Eerste Test Yamaha Tricity 300
In een tijd dat 1,5 meter afstand houden de nieuwe norm is, is de vraag naar persoonlijk vervoer groter dan ooit. In dat opzicht is een motorfiets veruit de meest efficiënte vorm van vervoer. Maar wat als je geen motorrijbewijs hebt? Dan is er, mits het papiertje vóór 19 januari 2013 behaald is, een uitzondering die je als automobilist toch in staat stelt om met een motor-achtige machine op pad te gaan. Het jongste voorbeeld daarvan is de Yamaha Tricity 300. Hoe deze driewieler rijdt ondervinden in en rond Amsterdam.
Het voelt wat vreemd om je als motorrijder in de mindset van een automobilist te verplaatsen, terwijl je plaatsneemt op een motorscooter. Toch is het wel waar Yamaha om vraagt. De nieuwe Tricity 300 is namelijk in het bijzonder gericht op automobilisten die, zonder opnieuw examen te hoeven doen, toch willen genieten van de voordelen die een motorfiets biedt. Een veel kleinere voetafdruk biedt immers veel meer mobiliteit, wat zeker in een drukke stad als Amsterdam bijzonder welkom is. Daarbij moet overigens wel gesteld worden dat Amsterdam sinds de uitbraak van het corona-virus niet meer het krioelende mierennest is, zoals het voorheen te boek stond. Voordeel is dat je hierdoor wel meer ziet van de stad. Een leuke bijkomstigheid van een verder wat minder fraaie situatie zullen we maar zeggen.
Dat Yamaha zich nu op automobilisten richt, is overigens even bijzonder als het opvallend lege Amsterdam. De Tricity 300 mag dan de derde ‘Leaning Multi Wheel’ (LMW) van het merk zijn, dit is pas de eerste die ook geschikt is om met een B-rijbewijs te besturen. De truc daarbij zit hem uiteraard in de dubbele voorwielen met een spoorbreedte van meer dan 46 cm en de aanwezigheid van een hand- en voetrem. Door hieraan te conformeren, breekt Yamaha met haar eerdere insteek. De twee andere LMW’s van Yamaha – de Tricity 125 en Niken – hadden namelijk bewust een smallere spoorbreedte dan 46 cm. Zeker met de Niken mikte Yamaha specifiek op motorrijders met haar futuristisch ogende driewieler die zich vooral in de kijker speelde met een zeer bijzondere voorwielophanging. Waarom? Omdat het LMW-principe in de ogen van Yamaha het ultieme antwoord was in de zoektocht naar meer voorwielgrip, meer stabiliteit en uiteindelijk ook meer lol, zonder daarbij concessies te doen aan datgene wat motorrijden zo’n heerlijk verslavende bezigheid maakt: het rijden van hellingshoeken. Of het merk daarmee de juiste strategische keuze heeft gemaakt, lijkt een twistpunt.
Met de Tricity 300 wordt de focus op motorrijders losgelaten, en mikken de Japanners ook op mensen die alleen over een B-rijbewijs beschikken. En daar heeft het merk een heel capabele machine voor samengesteld. Net als de andere LMW’s is de grootste glansrol daarbij weggelegd voor de volledig mechanisch werkende voorpartij met dubbele vorkpoten en stuurgeometrie. Een uitkristallisering van jarenlang onderzoeken en proberen. De basis van dit systeem is een parallellogram-linksysteem met een zogeheten Ackermann-geometrie waardoor de banden bij het nemen van een bocht niet wringen of slippen. Dit zorgt, onder alle omstandigheden, voor een heel natuurlijk aanvoelende stuurbeweging, waarbij de motorscooter in de bochten uitgesproken stabiel zijn lijn houdt, optimaal grip biedt en niet wijd loopt. Ongeacht de kwaliteit van het asfalt.
