GP Wegrace Oostenrijk en Tsjechië
In Brno ging Andrea Dovizioso nog strijdend ten onder, een week later versloeg hij Marc Marquez met diens eigen wapens. In de laatste bocht van de Grand Prix van Oostenrijk stal de Ducati-coureur op sensationele wijze de al bijna zeker gewaande zege uit Marquez’ handen. De finale van de race op de Red Bull Ring leverde een vierde Ducati-zege op rij op in Oostenrijk. Hoewel hij maar vijf punten goedmaakte op Marquez, betekende zijn tweede seizoenszege meer dan alleen maar de bonus voor de winnaar.
Tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Tsjechië bood Marc Marquez een kleine inkijk in zijn psyche. Op een natte baan besloot de wereldkampioen om slicks te laten monteren. Meteen zette Marquez de snelste ronde, om vervolgens nog eens aan te zetten. Terwijl zijn crewchief Santi Hernandez zich letterlijk met de vuist op zijn hoofd sloeg, boenderde Marquez naar een nog snellere tijd – terwijl het weer was begonnen te regenen. Jack Miller crashte in de laatste bocht op slicks en sloot een waanzinnige tijdtraining af als tweede – op 2,5 seconden van Marquez. De verrassende Johann Zarco parkeerde met regenbanden voor het eerst een KTM op de eerste startrij. In de race kwam Zarco niet verder dan de veertiende plek. Niet iedereen bleek lyrisch over Marquez’ machtsvertoon. “Na een analyse van de training weten we dat het niet nodig was om het risico te nemen. Ik zag al bij het binnenkomen van de box dat de belangrijke mensen van Honda boos waren”, grinnikte Marquez. “Een volgende keer zal ik het niet meer zo doen. Doel was eerste rij en die had ik al.” Die bewijsdrang stame uit zijn jeugd, aldus Marquez. “Toen ik jong was had ik al vaak dat ik te veel wilde proberen. Het ligt in mijn karakter om te pushen en om het te proberen.”
Later claimde ook broer Alex de pole met slicks op een natte baan; de oudere broer vroeg zich af wat Alex aan het doen was. “Mijn team zei ‘shut up’….”
Op zondag was Andrea Dovizioso de enige die echt in de buurt kon blijven van Marquez. Nadat in overleg met de rijders de start ruim een half uur was uitgesteld vanwege regen bezette Dovizioso vanaf de eerste bocht de tweede plaats achter kopstarter Marquez – en in die posities voltooiden de twee ook de race. Het was de vierde keer in 2019 dat Marquez een grand prix van start tot finish leidde, iets wat hem vorig jaar maar één maal lukte. Niet minder dan 162 ronden leidde Marquez al in 2019, Dovizioso – tweede op die lijst, bleef tot nu toe steken op 23 ronden kopwerk. Om de statistiek nog indrukwekkender te maken: in de achttien races van 2018 werd hij 128 keer als koploper gemarkeerd. Ondanks een vervaarlijke slide – “ik was aan het pushen”- na halverwege de race was Marquez niet van zijn vijftigste MotoGP-racezege af te houden. Met zijn zesde seizoensoverwinning bracht hij zijn totaal op 76, waarmee hij zichzelf naast Mike Hailwood plaatste. Alex Rins moest in de voorlaatste ronde zijn derde plaats opgeven aan de sterke Jack Miller. De Australiër zag dat Rins’ acherband eindeloos spinde en wachtte slim zijn kans af. Miller reed naar zijn tweede podium van het jaar.
“Voor de race was ik overtuigd van onze strategie”, vertelde Marquez. “Maar we gingen de wedstrijd in met een complete nieuwe set-up en daar maakte ik me zorgen over. De strategie was om (met de softe achterband, red.) vanaf de start te pushen, omdat de Yamaha-rijders van ver moesten komen. Toen zag ik dat Dovi achter me zat en ik bleef pushen. Zijn banden begonnen iets eerder te slijten dan die van mij.”
Dovizioso slaagde er tot zijn spijt niet in om tot het einde bij Marquez te blijven. “Hij kon iets later remmen’, merkte de winnaar van vorig jaar. “Ik zat ook met het remmen op de grens. Dit jaar heeft Marc een stap gemaakt. Dat is voor iedereen een probleem, omdat hij zo snel is. De banden werken ook anders dan vorig jaar. Als je zo’n race krijgt (met Marquez vanaf het begin aan de leiding, red.) is het moeilijk om hem te stoppen. Dat is een groot verschil met vorig jaar. Omdat Marc vooraan pusht, is er veel veranderd. Wij kunnen niet meer rijden als vorig jaar.”
