Eerste Test Piaggio MP3 350/500 HPE
De tijd dat we bij het schrijven van MP3 moeten uitleggen dat we het niet over het muziekbestandje maar de driewielige motorscooter van Piaggio hebben, is al lang verleden tijd. De nog altijd bijzondere verschijning uit Italië is ondertussen al twaalf jaar op de markt, dus we kunnen rustig stellen dat de MP3 een meer dan vaste voet aan de grond heeft gekregen. Er zijn zelfs fanclubs. Zij, en alle anderen, kunnen zich voor modeljaar 2019 verheugen op twee gloednieuwe machines. We pakten de Thalys richting het hartje van Parijs om daar kennis te maken met de MP3 500 hpe en MP3 350.
Normaliter zou een metropool als de Franse hoofdstad niet hoog op het lijstje staan bij het kiezen van een uitvalsbasis voor een perspresentatie. Bomvol, chaotisch en niet bepaald goed ingericht om lekker vlot doorheen te rijden. Gekeken naar het achterliggende idee van de MP3 is het echter precies de plek waar deze machine zijn waarde kan bewijzen. Piaggio ziet de machine namelijk als dé oplossing voor de steeds maar toenemende filedruk in grote steden. Daarom wil het bedrijf mensen die verknocht zijn aan hun tweewieler absoluut niet verleiden over te stappen op hun driewielige motorscooter. Nee, het doel van de Italianen is juist automobilisten op een laagdrempelige manier kennis te laten maken met het praktisch gebruiksgemak waar motorrijders al zo gewend aan zijn. Daarbij zijn de MP3 500 hpe en de wat minder diep ademende MP3 350 hun nieuwste wapens in de strijd.
Beiden worden aangedreven door een vloeistofgekoelde eencilinder viertakt. In het geval van de MP3 350 is dat een totaal nieuw 330cc-blok, dat goed is voor 30,6 pk. Bij de MP3 500 hpe, die zowel in een ‘Sport’ als ‘Business’ uitvoering beschikbaar is, zit het reeds bekende 493cc-blok. Dit keer echter wel met wat meer vermogen. Het is de technici van Piaggio namelijk gelukt zo’n 10 procent meer uit de eenpitter te persen, waardoor het topvermogen nu op 44,2 pk ligt. Zoals je kunt verwachten bij een motorscooter zijn beide versies uitgerust met een continu variabele transmissie (CVT) met centrifugaal koppeling, waardoor het een kwestie van gasgeven en gaan is.
Op het gebied van design zijn de vernieuwingen minder opvallend. Zo hebben de ontwerpers uit Italië ervoor gekozen de grille iets anders vorm te geven, zijn de MP3’s nu standaard uitgerust met LED-richtingaanwijzers, is het windscherm verbeterd en hebben ze het zadel van een make-over voorzien. Extra vernieuwing bij de MP3 500 hpe is dat de einddemper anders is vormgegeven en nu beter in lijn is met de machine. Het onderscheid tussen de ‘Business’ en ‘Sport’ zit hem vooral in de afwerking. Zo wordt de MP3 500 hpe Business standaard geleverd met chroomaccenten op de grille en een TomTom Vio navigatiesysteem, dat zeer elegant in het stuur is weggewerkt. Bij de MP3 500 hpe Sport zijn de grille, velgen en passagiersgrepen voorzien van een matzwarte finish, en heeft Piaggio de veren van de duoshocks achter rood gespoten. Daarnaast is deze motorscooter uitgerust met Kayaba schokbrekers achter en dubbele wave remschijven voor.