De opvallende constructie wordt op de Trictiy 300 gecombineerd met het blok en frame (vanaf het balhoofd naar achter) van de XMAX 300. Dus ook de Tricity 300 beschikt over een 292 cc eencilinder die samen met de swingarm één geheel vormt, compleet met traploze CVT-automaat en natuurlijk een bak aan bagageruimte onder het zadel. Wat de motorscooter niet alleen bijzonder stabiel, maar ook vlot en praktisch maakt. Precies de drie-eenheid die volgens Yamaha nodig is om automobilisten over de streep te trekken. En dat geheel is ook nog eens in een fraai ogend design gelepeld. Althans, dat is de theorie, tijd om ermee op pad te gaan en te zien of de nieuwe LMW zijn beloften waar maakt.
Heel lang hebben we daar overigens niet op hoeven wachten. Daar waar je bij sommige motoren toch wat kilometers nodig hebt om te snappen hoe hij het best gereden kan worden, is het bij de Tricity 300 echt een kwestie van een paar meter. Het is echt zo’n opstappen-en-gaan-concept. Dat begint al met het starten. Dankzij het keyless-syteem hoeft de aan/uit-knop alleen in de juiste stand gezet te worden om de boel vervolgens met een druk op de startknop tot leven te wekken. Omdat schakelen niet nodig is, ben je daarna met een simpele draai aan het gashendel al op pad.
Omdat de Tricity 300 over een prima behapbare 292cc eencilinder met een top van 27,3 pk en 29 Nm koppel beschikt, zul je er niet de tegels mee uit de stoep trekken. Maar het is meer dan voldoende om vlot door de stad te rijden, toch de plek waar een motorscooter als deze zich het meest thuis voelt. Daarnaast heeft Yamaha de Tricity een opvallend aangename gasrespons gegeven, waardoor je steeds lekker vloeiend kunt optrekken. Kijkende naar alle bedieningselementen, is ook hier te zien dat Yamaha niet alleen naar de looks, maar ook de praktijk gekeken heeft. Het is een overzichtelijk geheel, waarbij alle knoppen op een logische plek zitten. Dat geldt zeker voor de knop van de zogeheten ‘standing assist’. Een nieuwe feature, die de Tricity 300 in staat stelt op eigen kracht overeind te blijven. Een heel anders systeem trouwens dan de tilt-lock die we van een concurrerende driewieler kennen. In tegenstelling tot dat systeem blijft het op de 300 namelijk mogelijk om iets heen en weer te bewegen (zie foto). Hierdoor kun je, ook als de assistent is ingeschakeld, toch nog kleine correcties uitvoeren als je voelt dat de motor één kant op dreigt te hellen. Het inschakelen van deze sta-assistent gaat via de knop waar normaliter de seinknop van het grootlicht zit en wordt bij activatie voor de duidelijkheid vergezeld door een duidelijk hoorbare piep. Maar alleen als de motor minder dan 2.000 toeren draait en de Tricity langzamer dan 10 kilometer per uur rijdt. Daarboven kun je drukken tot je ons weegt, maar gebeurt er niks. Als het eenmaal ingeschakeld is, wordt de assistent automatisch uitgeschakeld als je de gestelde limiet passeert. In de basis werkt dit zeer goed, maar omdat er ook altijd wat beweging mogelijk blijft, zit er ook een nadeel aan. Zeker als je niet helemaal horizontaal voor het stoplicht tot stilstand bent gekomen. Dan heeft de scooter namelijk de neiging nog iets verder door te zakken, waardoor – zeker bij het wegrijden vanuit die positie – als vanzelf de neiging hebt een voet aan de grond zetten. Daarmee verslaat het eigenlijk zijn doel, en heeft de ‘standing-assist’ meer weg van een leuke gimmick dan echt een grote praktische verbetering.
Bij het parkeren ligt dat anders. Dan is het juist een ideale toevoeging die de middenbok, die standaard gemonteerd is, eigenlijk overbodig maakt. Zeker in combinatie met de eveneens aanwezig jiffy.