De Yamaha’s stelden ernstig teleur, met Valentino Rossi op een zesde plaats als beste Yamaha-rijder. Andermaal merkten hij en zijn gefrustreerde teamgenoot Maverick Viñales dat de M1 extreem gevoelig is als de omstandigheden veranderen en er – zoals in Brno na regen – minder grip voor handen is. “Hret is hetzelfde oude liedje”, aldus een balende Viñales. “Misschien hebben we in Assen en op de Sachsenring gewoon geluk gehad dat de grip niet slecht was.” Rossi keek na zijn 300e race in de punten iets verder. “We verliezen dit jaar in acceleratie maar ook in topsnelheid. We moeten aan het werk met de elektronica en met het blok. Het lijkt er op dat de anderen een grote stap hebben gezet met hun motor. Ze zijn sneller en beter te rijden”, wond Rossi er geen doekjes om. “Wij moeten het goed maken in de bochten, maar als er weinig grip is, hebben wij het lastiger dan de rest en lukt dat niet.”
De Red Bull Ring is het enige circuit op de kalender waarop Marquez nog niet wist te winnen – én het enige circuit waarop Ducati sinds de terugkeer van de Oostenrijkse grand prix op de kalender in 2016 ongeslagen is. De slechts 4318 meter lange stop & go-baan telt niet meer dan tien bochten en heeft de hoogste gemiddelde snelheid van alle negentien grand prix-banen. En dat terwijl de hoogst gemeten snelheid niet hoger ligt dan 316,7 km. Met zijn 59e pole, een verbetering van Mick Doohans twintig jaar oude record in de belangrijkste klasse, bombardeerde Marquez zich direct als favoriet, op de baan waar hij ook de afgelopen twee jaren vertrok van pole – om vervolgens te worden verslagen door Dovizioso (2017) en Jorge Lorenzo (2018). Voor het eerst sinds de Grand Prix van Argentinië eiste ook Dovizioso – achter tweede man Fabio Quartararo – weer eens een plek op de eerste startrij op. Al in de derde bocht kwam het tot een lijfelijke confrontatie tussen kopstarter Marquez en aanvaller Dovizioso. “Ik dacht ‘als hij remt, rem ik ook’”, vertelde Marquez later. “Maar hij remde al te laat.” Omdat beide mannetjesputters te ver doorschoten, promoveerde Quartararo naar de leiding en bleef daar vijf ronden lang. En hoewel hij lang in de buurt bleef van Dovizioso en Marquez, moest de pupil van teammanager Wilco Zeelenberg de twee laten gaan. “Ik liet ze gaan met mijn softe achterband, anders was die tegen het einde misschien helemaal op geweest”, verduidelijkte Quartararo na zijn buitengewoon knappe derde plaats.
De ontknoping ontaardde in een spectaculaire ‘deja vu’: voor de zesde keer in drie seizoenen werd een direct duel tussen Marquez en Dovizioso in de laatste bocht beslist. Enkele malen leek het alsof Marquez een beslissende voorsprong pakte op de rode Ducati, maar steeds kwam Dovizioso terug. Marquez begon de laatste ronde als koploper, maar Dovizioso gebruikte het vermogen van de Ducati om zich langs Marquez te werken. Die sloeg direct terug, maar Dovizioso liet niet los. In de één na laatste bocht bereidde hij een aanval voor en in de laatste rechter bocht dook hij in de paar decimeter ruimte die Marquez liet vallen. De twee raakten elkaar, maar bleven overeind, waarna winnaar Dovizioso een ongekende vreugde-explosie in de Ducati-pitbox veroorzaakte. Voor de vijfde keer in zes rechtstreekse onderlinge confrontaties toonde Dovizioso zich de betere – door Marquez met zijn eigen wapenen te bestrijden. “Ik had het zo niet voorbereid, het is niet mijn bocht en ook niet mijn stijl om het zo te doen”, deed Dovizioso zijn verhaal die 6 seconden sneller was dan vorig jaar en 12 seconden sneller dan toen Andrea Iannone in 2016 een einde maakte aan een bijna zes jaar lange periode zonder overwinningen voor Ducati. “Ik ben zó blij, dit is mijn beste of één van mijn beste overwinningen. Ik reed met een set-up die ik niet had geprobeerd en ik was agressief. Maar Marc was nog agressiever. Aan het einde zag ik dat zijn grip rechts slechter werd en het kwam tot die ‘crazy last corner’. Ik dacht ‘ik moet het doen’. Als het niet was gelukt, was ik wijd gegaan en was ik tweede geworden. Geen probleem.”
