Eerste Test Honda X-ADV
Honda zit met haar X-ADV is een bijzonder segment. Of beter gezegd, zit met één motor in twee segmenten. Want het is geen klassieke motorfiets, maar ook geen echte motorscooter. Het is een huwelijk van beide concepten, waarbij Honda gepoogd heeft de pluspunten van de twee samen te voegen tot een harmonieus geheel. Geniale mix? Wij trokken er met het nieuwe 2021-model op uit om daar een antwoord op te krijgen.
Motorscooters worden door veel motorrijders toch een beetje als het té praktische broertje van de motorwereld gezien. Ja, het zijn hele handige vervoersmiddelen, maar als je ze de keuze laat, dan kiest bijna iedereen zonder twijfel voor de motorfiets. In dat opzicht heeft de X-ADV direct een streepje voor. Met zijn stoere uiterlijk en on-scooterachtige trekjes verandert de harde ‘nee’ van menig motorrijder al snel in een ‘misschien’. En daar houdt het niet mee op. Maar voor we daar op ingaan, even een terugblik op het ontstaan van de opvallende motorfiets/scooter die in 2017 voor het eerst op de markt kwam. De X-ADV is het geesteskind van Honda’s Italiaanse R&D-team in Rome. Om precies te zijn van Daniele Lucchesi en Maurizio Carbonara. Zij vonden dat het ontbrak aan een motorscooter met lichte offroad-capaciteiten en ruimte voor twee personen. Dus deden ze waar ze goed in zijn en ontwikkelden hem zelf. Als basis werd het zuinige en betrouwbare NC-platform gekozen, dat al als basis voor tal van andere modellen heeft gediend, waaronder de recent gelanceerde Forza 750. Voor het design lieten ze hun oog op de Africa Twin vallen. Honda’s avonturier pur sang. Niet heel verrassend overigens, want die is ook door Carbonara ontworpen. Gooi er nog wat zaken in als spaakwielen, een upside-down voorvork, een scooter-zitpositie, bergruimte onder het zadel met USB-laadpoort en verlichting, een kettingaandrijving en een hoog eindigende uitlaat en je hebt de motor die je hier ziet: de Honda X-ADV. Een allroad-achtige maxi-scooter. Die combinatie van woorden voelt even onwennig als de motor zelf. Maar het werkt wel.
Dat blijkt al meteen bij het maken van de eerste meters. Ja het is de zit en ergonomie van een motorscooter, maar voor de rest gedraagt, voelt en klinkt hij precies als een motorfiets. De paralleltwin met 270° krukas staat niet bekend als een uitermate potente krachtbron, maar in de X-ADV doet hij zich lekker frivool voor. Zeker in zijn 2021 jasje, want de nu Euro5-gehomologeerde 745cc X-ADV is de meest krachtige uitvoering ooit. Het topvermogen van groeide naar 58,7 pk bij 6.700 tpm. Een plus van vier pk. En ook het maximum koppel is licht toegenomen van 68 naar 69 Nm bij 4.750 tpm. Dit is onder meer te danken aan een nieuwe timing en een aangepast uitlaatsysteem. Daarnaast mag de motor nu 600 toeren per minuut meer draaien voor de toerenbegrenzer ingrijpt. Om het vermogen waar mogelijk nog bruikbaarder te maken, heeft Honda bovendien de eerste drie versnellingen nu korter gemaakt voor een vlottere acceleratie. De laatste drie juist iets langer voor souplesse op hogere snelheden en een lager benzineverbruik. De ride-by-wire is ook vernieuwd en de Honda beschikt nu over vier vaste modi (Sport, Gravel, Standard en Rain) en een vrij programmeerbare User-modus. De tractiecontrole is vanaf dit modeljaar eveneens regelbaar op drie niveaus. Uitzetten kan ook, maar alleen in de User-modus. Met als klein puntje van kritiek dat hij standaard weer wordt ingeschakeld, als de X-ADV wordt uitgeschakeld. Niet ideaal als je er onverhard mee op pad bent, maar ongetwijfeld een gevolg van de regelgeving.
De X-ADV zou geen motorscooter zijn, als hij niet beschikte over een automaat. Wat dat betreft is het geen verrassing dat hij was én is uitgerust met Honda’s Dual Clutch Transmission (DCT). Deze is wel aangepakt. Zo zijn de schakelmomenten verder verfijnd en zijn ze gekoppeld aan de diverse rijmodi. Het onderscheid in deze rijmodi is zeer goed merkbaar. In standaard ligt de focus duidelijk op zuinigheid, dus schakelt de X-ADV zo snel mogelijk op om het toerental lekker laag te houden. In Sport en Gravel is dat anders, dan mag het toerental lekker klimmen en gedraagt de motorscooter zich lekker sportief. Wil je meer controle hebben, dan is de DCT ook in een handmatige stand te zetten. In deze modus schakel je op en neer met behulp van een tweetal ‘flippers’ aan de linkerzijde. Helemaal handmatig is het overigens niet. Mocht je, bij het afremmen, vergeten terug te schakelen dan helpt het systeem je een handje. Een nuttige toevoeging.
Welke rijdmodi geselecteerd is, en alle andere bij het rijden belangrijke informatie, wordt weergegeven op een 5 inch TFT-scherm. Deze is bovendien voorzien van het Honda Smartphone Voice Control-systeem. Hiermee is het mogelijk om je telefoon en headset met de X-ADV te verbinden en via spraakopdrachten je telefoon te bedienen. Denk daarbij aan het oppakken als je gebeld wordt, of het laten voorlezen navigatieaanwijzingen. Het scherm is lekker overzichtelijk, heeft een ruime kijkhoek en is door Honda vrijgehouden van onnodige extra’s.