Tot zover het stilstaan, want de Tricity 300 is voornamelijk bedoeld voor bewegen in een stedelijke omgeving. Zoals gezegd is Amsterdam op het moment lang niet zo hectisch als voor de coronacrisis, maar het blijft een metropool met flink wat verkeer. Snel even van de ene naar de andere kant, gaat daarom een stuk makkelijker als je lekker vloeiend door de massa kunt stromen. In dat opzicht is de Tricity 300 een schot in de roos. Door zijn uitstekende stabiliteit en – vergeleken met een auto – smalle voorkomen schiet je gemakkelijk door het verkeer heen. Even snel om een wat asociaal geparkeerde auto heen rijden is een fluitje van een cent. En omdat de scooter zo eenvoudig te bedienen is, heb alle ruimte om je aandacht volledig bij het verkeer te houden. Dus zal ook die plots overstekende voetganger je niet in de problemen brengen. Zelfs de altijd tricky tramrails vormen dankzij de dubbele wielen aan de voorzijde geen echte uitdaging meer, ook niet onder natte omstandigheden. Heerlijk!
Dat de Tricity 300 ook buiten de ‘city’ zijn mannetje staat, is te merken als de bebouwing langzaam plaatsmaakt voor weides, dijkjes en water. Op de bochtige wegen van Amsterdam naar Edam laat de scooter zich kinderlijk eenvoudig van het ene op het andere oor leggen. Het gemak waarmee dat gebeurt is zo groot, dat de middenbok met regelmaat kennismaakt met het asfalt. De nieuwe motorscooter van Yamaha mag door zijn volumineuze voorkant dan 60 kilo zwaarder zijn dan de XMAX 300 uit eigen huis, daar is tijdens het rijden op deze wegen weinig van te merken. Dat ligt anders bij het opsturen van de snelweg. Bij een snelheid van boven de 100 km/uur merk je dat de voorkant meer wind pakt dan een ‘conventionele’ motorscooter. Niet hinderlijk, en zorgt ook niet voor een verminderde rijbeleving. Maar het is wel aanwezig.
Qua aankleding heeft Yamaha er overigens voor gekozen de motorscooter lekker basic te houden. Naast het al eerder genoemde keyless-systeem beschikt de Tricity namelijk over een gecombineerd remsysteem, ABS, tractiecontrole en rondom ledverlichting. Connectiviteits-opties zijn niet aan boord en heeft Yamaha ook voor een eenvoudig LCD-scherm gekozen. Is dat een gemis? Niet als je kijkt waarvoor de Tricity 300 bedoeld is. Yamaha heeft de motorscooter namelijk ontwikkeld als een degelijke woonwerk-machine die ongeacht het weer zijn kunstje moet kunnen doen. In dat opzicht maakt extra elektronica hem alleen maar extra kwetsbaar.
Verder beschikt de Trictiy 300 over alle gemakken die je van een motorscooter mag verwachten. Denk daarbij aan een meer dan capabele windbescherming, een enorm 43,5 liter groot en key-less vergrendelbaar opbergvak waar eenvoudig twee integraalhelmen in passen en een bijzonder laag verbruik. Klein puntje van kritiek op het zadel. Zit heerlijk, maar is aan de voorzijde wat breed waardoor verticaal uitgedaagde rijders iets meer moeite moeten doen om met de voeten aan de grond te komen. Verder is de motor bijzonder mooi afgewerkt. Geen kierende naden, hinderlijk aanwezige kabels of onlogisch geplaatste elementen. Het maakt hem tot een ideaal wapen tegen files en ideale metgezel voor de automobilist die op een veilige manier wil genieten van de vele voordelen die het motorrijden biedt. En misschien nog wel meer, want de Tricity 300 laat zich niet zomaar uit het veld slaan. De enige drempel die met deze Yamaha mogelijk wat lastig te nemen is, is de prijs. Hoewel zeer goed te verantwoorden, is hij met € 9.399,00 (België: € 8.199,-) toch wel fors.
