Hugo Pinksterboer – Youtube
Filmpjes over het optillen van je tweewieler kom je overal tegen, maar dat je daar ook een colletje of een handschoen bij kan gebruiken zag ik niet eerder. Dus blijf ik kijken.
Ik begon met YouTube-filmpjes over motorrijden kijken toen ik er nog niet dagelijks over schreef, maar wel jarenlang aan een boek over motoren werkte. Dat boek gaat er niet komen, maar de kennis die ik in dat proces opdeed komt me in mijn huidige werk uitstekend van pas. En naar die filmpjes kijk ik nog altijd. In het begin, jaren terug, kwamen er vooral vreselijk veel crashes voorbij. Beroerd materiaal in menig opzicht, en dan ook nog ’s opgeluisterd met de tactvolle aansporing om de maker te liken ‘if you enjoyed the video’. Genieten deed ik nooit, maar een beter bewijs dat je je lot voor een groot deel zelf in de hand hebt is er niet, en je weet voor eens en altijd dat auto’s uit de meest onwaarschijnlijke hoeken op je af kunnen komen. Een van de weinige mensen die dit soort gruwelmateriaal van commentaar voorziet, is DanDanTheFireman, een baardige kerel die nog sneller praat dan zijn aanstaande slachtoffers rijden. Belangrijker is dat hij niet alleen laat zien dát het fout gaat, maar ook hoe en waarom. Dat tilt zijn materiaal net genoeg boven het gebruikelijke ramptoerismeniveau uit.
Blijft dat ik liever kijk naar iemand als Clinton Smout, een man van wie je op het eerste gezicht niet verwacht dat hij je offroad-powerslides op dikke adventure-bikes gaat demonstreren. Wel dus. De Canadees met het kleine koppie en het knauwende stemmetje heeft meer in huis dan je zou denken. Wat vooral opvalt is dat Smout zo volledig zonder opsmuk te werk gaat. Geen fancy titels of fijne visuals, maar recht voor z’n raap opgenomen, duidelijke instructies en een aangenaam relativerende eerlijkheid. Als hij demonstreert hoe je een omgevallen motor aan het stuur overeind kan zetten, activeert hij de voorrem door zijn colletje om rem- en gashendel te knopen. Dat doet hij niet heel strak, zie je al meteen. Als hij de Ténéré 1200 omhoog tilt, rolt het ding dus acuut bij hem weg. Smout houdt ‘m nog net, raakt daarbij de claxon, zegt “… dan toeter je dus even om je vrienden te laten weten dat je gevallen bent” en gaat door alsof er niks gebeurd is. Heerlijk. En die handschoen? Die schuif je van buitenaf om je rem- en gashendel als je niks anders hebt om de boel op te binden. Simpel, en precies ’t soort oplossing dat tot andere oplossingen inspireert.
Ook Bret Tkacs biedt een schat aan videomateriaal met de nadruk op offroadskills. Net zoals je beter gaat rijden van een dagje offroad, trial of circuit kun je zijn verhalen makkelijk naar de weg vertalen. In zijn MotoTrek-video’s gaat eigenlijk alles goed. Geweldige drumintro’s, prima camerawerk, aangename humor, glasheldere presentatie, overtuigende deskundigheid. En noemde ik die drumintro’s al? Tkacs neemt je mee de sneeuw en de hitte in, vertelt je over bandenkeuzes, duidt het verschil tussen rijtechniek en strategie, licht zijn boeiende ‘weightless rider’-concept toe en maakt tot mijn persoonlijk genoegen korte metten met het idee dat je een motorfiets kunt sturen door gewicht op je voetsteunen te zetten (da’s geen oorzaak maar een gevolg, zowel op de weg als ernaast). En dat hij zich dan op zijn site als ‘motorcycle guru’ afficheert? Van mij mag-ie.
Kwam ik pas onlangs achter het bestaan van FortNine, met Ryan F9 ofwel Ryan Kluftinger als onderhoudende presentator. Kluftinger, die al op zijn elfde de wijde omgeving onveilig maakte op een Honda XR100, begon zijn werkzame leven als copywriter voor retailer Canada’s Motorcycle en ontwikkelde zich later tot hun videospecialist. Dat hij in die functie dezelfde vrijheid krijgt die zijn ouders hem met die Honda lieten, is duidelijk. Fijne en onversneden commentaren op de meest uiteenlopende spullen naast rijtechnische tips en adviezen over effectieve modificaties, de klussen die elke motorrijder zou moeten kunnen uitvoeren, de meest compacte kampeeruitrusting en nog een hele rits andere onderwerpen. Een van mijn persoonlijke favorieten? Zijn glasheldere kijk op waarom motorrijders door automobilisten zo vaak niet gezien worden. De titel? ‘Invisibilty Training for Motorcyclists’. Beter had ik Kluftingers gevoel voor humor niet kunnen samenvatten. Doe je voordeel met de kennis van deze mannen, en van al hun motorrijdende collega’s die ik nog moet leren kennen. Het is de goedkoopste en een van de leukste manieren om beter te gaan rijden. Nóg beter, bedoel ik natuurlijk.