Dan het design. Toch wel een beetje de reden waarom menig motorrijder zou kunnen overwegen op een maxi-scooter over te stappen. Dat is bij het nieuwe model eveneens lekker stoer gehouden. Wie goed kijkt, ziet dat Honda tal van wijzigingen heeft doorgevoerd ten opzicht van de vorige X-ADV. Het design is veel strakker en moderner geworden, met nieuwe, scherpere lijnen. Om dit voor elkaar te krijgen, heeft Honda nagenoeg al het kuipwerk nieuw gemodelleerd. De koplamp is eveneens opnieuw vormgegeven, en is voorzien van led-dagrijverlichting.
Het vernieuwde ontwerp is daarbij niet alleen optisch, maar ook praktisch ingegeven. Honda heeft het zadel namelijk ook aangepast. De hoogte is met 820 mm gelijk gebleven, maar het geheel is wel smaller, met aflopende zijkanten. Het voordeel hiervan is dat wat kleinere rijders net wat makkelijker met de voeten bij de grond kunnen. Het windscherm is met de hand in vijf verschillende standen te zetten, middels een knop aan de linker zijde. Op zich een handig systeem, al laat het zit niet makkelijk bedienen tijdens het rijden. Het frame is lichter geworden (1 kilo) en is ook licht aangepast, waardoor onder meer het bagagevak onder het zadel groter is geworden. In totaal is de X-ADV drie kilo lichter dan zijn voorganger. Een aardige lijst aan veranderingen, zullen we maar zeggen.
In tegenstelling tot een reguliere eerste test, kunnen we de Honda X-ADV niet één dag, maar een hele week testen. Zo zitten er toch voordelen aan de coronapandemie, zullen we maar zeggen. Het biedt in ieder geval de mogelijkheid alle facetten van de machine onder de loep te nemen. Bij een motorfiets die op meerdere paarden tegelijk wedt, een fijne bijkomstigheid. Allereerst het scooter-onderdeel, want in de basis is dat toch wat de X-ADV is. Honda is geen nieuwkomer op deze markt, dus het komt niet als een verrassing dat dit concept bijzonder goed uitgevoerd is. Het gemak en comfort dat de X-ADV biedt is op niveau met dat van andere maxi-scooters. Denk aan handige zaken als een keyless systeem, een enorm bergvak onder het zadel, fijne windbescherming, een lange treeplank en genoeg ruimte om een passagier mee te nemen. Wel is merkbaar dat de X-ADV een breed blok in het vooronder heeft, want de treeplank is opvallend smal. Rijders met grote voeten (maat 45+) moeten niet vreemd opkijken als de voeten wat uitsteken. Daarnaast is hij, net als andere scooters, lekker wendbaar en ideaal om mee door het drukke stadsverkeer te zoeven. Verder schakelt het knipperlicht automatisch uit, en beschikt de X-ADV over een Emergency Stop Signal. Als de motorscooter detecteert dat je plots heel hard afremt, dan zet hij automatisch de alarmlichten aan om overige weggebruikers te waarschuwen. Ideaal!
Buiten de stad, op secundaire en snelwegen gedraagt de X-ADV zich eveneens als een fijne metgezel. Alleen jammer dat de motor geen cruise-control heeft. Zelfs niet als optie. Dat had de X-ADV net wat completer gemaakt. Verwacht ook niet dat je, met een rijklaargewicht van 236 kilo en een 745 cc krachtbron steevast als eerste weg bent bij het stoplicht, maar je bent ook zeker niet de laatste. Wat eveneens opvalt, is de zuinigheid van het blok. De tank is met een inhoud van 13,2 liter niet overdreven groot. Maar met een verbruik van 1 op 27,7 heb je toch een flinke reikwijdte van ruim 360 kilometer.
Dan het offroad. Want Honda positioneert de X-ADV als een maxi-scooter die ook het zand in kan. Hierover kunnen we kort zijn. Ja het kan, maar wel in het opzicht dat je ook met iedere naked een zandweg kunt opsturen. De maxi-scooter heeft namelijk een vrij beperkte veerweg (120 mm v/a) en een 17 inch voor- en 15 inch achterwiel. Dit in tegenstelling tot eerste generatie X-ADV, want die had een veerweg van 154/150 v/a. De grondspeling groeide wel iets, van 161 naar 165 mm, maar dat biedt weinig soelaas. Wordt het wat extremer, dan zit je direct met de bodem aan de grond. Hou je het wat beschaafder, gaat het prima. Zeker met de rijmodi op standje Gravel. Hierin is de vermogensafgifte maximaal, terwijl de tractiecontrole en ABS tot het minimum zijn teruggeschroefd. Wil je de regie wat meer in eigen hand houden, dan is de User-modus wel aan te raden, omdat dit de enige stand is waarin de tractiecontrole helemaal uitgeschakeld kan worden.
CONCLUSIE
Terug naar de vraag uit het begin, is de X-ADV een geniale mix? Ja, toch wel. Het stoere voorkomen, samen met het beproefde blok en de handigheden van een motorscooter maken de X-ADV tot een motor(scooter) die je snel in je hart sluit. Een leuk én praktisch apparaat. Wel één met een flink prijskaartje. Zonder enige vorm van accessoires zit de prijs namelijk op € 14.498,-. Daarmee zit hij ruime vier mille boven de vanafprijs van de Honda NC750X DCT. Een motor die op exact hetzelfde platform is gebouwd. Toch is die plus in prijs wel te verantwoorden. Daar waar de NC750X als echte instapper is gepositioneerd, is de X-ADV met onder meer een upside-down voorvork, spaakwielen, dubbele schijfrem en veel rijkere uitrusting absoluut een premiummodel. Van afwerking tot aankleding, alles klopt.