In de ogenschijnlijk simpele layout van de Red Bull Ring schuilde het gevaar, wisten zowel Dovizioso als Marquez. “We waren aan het pushen en als je op de grens zit, moet je heel voorzichtig zijn dat je je niet verremt. Ik was niet zo snel als Marc, dus ik moest een strategie bedenken voor de race. Maar ik had meer grip dan hij. Daardoor kon ik nog aanvallen op het eind.”
Marquez besefte al snel dat hij een probleem had. “De medium achterband was de verkeerde keus. Dovi kwam voorbij en ging een paar keer van het gas. Ik was sterker met het remmen, maar hij had meer grip in de exits. De laatste zes ronden speelde hij met me”, was Marquez’ overtuiging. Dovizioso nuanceerde dat. “Ik speelde niet met hem op snelheid. Als ik de snelheid had gehad om alleen weg te rijden, had ik dat wel gedaan. Maar het klopt dat ik probeerde met het remmen te controleren. Ik had aan het eind meer grip dan hij, daarom kon ik bij hem blijven. In het begin had ik dat voordeel (van de softe compound) niet.”
In de laatste bocht, waar Marquez zelf twee jaar geleden met een ‘do or die’-actie probeerde Dovizioso afte bluffen, raakten de twee elkaar. “Mijn remprotector zat vast aan zijn pak of ergens aan zijn machine. Daardoor ging ik wijd. Ik was bang dat ik zou vallen. Maar gelukkig brak hij af.”
Vorig jaar worstelden de Yamaha’s op meer dan pijnlijke wijze op de Red Bull Ring. Dit seizoen zorgde Quartararo voor Yamaha’s tweede podium sinds 2016 op de snelle slinger, terwijl met Valentino Rossi en Maverick Viñales nog twee (fabrieks-) Yamaha’s volgden. Hoewel Rossi 12 seconden sneller was dan vorig jaar, kon hij de jonge Quartararo niet bijhouden. “Hij reed heel sterk, hij was wel snel met de softe compound, ik worstelde er mee en daarom had ik de medium gekozen”, verklaarde Rossi. “Maar de vierde plaats is hier niet slecht. Ik heb in ieder geval Maverick en Rins achter me gehouden. Die begonnen ook te pushen.”
Viñales zag zijn kans op het podium al in de derde bocht van de eerste ronde vervliegen. “In de eerste bocht lag ik vierde, maar in de derde bocht ging ik wijd. Dat kostte me de mogelijkheid op de top 3”, baalde vijfde man Viñales. Voor de race had hij gekozen voor een nog niet eerder geprobeerde ‘korte’ machine. “We moesten iets proberen, ook al kon het zijn dat het niet werkte. Het was slechter. Over de softe compound heb ik niet nagedacht als optie, maar mijn medium band was niet de juiste keus. Hetresultaat is goed, maar de rest haalde er niet het maximale uit. Miller crashte en Alex (Rins) had problemen met zijn voorband.”
Alle Yamaha-rijders kwamen ook in Oostenrijk op pijnlijke wijze topsnelheid te kort. “Zeker als we uit langzame bochten moeten accelereren. Dat probleem met topsnelheid blijft dit jaar.” Net als een week eerder in Brno typeerde Viñales ‘hetzelfde probleem’ als de afgelopen seizoenen. “Zonder grip rijden we de banden kapot.”
Vijf punten won Andrea Dovizioso in een weergaloze Oostenrijkse grand prix op Marc Marquez. Hij heeft nog acht wedstrijden om de achterstand van 58 punten te doen. “Die voorsprong geeft me zó veel rust”, gaf Marquez in Brno al toe. “Als er eens iets gebeurt, weet ik dat ik nog zal leiden.” Dovizioso maakte zich dan ook geen illusies. “Dit resultaat verandert het kampioenschap niet. Marc is overal sterk. We moeten zo realistisch blijven dat het heel moeilijk wordt. We hebben momenteel niet genoeg om hem te verslaan. Maar op deze manier winnen geeft ons als team veel energie.”
De volgende race is in Silverstone, waar Dovizioso twee jaar geleden de laatste Britse grand prix won en Marquez met een kapotte Honda puntloos bleef.
