eerste dat opvalt, dat de Gold Wing-rijder bepaald niet bezuinigt op accessoires. Geen twee motoren zijn hetzelfde. Veel exemplaren zijn uitgerust met extra lampjes, chroomwerk in de vorm van beugels, steunen en deksels. Maar het kan nog gekker met extra bagageruimte, aanhangwagens, zijspannen en ombouw naar driewielers. Gek genoeg hebben we geen enkele afwijkende uitlaatdemper gezien. De decibellen komen bij een Gold Wing dan doorgaans ook niet uit de uitlaat, maar veel meer uit de speakers!
Ook middels hun eigen outfit maken de deelnemers hun liefde voor de Gold Wing duidelijk kenbaar. Op het terrein is dan ook ruim plaats gemaakt voor kraampjes met accessoires en allerlei andere zaken die de Gold Wing-cultuur een warm hart toedragen. Het hele gebeuren hier is duidelijk een zaak van zien en gezien worden. Het heeft er dan ook aardig de schijn van dat onze demo-Gold Wings de enige originele exemplaren zijn!