Maar genoeg over alle vernieuwingen. Tijd om de focussen op dat waar het Piaggio om draait: waarom zou iemand vanuit de auto moeten overstappen op de nieuwe MP3? Dat wordt bij de eerste, wat onwennige meters in Parijs, meteen duidelijk. Waar auto’s stilstaan, rijden wij door. De Champs-Élysées, voor veel toeristen een gevreesde rotonde, is dankzij de licht sturende MP3 een koud kunstje. Als een zwerm spreeuwen zwieren we elegant tussen de auto’s door. De dubbele voorwielen geven daarbij enorm veel vertrouwen en beperken je nauwelijks in je bewegingsvrijheid. Als het al merkbaar is, dan is het vooral door het feit dat je meer vertrouwen krijgt. Wanneer het achterwiel op een van de gladde Franse wegen even wat grip verliest, blijven de voorwielen strak op koers. En ook bij een lage snelheid laat de MP3 zich makkelijk op een oor leggen. Heerlijk! Oké, verwacht geen hellingshoeken waarbij je een knie aan de grond kunt houden, maar dat ligt ook wel een beetje ver buiten het beoogde gebruiksgebied. Drempels, gaten en kasseien verslindt de MP3 alsof het niks is.
Om te voldoen aan de regels rond driewielige voertuigen heeft de MP3 een aantal features achter de hand die je op een conventionele motorfiets niet zult vinden. Aangezien het schakelen volledig automatisch gebeurt, zijn beide hendels aan het stuur met het remsysteem belast. Daarnaast vind je bij de rechtervoet ook een voetrem en zit er in het midden een parkeerrem weggewerkt. Stuk voor stuk krachtig genoeg om de relatief zware MP3’s tot stoppen te manen, al gaat dat met enkel de voetrem, die gelijktijdig zowel voor- als achterrem aanstuurt, een stuk sneller dan wanneer één van beide hendels bedient.
Qua acceleratie is de MP3 geen raket. Ook de 500 hpe, met zijn duidelijk sterkere blok, trekt de klinkers niet bepaald uit de straat. Zelfs niet een beetje. Gezien de doelgroep en het inzetgebied misschien zelfs wel eerder een voor- dan nadeel. Comfort en dynamiek zijn het devies, niet een oogverblindende snelheid. Al mis je soms wel net even dat extra beter power om even snel in te halen. Over comfort gesproken: daarmee zit het wel snor. Het zadel zit heerlijk, de MP3 biedt enorm veel bagageruimte (XXX liter) en beschermt je vrij goed tegen de elementen. Als er al een nadeel op te tekenen is, dan is het wellicht het vrij forse gewicht van beide. Met 256 kilo voor de MP3 350 en 275 kilo voor de MP3 500 hpe, bevinden de Piaggio’s zich in het bovenste deel van het gewichtsspectrum, zeker in vergelijking met conventionele motorscooters. Om die kilo’s handelbaar te houden hebben de Italianen de eencilinders uitgerust met het zogenoemde Roll Lock-systeem. Daarmee is de voorvork, tot een snelheid van maximaal 5 km/uur, als het ware ‘op slot’ te zetten, ook onder een hoek. Daardoor gedraagt de MP3 zich niet als een motor, maar als een bakfiets. Voordeel hiervan is dat er eigenlijk geen noodzaak is een voet aan de grond te zetten. Detecteert de motorscooter dat je gas geeft, dan wordt de Roll Lock automatisch uitgeschakeld. Hierdoor hoef je je dus geen zorgen te maken dat het systeem per ongeluk aan blijft staan. Voor je dat kunstje helemaal onder de knie hebt, zul je echter wel even moeten oefenen. Maar het werkt prima!
Kunnen we daarmee concluderen dat de MP3 van Piaggio dé oplossing is voor files in grote steden? In potentie zeker! Hoewel de Piaggio veel meer voelt als een motor met een wiel meer, dan als een auto met een wiel minder, is de overstap vanuit een vierwieler niet heel groot. Een beetje uitleg en paar proefmeters zijn genoeg om zelfs de meest doorgewinterde automobilist zo weg te laten rijden. Tel daarbij op (zo is gebleken uit onderzoek) dat wanneer 1 op 10 automobilisten overstapt op de motor, het aantal files met 40 procent afneemt, en je antwoord is zo klaar als een klontje. Toch?
